‍ •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_شصت_و_هشتم #بخش_اول براے آخرین بار دستم را روے نامش میڪشم و لبخند میزنم:دختر ڪوچولوے قصہ ت خیلے دوستت داشت! این را مے گویم و سریع بلند میشوم همانطور ڪہ سعے میڪنم بغضے ڪہ دوماہ است گریبان گیرم شدہ قورت بدهم رو بہ مطهرہ مے گویم:بریم مطے! مطهرہ نگاہ غمگینے بہ مزار هادے مے اندازد و بہ سمتم قدم برمیدارد. میخواهیم از ڪنار مزار عبور ڪنیم ڪہ بوے یاس بہ مشامم میخورد. بے ارادہ سر برمیگردانم،هادے را مے بینم ڪہ ڪنار مزارش ایستادہ و با لبخند نگاهم میڪند! از آن لبخندهایے ڪہ از ڪنجش حبہ حبہ قند مے ریزد. جلوے ریزش اشڪانم را میگیرم و سعے میڪنم لبخند بزنم،دستش را بہ نشانہ ے خداحافظے بالا مے برد. من هم دستم را بالا میبرم و برایش بہ نشانہ ے خداحافظے تڪان میدهم،لب میزنم:خداحافظ سورہ ے ناتموم آیہ! قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمش مے چڪد:خداحافظ دختر ڪوچولویِ بزرگِ قصہ! پلڪے میزنم و میرود... بہ لطافتِ یڪ یاس... ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 💔از رفتن تو قافلہ اے رفت ز شهرم آرام جدا،صبر جدا،هوش جدا رفت💔 @khybariha 🌷🍃🍃🍃

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_شصت_و_هشتم #سوره_ی_پنجم #بخش_دوم سست دستم را پایین مے اندازم و با قدم هاے بلند براے خروج راہ مے افتم،قبل از اینڪہ پشیمان بشوم! مطهرہ متعجب نگاهے بہ مزار هادے مے اندازد و سپس بہ من. بدون حرف خودش را بہ من مے رساند و ڪنارم قدم برمیدارد. نفسم را با شدت بیرون میدهم،قلبم مے سوزد! بد هم میسوزد! تمام تنم گُر گرفتہ،اما خدا را شڪر! هادے را با خیال راحت راهے ڪردم،براے همیشہ.... 🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱🌱 مطهرہ با پَرِ چادرش خودش را باد میزند و بہ نیمڪتے خالے اے اشارہ میڪند:خیلے گرمہ! یڪم بشینیم؟ نفس عمیقے میڪشم:ما ڪہ از بهشت زهرا تا اینجا با تاڪسے اومدیم! ڪولر ماشینم روشن بود! پشت چشمے نازڪ میڪند:خب هوا گرمہ! حالا دو دیقہ بشینیم چے میشہ؟! لبخند ڪجے میزنم:مامانم گفتہ بیرون نگهم دارے حال و هوام عوض بشہ؟! محتاط نگاهم میڪند:خستہ شدم! هوس بستنے ام ڪردم،فڪر ڪنم اون دڪہ بستنے داشتہ باشہ. نفس عمیقے میڪشم و بدون حرف بہ سمت نیمڪت راہ مے افتم. مطهرہ پر انرژے میگوید:تو بشین،الان منم بستنے میگیرم میام! روے نیمڪت مے نشینم،مطهرہ لبخند تصنعے اے میزند و بہ سمت دڪہ میرود،مشغول صحبت با فروشندہ میشود اما شش دونگ حواسش پیش من است! نگاهم را از مطهرہ مے گیرم و بہ درختان بلند و سر سبز مے دوزم. دلشورہ ے عجیبے دارم،دستانم مے لرزند و انگار هم تب دارم هم دماے بدنم سرد است! از آن حال هاے بدِ توصیف ناشدنے! مدام خاطرات ڪوتاہ هادے مقابل چشمانم رژہ میروند. از اولین بارے ڪہ آمد خواستگارے تا همین چند دقیقہ پیش ڪہ سر مزار برایم دست تڪان داد! نفس عمیقے میڪشم،خیلے عمیق! اگر این نفس ڪشیدن نباشد فرقے با یڪ مُردہ ندارم،مادرم میگفت در این دوماہ رنگ و رویم زرد شدہ،زیر چشمانم گود افتادہ و انگار پنج شش ڪیلو وزن ڪم ڪردہ ام! حالے ندارم خودم را در آینہ نگاہ ڪنم،دوماہ است حواسم از خودم پرت شدہ! صداے مطهرہ باعث میشود سرم را برگردانم:چہ عمیق و متفڪر بہ درختا زل زدے! _دارم تابلوے نقاشے زندہ تماشا میڪنم شاید روح نصفہ جونم یڪم ڪیف ڪنہ! بستنے قیفے اے بہ سمتم میگیرد:فعلا بستنے تو بخور و ڪیف ڪن! وقت براے تماشاے درختا هست. بستنے را از دستش میگیرم و میگویم:شاید نباشہ! ڪے از یڪ ثانیہ بعد خودش خبر دارہ؟! میدونے رفتن هادے دارہ بهم یاد میدہ ڪہ چرا فڪر میڪردم همہ چیز ابدیہ و اینطور راحت بہ چیزاے فانے دلبستم؟! حداقلش اینہ از این بہ بعد چیزے رو از دست بدم محڪم تر با نبودش برخورد میڪنم. واقعا هم همینطور شد! بہ اندازہ ے چشم بر هم زدنے همہ چیزم را از دست دادم و خم بہ ابرو نیاوردم! از درون سوختم و خود خورے ڪردم اما بہ روے ڪسے نیاوردم! محڪم ایستادم! مطهرہ مردد مے پرسد:واقعا دیگہ نمیخواے سر مزار هادے برے؟! آروم شدے؟! _هم آرومم هم ناآروم! سر مزارش میرم نہ مثل سابق! مثل یہ دوست یہ سایہ یہ خاطرہ ے ڪوتاہ! خیال همہ راحت میشہ! _میتونم یہ سوال بپرسم؟! سرم را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهم. _چرا سر مزار هادے اونطور حرف زدے؟! گفتے میخوان باهات مصاحبہ ڪنن... یعنے بہ نظرم یڪم دارے زود قضاوت میڪنے! بہ نظرت بودن این برنامہ ها لازم نیست ڪہ مردم بفهممن آیہ ها چے میڪشن؟! ابروهایم را متعجب بالا میدهم و زمزمہ میڪنم:آیہ ها! سریع میگوید:نمیدونم چطورے با همسر شهدا جمع ببندمت! تو شبیہ هیچڪدومشون نیستے! اصلا باورم نمیشہ... _خودمم تازہ دارہ باورم میشہ... مڪثے میڪنم و ادامہ میدهم:منظورم همہ ے برنامہ ها نبودن! اما یہ سرے برنامہ ها هستن فقط دنبال خط گرفتن و ابزار ڪردن یہ عدہ ان براے حزب یا سیاست خاصے! یا دنبال جذب مخاطبن بہ قولے نونشون رو از اشڪ مردم درمیارن! اونطورے گفتم چون اگہ براے اونا شان هادے و ڪارش مهم بود اینطور مطرح نمیڪردن! میذاشتن حال من یڪم بهتر بشہ! تازہ من برم تو مستند چے بگم؟! جز یہ قصہ ے ڪوتاہ و مبهم چے از هادے براے گفتن دارم؟! من عادتاے هادے رو نمیدونم،اخلاقاشو ڪامل نمیدونم،اعتقاداتشو ڪامل نمیدونم،ڪارا و طرز زندگے شو نمیدونم! در واقع جز یہ سرے مسائل ظاهرے هیچے از هادے نمے دونم! برم چے بگم؟! فقط آہ و نالہ سر بدم؟! اگہ هدف تحت تاثیر قرار دادن مردمہ باید با صداقت پیش رفت و من باید اول از هادے و ایمان و اخلاق و هدفش حرفے براے گفتن داشتہ باشم بعد حال و روزاے الانم! هادے براے من ناشناختہ ست! تازہ میخواستم بشناسمش. هادے مثل ما انسان بود با تمام اخلاقاے خوبش حتما ڪم و ڪاستے هایے هم داشتہ! من نہ اخلاقاے خوبشو ڪامل میدونم نہ ڪم و ڪاستے هاشو! نمیخوام ازش چیزے ڪہ نبود رو بسازم یا فقط یہ بُعدِ ظاهرے از شخصیتش رو بزرگ ڪنم. فیلم اخراجے ها رو ڪہ دیدے؟! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_شصت_و_هشتم #بخش_دوم سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد،ادامہ میدهم:یہ دیالوگشو خیلے دوست دارم! اون دیالوگ ڪہ گفت جنگ و شهدا رو درست نشون بدیم نہ درشت! مطهرہ متفڪر بہ صورتم چشم دوختہ،سرفہ اے میڪنم و میگویم:حتما پدر و مادرش میتونن شخصیتش رو اونطور ڪہ هست معرفے ڪنن. ابروهایش را بالا میدهد:اونطور ڪہ بودہ یا هست؟! لبخند میزنم:اونطور ڪہ هست! متعجب نگاهم میڪند اما حرف دیگرے نمیزند،مشغول خوردن بستنے اش میشود و میگوید:بخور تا آب نشدہ. نگاهے بہ بستنے ام مے اندازم و لب میزنم:میل ندارم! با اخم نگاهم میڪند:دیگہ یہ بستنے میل داشتن و نداشتن نمیخواد! بخور تا منم بگم چہ تصمیمایے گرفتم. بہ چشمانش زل میزنم:چہ تصمیمایے گرفتے؟ بہ بستنے ام اشارہ میڪند:فعلا بستنے تو بخور! بے میل ڪمے از بستنے ام را میخورم،مطهرہ لبخند ڪم رنگے میزند و میگوید:فڪر ڪنم نتیجہ ے ڪنڪور مورد رضایتم باشہ. از صمیم قلب لبخند میزنم:خیلے عالیہ! یعنے باید خانم وڪیل صدات ڪنم؟! مے خندد:نہ در اون حد! فڪر ڪنم یہ رتبہ ے چهار رقمے خوب بیارم،میخوام مدیریت بخونم یا روانشناسے! _خوبہ! ڪمتر از یہ ماہ دیگہ نتیجہ هاے اولیہ میاد. _تو چے؟! نفس عمیقے میڪشم:جالب نبود! یعنے افتضاح دادم فڪر ڪنم امسال پشت ڪنڪور بمونم. گرفتہ نگاهم میڪند:حالا حتما باید حقوق بخونے؟! رشتہ ے ما این همہ زیر شاخہ دارہ،اصلا برو دانشگاہ فرهنگیان از اون خانم معلم نمونہ ها میشے! مے خندم:بعید میدونم رتبہ م در حد دانشگاہ فرهنگیان باشہ! نفسش را با شدت بیرون میدهد،معلوم است ناراحت شدہ. سعے میڪند دلدارے ام بدهد:فداے سرت! سال بعد میترڪونے! چشمانم را باز و بستہ میڪنم:امیدوارم! مُردد نگاهم میڪند،من من ڪنان مے پرسد:یہ چیزے بپرسم ناراحت نمیشے؟! _نمیدونم ڪہ چے میخواے بپرسے! _راجع بہ.... ادامہ نمیدهد،نگاهش میڪنم:راجع بہ هادے؟! سرش را تڪان میدهد،جدے مے گویم:بپرس! لبش را مے گزد:میخواے تا ابد پاش بمونے؟! نگاهم را از صورتش میگیرم:نمیدونم! شاید آرہ شاید نہ! فقط میدونم حالا حالاها نمیتونم اون آدم قبل بشم! نفس راحتے میڪشد! _خوبہ ڪہ نمیخواے عجولانہ تصمیم بگیرے! _شاید! ترجیحم اینہ تا توے شوڪ نبودنشم هیچ تصمیم قطعے اے نگیرم! _خوب میڪنے منطقے ترین تصمیمہ! لبخند تلخے میزنم:همہ چیز با منطق نیست! یہ جاهایے فقط باید بہ قلبت گوش بدے و پاے تصمیماے قلبت بمونے! میخواهد دهان باز ڪند ڪہ پشیمان میشود،حرفش را میخورد! علاقہ اے بہ ادامہ ے این بحث ندارم،براے اینڪہ از بحث من و هادے خارج بشویم میگویم:داشتے از تصمیمات میگفتے! نگاهش را از صورتم مے گیرد و بہ ڪفش هایش مے دوزد:گفتم دیگہ! _دوماہ حال و هوا و هوشم با خودم نبودہ اما حالا هست،یہ چیزے میخواے بگے ڪہ خجالت میڪشے یا دارے پیش من احتیاط میڪنے! سریع گونہ هایش گل مے اندازد،آرام مے گوید:نہ چیز مهمے نیست! شانہ اے بالا مے اندازم:اگہ راحت نیستے نگو. سرش را بلند میڪند اما سعے میڪند مستقیم بہ چشم هایم نگاہ نڪند. تردید را ڪنار میگذارد و دهان باز میڪند:اون قضیہ رو یادتہ؟! قضیہ ے .... دوبارہ حرفش را قورت میدهد،ڪمڪش میڪنم:قضیہ ے مهندس ساجدے؟ گونہ هایش سرخ تر میشوند:آرہ! _خب! _نمیتونم فراموشش ڪنم! _نمیتونے یا نمیخواے؟ _هردو! _بابت فعل اولے میتونم صحبت ڪنم و قانعت ڪنم اما براے دومے نہ! تا نخواے نمیتونے! بے توجہ بہ حرفم مے گوید:میدونے ڪہ بابام تو شرڪتشون ڪار میڪنہ،میگفت یہ منشے دارن ڪہ چند سالہ اونجاست و امینِ مهندسہ اما حالا ماہ هاے آخر بارداریشہ و باید یہ مدت برہ مرخصے. دنبال یہ منشے موقت ان،براے چندماہ نهایتا یڪ سال! چشمانم را ریز میڪنم:و تو قصد دارے با وساطت پدرت بہ عنوان منشے وارد شرڪت بشے؟! آب دهانش را قورت میدهد و چیزے نمے گوید،سرم را تڪان میدهم:از تو بعیدہ مطهرہ! متاسفم اما رڪ میگم خیلے بچگانہ و دور از اعتقادات دارے فڪر میڪنے و تصمیم میگیرے. اخم میڪند:یہ جورے میگے انگار دارم گناہ ڪبیرہ میڪنم! _نگفتم گناہ میڪنے اما انگار میخواے زمینہ شو فراهم ڪنے! بخاطرہ مردے ڪہ از جنس تو نیست! محڪم میگوید:علاقہ و عشق خیلے چیزا رو تغییر میدہ! پیشانے ام را بالا میدهم:و تو صد در صد مطمئنے اون بهت علاقہ مند میشہ و تغییر میڪنہ؟! نفس پر حرصے میڪشد:نہ! من ڪہ هیچ شناختے از اون ندارم،اینطورے هم خودم بیشتر وارد اجتماع و ڪار میشم هم استقلال مالے پیدا میڪنم هم... ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_شصت_و_هشتم #بخش_دوم _هم شانستو براے بہ دست آوردن دلش امتحان میڪنے،بہ بعدشم فڪر ڪردے؟ بہ بعدے ڪہ اون تو رو نخواد؟! اصلا از ڪجا مطمئنے زن یا نامزد ندارہ؟! _مجردہ! _دختر دیگہ اے چے؟! میدونے دخترے ڪہ بهش علاقہ مند باشہ تو زندگیش هست یا نیست؟ چشمانش را مے بندد:نہ! سرزنش گرانہ میگویم:اونوقت بهت میگم دارے عجولانہ و بچگانہ تصمیم میگیرے ناراحت میشے،تا جایے هم ڪہ بہ چهرہ ش میخورہ بعید میدونم پسر بیست و چهار پنج سالہ باشہ! آرام لب میزند:سے سالشہ! بے اختیار بلند مے گویم:چے؟! مطهرہ سریع میگوید:هیس!‌ نگاهے بہ اطراف مے اندازم و با حرص مے گویم:دوازدہ سال اختلاف سنے چیز ڪمے نیست! اون از یہ دهہ و نسل دیگہ ست تو از یہ دهہ و نسل دیگہ! _بہ نظرم تفاهم مهم ترہ! آشفتہ نگاهم را از چهرہ اش میگیرم:نمیدونم!‌ ولے میدونم این تصمیمت درست نیست! مطهرہ میخواهد چیزے بگوید ڪہ صداے زنگ موبایلم بلند میشود،موبایلم را از ڪیفم بیرون میڪشم و بہ شمارہ ے ناشناس چشم مے دوزم. مطهرہ مے پرسد:نمیخواے جواب بدے؟ _نہ! ناشناسہ! چند لحظہ بعد خودش قطع میڪند،میخواهم ادامہ ے حرفم را از سر بگیرم ڪہ دوبارہ موبایلم زنگ میخورد. نگاهے بہ مطهرہ مے اندازم و میگویم:همون شمارہ ست. مطهرہ نگاهے بہ صفحہ ے موبایلم مے اندازد:شاید آشناست ڪار مهمے دارہ! شانہ اے بالا میندازم:خب پیام بدہ خودشو معرفے ڪنہ! موبایل را داخل ڪیفم برمیگردانم و ادامہ میدهم:ولش ڪن،آشنا باشہ خودشو معرفے میڪنہ بعد زنگ میزنہ. زنگ موبایل قطع میشود،مطهرہ میخواهد بحث را عوض ڪند:از ڪے میخواے درس خوندنو شروع ڪنے؟ چادرم را ڪمے جلو میڪشم و میگویم:فعلا ڪہ نمیتونم،اول باید دینے و عربے و ادبیاتا رو براے شهریور پاس ڪنم! فعلا هم اوضاع روحیم براے درس خوندنِ خوب مساعد نیست. با ذوق مے گوید:میخواے یہ ڪلاسے ثبت نام ڪنیم؟ نقاشے اے خطاطے اے چیزے. ڪمے فڪر میڪنم:راجع بهش فڪر میڪنم. _ڪلاس ڪامپیوتر چے؟ بہ دردت میخورہ ها! منم تازہ مدرڪمو گرفتم. بہ شوخے میگویم:آرہ! براے منشے شدن خیلے بہ ڪار میاد! آرام بہ بازویم مے ڪوبد:بے مزہ! لبخند ڪم رنگے میزنم و میگویم:بیشتر فڪر ڪن! خیلے بیشتر! ساڪت با بند ڪیفش مشغول بازے میشود،از روے نیمڪت بلند میشوم:برگردیم خونہ! مطهرہ هم بلند میشود،چند قدم ڪہ برمیداریم صداے زنگ موبایلم بلند میشود. بے حوصلہ مے گویم:چقدر گیرہ! _خب جوابشو بدہ! نفسم را بیرون میدهم و زیپ ڪیفم را میڪشم،همانطور ڪہ موبایلم را بیرون میڪشم غر میزنم:وقت گیر آوردے! مُردد جواب میدهم:بعلہ؟! صداے جدے شهاب مے پیچد:سلام! میخواهم موبایل را از گوشم جدا و تماس را قطع ڪنم ڪہ سریع مے گوید:میخوام جدے باهات صحبت ڪنم! راجع خودمو پدرت و ڪارایے ڪہ ڪردم! محڪم میگویم:علاقہ اے بہ شنیدنشون ندارم! با تحڪم میگوید:ولے باید بشنوے! پوزخند میزنم:بایدے براے من وجود ندارہ،حداقل از جانب تو! مے خندد:زبونت برگشتہ! توے این دوماہ ڪہ جنازہ ے متحرڪ بودے چے شد؟! غم و غصہ ت تموم شد؟! حالت جا اومد؟! خونم بہ جوش مے آید،ڪمے از مطهرہ فاصلہ میگیرم و آرام میگویم:بہ تو هیچ ربطے ندارہ! بشاش میگوید:نہ ندارہ! اما ڪاراے پدرت بہ تو ربط دارہ. راستے گفتم یڪے هست ڪہ خیلے دوست دارہ ببینتت! بے حوصلہ مے گویم:قابل اعتماد نیستے! تجربہ اینو ثابت ڪردہ. _دارم جدے صحبت میڪنم بدون نقشہ و ڪلڪ! _خب چرا میخواے بہ من بگے با خود پدرم صحبت ڪن! پوزخند میزند:میترسہ خانوادہ ش گند ڪارے هاشو بفهمن،تورم از ترس من بہ عسگریا پاس داد. میخواهم چیزے بگویم ڪہ اجازہ نمیدهد:از من توقع نداشتہ باش براے پدرت احترام قائل باشم،باشہ بہ وقتش با مادرت صحبت میڪنم! میخواهد قطع ڪند ڪہ سریع میگویم:بہ مادرم چہ ربطے دارہ؟! با لحن تمسخر آمیزے مے گوید:خیلے ربط دارہ! خداحافظ! سریع میگویم:میخواے چہ آتیشے بہ پا ڪنے؟! ڪجا همو ببینیم؟! خندہ در صدایش موج میزند:هرجا ڪہ میتونے بیاے،روزو آدرسو ساعتو براے همین شمارہ اس ام اس ڪن. سپس قطع میڪند! متحیر و گیج موبایل را از گوشم جدا میڪنم و بہ شمارہ چشم مے دوزم. حس میڪنم راز بزرگے براے برملا ڪردن دارد ڪہ همہ چیز را آشفتہ تر میڪند! 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 محتاط بہ اطرافم نگاہ میڪنم و عینڪ دودے را بہ چشمانم میزنم. بہ زور توانستم مادرم را راضے ڪنم براے هواخورے تنها بیرون بیایم،دو روز از تماس شهاب گذشتہ و دل توے دلم نیست! دلم شور میزند،احساس میڪنم باز نقشہ اے دارد! در راہ صد بار پشیمان شدم و خواستم بہ خانہ برگردم اما بہ زور خودم را بہ اینجا ڪشاندم. مقابل ڪافے شاپ مے ایستم،ڪافہ اے معمولے و ڪوچڪ در خیابان انقلاب. آب دهانم را با شدت قورت میدهم و وارد ڪافہ میشوم،نگاهے بہ اطراف مے اندازم. ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

‍ •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_شصت_و_هشتم #بخش_دوم خبرے از شهاب نیست،دختر و پسر جوانے وسط ڪافہ پشت میزے نشستہ اند و ریز مے خندند. گوشہ ے ڪافے شاپ هم در اشغالِ چهار پنج دخترِ جوان است. بے میل بہ سمت میز دونفرہ اے ڪہ نزدیڪ در است میروم و پشت میز مے نشینم. ڪیف و موبایلم را روے میز میگذارم و عیڪنم را برمیدارم،ڪافے من بہ سمتم مے آید و مودبانہ خوش آمد مے گوید و سپس مے پرسد:چے میل دارید؟ آرام میگویم:منتظر ڪسے هستم. سرے تڪان میدهد و از میز دور میشود،دہ دقیقہ اے میگذرد و خبرے از شهاب نمیشود. لبم را بہ دندان میگیرم و مضطرب بہ ساعت روے دیوار چشم مے دوزم. چند لحظہ بعد صداے قدم هاے مردانہ اے از پشت سرم مے آید،سرم را برمیگردانم. شهاب عینڪ آفتابے اش را از روے چشمانش برمیدارد و با لبخند ڪجے نگاهم میڪند. استرسم بیشتر میشود،دستے یہ یقہ ے پیراهن سدرے رنگش مے ڪشد و بہ سمت میز مے آید. بدون اینڪہ بہ اطراف نگاہ ڪند پشت میز مے نشیند،عینڪ دودے و موبایلش را روے میز میگذارد و بہ چشمانم زل میزند. نگاهم را بہ میز خالے سمت چپم مے دوزم و محڪم میگویم:میشنوم! با لحن تمسخر آمیزے مے گوید:السلام علیڪ و الرحمة اللہ و برڪاتہ! جوابے نمیدهم،مے گوید:فڪر میڪردم شماها متعقدید جواب سلام واجبہ. جدے میگویم:من براے سلام و احوال پرسے اینجا نیومدم. ڪافے من را صدا میزند و سپس رو بہ من میگوید:اے بابا! چہ ڪم حوصلہ و بد اخلاق! نفس عمیقے میڪشم و توجهے نمیڪنم،چند لحظہ بعد ڪافے من نزدیڪمان میشود. با خوشرویے مے پرسد:چے میل دارید؟ شهاب نگاهے بہ منو مے اندازد و میگوید:یہ اسپرسو! ڪافے من از من مے پرسد:و شما؟ خشڪ مے گویم:چیزے نمیخورم. شهاب نگاهش را میان من و ڪافے من مے چرخاند:براشون یہ آب پرتقال یا آناناسِ شیرین و خنڪ بیارید،ممڪنہ فشارشون بیوفتہ! ڪافے من از میزمان دور میشود،شهاب نگاهے بہ موبایلش مے اندازد و مے گوید:تسلیت میگم! مثل اینڪہ حالت بهترہ! _گفتم ڪہ براے سلام و احوال پرسے اینجا نیستم. ڪے میخواست منو ببینہ؟ چرا تنها اومدے؟ دستش را میان موهاے طلایے اش مے برد و لبخند ڪج و ڪولہ اے میزند:اومدہ! بحث مون بہ جاهاے خوبش برسہ میارمش! بے ارادہ نگاہ دقیقے بہ ڪل ڪافہ مے اندازم،مے گوید:داخل نیاوردمش! محڪم مے گویم:سریع تر حرفاتو بزن باید برم! بے خیال مے گوید:چے بگم؟! _ڪے اے؟! پدرمو از ڪجا میشناسے؟! چہ خصومتے بین تونہ و دلیل این رفتارات چیہ؟! از ڪجا این همہ اطلاعات دارے؟! _سوالاے خوبے ان! بذار سفارشا رو بیارن بعد میگم. اخم میڪنم:شمارہ ے منو از ڪجا آوردے؟! از ڪجا میدونستے گاهے ڪجام و چے ڪار میڪنم؟! عجیب نگاهم میڪند:همہ ے آدما یہ قیمتے دارن،خریدنے ان! ابروهایم را بالا میدهم:خب ڪے رو خریدے؟! آرام مے خندد:من آدم فروش نیستم خانم ڪوچولو! نیش میزنم:آدم فروش نیستے یا هنوز بهش احتیاج دارے؟! خونسرد میگوید:گزینہ ے اول! ڪافے من نزدیڪمان میشود و سفارش ها را روے میز مے چیند. شهاب فنجان قهوہ اش را بلند میڪند و همانطور ڪہ فنجان را بہ لبانش مے چسباند مے گوید:اما میگم ڪیہ! چون از آدماے خائن خوشم نمیاد! ڪنجڪاو نگاهش میڪنم،جرعہ اے از قهوہ اش مے نوشد و ادامہ میدهد:بهنام! شاگرد پدرت تو مغازہ! فنجان را از لبانش جدا میڪند و ابروهایش را بالا میدهد:بہ پدرت بگو بہ هرڪسے اعتماد نڪنہ! متعجب میگویم:امڪان ندارہ! پوزخند میزند:دارہ! گفتم ڪہ همہ ے آدما یہ قیمتے دارن! ضبط صوت من درست ڪنار پدرت بود،ارزونم خودشو فروخت! البتہ از پدرت دلخوشے ندارہ. تمام مڪالمہ هاے تلفنے پدرت و رفت و آمداش و رفت آمداے بقیہ بہ مغازہ رو برام مو بہ مو ضبط و ثبت میڪرد. پوزخند میزنم:خداے من! بعضیا... حرفم را ادامہ نمیدهم،طعنہ میزند:تو خودتم فروختہ شدے! قیمتت بالاتر بود! پدرت با یہ تیر دو نشون زد هم دخترشو میداد بہ تڪ پسر عسگرے هم دخترشو از من دور میڪرد ڪہ با مرگ پسرِ عسگرے... سریع حرفش را قطع میڪنم و با حرص مے گویم:هادے نَمُردہ شهید شدہ! بے تفاوت نگاهم میڪند:فرقشون چیہ؟! شمردہ شمردہ مے گویم:خیلے...خیلے...خیلے فرق دارن! اسم هادے رو توے این بحثا نیار! با حالت عجیبے نگاهم میڪند و چیزے نمے گوید،دستش را داخل جیب شلوارش مے برد و ڪیف پولش را بیرون مے ڪشد. بے حرف بہ حرڪات دستانش نگاہ میڪنم،عڪس سہ در چهارے را از داخل ڪیف پولش بیرون میڪشد و مقابلم میگذارد. ڪنجڪاو و با دقت بہ عڪس خیرہ میشوم... ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌟مے روید از جاے قدم هایت در یڪ نفر حال پریشانے پروانہ اش گم میشود وقتے پَر مے ڪشے با بال پنهانی🌟 #زینب_باباخانے @khybariha 🌷🍃🍃🍃

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_شصت_و_نهم #سوره_ی_پنجم #بخش_اول شهاب دستش را داخل جیب شلوارش مے برد و ڪیف پولش را بیرون مے ڪشد. بے حرف بہ حرڪات دستانش نگاہ میڪنم،عڪس سہ در چهارے را از داخل ڪیف پولش بیرون میڪشد و مقابلم میگذارد. ڪنجڪاو و با دقت بہ عڪس خیرہ میشوم،عڪس قدیمے اے از چهرہ ے یڪ مرد نسبتا جوان! مردے ڪہ بے اندازہ شبیہ بہ شهاب است! زیر چشمے نگاهے بہ شهاب مے اندازم و مے پرسم:پدرتہ؟! سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد،عڪس را با احتیاط بہ سمتش میفرستم. _با پدرم خصومت دارہ؟ دست بہ سینہ میشود:نہ! تا جایے ڪہ میدونم با ڪسے خصومت نداشتہ! _پس چے؟ با حالت خاصے نگاهم میڪند:فوت ڪردہ وقتے سہ سالہ م بود،چیزے ازش یادم نمیاد! فقط تعریف اخلاق خوبو مردونگے و غیرتشو شنیدم! با لحن تحڪم آمیز و تاڪید ڪنندہ اے این ها را مے گوید،لب میزنم:روحشون شاد! جوابے نمیدهد و عڪس را داخل ڪیف پولش برمے گرداند،نگاهے بہ آب پرتقالم مے اندازد:نمے خورے؟! سرد میگویم:میل ندارم! دستانش را روے میز مے گذارد و بہ چشمانم خیرہ میشود:من با پدرت خصومت دارم! سرِ اخلاق! سرِ مردونگے! سرِ غیرت! از چشمان خشمگینش مے ترسم! نگاهم را بہ دیوار پشت سرش میدوزم. _نمیدونم خصومتت با پدرم چیہ اما مطمئنم الڪے بزرگش ڪردے! بے توجہ بہ حرفم لب باز میڪند:تا شیش هفت سالگیم چیز زیادے یادم نمیاد،اما میدونم مادرم خیلے سختے ڪشید! پدرم یہ مغازہ ے اجارہ اے لوازم تحریرے داشت و یہ موتور قدیمے. با موتور تصادف ڪرد و درجا تموم ڪرد،موتورشم آش و لاش شد! تنها چیزے ڪہ برامون گذاشت یہ خونہ ے پنجاہ مترے توے نازے آباد بود! بے حوصلہ میان حرفش مے پرم:اینا ربطے بہ بحث مون دارہ؟ سرش را بہ نشانہ ے مثبت تڪان میدهد،ڪمے از قهوہ اش را مے نوشد:مادرم چندسال با سیلے صورتمونو سرخ نگہ داشت. خیاطے تو تولیدے،سبزے پاڪ ڪردن و سرخ ڪردن،نظافت ڪردن خونہ هاے بقیہ! وارد مدرسہ ڪہ شدم دلم میخواست ڪمڪش ڪنم اما میگفت نہ! میگفت تو خوب درساتو بخون بزرگ شو آقاے مهندس یا دڪتر شو مامان دیگہ ڪار نمیڪنہ! همہ چیزو مے سپارہ بہ تو! منم میخواستم زودتر درس بخونم و بزرگ بشم تا مامانم ڪار نڪنہ! مادرم‌ یہ زن بیوہ ے جوون بود و تنها،بچہ بودم اما نگاہ هاے مرداے همسایہ رو مادرم میفهمیدم! پچ پچ زن هاے همسایہ رو مے شنیدم! هفت سالم بود اما خونم بہ جوش مے اومد! هے بہ مادرم میگفتم از اینجا بریم و جواب میداد پول دستمون بیاد میریم یہ جاے خوب! یہ بار یڪے از مرداے همسایہ برامون آش نذرے آورد،ازش خوشم نمے اومد بد بہ مادرم نگاہ میڪرد! سرش داد ڪشیدم و گفتم برہ،ڪاسہ ے آششو شڪستم. مرتیڪہ عین مستا خندید و گفت بگو مامانت بیاد جلوے در،مادرم بخاطرہ سر و صدا اومد جلوے در. بہ اینجا ڪہ مے رسد دستش را مشت میڪند و با حرص مے گوید:همین ڪہ مادرمو دید گفت ناز نڪن! چقدر میگیرے؟! اون موقع نمے فهمیدم قیمت چیو میپرسہ! فقط گیج بہ مادرم نگاہ میڪردم! مادرم اینو ڪہ شنید بے مقدمہ یہ سیلے تو صورتش ڪوبید و داد ڪشید:گم شو! مرتیڪہ تو شوڪ سیلے بود ڪہ مادرم سریع منو ڪشید داخل و درو قفل ڪرد! اونم از پشت در خط و نشون میڪشید و میگفت جواب سیلے اے ڪہ خوردہ میدہ! فرداش ڪہ از مدرسہ برگشتم دیدم از خونہ مون سر و صدا میاد،قلبم ریخت گفتم نڪنہ بخاطرہ سیلے اومدہ خونہ مونو دارہ بلایے سر مادرم میارہ! نفهمیدم چطورے دوییدم تو خونہ،وارد خونہ ڪہ شدم دیدم زن همون مرد مادرمو چسبوندہ بہ دیوار و محڪم گلوشو فشار میدہ،دوتا از زناے همسایہ ام وایسادن و تماشاش میڪنن! جیغ ڪشیدم:مامانمو ول ڪن! انگار صدامو نشنید! محڪمتر گلوے مادرمو فشار داد و گفت:جولو پلاستو جمع میڪنے و از اینجا گم میشے میرے! مادرم تقلا میڪرد پسش بزنہ اما صورتش قرمز شدہ بود و زورش نمے رسید. با حرص دوییدم سمتشون،محڪم چادرشو چنگ زدم و گفتم:مامانمو ول ڪن! نگاهش ڪہ بہ من افتاد مادرمو هل داد روے زمینو یہ سیلے جانانہ نثارم ڪرد! براے منے ڪہ تا اون موقع صداے مادرمم روم بلند نشدہ بود خیلے سنگین بود از یہ غریبہ اینطورے سیلے بخورم! دستمو گذاشتم روے صورتم،صورتم مے سوخت و اشڪم داشت در مے اومد اما گریہ نڪردم! با حرص هلم داد روے زمین و گفت:معلوم نیست تو رو از ڪجا آوردہ؟! مادرم نتونست تحمل ڪنہ،آشفتہ بود اما انگار جون گرفت! سریع بلند شد و هلش داد. یہ سیلے دم گوشش خوابوند و گفت:حق نداشتے دست روے پسرم بلند ڪنے! زندہ ت نمیذارم! زناے همسایہ بہ زور مادرمو ازش جدا ڪردن،سریع رفتم پیش مادرم و جلوش وایسادم ڪہ اگہ خواستن بزننش من بہ جاش ڪتڪ بخورم! یڪے شون با لحن بدے گفت:شهین جون ولش ڪن! اینو خدا زدہ! حساب ڪار دستش اومد نخواد شوهراے ما رو از راہ بہ در ڪنہ! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_شصت_و_نهم #بخش_دوم بعدش یہ تف نزدیڪ پاے مادرم انداخت‌ و رفتن! بچہ بودم حالیم نبود. هے مے پرسیدم:مامان معنے حرفایے ڪہ زدن چے بود؟! چرا ڪتڪت زدن؟! مامانم فقط میگفت:از ما خوششون نمیاد! از فرداش اوضاع بدتر شد،دیگہ بچہ هاے ڪوچہ باهام بازے نمیڪردن،همسایہ ها تا منو مامانمو میدیدن رو برمیگردوندن. هیچوقت یادم نمیرہ،یڪم پول اضافہ آوردیم مامانم تصمیم گرفت براے روح پدرمو صلح با همسایہ ها حلوا بپزہ و خیرات بدہ. با چہ ذوق و مشقتے حلوا پختیم و چیدیم تو ظرفا،رفتیم براے پخش ڪردنش. هرڪے ڪہ درو باز ڪرد دید ماییم حلوا برنداشتہ درو بست! جز دو سہ تا بشقاب از سینے حلوامون چیزے ڪم نشد! دو سال با تمام سختے هاش گذشت،تازہ میرفتم ڪلاس سوم دبستان. مامانم یہ ڪار تقریبا ثابت پیدا ڪردہ بود،تو یہ پاساژ آخر هفتہ ها براے نظافت چندتا مغازہ میرفت. بہ اینجا ڪہ مے رسد پوزخند معنادارے میزند و میگوید:پاساژے ڪہ پدرت توش مغازہ دارہ! گیج نگاهش میڪنم ڪہ لبانش را با حرص و نفرت تڪان میدهد:گاهے منم با خودش مے بُرد،بابات زیادے باهام مهربون بود! زیادے با مامانم خوب بود! توے اون دوسال انقدر فهمیدہ بودم ڪہ معنے ڪاراے باباتو بگیرم! چشمش دنبال مامانم بود! سریع میگویم:دیگہ نمیخوام بہ دروغات گوش بدم! میخواهم از روے صندلے بلند بشوم ڪہ خونسرد میگوید:هنوز اونے ڪہ مشتاق دیدارتہ ندیدے! چپ چپ نگاهش میڪنم:علاقہ اے بہ دیدنش ندارم! قصد میڪنم براے حرڪت ڪہ میگوید:نمیتونہ ببینتت اما میتونہ حست ڪنہ! متعجب سربرمیگردانم،لبخند تمسخر آمیزے میزند:تو ڪہ تحمل مرگہ تازہ دامادتو دارے! دہ دیقہ ام تحمل شنیدن حقیقتو داشتہ باش! با اطمینان میگویم:این وصلہ ها بہ باباے من نمے چسبہ! ابروهایش را بالا میدهد:ثابتش میڪنم! مُردد دوبارہ مے نشینم،نگاهے بہ موبایلش مے اندازد و انگشتانش را میان موهاے مے لغزاند. نفس عمیقے میڪشد:چند وقت بعد مادرم گفت میخواد ازدواج ڪنہ! میخواد از این وضع خلاص بشیم! میخواد پدر بالاسرم باشہ! گفت و گفت تا اسم باباتو بہ میون آورد! بہ اینجا ڪہ میرسد دوبارہ سبزے چشمانش را بہ چشمانم میدوزد:اون موقع تو تازہ بہ دنیا اومدہ بودے،فڪر ڪنم سہ چهار ماهت بود! بابات بہ مامانم پیشنهاد ازدواج دادہ بود اما بہ چندتا شرط! تا یہ مدت باید صیغہ ے موقت میخوندن و نباید ڪسے میفهمید! بابات از مامانم پسر میخواست! براے نگہ داشتن اسم و رسمش! لابد الان فڪر میڪنے مادرِ من خواستہ زندگے شو روے زندگے یڪے دیگہ بسازہ! نہ خانم ڪوچولو! مادرِ من نجیبت تر و مغرور تر از این حرفاست! پدرت گفتہ بود دارہ از مادرت جدا میشہ،زن بساز و خوبے نیست! چندوقتے مریض شدہ و حسابے دست و پاے پدرتو بستہ! فقط چون یہ بچہ ے شیرخوارہ دارہ،دارہ تحملش میڪنہ! انقدر از مادرت گفتہ بود ڪہ برامون ازش یہ هیولا ساختہ بود،یہ بار‌ ڪہ مامانم مشغول نظافت بود صداے گریہ ے یہ نوزاد توجهمو جلب ڪرد! اومدم دنبال صدا،رسیدم جلوے مغازہ ے پدرت! از پشت شیشہ دیدم یہ نوزاد ڪوچولو ڪہ توے یہ پتوے سفید پیچیدہ شدہ گرفتہ بغلش و با حرص تڪون میدہ. با هر تڪون پدرت گریہ ے تو شدیدتر میشد،پدرت مدام زیر لب غر میزد و میخواست ساڪت شے! آخر سر با حرص گذاشتت روے میز شیشہ اے و نشست یہ گوشہ. تو دستاتو تڪون میدادے و ضجہ میزدے،دلم برات سوخت! با عجلہ رفتم پیش مامانم و صداش ڪردم،بہ زور دنبال خودم تا مغازہ ے بابات ڪشوندمش. تو رو ڪہ دید متعجب وارد مغازہ شد و از بابات پرسید چے شدہ. بابات شروع ڪرد بہ درد و دل ڪردن،ڪہ مادرت قهرہ ڪردہ و رفتہ. خواهراتم هنوز سنے ندارن ڪہ بخوان مراقب تو باشن،مجبور شدہ با خودش بیارتت. مامانم خیلے ناراحت شد با احتیاط بغلت ڪرد،پرسید:آقا مصطفے اسمش چیہ؟! بابات بے حوصلہ گفت:آیہ ولے باید اسمشو میذاشتیم نحس! بدشگون! خستہ شدم دختر پشت دختر! مامانم نگاہ دلخورے بہ بابات انداخت و آروم انگشت اشارہ شو برد سمت دهنت. با ولع شروع ڪردے بہ خوردن انگشتش! دل مامانم برات رفت!‌ ڪنارش وایسادم،تو رو نشونم داد و گفت:شهاب! دوست دارے آیہ خواهرت باشہ؟! یہ نگاهے بہ صورت تپل و چشماے درشت قهوہ اے ات ڪہ بے حال بودن انداختمو با اخم گفتم:نہ! مامانم تو رو بیشتر بهم نزدیڪ ڪرد و گفت:ببین چہ ڪوچولو و نازہ! سریع خودمو عقب ڪشیدمو گفتم:خیلے ام زشت و گرد و قلمبہ ست! مامانم آروم خندید و رو بہ بابات گفت:طفلڪے خیلے گشنشہ! چطور دلش اومدہ اینو همراهش نبرہ؟! بابات شروع ڪرد بہ بدگویے از مادرت،از زن نبودنش،از مادر نبودنش! سعے داشت مامانمو هرطور شدہ قانع ڪنہ! یڪے دوماهے گذشت،مامانم گفت باید از این خونہ بریم. خیلے خوشحال شدم گفتم:چطورے تونستے خونہ بگیرے؟! گفت:بہ لطف آقا مصطفے! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

•○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_شصت_و_نهم #بخش_سوم گفتم:چرا باید اون بہ ما لطف ڪنہ؟! گفت:چون از این بعد شوهر من و پدر توئہ! جنجال راہ انداختم! دلم میخواست باباتو بڪشم! هرطور بود مامانم منو همراہ خودش از اون خونہ برد،خونہ مونو فروختیم و با ڪمڪ پدرت تو یہ محلہ ے بهتر یہ آپارتمان هفتاد مترے خریدیم. مامانم سعے داشت منو با پدرت جور ڪنہ،ولے نہ من دوست داشتم نہ پدرت! همین ڪہ ڪارے بہ ڪاریش نداشتہ باشم و دم پرش نشم براش ڪافے بود. بعدها هم فهمیدم سعے داشتہ یہ جورے مامانمو راضے ڪنہ منو بذارہ پرورشگاہ یا بفرستہ پیش خانوادہ ے پدرم اما فهمید محالہ مادرم راضے بشہ! چون بزرگترین دلیلش براے تن دادن بہ این ازدواج راحت و تو آرامش بزرگ شدن من بودہ،خیلے با خودش ڪلنجار رفتہ بود ڪہ بہ بابات بلہ بگہ. البتہ فقط بخاطرہ وجودت مامانت! هربار بابات یہ چیزایے ازش میگفت،میگفت نمیخواد آتو بدہ دستش ڪہ سریع تقاضاے طلاق بدہ و تو رو بردارہ ببرہ و پیداش نشہ. میگفت از دختردارے خستہ شدہ اما دلش نمیاد دخترے ڪہ از وجود خودشہ بے پدر و زیر دست اون مادر بزرگ بشہ! از طرفے مهریہ ے سنگین مادرتو بهونہ میڪرد! بے اختیار میگویم:مهریہ ے مادرِ من پنج تا سڪہ ست! آرام مے خندد:میدونستم اینم دروغ گفتہ! اخم میڪنم:از ڪجا باید بدونم راست میگے؟! بہ فنجان خالے اش چشم مے دوزد:هنوز قصہ تموم نشدہ! پوزخند میزنم:در حد همون قصہ ست! چشمانش را آرام بہ سمت صورتم مے چرخاند و لبخند ڪم رنگے میزند:هرطور بود مامانمو راضے ڪرد ڪہ یہ صیغہ ے موقت بخونن تا بدون دردسر مادرتو از زندگیش بندازہ بیرون و بعد مامانمو خانم خونہ و مادر تو و خواهرات ڪنہ! اوایل رفتارش خوب بود،ڪارے بہ ڪارم نداشت. اما بعد یہ مدت سر بہ سر گذاشتناش شروع شد الڪے ازم ایراد میگرفت،بهم تشر میزد،بددهنے میڪرد! منم غد و لجباز،ڪوتاہ بیا نبودم و بدتر میڪردم! مامانم سعے میڪرد بین مون صلح برقرار ڪنہ،یہ سال گذشت رفتارش گاهے با مامان هم خوب نبود! اگہ بین شون بحث پیش مے اومد همہ چیو مے ڪوبید تو سر مامانم! غرورشو میشڪست! منم طاقت نمے آوردم و باهاش درگیر میشدم،دو سہ ماہ بعدش فهمیدم مامانم باردارہ! لجبازیم بیشتر شد! رفتار بابات نرم تر شدہ بود تا وقتے ڪہ فهمید بچہ ے تو شڪم مامان دخترہ! زمین و زمانو بہ هم دوخت،با مامان درگیر شد و ڪتڪش زد! یہ مدتے رفت و پیداش نشد،حال مامان هم بد بود. شاید تو همون ڪتڪ زدناش بود ڪہ... بہ اینجاے حرفش ڪہ میرسد مڪث میڪث میڪند،نگاهے بہ ساعت مچے اش مے اندازد و نفس عمیقے میڪشد. ابروهایم را در هم گرہ میزنم:ڪہ چے؟! ترسناڪ‌ نگاهم میڪند:ڪہ خواهرم با ڪلے مشقت و نیمہ جون بہ دنیا اومد! بہ زور لبانم را تڪان میدهم:خواهرت؟! لبخند ترسناڪے میزند:آرہ! یہ ماہ اول زندگے شو تو دستگاہ بود! بابات حتے نیومد ببینہ مامانم و دخترش زندہ ان یا مُردہ! نابینا بہ دنیا اومدن آرزو براش بهونہ شد! مامان رفت دنبالش ڪہ نذارہ حقشو پایمال ڪنہ اما دست اون پرتر بود،بابات تهدید ڪرد آبروے مادرمو میبرہ و میگہ یہ زن هرجاییہ! هیچڪس حرف مادرمو راجع بہ حاج مصطفے نیازے آدم معتبر و معتقد بازار باور نمیڪرد! مادرمو مثل یہ دستمال ڪاغذے انداخت دور و از ڪارم بے ڪارش ڪرد! حتے یہ بار حاضر نشد آرزو رو ببینہ و تو هزینہ هاے درمانش ڪمڪ ڪنہ! اون موقع یہ پسر دہ یازدہ سالہ بودم و ڪارے از دستم بر نمے اومد. اما حالا برگشتم! جدے و سرد بہ چشمانم زل میزند،لبانش از هم باز میشوند:خصومت من با بابات سر ناموسہ اومدم جبران ڪنم! مبهوت نگاهش میڪنم و بے اختیار صندلے ام را ڪمے عقب میڪشم. پوزخند میزنم:هیچڪدوم از دروغاتو باور نمیڪنم! ناگهان از روے صندلے بلند میشود،متعجب نگاهش میڪنم. چند قدم بہ سمتم برمیدارد،دستانش را داخل جیب هاے شلوار جینش مے برد:نمیخواے ببینیش؟! آب دهانم را فرو میدهم:ڪیو؟! لبخند ڪجے میزند و بہ سمت در قدم برمیدارد،همین ڪہ از در خارج میشود نفس راحتے میڪشم و لیوان آب میوہ ام را بہ زور برمیدارم و نصف محتویاتش را لاجرعہ سر میڪشم! دستانم ڪمے لرز دارند،همہ ے حرف هایش دروغ بود! پدرم شاید سخت گیر و بداخلاق باشد اما انقدر بد نیست! ذهنم آشفتہ میشود،چرا این دروغ ها را مے بافد و بہ جانمان افتادہ؟! دو سہ دقیقہ بعد صداے قدم هایے مے آید،سریع سر برمیگردانم. شهاب همراہ دختر پانزدہ شانزدہ سالہ اے وارد میشود،دخترے ڪہ عینڪ دودے اے بہ چشمانش زدہ و سرش را مدام مے چرخاند. انگار دنبال ڪسے مے گردد،تنم یخ میزند! شهاب محڪم دستش را گرفتہ و ڪمڪ میڪند بہ سمتم بیاید،بہ چند قدمے ام میرسند. گیج و مبهوت بہ دخترڪ چشم دوختہ ام! توان ندارم از روے صندلے بلند بشوم. ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• @khybariha 🌷🍃🍃🍃

‍ •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• 🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_شصت_و_نهم #بخش_چهارم شهاب دخترڪ را روے صندلے مے نشاند و پشت سرش مے ایستد. متعجب اجزاے صورتش را مے ڪاوم،صورت استخوانے و گندم گونے دارد،ابروهایش پر و ڪمانے اند! لبانش نسبتا ڪوچڪ و صورتے رنگ اند،چشمانش را نمے بینم اما تہ چهرہ اش عجیب آشناست! شبیہ خودم،شبیہ پدر! سرش را ڪمے این طرف و آن طرف میڪند و آرام میگوید:داداش! شهاب دستش را روے شانہ اش میگذارد و میگوید:رو بہ روت نشستہ! نگاهم را سمت شهاب مے ڪشانم،سرد و خونسرد بہ صورتم خیرہ شدہ. لبانم را بہ زور تڪان میدهم:این ڪیہ؟! دخترڪ سریع صورتش را بہ سمتم برمیگرداند،آرام مے پرسد:صداے آیہ ست؟! هراسان نگاهش میڪنم،شهاب بدون اینڪہ نگاهش را از صورتم بگیرد جواب میدهد:آرہ! خواهرت آیہ ست! دخترڪ سریع دستش را بلند میڪند و خودش را ڪمے جلو میڪشد،دستِ لرزانش را این طرف و آن طرف مے چرخاند تا بہ صورتم مے رسد! سر انگشتانش ڪہ صورتم را لمس میڪنند نفس ڪم مے آورم! انگار آتشے شعلہ ور میشود! حس عجیبے در تمام تنم مے پیچد،حسے ڪہ تا بہ حال تجربہ اش نڪردہ ام! مثل خون خون را ڪشیدن! شهاب آرام میگوید:دختر باهوشیہ از وقتے فهمید من جاے شما رو میدونم اصرار دارہ ببینتت! دخترڪ آرام صورتم را نوازش میڪند و مے خواندم:آیہ؟! طاقت نمے آورم و سریع از روے صندلے بلند میشوم،با حرص رو بہ شهاب مے گویم:دروغاتو براے یڪے دیگہ بباف و نمایش تو یہ جا دیگہ اجرا ڪن. خونسرد دستانش را روے شانہ هاے آرزو میگذارد و چیزے نمیگوید. بغض گلویم را مے فشارد،بہ زور سعے میڪنم فشار و حال بدے ڪہ بہ جانم چنگ زدہ با اشڪ ریختن بیرون نریزم! با بغض مے گویم:خیلے....خیلے....خیلے.... نمیتوانم براے توصیف بدے ها و دروغ هایش ڪلمہ اے پیدا ڪنم،بے خیال شانہ بالا مے اندازد:هنوز حرفام تموم نشدہ! قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمم مے چڪد و تقریبا بلند میگویم:ساڪت شو دروغگو! با نفرت نگاهے بہ صورتش مے اندازم و با عجلہ بہ سمت در میروم. از چهارچوب در عبور میڪنم و تقریبا بہ سمت خیابان مے دوم. تمام جانم گر گرفتہ،قلبم مے سوزد و سرم درد میڪند! چرا دروغ هایش باید آشفتہ ام ڪند؟! سریع مے ایستم،نفس نفس زنان بہ رفت و آمد آدم ها نگاہ میڪنم و زمزمہ میڪنم:پس چرا بابا انقدر از شهاب مے ترسید؟! از نزدیڪ بودنش بہ من؟! و جملہ ے شهاب در سرم مے پیچد:خصومت من با بابات سرِ ناموسہ براے جبران اومدم! اصلا چرا این ها را بہ من گفت...؟! ✍🏻نویسنده:لیلے سلطانے Instagram:Leilysoltaniii •○● @AYEH_HAYEH_JONON ●○• ❣حال من حال اسیریست ڪہ هنگام فرار یادش افتاد ڪسے منتظرش نیست،نرفت!❣ @khybariha 🌷🍃🍃🍃

❣ #سلام_امام_زمانم❣ مهدی جان💖 لحظه ها را متوسل به #دعاییم بیا سالیانی است که #دلتنگ شماییم بیا آسمان خواهش یک #جرعه نگاهت دارد نه که ما، #فاطمه(س) هم چشم به راهت دارد 🌺 #اللهم_عجّل_لولیک_الفرج🌺 @khybariha 🌷🍃🍃🍃

✍ #امام_خامنه_ای فرزندان شهدا به نام پدرانشان افتخار کنند. آنها کسانی بودند که در راه حفظ میهن، استقلال و شرف ملی ایستادگی کردند. #به_پدرانتان_افتخار_کنید. #رزق_صبح🌹 @khybariha 🌷🍃🍃🍃

اے راحت دل ، قرار جانھا! برگرد درمان دل شڪستہ ما ، برگرد مانديم در انتظار ديدار ، اے داد! دلھا همہ تنگِ توست آقا! برگرد 🔸اللّٰھـُــم ؏جِّل لِوَلیڪَ الفَرَجـْـ @khybariha 🌷🍃🍃🍃