من و خواهرم شبیه‌ترین ویژگی‌ها رو با هم داریم ولی یه تفاوت اساسی داریم. اینکه من اصلا آدم خونه موندن نیستم و اگه مدت طولانی کار نکنم، نشاطمو از دست میدم و اون آدم بیرون از خونه کار کردن نیست و اگه بیرون از خونه باشه، آرامششو از دست میده. 😉 گاهی که با هم صحبت میکنیم دریچه‌های جالبی برامون باز میشه. 🤔 یک بار بهم گفت: من فکر میکنم بچه‌های تو بهتر برنامه‌ریزی کردن رو یاد می‌گیرند چون تو مجبوری برای همه‌ی ساعت ها برنامه داشته باشی ولی بچه‌های من بیشتر اوقات فراغت و اتلاف وقت دارند چون روال ثابت زندگی اینطوریم‌کرده. 😕 یا بچه‌های تو مستقل‌ترند و مهارت اجتماعی بالاتری دارند چون تو همیشه بالاسرشون نبودی و یاد گرفتند یه جاهایی روی پای خودشون وایستند. 💪🏻 منم بهش می‌گفتم که من گاهی میگم نکنه بچه‌هام چون حضورم رو کمتر توی خونه درک می‌کنند، ظرف محبتشون پر نشه، خوش به حال تو که هروقت دلت بخواد با بچه‌هات وقت میگذرونی. 🥺 یا گاهی میگم نکنه ریتم فشرده‌ی زندگی من اونا رو از فعالیت داشتن و فعال بودن، زده کنه. 🤦🏻‍♀️ ما دوتا خواهریم با دوتا شرایط متفاوت که هرکدوم نیمه‌ی پرِ فرزندپروری اون یکی رو نگاه می‌کنیم و نیمه‌ی خالی فرزندپروری خودمون رو! * الاکلنگ شاغل بودن یا نبودن مامان ها هیچ‌وقت به تعادل نمیرسه مگر اینکه خودمون دلمون رو با شرایطمون صاف کنیم و ببینیم برای ما شاغل بودن بهتره یا نبودن‌. * و اگر به ضعف‌ها و قوت های مدل انتخابی‌مون آگاه باشیم، قطعا میتونیم قوت ها رو برجسته‌تر کنیم و ضعف‌ها رو کم‌رنگ‌تر‌.😍👌🏻 #پیام_مخاطب #مادران_شاغل #مادران_خانه_دار #ضعف_ها_و_قوت_ها @rahche