eitaa logo
کانون مداحان وخادمیاران رضوی چهارمحال وبختیاری
166 دنبال‌کننده
7.6هزار عکس
4.2هزار ویدیو
184 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
«سُفـــــره دار خدا، امام زمان» خـاتَــمُ الاُولیـــــــا ، امام زمان «اَلاِمــام اَلاَبـوالشَّفیــق» یعنی: پدر با وفــــــــــــــا ، امام زمان درِ این خانه آمدم ، زیرا «مَن اَتاکُم نَجیٰ» امام زمان خوب دانم که کرده ام دائم... خون به قلب شمـــا ، امام زمان یااَباناٰ ، ندیده گیـــــــر ، ببخش جُـــرمِ های مــــرا ، امام زمان چشــم پوشی کن از گنــاهــانم یاسَــــریعَ الــــرضا ، امام زمان من همه درد و تو دوای منی یار درد آشنــــــا ، امام زمان بی کَسَم ، گر مرا جواب کنی... بروم در کجــــا ، امام زمان؟ تو همیشه کرم ، همیشه عطا من همیشه گدا ، امام زمان شرمسارم ، چه عادتی کردم به فـــراق شما ، امام زمان تو به سجده مرا دعا کردی من نکردم دعا ، امام زمان توهمیشه به من وفا کردی درعوض من جفا ، امام زمان تو همیشه کنـــــار من بودی من ندیدم تو را ، امام زمان چشم آلوده که نمی بیند آن روی دل ربا ، امام زمان من بدی کرده ام ، تو خوبی کن به منِ بینـــــــوا ، امام زمان کن دعا که شـــــوم وَلیِّ شما ای ولیّ خــــــدا ، امام زمان تو بخواه از خدا که من بشوم یـــــارِ بی ادعـــــا ، امام زمان به منِ روسیـــه عنایت کن حالِ تــــوبه ، دعا ، امام زمان درفراق تو روزی ام بشود اشگ و سوز و بُکا ، امام زمان چه شود همــره شما بشوم زائــــر کـــــربلا ، امام زمان روضه‌‌ی جسم بی کفن شنوم از زبان شمــــــــا ، امام زمان تو بخوانی «وَاَسرَعَ فَرَسُک» جانبِ خیمه ها ، امام زمان همه از خیمه ها دویده برون بِاالعَویل ، وَالبُکا ، امام زمان «ناشِــراتِ الشُّعـــور» واویلا عمـــه های شمــا ، امام زمان «لاطِماتِ الوُجوه» اهل حرم بیــنِ نــامــردهـا ، امام زمان «بَعدالعِِــزِّ مُزَلَّلات» بخوان روضه‌ی عمه ها ، امام زمان بانوی مضطری صدا می زد واحسین ، وا اَخا ، امام زمان فــرقــةٌ باالسّیوف، در مقتل فــرقـــةٌ باالعَصا ، امام زمان دید «وَالشمرجالسٌ»،چه کند؟ خواهـــرِ مُبتلا ، امام زمان «مُولِـغٌ سَیْفَهُ عَلى نَحْرِه» پیش مادر چرا؟ امام زمان بانگِ «هذا حسین» پیچیده در زمین و سما ، امام زمان بـدنش شد مُــــرَمَّلٌ بِـدِمــاء کفنـــش بــوریـا ، امام زمان جسم جدت میان گودال و... سر روی نیزه ها ، امام زمان زینت دوش مصطفی روی خاک خاک بر فرق ما ، امام زمان سوخت قلب حسین در مقتل سوخت تا خیمه ها ، امام زمان کــودکان گرسنــــه و تشنــــــه خسته ، بی آشنا ، امام زمان پابرهنه فرار می کردند به روی خار ها ، امام زمان دامن دختـــــــــران بی بابا سوخت در شعله ها ، امام زمان دختــــــری مثل بید می لرزید من نگویم چرا ، امام زمان مادری پشت خیمه ها می کرد زیر و رو خاک را ، امام زمان ناله می زد،چه شد!کجابردند؟ شیر خوار مرا ، امام زمان ناگهان دید بر روی نیزه سر شیر خواره را ، امام زمان سیدی دست انتقام بر آر العجل یابن حیدرِالکرار
🌹امروز آخرین یکشنبه ماه ذی القعده است نماز یکشنبه فراموش نشود
به زمین خوردی و آهت دل ما را سوزاند جگرت سوخت و این؛قلب رضا را سوزاند پشت این حجره دربسته چه گفتی تو مگر که صدای تو مناجات و دعا را سوزاند 🏴۵روز تا شهادت امام جوادع
نگار دشت بلا امشب نگار دشت بلا سر بریده شد پشت و پناه اهل ولا سر بریده شد در خاک و خون نشسته تمامی لاله اینجا گلوی لاله جدا سر بریده شد عباس و عون و جعفر و اصغر به یک طرف اکبر میان شور و نوا سر بریده شد داغ تمام اهل حرم را به سینه داشت شاه غریب وقت عزا سر بریده شد اهل حرم رسیده به گودال قتلگاه در قتلگاه خون خدا سر بریده شد بین دو نهر آب سر از تن جدا شده بانی خلق هر دو سرا سر بریده شد از بس نفس نفس زده در زیر دست و پا با اضطراب و سوز و نوا سر بریده شد دل ناگران حال رباب و عقیله بود با اشک چشم و حال دعا سر بریده شد پیچیده این صدا به تمامی کربلا لب تشنه بود و آب بقا سر بریده شد وقتی که زیر و رو شده جسم مطهرش با ظلم و جور اهل ریا سر بریده شد با خنجری که آمده دیدار حنجرش در لحظه های ناب بکا سر بریده شد از پشت سر جدا شده رگهای گردنش گویا تمام آل عبا سر بریده شد هر جا نگاه می کنم افتاده پیکرش یا رب بگو کجا و چرا سر بریده شده ای آنکه آمدی به در خانه ی حسین بنیانگذار لطف و عطا سر بریده شد سعید مرادی
به شیوۀ غزل، اما سپید می‌آید صدای جوشش شعری جدید می‌آید چه آتشی غم عشق تو زیرِ سر دارد که باغ شعر تر از آن پدید می‌آید نَفَس‌ نفس به امید تو عمر می‌گذرد امید می‌رود آری، امید می‌آید برای درد و دل تو مفید نیست کسی وگرنه نامه برای مفید می‌آید مُردّدم که تو با عید می‌رسی از راه و یا به یُمن قدوم تو عید می‌آید؟ کلیدداری کعبه نشانۀ حق نیست کسی‌ست حق که در آن بی‌کلید می‌آید و حاجیان همه یک روز صبح می‌گویند: چقدر بر تن کعبه سفید می‌آید! شاعر:
عمرییست در شعرم پر از , اما , اگر , شاید خوف و رجائم را بفهمد یک نفر شاید تا خیمه ی سبزت چه چیزی میبرد ما را ؟ دست دعا , پای زیارت , چشم تر شاید وقت ملاقتت چه اوقاتیست معمولا ؟ در جمکرانت غرق ندبه یک سحر شاید نامم به گوشت خورده یا نه ؟ گرچه بشناسی ما را به نام عاشقان در به در شاید .... دیگر سراغی از منِ تنها نمیگیری دور و برت داری کسانی خوب تر شاید این سالها یا تو جوابم را نمیدادی یا من شدم چیزی میان کور و کر شاید من خسته ام من خسته ام من خسته ام خسته از اینهمه خوف و رجاء اما اگر شاید حمیدرضا محسنات
رفته ای در سفر و آمدنت دیر شده! مشکلی هست مگر باعث تأخیر شده؟ سالها می گذرد غایبی از دیده ی ما نکند چشم تو از دیدن ما سیر شده؟! حالمان حال خوشی نیست بیا ای جانا زندگی بی تو دگر سخت و نفس گیر شده دور دیدند تو را بر سر اُمَّت آقا... دشمن دین به خودش آمده و شیر شده! جُرم و تقصیر ز ما بوده و هست آقا جان که دعای فرجت فاقد تأثیر شده! ما اگر بد شده ایم،خاطر زهرا برگرد مادرت قامت خَم از غم تو پیر شده! آه برگرد به آن رأس جدا بر سرِ نی به همان جسم که بازیچه ی شمشیر شده! تشنه ی ذکر انالمهدی تو هست حسین... طالب خون خدا،،آمدنت دیر شده!! یا صاحب الزمان---- یا صاحب الزمان----
قرب بدرگاه الاهم بده حال به این حال تباهم بده درحرمت عزت وجاهم بده (خط امانی زگناهم بده آمدم ای شاه پناهم بده ای کرمت بیشترازآسمان ای قدمت برسرکروبیان (ای حرمت ملجاءدرماندگان دورمران ازدروراهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) ای که توهستی سروسامان عشق نام دل آرای توعنوان عشق (ای گل بی خار گلستان عشق قرب مکانی چوگیاهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) من به تولای شمازیستم اگرچه صفرم توبده بیستم (لایق وصل توکه من نیستم اذن به یک لحظه نگاهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) صحن وسرای توبهشت خداست درگه توقبله ی امیدماست (ای که حریمت مثل کهرباست شوق وسبک خیزی کاهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) ازغم توسوزم وسازم چوشمع داروندارخودببازم چوشمع (تاکه زعشق توگدازم چوشمع گرمی جان سوزبه آهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) (لشکرشیطان به کمین منند) درپی دزدیدن دین منند غصه وگریه هم نشین منند (بی کسم ای شاه پناهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) ای شه خوبان نگهی کن به من ماه درخشان نگهی کن به من (ازصف مژگان نگهی کن به من بانظری یاروسپاهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) ای که گرفتارتوعبدوشهند درطلب نورتومهرومهند (درشب اول که به قبرم نهند نوربدان شام سیاهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) ازهمه آگاه تراز حالمی تورونق روزو مه وسالمی (ای که عطابخش همه عالمی جمله ی حاجات مراهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) ای پسر فاطمه ای مهربان حضرت ثامن الحجج الامان آن چه صلاح است برای (حسان) (ازتواگرهم که نخواهم بده آمدم ای شاه پناهم بده) تضمینی ازغزل مرحوم
از گریه پرم شبیه اقیانوسم محتاج سفر به نقطه پابوسم ای کاش میان زائرانش بودم جامانده ای از زیارت مخصوصم
در محل هرجا صدای عبد گریان شد بلند قامت صاحب کرم از روی ایوان شد بلند نوکری سخت است اما سختیش عشق است عشق پای ما با عشق بر خارمغیلان شد بلند من که هرجایی کم آوردم صدا کردم رضا رعیت آنجایی که کم آورد، سلطان شد بلند بیشتراز سائل آقابی قرار سائل است بیشترازشهرما، آه ازخراسان شد بلند کافری بودم که باشرط تو رفتم برسجود بسکه ازخاک توعطروبوی ایمان شد بلند خاک ایران قبل تو لطفی برای کس نداشت تو به ایران آمدی و بخت ایران شد بلند جذر و مد صحن تو یعنی که رو به گنبدت هرملک افتاد روی خاک و انسان شد بلند شانه برزلف تو زد منای اهل البیت شد بعد مرگش مرد سلمانی چو سلمان شد بلند هرکسی که سخت دامان جوادت را گرفت بابرات کربلای خویش آسان شد بلند گریه بی حد میکنی وروی زانومیزنی بابت دستی که برروی عزیزان شد بلند نام زینب را پس از عباس نامحرم که برد.. از ته گودال داد شاه عطشان شد بلند!