اول بگویم که این کار باید شروع میشد و برای شروع هم خوب بود. دم شهرداری گرم و کاش مسوولین استانی که نیامدند بگویند چرا؟!؟ اما : چند نفر جوانی که در محلات گلشهر و قلعه خیابان میشناختیم و در ماه امت همکاری کرده بودند را برای بخش نقاشی زنده مراسم معرفی کردیم. این جوان ها بخش ثابت همه مراسم بودند و به همین خاطر، ناخودآگاه ذهن من در کل مراسم، جای ساکنین غیرایرانی مشهدالرضا ع را در نشان مشهد جستجو میکرد. مراسم، چند پرده روایت هویتی از مشهد داشت‌ و از هر روایت یک شخصیت تا پایان برنامه بر روی سن باقی ماند. روایت حضرت شمش الشموس که از آن روایت، اباصلت هروی بر روی سن نشست. روایت ادب فارسی و جناب فردوسی ، روایت مقاومت و کلنل محمد تقی خان پسیان، روایت انقلاب و حضرت آیت الله شیرازی و نهایتا روایت دفاع مقدس و شهید محمود کاوه. این پنج نماد برگزیده، بخش دیگری از قاب تصویری ثابت سن مراسم دیشب را تشکیل می‌دادند. در همه روایت ها من گلشهری ها و مهاجرین را در روایت ضرب میکردم و می‌دیدم در بیشتر این روایت ها ما کنار هم بوده ایم، اصلا در بخش بزرگی که یکی بوده ایم و وقتی هم جدا شدیم باز به هم پیوسته ایم. در اکنون زندگی جاری مشهد هم که این جوانان مهاجر و مشهدی در کنار هم هستند که تصاویر شش برگزیده نشان مشهد را به تصویر می کشند. ما برای فهم واقعی از جهانشهر مشهد نیازمند تعاریف دقیق‌تری هستیم. در کدام مشهد و با کدام تعریف، همه مشهد از جمله مهاجرین و هزاران نخبه آنها نیز دیده می شوند؟! در هر حال جایشان در مراسم فاخر دیشب خالی بود. قصدم تذکر بود و لاغیر. #گلشهر #نشان_مشهد_الرضا_علیه_السلام @komeilihosein

بعد از دیدن فیلم، از پسرم پرسیدم نظرت درباره ستار چیه؟ (ستار، کاراکتر مهاجر افغانستانی فیلم است) گفت شجاع، قوی، قهرمان... این دقیقا همان گلی است که فیلم زده، همان نقطه ایست که برادران علمدار (سازندگان فیلم) شجاعانه پایش ایستاده اند، در حقیقت باید بگویم، واقعیت را همانگونه که هست روایت کرده اند و آن را سانسور نکرده اند!! واقعیت این است که بسیاری از مهاجرین ، ستاره های زندگی های روزمره ما هستند، در ورزش، در درس، در کار، در اخلاق و... گاهی ستاره اند و از ما بهترند، از بچه های ما بهترند یا هم ردیفند آیا این برای ما سخت است؟! یا طبیعی است و با آن کنار می آییم؟ علمدارها، خودشان بچه طلاب اند و شاید تجربه زیسته خودشان را به تصویر کشیده اند که در آن، واقعا همزیستی، رفاقت، کمک، ایثار، همدردی، همدلی و همراهی ایرانی و مهاجر در بسیاری از عرصه ها به چشم می‌خورد. مسافری از گانورا ازاین جهت، یک فیلم پیشتاز و گام دومی است. ایران آینده، ایران قوی، ایرانی که دارد به قله ها نزدیک می شود تولیدات متناسب با همین حال را می خواهد و این حالتی است که برادران علمدار به خوبی درک کرده اند، بدون مدارا، بدون استفاده از ظرفیت ها، بدون نگاه به مرزهای امت اسلامی فراتر از دایره تنگ مرزهای ایران، ایران قوی یک موجود تخیلی است که دائما آسیب پذیرتر خواهد شد. همت کنیم و همت کنید از این اثر مهم حمایت کنیم. همه با هم. ایرانی و مهاجر. این حمایت خودش یک عرصه تبلور همکاری است. از سامانه عماریار هم می توانید برای اکران مردمی این اثر کمک بگیرید. به روح شهییدان مزار سردار که خون شریکی ایرانی و افغانی شد صلوات. @komeilihosein

الجرح الابوی تجدد #زیرنویس_فارسی یک کار دوست داشتنی توسط فرزندان شهدای لبنانی که در سالگرد شهادت سردار اجرا شده و درد دلی از زبان فرزندان شهدا با پدرشان با این مضمون است که با شهادت سردار، زخم شهادت تو دوباره تکرار شد بابا... @komeilihosein

چرا فعالین فرهنگی اجتماعی، عمله انتخاباتی سیاسیون می شوند؟! چرا؟! آیا دچار ارتجاع شده اند و سیاست را به اهلش!! سپرده اند؟! یا سیاست را آنقدر کثیف می دانند که فکر می کنند نزدیک نشوند بهتر است؟! تا دین شان سالم بماند!؟! یا آنقدر تجربه همراهی های ساده لوحانه با سیاسیون داشته اند که از ریسمان سیاه و سفید هم می ترسند ؟! یا آنقدر دورند از سیاست که اصلا نمی دانند چه باید بکنند؟! و اصلا اقتصائات این میدان را نمی شناسند!!! هر کدام از اینها که باشد نوعی افول در انقلابی گری است. اصلا امام آمد گفت، مسأله اصلی قدرت و سیاست است و مردم ، همه مردم باید آن را بفهمند و در آن تعیین کننده باشند. این تعریف چطور با این رفتار منفعلانه قابل جمع است؟! خوبهای فعالین فرهنگی-اجتماعی برای اینکه مطمئن باشند پایشان خیس نمی شود!! یک کارهایی برای مشارکت حداکثری می کنند! همان کارهایی که مثلا برای دعوت مردم به راهپیمایی ها می کنند!!! انگار نه انگار اینجا انتخابات است!! عرصه تنظیم قدرت است، عرصه انتخاب گری است!! کاملا خنثی کنش می کنند!!! و این ژانر هر روز دارد نیروی بیشتری می گیرد!! سیاست زدایی یعنی همین!! و خودش یک ژستی شده است!!! معاذ الله!! کنش نکردن یا اینگونه کنش کردن عملا عملگی و خواست سیاسیون است! مگر نه اینکه شماها دارید به امورات مردم در طول سال می پردازید؟! در مساجد، در هیات ها، در گروه های جهادی، در موسسات آموزشی، در مراکز مشاوره در تشکل های تربیتی در مدارس و....؟؟!؟ چطور میدان را تحلیل می کنید که تحولات جامعه ربطی به تصمیمات لایه های قدرت ندارد؟؟! احساس پوچی نمی کنید؟! یعنی فکر نمی کنید خیلی وقتها کارهایتان بیخود است؟! زور میزنید یک نفر را از یک مشکلی نجات بدهید بعد، یهو می‌بینید یک سیاستی و یک تصمیمی از آن بالا، هزاران نفر دیگر را دچار آن مشکل می کند!! این عاقلانه است؟!؟ تازه کاش اگر تقسیم کار می کردید مطمئن بودید آن طرف چه خبر است! چهار تا آدم با یک دهم عیار فرهنگی کارها کاش بین سیاسیون بود! با تقوای آنها، با علم آنها، با دلسوزی آنها! والله قابل مقایسه نیست! بترسید از این تحجر و ارتجاع! اگر عافیت طلبی باشد که هیچ!! همینقدر می فهمم که این افول انقلابی گری است و انباشت هرچه بیشتر مشکلات... در همین ماه رجب برگردیم، توبه کنیم، استغفار کنیم، جبران کنیم. بدون عجله البته، بدون دوپینگ، که گرفتار تله های سیاسیون نشویم. 🌀تنها نکته کلیدی این است که ذیل دست آنها نرویم. کم کم خودمان راههای اصولی را پیدا می کنیم. همه روشها را به گند کشیده اند و از مسیرش خارج کرده اند لذا باید بر اساس اصول بازنگری کرد. #مشهد #سیاست #انتخابات #تشکلهای_مردمی @komeilihosein

در پروسه «پیشرفت محله»، چون محور و مسأله اصلی را «هویت» می دانیم، دغدغه ما حرکت از مهارت افزایی، آموزش و در یک کلام، «توانمندسازی فرد و خانوار» که حیطه «هویت فردی و خانوادگی» است به سمت «هویت جمعی» و «هویت محله ای» و حتی «هویت شهری محله» است. جشن هایی که با محوریت اعضای طرحهای تربیتی و آموزشی محله ولی برای عموم مخاطبین محله انجام می شوند، گامی است در این جهت که می تواند فرآیند تربیت و توانمندسازی را لااقل تا سطح هویت محلی جلو ببرد، البته باید به محتوای هویت بخشی محلی و عناصر بومی و محلی توجه کافی بشود. @ghale_khiaboon

نقدی به کنشگری سیاسی فعالین حاشیه شهر مشهد 👈اول بگویم که از حیث سلامت(تا جایی که من خبر دارم) این فعالیتها بسیار سالمتر و کم زد و بندتر از فعالیتهای شورای ائتلاف است و از این جهت بر آن، بسیار شرف دارد. 👈دوم، اصل لیست دادن فعالین حاشیه شهر که از چند دوره قبل شروع شده است، نشانه مبارک اعتماد به نفس و استقلال این عزیزان است و باید متنوع تر و قوی تر جلو برود و این نقد با همین هدف نوشته شده است. اما نقد: نقد و سوال اصلی این است که با چه منطقی، اینقدر بر حاشیه شهری بودن اعضای لیست تاکید می شود؟! حتی کسی که الان حاشیه شهر زندگی نمی کند، ولی زمانی در حاشیه شهر بوده است چرا برتری داشته باشد؟ اساسا به فکر حاشیه بودن و راهکار داشتن برای حاشیه شهر، چه ربط الزام آوری به زندگی یا اصالت حاشیه شهری دارد؟ فعال حاشیه شهر که نمی تواند مواجهه عمیقی با پدیده نابرابری داشته باشد، در کوتاه مدت و دراز مدت چه کمکی به حاشیه شهر می کند؟! از این بدتر و غیر قابل توجیه تر، مواجهه سهمیه ای با محلات حاشیه شهر است! واقعا با کدام حجت شرعی می توان یک نامزد ضعیف را به صرف اینکه باید یک محله حاشیه را راضی نگه داریم، در لیست گذاشت و اعضای لیست ها را بین محلات تقسیم کرد؟!!! اگر منطق این کار، گرفتن سهم مستضعفین و مناطق محروم از قدرت و عدالت است و تجربه ای هم در این سالها دارد که ممکن است به طور نسبی موفق قلمداد بشود، مگر این قاعده بر همه نخبگان و فعالین ساکن فعلی یا سابق حاشیه شهر قابل انطباق است ؟ با فرض مساوی بودن سایر ویژگی ها بله شاید بتوان این را پذیرفت که نامزد ساکن فعلی یا قبلی ترجیح دارد اما بدون کسب حداقل های شایستگی چطور چنین چیزی قابل قبول است؟!؟ آیا این به معنی مواجهه ساده‌انگارانه با پدیده نابرابری نیست ؟! 👈 کنش‌گران سیاسی حاشیه شهر که دلسوز و صادق هستند باید احراز کنند که در سیره عملی و نظری، کدام نامزد عمیقاً متوجه اصل عدالت است و قلبش برای مستضعفین می تپد و لذا اوست که شایسته حمایت بیشتر مستضعفین است و نقش خودشان را کمک به شایستگانی از شهر بدانند که حضورشان در مناصب، به کاهش نابرابری ها کمک خواهد کرد. امیدوارم دوستان عزیزم متن بنده را بدون حساسیت بخوانند و نقد کنند.. این متن متعرض هیچ لیست و فردی نیست و ناظر به تجربه های قبلی است. #حاشیه_شهر_مشهد @komeilihosein

مبارکه صاحبش!! نقدی به جریان روایت پیشرفت و خطر سیاست زدایی از انتخابات!! عمده جریان روایت پیشرفت، نسبت به انتخابگری حقیقی در انتخابات، بدون حساسیت شده است!! معنای پنهان روایتی که کاری به فکر حاکم بر کشور ندارد و می گوید جمهوری اسلامی در هر حال دارد پیشرفت می کند، این است که رای شما تأیید نظام‌ است و تاثیر دیگری ندارد! من با این گزاره که کشور در خیلی عرصه ها دستاوردهای چشمگیری دارد، کاملا همدلم و معتقدم در ایران، احساس و ذهنیت عمومی، بسیار منفی تر از واقعیت است و با چشمانم دیده ام که وقتی مخاطب از دستاوردها با خبر می شود چقدر احساس خوبی به دست می آورد و یا لااقل بجای گلایه، سکوت میکند اما... اما فکر میکنم عمق کاهش مشارکت سیاسی و یا لااقل نگرانی درباره آن، برمی گردد به «آسیب دیدن نقش سیاسی مردم» و تجلی این نقش آفرینی، در انتخابات است. شاید به همین خاطر، بخشی از افراد جامعه، با شنیدن دستاوردها بگویند «مبارکه صاحبش!» و خودشان را صاحب این دستاورد ندانند!!! راز این حس چیست؟ نقش نداشتن! انتخابات عرصه تعیین کنندگی مردم است. طرف مهمتر ماجرا این است : ما در «گام دوم انقلاب»، نیاز داریم که مردم بدانند که «جریان توسعه»، که عمده این دستاوردها، حاصل آن است و در آن، اصولگراها و اصلاح طلب ها، هر دو شریک بوده اند! دیگر برای «مرحله پیشرفت» کفایت نمی کند! این دقیقا یعنی یک انتخاب مهم و اساسی. یعنی یک کنش سیاسی. دو گانه گام دوم دیگر دوگانه ساده اصولگرا-اصلاح طلب نیست. اگر منظور شما از پیشرفت، همان توسعه نیست، اتفاقا انتخابات بهترین فرصت برای تبیین این مسأله و حذر دادن مردم است که به اسم پیشرفت، در دام توسعه نیفتند.. روایت پیشرفت، مواجهه ساده سازی شده ای با پدیده ها پیدا کرده و باید مواظب سیاست زدایی باشد... این یک تذکر و دعوت به تأمل است.. @komeilihosein

برای سیف که چهار ماه پای لبتاب بود!! سیف، رفیق نخبه عراقی است. آمده بود مشهد، زنگ زد. رفتم به زیارتش. از روز هفت اکتوبر، خواب به چشم ندارد، میگوید در این چند ماه یک‌ شماره چشمهایش ضعیف تر شده! برای اینکه بتواند شبانه روزی جهاد کند، دخترانش را در شهر دیگری ثبت نام کرده و روزی چهارده ساعت پای لبتاب است. در این مدت، سه کتاب را که جمعا بیش از هزار صفحه است به اتمام رسانده. همه کارهای تحقیقاتی را خودش انجام داده، با کمک نرم افزارهای مترجم، اخبار غغغغزه را به زبان های مختلف دنبال کرده! «طوفان اقصی رسوایی عالم غربی» اسم کتاب اول اوست و دو کتاب دیگر هم در زمینه معرفی خبرنگاران و شخصیتهای اثرگذار این چندماه نوشته است. برای تکمیل بسیاری از این تحقیقات، با شخصیت های جهانی مرتبط شده و صحبت کرده! به این اکتفا نکرده و با جمعی از جوانان عراقی، حرکتی به زبان عبری در صفحات دشمنان، آغاز کرده اند و دلهای زایونییستها را لرزانده اند‌. باز هم کافی نبوده و یک سفر هم به لبنان رفته و تلاش کرده در عملیات‌های آنجا مشارکت کند که طبیعتاً محدودیت داشته است. چنان خودش را به آب و آتش زده که انگار فرزندان خودش در غغغغغزه اند؛ میگوید دائم چشممان اشک است. مجاهدت حقیقی سیف شرمنده ام کرد که چقدر امکان برای تلاش و فعالیت و مجاهدت وجود دارد ‌و‌داشته و مثل من خودمان را مشغول حداقل های رفع تکلیفی کردیم. آدم حواس جمعی است و دلیل این اهمیت را بخوبی میفهمد بجز اینکه انسانیت او زنده و زلال است و ازرنج مسلمان خواب ندارد؛ میگفت، این حادثه می تواند شروع شکست اساسی تمدن غربی باشد و پایان غرب یعنی آغاز شرق ... @komeilihosein

کدام سیاسیون مشهد باید عذرخواهی کنند؟ 🌀در اولویت اول؛ آن دسته از سیاسیونی که متاسفانه در قصه مهندسی آرا ذیل شورای ائتلاف (دور قبل) همکاری داشتند! یعنی دروغ گفتند و آنچه که در ظاهر به مردم و متدینین گفته و اعلام‌ میشد چیز دیگری بود! نه تنها به مردم، که به بخشی ازبدنه دست اندرکار خود شورای ائتلاف هم دروغ گفتند!! 👈👈 آن بخش بزرگی از جمع که با هم، هماهنگ بودید، نمره دهی ها را مدیریت می‌کردید! تعداد افراد را مدیریت می کردید! چینش ها و ترکیب ها را مدیریت می کردید! لیست را خارج از قواعد اعلامی می بستید و... شما باید توبه کنید و از مردم مشهد عذرخواهی کنید! (حتی اگر نهایتا از لیستی که به شورا فرستادید هم راضی باشید) اما بواسطه این بی صداقتی در جریان منتسب به اصول گرایی، باید توبه و علنا عذرخواهی کنید. 🌀در اولویت دوم؛ آن کسانی که دست اندرکار شورای ائتلاف بودند و دور خوردند و اواخر کار فهمیدند ولی، نه استعفا دادند و نه علنی کردند و نه عذرخواهی! اکثرا سکوت کردند و برخی حتی دفاع!!! 👈👈شما هم باید از مردم بواسطه حضور در این ترکیبی که به مردم دروغ گفته است، و سکوتتان و غفلت تان، عذرخواهی کنید. عذاب وجدان این عدم صداقت با مردم را با خودتان تا ابد حمل نکنید. عزت دست خداست. البته این توبه و عذرخواهی، هیچ بخشی از ظلمی که به نظام اسلامی و اعتماد مردم شده است را و لطماتی که به بدنه فعالین خورده است و سایر عرصه هایی که بنا به فهرست کردن آن ندارم را، جبران نمی کند. شخصا نمیدانم با آن بخش چه خواهید کرد اما برای بازگشت به کنشگری سیاسی، این حداقل کاریست که باید برای آن شجاعت داشته باشید... @komeilihosein

ایستاده را معنایی از «قائم» گرفتیم، یعنی انسان مستقلی که برای حقیقت به پا می خیزد و میدان داری می‌کند. خلاصه ایده پیشرفت محله هم همین است؛ که نه تنها افراد، بلکه محله، روی پای خودش بایستد و تشخیص بدهد که چه کند و توان اقدام بر اساس تشخیصش را نیز داشته باشد. آنچه که خمینی کبیر برای ملت ایران اراده کرد همین بود. منتظر فرصت مناسبی بودیم تا مستند خلاصه رویداد «ماه امت» را منتشر کنیم، چه زمانی بهتر از دهه فجر که یادآور آغاز استقلال و اراده یک ملت برای ایستادن و مقاومت است. @ghale_khiaboon

برنامه مناظرات انتخاباتی شبکه خراسان رضوی، 15 بهمن 1402 را در تلوبیون ببینید http://www.telewebion.com/episode/0xb4185b8 @komeilihosein

از برنامه مناظره «دیدگاه» سیمای خراسان رضوی 15 بهمن ۱۴۰۲ تولید شده توسط یکی از بزرگواران مخاطب صفحه @komeilihosein

حزب اللهی کوکی میخواستید حالا جمع کنید!! آن روزی که فریاد می زدیم، شما «حزب اللهی ای کوکی» میخواهید! که بیشتر «تابع» و «حرف گوش کن» باشد و کمتر «فکر» کند! و گفتیم این رأی، «سرد» خواهد شد! گوش نکردید! حالا جمع کنید!! خلاف «اصل» بود و اسم شما اصولگرا!!! خودم هم باورم نمی شود که این روز رسیده است!!! و دارم در مساجد و حوزه علمیه و جمع فعالین و... بعضاً (ولو اندک) با برخی حزب اللهی هایی مواجه می شوم که تصمیم گرفته اند «رای سفید» بدهند!!😯😮😔😔 یعنی دیگر «انتخاب» برایشان بی اهمیت شده است!! چون انتخابی نبوده است! شاید نوعی «رونویسی» بوده! انتخاب کردن، فهم میخواهد، آگاهی میخواهد، قدرت تشخیص میخواهد، تحقیق می خواهد، همه را حذف کردید و گفتید انجام شده!! حتی گاهی تشخیص هم می‌داده که یک جای کار می لنگد! ولی به شما!! «اعتماد» می‌کرده و می‌گفته، لابد «مصلحت» بالاتری هست که آدمهای «شایسته» به مدیریت ها نروند!! «هوالمطلوب»!!!! خدا نگذرد از شما! که به مهمترین سرمایه مملکت، با حماقت یا خیانت تان، آسیب زدید!! البته می بینم و مطمئنم که از دل این خرابکاری شما، انشاالله رویش های تازه ای خواهیم داشت. این صحنه، با همه تلخی اش، همزمان پر از نشانه های امید، «استفراغ گذشته» و اراده «تغییر» است. در مشهد، شبکه رأی لیستی هست به نام هوالمطلوب که از همین الگو تبعیت می کرده است.... #مشهد #انتخاب_آگاهانه @komeilihosein

از برنامه مناظره «دیدگاه» سیمای خراسان رضوی 15 بهمن ۱۴۰۲ تولید شده توسط یکی از بزرگواران مخاطب صفحه @komeilihosein

در دو جلسه پیاپی شاهد این بودم که افراد درباره راز موفقیت شیخ زکزکی پرسیدند. شیخ و همسر وی هر دو، اولین پاسخ شان این بود که این از جانب خداست. وقتی افراد اصرار کردند که خب بالاخره خداوند هم اسبابی را برای تحقق خواسته اش میخواهد؛ شیخ گفت: او مسبب الاسباب است. وقتی پرسیدند چرا خب یکی می‌تواند یکی نمی تواند؟! تاکید کردند بر اینکه کار باید برای خدا باشد و این آسان نیست. شیاطین عالم مانع هستند. همسر شیخ گفت: من به عنوان یک پیرو در این نهضت، به نظرم بجز آن عامل اصلی که لطف خداست، دو عامل دیگر، در موفقیت شیخ اهمیت داشته است: یک عامل کلان و یک عامل خرد. عامل کلان احتمالا این است که دعوت شیخ برای مردم نیجریه یادآور تجربه انقلاب «عثمان ابن فودیو» بود که او هم در پی حکومت اسلامی و مبارزه با ظلم بوده است و لذا یادآور آن دوران خوشایند تاریخی برای ایشان بوده است. دوم هم اینکه، شیخ، کسی است که قبل از دعوت مردم به چیزی، خودش به آن چیز عمل میکند، و این عمق باور و اعتقاد مردم به شیخ را تشکیل می‌دهد. دلیل گرایش مردم به مکتب اهل بیت (ع) عمل به آن توسط شیخ بود. شیخ نیز این پاسخ را داد که دعوت باید با حکمت باشد، نمی شود به عقاید دیگران حمله کرد و انتظار پاسخ مناسب داشت. در دعوت باید اول خودت اهل عمل باشی. ایشان خاطره ای گفت از ۳۳ سال قبل که جمعی از علمای سلفی به دیدار شیخ رفتند و گفتند ما در سیره انبیا دیده ایم که هیچ گاه با حکام ظالم زمان خود، سر صلح نداشته اند و دیدیم که بزرگان ما چنین ویژگی ای ندارند ولی هر حاکمی در نیجریه آمده، اول تو را به زندان انداخته است لذا پیش تو آمدیم. @komeilihosein

#اطلاع_رسانی #انتخابات_مجلس_۱۴۰۲ ▫️سلسله جلسات شهید #دیالمه جلسه ششم 🔰با موضوع: روایت کنش‌های انتخاباتی مجموعه‌های مردمی 🔻با حضور آقایان: 🔸 محمد امینی زاده عضو شورای شهر کرمان و هیئت علمی دانشگاه شهید باهنر 💢 گزارش عملکرد "جمعیت مردمی میثاق کرمان" 🔹 حسین کمیلی عضو شورای مرکزی جبهه عدالتخواه مشهد مقدس 💢 گزارش عملکرد "ائتلاف مردمی عدالت مشهد" 🔸 علی سنبلی فعال عدالتخواه 💢 گزارش عملکرد "ائتلاف مردمی دادشهر تبریز" ⏰زمان: جمعه، ۴ اسفند، ١٠ صبح ↙️ لینک جلسه: https://room.gharar.ir/ab71e4ba-146f-4ce3-99df-62bd0581029f 💠"تشکل طلبگی ربیون" 🌐 @rebbiion

جالبه کارهای ایرانی زود تقلید میشه این هم نمونه عربی کارهای گروه سرود نجم الثاقب که توسط گروه سرود قائم‌ تقلید و اجرا شده... @komeilihosein

#فراخوان_سوم سلام و ارادت دوستان دو هفته دیگه ماه مبارک رمضان فرامی رسد، سعی می‌کنیم سبد غذایی تهیه کنیم، هم ثواب افطار الصائم زیاده، هم دغدغه گشتن روزانه دنبال غذا رو برای مردم کم میکنیم. ان شاءالله از همتون قبول باشه

5029087001597700

کانون فرهنگي تبليغي شهيدالقدس (برای کپی رو شماره کارت کلیک کنید) نحوه ارسال پول : به کمک دانشجویان فلسطینی مقیم ایران از طریق خانواده هاشون در غزه آیا شما هم شریک میشوید؟ اگر سوالی بود میتوانید به این آیدی پیام دهید : @a_balllll #موکب_غزه 🇵🇸@shahideqods

انتخابات و معرکه امتحان های اخلاقی هیجان های ناشی از رقابت در انتخابات، حقیقتا عرصه جذابی را به خصوص برای خود نامزدها و طرفداران ایشان می‌سازد که میزان‌تسلط افراد به خودشان را نشان میدهد. مهمترین خطاها و لغزش های اخلاق فردی که من مشاهده کردم اینها بودند: ۱. چون سرعت تصمیمات در ایام انتخابات زیاد است، حرفهای سست و تحقیق نشده، به راحتی نقل می شوند! گاهی درباره افراد حرفهایی گفته می شود و به منبع حرف، اعتماد شده و حتی یکبار از خود فرد پرسیده نمی شود! به خصوص چون گاهی گزارش یک خلاف هست، افراد نمی‌توانند از خود فرد بپرسند و لذا امکان لغزش خیلی زیاد است. امان از نقل «شنیدم ها»... ۲. برخی از مشکلات، بخاطر بگو‌ مگوهایی است که طرفداران انجام می دهند، بسط دادن عمل فردی از جریان به همه جریان یا عمل‌یک طرفدار به نامزد، یکی از زمینه های لغزش است. خود من هم، یک بار به این قصه مبتلا شدم و با تذکر اصلاح کردم. هرچند واقعا وقتی حرف زده شد دیگر به راحتی، اصلاح و جبران نمی شود. 😔 ۳. منظورخوانی و نیت‌خوانی یکی دیگر از لغزشگاه های رایج این ایام است! که با گرم شدن رقابت ها، افزایش می یابد، «فکر کردم منظورت اینه»، «هدفت از فلان کار این بوده»‌ و.... یعنی افراد برای تفوق بر مخالف شأن به این دچار نمی شوند و زحمت پرسش از افراد به خودشان نمی دهند... ۴. جبران نکردن و عذرخواهی نکردن هم در ایام شور انتخابات بیشتر اتفاق می افتد و لغزش در این زمینه بیشتر است چون فرد می‌گوید حتما به جریانم لطمه می‌خورد لذا فعلا سکوت کنم کافیست!! این حرفها از دهن‌من گنده تر است باید آدمهای ذیصلاحی بگویند. من مقدمه‌ای گفتم تا بقیه شایستگان ادامه بدهند... به خصوص برای جوان‌ترها دلم می‌سوزد ما جوان‌ترها باید هوای هم را داشته باشیم. این واقعا مصداق هوای هم را داشتن است چون تواصی به حق و صبر است و جلوگیری از خراب شدن آخرت مان است ... مشهد علی بن موسی الرضا علیه السلام باید الگوی رقابت اخلاقی در کشور باشد... @komeilihosein

نتایج پژوهش ارزیابی نظرات شرکت کنندگان در رویداد ماه امت قلعه خیابان بر تصور آنها از محله پژوهش با عنوان ارزیابی تأثیر رویداد ماه امت بر میزان احساس تعلق به قلعه خیابان (شهرک شهید باهنر) بهار1402 @ghale_khiaboon

از کانال خودجوش مرتضی فیروز‌آبادی: 🟢‏نکات مغفول در مشارکت مردم در اقتصاد 🔸یادداشتی در تبیین شعار سال 🔹مردمی‌سازی اقتصاد، ذاتا مفهومی برخاسته از اندیشه انقلاب است؛ لیکن این مفهوم در ذهن و عمل متولیان امر در مفاهیم وارداتی از غرب تفسیر یافته و در نتیجه «‎#مردم» به «دارندگان سرمایه‌ی قابل‌توجه» تقلیل یافتند و بقیه آحاد جامعه هم طفیلی این قشر قرار گرفتند. 🔹علاوه بر آن «‎#مشارکت_مردم» صرفا از عینک سبک کردن بار ‎#دولت و جبران ‎#کسری_بودجه از طریق ‎#خصوصی_سازی و اخیراً فروش دارایی با نام ‎#مولد_سازی نگریسته شد که عمده خطاهای خصوصی‌سازی نیز از اینجا نشأت گرفت؛ چرا که قبل از صلاحیت و انگیزه تولید، صرفا سرمایه‌داری ملاک واگذاری قرار گرفت. 🔹لیکن در مردمی‌سازی، علاوه بر ‎#رشد_اقتصادی، انتظار است نرخ ‎#مشارکت_اقتصادی و شاخص‌های ‎#عدالت هم ارتقا یابد و چنین هدفی مستلزم ساختاری از اقتصاد است که در آن زمینه ‎#اشتغال آحاد مردم تسهیل و سهم‌‌بری از عوامل تولید عادلانه باشد. برای این منظور توجه به نکات زیر هم مهم و ضروری است: 1⃣ باید کمک کرد تا سرمایه‌ی صاحبان سرمایه در مسیر ‎#تولید قرار بگیرد. مهمترین کار برای این قشر برداشتن بوروکراسی‌های خودساخته دستگاه‌های حاکمیتی و رفع تعارض منافع دستگاه‌ها با این قشر است. باید کاری کرد که سود اصلی سرمایه‌دار در ‎#جهش_تولید تعریف شود و نه سایر مسیرهای کسب سود!!! 2⃣ به جای محدود کردن مردمی‌سازی به حل کسر ‎#بودجه(از طریق کسب درآمد با فروش شرکت‌ها و دارایی‌ها و املاک و خصوصی سازی آموزش و بهداشت و...)، به ایجاد فرصت‌های جدید اقتصادی و فعال‌سازی ظرفیت‌های معطل مانده با قابلیت‌های سرمایه‌‌گذاران اقدام شود.عملا ‎#جهش_تولید اینگونه محقق می‌شود. 3⃣ مردم محدود به دارندگان سرمایه نیستند. باید برای مشارکت مردمی که فکر و توان کار دارند و سرمایه ندارند و مردمی که سرمایه اندک دارند هم فکر شود. فراتر از اینکه افراد بی‌سرمایه، کارگر سرمایه‌داران شوند و افراد با سرمایه خرد، منفعلانه پولشان را در بورس سرمایه‌گذاری کنند. 🔹 دقت داشته باشیم که نسخه مطلوب ‎#مشارکت_مردم نمی‌تواند تعداد کمی از آحاد جامعه را عناصر فعال و اکثریت جامعه را منفعل تعریف نماید. چنین اقتصادی حتما مردمی نیست و قرابت بیشتری با همان اقتصاد سرمایه داری دارد. بند دو اصل۴۳ ‎#قانون_اساسی در این زمینه مسیرهای مشخصی را معلوم کرده است. 4⃣ باید به سیاست‌گذاری برای رفع موانع کسب و کارهای خرد، پایداری، شبکه‌سازی و اتصال آن‌ها به کسب و کارهای بزرگ توجه کرد. علی‌رغم سهم ۷۰درصدی در ‎#اشتغال و قابلیت بالا برای توسعه مشارکت مردم، کشور نهایتا برای ایجاد ‎#مشاغل_خرد وام می‌دهد و سیاست دیگری برای آن‌ها ندارد. 5⃣ باید در تعریف مفهوم مهم ‎#تعاونی و مصادیق آن بازنگری شود. تعاونی یکی از مهمترین مفاهیم دینی با مختصات دقیقی است که متاسفانه عمده اصول تشکیل و اداره آن به فراموشی سپرده شده است. مفهوم ‎#تعاونی را با تعبیر مرسوم شرکت مخلوط و تعبیر نامأنوس و متناقض «شرکت تعاونی» رایج شده است که در آن نه «شراکت در سرمایه» رخ می‌دهد و نه «تعاون در کار»‌. لذا امروز تعاونی تجربه‌ای شکست خورده است. حال آنکه تعاونی با ویژگی‌های اصیل آن، امری ضروری، لازم و پیش‌برنده خواهد بود. @khodjoosh

بسم الله الرحمن الرحیم 💢 یادداشت تحلیلی دبیرخانه انسجام [ائتلاف نیروهای سیاسی‌-مدنی جبهه انقلاب و مقاومت] 🔸 مشارکت مردم در تولید و آینده اقتصاد سیاسی ایران یکم. شعار سال، چیزی درباره یک لحظه از دوران کلی حرکت یک ملت است. حکمی است از سر زمان‌شناسی؛ و هر که دیده به سیاست گشوده یا باید از عهده انکار این زمان‌شناسی بر آید و یا مسئولیت تفسیر آن را بپذیرد. این‌که رهبر انقلاب چاره ضعف اساسی کشور، یعنی مساله اقتصاد، و راه حل مشکلات را مساله تولید می‌خوانند، چیزی بیش از اداره ساده امور است. ما باید بتوانیم مسئولیت چنین تفسیری را بر عهده بگیریم. دوم. نگاهی به شیوه‌های اداره در کشورهای منطقه و حتی جهان و نحوه مواجهه‌شان با مشکلات‌شان این ارادهٔ افزون را روشن‌تر می‌سازد. بسیاری از کشورهای منطقه برای رسیدگی به مشکلات‌شان، غیر از اتکا به خام‌فروشی و خصوصا فروش نفت و گاز، بر جذب سرمایه خارجی و ترانزیت و تجارت و خدمات گردشگری تکیه کرده اند. یعنی اگر چه سعی دارند رفاه مردمشان را تامین کنند اما عزمی برای ایجاد یک اقتصاد ملی ندارند. بلکه به بیشینه‌سازی و هموار کردن حضورشان در مدارهای موجود اقتصاد جهان تمرکز کرده اند. این وضعیت درباره بسياری از کشورهای جهان و حتی کشورهای اروپایی صادق است. بزرگترین اقتصادهای صنعتی در اروپا این روزها گرفتار سستی و ضعف در تولید اند. در واقع کشورهای اندکی هستند که هنوز مساله تولید را به عنوان کانون قدرت اقتصادی خود پاس داشته اند. و این‌ها همان کشورهایی اند که یا قطب‌های قدرت در آرایش سیاسی جهان اند و یا تقویت‌کننده این قطب‌ها. سوم. پس معلوم می‌شود اراده به تولید به عنوان کانون تحرک اقتصادی و پیشران یک اقتصاد ملی، پیش از هر چیز یک عزم سیاسی است. اراده به تولید به معنی نفی اقتصاد خدماتی و بهره گرفتن از کریدور ها و استحصال منابع طبیعی نیست، بلکه اراده به تولید یعنی همه این‌ها بخشی از یک زنجیره مکمل اند که از تولید آغاز می‌شوند و به تولید می‌انجامند. آغاز و انجامی که درون یک اقتصاد ملی تعریف شده است. عزم به تولید در یک کشور به معنی آن است که آن کشور نمی‌خواهد مصرف‌کننده نیروی تولیدی باشد که بیرون از اقتصاد آن کشور و درون مرزهای دیگری به حرکت درآمده است. و درباره ما، عزمی که با وجود مخاطرات و دشواری‌های بسیار نمی‌خواهد اداره کشور به توزیع خدمات و دولت به پنجره خدمات عمومی فروکاسته شود. عزمی که توجهی عمیق به تغییر جایگاه ایران در آرایش نظم بین الملل دارد. چهارم. اما خصلت سیاسی این عزم وقتی به مساله مشارکت نظر می‌کند آشکارتر می‌گردد. همان اراده انقلابی که حضور در انتخابات را نه حق مردم که وظیفه ایشان می‌داند، امروز از مشارکت مردم در تولید می‌گوید. اگر حضور واقعی در انتخابات مقتضی قبول استقلال و بلوغ آحاد مردم در تشخیص سیاسی و تعیین نمایندگان است، مشارکت مردم در تولید هم به معنی استقلال و برابری ذاتی ایشان در اقتصاد است. پیگیری این دلالت‌ها، آشکارا شکلی متفاوت از آرایش اقتصاد سیاسی ملی را هدف گرفته است. شکلی از اقتصاد سیاسی که تبعا پیامدهای منطقه‌ای و جهانی گسترده‌ای دارد. به همان نحو که دعوت به مشارکت سیاسی نمی‌تواند بی‌اعتنا به مشارکت و همراهی گروه‌های سیاسی باشد، ما در این‌جا، احتمالا، به جای آن‌که منتظر توده‌ای پراکنده از مردم باشیم، چشم به راه گروه‌های متشکلی هستیم که از سر اراده به تولید، تغییرات اقتصاد سیاسی را نشانه رفته اند. با هسته‌های سیاسی مولدی مواجهیم که به فرمان این و آن نیستند اما عمیقاً تعهدی ملّی و چشم‌اندازی فراملّی دارند. 🇮🇷@Ensejam_iri

پنجم. دعوت به مشارکت مردم در تولید، به کیفیتی عمیقاً انسانی هم نظر دارد. وقتی از مردم سخن می‌رود، خصوصا درچارچوب دعوت به همدلی و وحدت ملی، از مردمی با همه گونه‌گونی‌ها و تفاوت‌ها سخن رفته است. پس در این‌جا از مردم سخن گفتن، به وضع اساسی انسان در هستی نزدیک می‌شود. چون نظر به چنان اساسی اجازه طرح وحدت در میان همه گونه‌گونی‌ها را می‌دهد. مشارکت مردم در تولید، از چنین اساسی نیرو می‌گیرد. این نشان می‌دهد در این‌جا تولید، دیگر چاره‌جویی صرف برای رفاه بیشتر نیست، بلکه حکمی درباره نحوهٔ حضور انسان است. به همین دلیل دعوت به مشارکت در تولید دعوتی صمیمانه و راستین از انسان می‌تواند باشد. به همین دلیل حکم به همدلی و وحدت ملی، حکمی صرفا آشتی‌جویانه نیست، بلکه انذاری برای یادآوری آن اساس است. آیا این انذار را می‌توان سبک گرفت و بار دیگر ابزار تاخت و تاز قرار داد؟ ششم. دستگاه اداری حاکمه در ایران عموماً قادر نیست شعارهای اعلامی توسط رهبر انقلاب را جذب فرایندهای واقعی خود کند و عمدتاً از گرامی‌داشت آن شعارها در سردرها و سربرگ‌ها و قاب‌ها و تابلوها فراتر نمی‌رود. اما وقتی رهبر انقلاب از وظایف مجلس و دولت و قوه قضائیه و مجلس خبرگان در آستانه سال جدید می‌گویند، معلوم می‌شود انتظاری از یک تحول و تکانه در این شاکله دستگاه حاکمه می‌رود. چه پیداست که این تحول مقارن دعوت به مشارکت مردم در تولید است. هفتم. مشارکت مردم در تولید تنها مقتضی تحول شاکله دستگاه حاکمه نیست. بلکه روابط موجود تولیدی را هم باید در معرض تغییر قرار دهد. نمی‌توان انتظار داشت روابط سازمان کار به همان شکل همیشگی تعارض منافع کارفرما و کارگر باقی بماند و بتوان از مشارکت مردم در تولید سخن گفت. دیگر نمی‌توان حضور کارگر در سازمان کار را به افزایش یا سرکوب دستمزدها تقلیل داد. بلکه باید به شکلی از سازمان کار اهتمام داشت که در آن کارگر دیگر صرفا فروشنده نیروی کار نیست، بلکه نیروی مولّدی است که مشارکتی معنادار و حقیقی در خود کار و نتایج آن در سازمان کار دارد. هشتم. ما گمان می‌کنیم قدرت‌های بزرگ اقتصادی در جهان را کار و تلاش و خلاقیت بیشتر پدید آورده است. اما توجه نمی‌کنیم که در بسیاری از کشورها همین کار و تلاش و خلاقیت بیشتر هست، و این‌ها آن کشورها را به کشورهای توسعه‌یافته‌ای بدل ساخته، اما به آن‌ها قدرت تعیین‌کنندگی نداده است. تاریخ ظهور قدرت‌های بزرگ حاکی از مقارنت بازاندیشی درباره مشارکت و حضور مردم در اقتصاد و تغییرات عمیق سیاسی و اقتصادی و دگرگونی وضعیت آن‌ها در نظم بین الملل است. با اندکی مداقه و گذر از مشهورات، این مساله درباره امریکا و شوروی و روسیه و چین قابل تبیین است. این به معنای آن نیست که ابرقدرت‌ها راه درست مشارکت را طی کرده اند. اما آن‌ها با هر تجربه‌ای خود را در معرض پرسش از این مشارکت گذارده‌اند. پس ما این‌جا با پرسش‌های عمیقا علمی‌ای مواجهیم که سرنوشت تاریخی ما را رقم می‌توانند زد. نهم. ما در برابر دعوتی قرار گرفته‌ایم که تغییر اساسی وضعیت ما را تصویر می‌کند. اگر رهبر خردمند ایران از مشارکت مردم در تولید می‌گوید، اراده‌ای پرنشاط و جوانانه و امیدوار به آینده ایران در پس این دعوت وجود دارد. دعوتی که مخاطبان خود را از درون دولت و مردم باز فرامی‌خواند. ائتلاف انسجام بنا به طبیعت خود، منتظر پاسخ‌های رسمی و اداری به این فراخوان نمی‌ماند. بلکه می‌باید با تفسیر عمیق و عینی این فراخوان آن را به برنامه عمل خود مبدل سازد. دبیرخانه ائتلاف انسجام ۳ فروردین ۱۴۰۳ 🇮🇷 @Ensejam_iri

یک نفر داد زد: چرا غزه؟ نان ما واجب است یا غزه؟ جنگ آنها به ما چه مربوط است؟ خاک ایران کجا؟ کجا غزه؟ خودمان بدتر از فلسطینیم چقدر هی عزا، عزا غزه؟ حاج قاسم بلند شو از جا بگو از اصل ماجرا، غزه حاج قاسم‌ بگو هدف ماییم خورده موشک به جای ما غزه همه‌ی کفر یک‌طرف هستند تک‌و‌تنهاست با خدا غزه می‌زنندش به جرم آزادی از زمین غزه، از هوا غزه بسکه هشتاد سال ناله زده در گلویش نمانده نا، غزه همه‌ی ملت امام حسین با تو هستیم هم صدا غزه! مرگ‌‌بر واژه‌ی حقوق بشر مرگ‌ بر هر چه ادعا، غزه بی‌طرف‌ها همیشه بی‌شرفند ای شهید سکوت‌ها غزه! بدنش مثل حاجیان منا له شده زیر دست و پا غزه السلامُ علیک یا مظلوم السلامُ علیک یا غزه! شرم‌ بر ما که زنده‌ایم هنوز شده امروز کربلا غزه غزه را سر برید اسرائیل یا امام زمان! بیا غزه مرز را وا کنید تا برویم بخدا می‌دویم تا غزه فتح غزه است، فتح خرمشهر غم نخور می‌شوی رها غزه! خون مظلوم‌میکَند از جا ریشه‌ی هر چه ظلم را غزه! شعری از حسین خزایی @komeilihosein