♡ #رمان_دلآرام_من ❤️ #قسمت_هفتادوهفتم اخمهای حامد درهم میرود؛ من جای او بودم دهان نیما را پر خون میکردم! مادر دست حامد را میفشارد: مواظب خودت باش، زود برگرد تکلیف خودت و حوراء رو روشن کن! مادر میایستد، حامد هم، چشم از پسرش برنمیدارد؛ حسودی ام میشود، چه زود عزیز شد! مهره مار دارد انگار! -حلالم کنید مامان! من چیزی از تو ندیدم؛ برات کم گذاشتم، توحلالم کن! دوباره برمیگردد به همان حالت سرد و خشک همیشگی؛ خداحافظی میکند و میرود! حامد متوجه من میشود که مثل مجسمه سرجایم ایستاده ام: مگه فیلم هندیه که انقدر گریه کردی؟! و سرخوشانه میخندد؛ نگاهی به ساعت میاندازد: اوه! من الان باید برم، تو رو میرسونم تا یه جایی و خودم میرم. دقیق نمیفهمم چه میگوید؛ رفتنش کابوس است، مهم نیست کسی ببیند؛ به خودم که میآیم، سر گذاشته ام روی سینه اش و بلند گریه میکنم؛ از خودم بدم آمده که انقدر احساساتی شده ام، اصاا نمیدانم چه میگویم و چه میگوید؛ فقط میدانم باید از همه مهربانی ها و بزرگواری هایش بگذرم؛ انگار پدر دوباره بخواهد شهید شود؛ گفتنش ساده است اما در واقعیت، هزاربار میمیری و زنده میشوی. سوار ماشین میشویم، تمام راه نگاهش میکنم و او حرف میزند برایم. تصویرش را اشکهایم تار میکنند. وقتی ماشین میایستد و بغض آلود حلالیت میخواهد، تازه به خودم میآیم. -کاش انقدر زود نمیرفتی! -الانشم دیره؛ ببخشید... اونی که میخواستی نبودم. -چرا بودی. و ادامه حرفم را در دل میگویم: تو بهترین بودی ولی من لیاقتت رو نداشتم. بحث را عوض میکند: کارت اتوبوست شارژ داره؟ -نمیدونم! -بیا مال منو بگیر، یه وقت توی راه میمونی. تسبیحش را میگذارد کف دستم و مشتم را میبندد: دعا کن برام. دستش را میگیرم که ببوسم، اما زورش بر من میچربد و دستانم را به سمت خودش میکشد و میبوسد. پیاده میشود و در را باز میکند برایم؛ دستم را میگیرد که بلندم کند: پاشو آبجی خانم! دیرم میشه الان، پاشو خواهرکم، آفرین... پیاده میشوم و مثل خودش، غافلگیرانه پیشانیش را میبوسم؛ گرچه سخت است و باید روی پنجه پاهایم بلند شوم تا به پیشانیش برسم؛ دستم را میفشارد و میخندد: مواظب خودت باش. حال او بهتر از من نیست، او ابریست برعکس من که میبارم، اشکهایم را پاک میکند: بسه دیگه! باید دل بکنی از هرچیز غیر خدا تا رشد کنی، هیچ چیز غیر اون ارزش تعلق نداره. -اگه عاشق کسی باشی که عاشق خداست چی؟ چقدر راحت خودم را لو دادم! چقدر احمقم من! -بخاطر خدا دوست داشته باش، ولی توی عشق بنده هاش متوقف نشو. دستم را میگیرد و مینشاندم روی صندلی ایستگاه اتوبوس؛ هرچه میخواهم بگویم نرو صدایم در نمیآید، از ذهنم میگذرد به پایش بیفتم ولی نمیتوانم برخلتف خواسته اش عمل کنم؛ باید با دستان خودم، تکه ای از وجودم را جدا کنم؛ پیش از آنکه تقدیر جدایش کند، باید بمیرم پیش از آنکه بمیراندم، باید حامد را در ذهنم شهید کنم؛ قربانی کنم برای خدا؛ مثل ابراهیم ع... ✍ #نویسنده:فاطمه_شکیبا(فرات) ↩️ #ادامہ_دارد.... #کپی_بدون_ذکرآیدی_کانال_ممنوع❌ •┈┈••☆•♥️☆••┈┈• @koocheyEhsas •┈┈••☆•♥️•☆••┈┈•

🌸شهید حسین خرازی چه زیبا گفت: ✨گاهی یک نگاه حرام شهادت را برای کسی که لیاقت شهادت دارد، سال ها عقب می اندازد. چه برسد به کسی که هنوز لایق شهادت نشده است!! ╭─┅═♥️═┅╮ @koocheyEhsas ╰─┅═♥️═┅╯

♡ #رمان_دلآرام_من ❤️ #قسمت_هفتادوهشتم قرآن کوچکم را از کیفم درمیآورم و بر سینه میفشارم، قلبم آرام میگیرد. -برام قرآن میگیری؟ سرم را تکان میدهم؛ آرام میشود: پس حلال کردی؟ -اگه تو هم حلال کنی آره. و به زحمت میخندم، از زیر قرآن ردش میکنم؛ نگاهی به ساعتش میاندازد و سوارماشین میشود. او مشغول بستن کمربند ایمنی ست و من غرق در او؛ شاید متوجه نگاهم میشود که سرش را بالا میآورد، با لبخندش دل میبرد و دست تکان میدهد. و بازهم به چشم خویشتن دیدم که جانم میرود... سلام کجایی؟ پیامیست که به محض رسیدن به خانه برای حامد نوشته ام. جواب میآید: سلام فرودگاهم. شما رسیدی خونه؟ -آره. پروازت کیه؟ -معلوم نیست. یه چیزیام میخواستم بهت بگم ولی ترسیدم حضوری بگم منو بزنی! درحالی که دکمه های مانتو را باز میکنم مینویسم: چی؟ -شماره ات رو دادم به علی. مانتو با چوب لباسی از دستم میافتد؛ گوشی را برمیدارم و چندبار جمله را میخوانم، به سختی تایپ میکنم: یعنی چی؟ چرا؟ »-هول نکن خواهر من! شمارتو دادم گفتم شاید تلفنی راحت تر بتونی باهاش حرف بزنی، گفتم خبرت بدم که آماده باشی. با خشم مینویسم: خدا بگم چکارت کنه! شکلک خنده میفرستد . پایین میروم تا کمی با عمه حرف بزنم؛ مشغول گردگیری کتابخانه است، چقدر این کتابخانه را دوست دارد؛ کتابهای خیلی قدیمی زمان انقلاب هست. تا آخرین کتابهای چاپ شده؛ گاهی فکر میکنم عمه با این کتابها ازدواج کرده! آرام دستم را روی چشمانش میگذارم، دست نگه میدارد و طعنه میزند: اصلا نفهمیدم تویی حورا خانوم! کی هستی؟ نکنه حامدی؟ دستم را برمیدارد و میچرخد طرفم: این شوخی مال وقتیه که ده نفر اینجا باشن نه وقتی یه دختر دم بخت بیشتر نداریم! به قفسه تکیه میدهم و شیطنتم گل میکند: خودتونو میگید عمه؟ -پس قبول کردی خودت ترشیدی؟ -نه جدا خب بذارید براتون آستین بالا بزنم! برایم پشت چشم نازک میکند: اولا من قصد ادامه تحصیل دارم، دوما جرات داری اینا رو به حامد بگو تا حالتو جا بیاره! -مگه حامدم از این کارا بلده؟! -اوه چه جورم! یادت نیست اون شب دعوا راه انداخت؟ -بحثو عوض نکنین دیگه! جدی میگم، تنها میشید گناه دارید. -این یعنی بله رو به علی گفتی؟ مبارکه! خاک بر سرم! چه سوتی وحشتناکی! حالا بیا و جمعش کن! به من من میافتم: نه... منظورم این نبود که! کلت خونه خیلی سوت و کوره. -بچه های تو و علی شلوغش میکنن انشالله ! گله مندانه و کشدار مینالم: عمه! میخندد: جان عمه؟ نشنیدی میگن چاه مکن بهر کسی؟ با صدای زنگ پیامک از جا میپرم، شماره ناشناس است؛ پیام را باز میکنم: سلام علیکم. مصدق خواه هستم. ببخشید مزاحم شدم. اشکال نداره الان تماس بگیرم؟ چه رسمی! نمیدانم جواب بدهم یا نه؟ شاید اگر فوری جواب بدهم، فکر کند چقدر معطلش بوده ام، باید کلاس بگذارم؛ یک ربعی صبر میکنم تا هم حرفهایم سبک سنگین شوند، هم او حس کند سر من خیلی شلوغ است. -علیکم السلتم. مراحمید. من از او رسمی ترم! به دقیقه نرسیده همراهم زنگ میخورد؛ برعکس من، او اصلت اهل کلاس گذاشتن نیست، عرق بر پیشانی ام مینشیند؛ نفس عمیقی میکشم که بر مسلط شدنم تاثیری ندارد، تماس را وصل میکنم و روی بلندگو میگذارم: بفرمایید..... ✍ #نویسنده:فاطمه_شکیبا(فرات) ↩️ #ادامہ_دارد.... #کپی_بدون_ذکرآیدی_کانال_ممنوع❌ •┈┈••☆•♥️☆••┈┈• @koocheyEhsas •┈┈••☆•♥️•☆••┈┈•

ان شاء الله به زودی راهی کربلا بشید. برای ما هم دعا کنید 🌹

حسیــــن جان ❤️ چنان افتاده ام در وادے غم بہ زیر لب دگر ذڪر و ثنا نیسٺ زمهرٺ آتشے افتاده در دل مرام عاشقان جور و جفا نیسٺ... #ارباب #شبتون_امام_حسینی ╭─┅═♥️═┅╮ @koocheyEhsas ╰─┅═♥️═┅╯

🍃برای افتادن اتفاق، 🍃عجله نکن! 🍃بسپار به خدایی که 🍃تمام کارهاش 🍃بموقع است! 🍃شک نکن، 🍃خدا هیچ وقت، 🍃دیر نمیکنه! 🍃پس کمی صبر داشته باش! 💞سلام‌روزتون پر از یاد خدا💞 ╭─┅═💞═┅╮ @koocheyEhsas ╰─┅═💞═┅╯

🌸شهید علی چیت سازیان: ✨کسی میتواند از سیم خاردارهای دشمن عبور کند که در سیم خاردارهای نفس خود گیر نکرده باشد. ╭─┅═♥️═┅╮ @koocheyEhsas ╰─┅═♥️═┅╯

♡ #رمان_دلآرام_من ❤️ #قسمت_هقتادونهم نفسش را بیرون میدهد: سلام. -سلام. -ببخشید مزاحم شدم، شبتون بخیر. پیداست او هم هول کرده، جواب نمیدهم که سردرگمی ام لو نرود. -حالتون خوبه؟ با همان صدای ضعیف میگویم: الحمدلله. -خدا رو شکر. کمی مکث میکند و ادامه میدهد: آقاحامد گفتن تماس بگیرم راحت ترید. بازهم با سکوتم روبرو میشود. -الان هرچی بخواید در خدمتم. وقتی دوباره میگوید الو... ببخشید... متوجه میشوم سکوتم کمی طولانی شده؛ جمله ام را کمی مزمزه میکنم و به خودم جرات میدهم: شما درباره من چی میدونید؟ صدا صاف میکند: بالاخره هم آقاحامد، هم مادرم درباره خصوصیات اخلاقیتون برام صحبت کرده بودن، مگه حامد از من به شما نگفته؟ منظورم شرایط خانوادگیم بود؛ من توی شرایط عادی بزرگ نشدم، خیلی بامحیطم شما فرق داشته. -خوب؟ شما که انتخاب نکردید شرایطتون این باشه، برای همه ممکنه پیش بیاد؛ ولی اینطور که فهمیدم، خیلی خوب زندگیتونو مدیریت میکنید و تسلیم مشکلات نشدید، این از نظر من یه امتیازه. -بالاخره انقدری که شما میگید آسون نبوده؛ توی تنهایی زندگی کردن، آدم رو یه جور دیگه میسازه، با عقده عاطفی و انزوا و افسردگی. متوجهم، نمیتونم بگم درکتون میکنم چون تا حالا شرایطشو نداشتم، فکر میکنم اما شما اینطور نیستید؛ کسی که به خدا متصله، خدا خودش کفایتش میکنه و هواشو داره؛ من اصلا کاری به گذشته شما ندارم و میخوام درباره الان حرف بزنیم؛ همیشه سعی کردم در حال زندگی کنم و غصه گذشته و آینده ای که خدا برام نوشته رو نخورم. اینی که میگید یعنی جبرگرایی، پس اختیاری که خدا به انسان داده چی؟ نه، در لحظه زندگی کردن یعنی بدونی الان وظیفه ات چیه؟ و بدونی اگه وظیفه الانتو درست انجام بدی، خدا برات کم نمیذاره. کلا در طول مکالمه، بیشتر او حرف میزند و درباره معنویات و دیدش به زندگی میگوید؛ دیدگاه هایش را قبول دارم، به محض اینکه قطع میکنم،عمه در را باز میکند و با هیجان میگوید: بهت گفت فردا قراره بریم باغ غدیر؟ چند لحظه با چشمان گرد شده نگاهش میکنم و بعد هردومان میزنیم زیر خنده. ✍ #نویسنده:فاطمه_شکیبا(فرات) ↩️ #ادامہ_دارد.... #کپی_بدون_ذکرآیدی_کانال_ممنوع❌ •┈┈••☆•♥️☆••┈┈• @koocheyEhsas •┈┈••☆•♥️•☆••┈┈•

کاش "دنیا" طوری بود ڪه هیچکس به ڪسی "نیاز" نداشت اونوقت آدمها "مطمئن" میشدن ڪسی ڪه "سراغشون" رو میگیره "دوسشون" داره نه ڪارشون... ❣️زندگی‌تان پُر از خدا که بی‌نیاز مطلقه... ╭─┅═♥️═┅╮ @koocheyEhsas ╰─┅═♥️═┅╯

انسانیت؛ تنها چیزی است که ارزش بالیدن دارد.. پول، مقام، زیبایی و چیزهایی از این دست همه برچسب هایی بی ارزش هستند که بالندگان به آن تنها میخواهند که کمبودهای انسانی خود را پنهان کنند. ╭─┅═♥️═┅╮ @koocheyEhsas ╰─┅═♥️═┅╯

°•|🍃🌸 #بر_بال_سخن ▫️من حاضرم مثل #علـــــی‌اکبـــر امام‌ حسین(ع) اِربـــــاً اِربـــــا بشم، 👈ولی #حجـــــاب ناموس اسلام، حفظ بشه ... 🔻فرمانده تخریب قرارگاه فاطمیون حلب °•{مدافــــع حــــرم #شهید_حسیــــن_حریــــری🕊🌹}•° ╭─┅═♥️═┅╮ @koocheyEhsas ╰─┅═♥️═┅╯