💙🦋💙🦋💙🦋💙🦋💙🦋💙🦋 🦋💙🦋💙🦋💙🦋💙🦋💙🦋 💙🦋💙🦋💙🦋💙🦋💙🦋 🦋💙🦋💙🦋💙🦋💙🦋 💙🦋💙🦋💙🦋💙🦋 🦋💙🦋💙🦋💙🦋 💙🦋💙🦋💙🦋 🦋💙🦋💙🦋 💙🦋💙🦋 🦋💙🦋 💙🦋 🦋 🦋بِـ‌‌‌سـ‌م‌ِالـ‌رَب‌ِّالـ‌عـ‌الَـ‌میـ‌نَ🦋 #نَـ‌جـ‌وآی‌ِعـ‌آشِـ‌قی وَرَقِ‌نوزدَهُم بـ‌ه‌قلـ‌م‌حَـ‌نیـ‌فا‌|مَـ‌جهـ‌ول‌الـ‌هـ‌ویـ‌ه‍ -آفرین میخواهم برگردم که با داد میگوید: برنگرد! برگردی‌یه‌گلوله‌حرومت‌میکنم. ساکت و بدون تحرک درهمان شرایط می‌ایستم. صدا و لحجه‌ی بریتانیایی‌اش، زیادی تویِ ذوق میزند. پس خودش هم بوده و من گردِ جهان میگشتم.. دوباره صدایِ نحسش طنین می‌اندازد: -اسلحه‌ت رو بنداز این طرف، بدونِ اینکه برگردی! هر حرکتِ اضافه‌ای بکنی، این دوستِ کوچولومون میره اون دنیا..بهتره حواست رو جمع کنی. حینِ اینکه اسلحه‌ام را میبندم، سعی میکنم به این فکر کنم که منظورش از دوستِ کوچولو، کیست؟ فریاد میکشد و با لحجه‌ی نچسبش میگوید: کری؟ زودباش؛ اسلحه‌ت رو بنداز این طرف و با پات دورش کن. به امین اشاره میزنم و هردو همزمان، اسلحه‌مان را دور می‌اندازیم. دست‌هایم را روی سرم میگذارم و امین هم به پیروی ازمن‌، همینکار را میکند. در دل خودم را لعنت میکنم که اورا همراه خودم آوردم! زن و بچه دارد و اگر بلایی سرش بیاید، من هیچ‌وقت خودم را نمیبخشم. سعی میکنم تمرکزم را جمع کنم و ذهنش را منحرف‌کنم تا فرصت کنم به بچه‌ها فرمان حمله بدهم. محکم میگوید: بدونِ اینکه دستتونو از روی سرتون بردارین، برگردین..زود! وگرنه این بچه رو با یه گلوله‌ی ناقابل میفرستم هوا.. درجا استرس میگیرم و برمیگردم. با چیزی که میبینم، فشارم به زیر صفر میرسد و یخ میکنم. منِ دست‌بسته و تنها، چطور آن بچه‌ی بی‌گناه‌را از چنگالِ تیز او نجات دهم؟ این وقت ها تنها چیزی که به ذهنم میرسید، توکل بود و توکل! در دل میگویم: خدایا‌خودت‌کمکم‌کن.. دستش را زیرِ گلویِ دخترِ بیچاره محکم‌تر میکند و لوله‌ی اسلحه‌اش را بیشتر رویِ سرش می‌فشارد که جیغِ بچه بالا میرود. خنده‌ی عصبی‌اش رویِ مغزم ناخن میکشد: -خوبه! فکر نمیکردم تا اینجا برسی جوجه‌سرگرد..ولی حالا که اومدی، منم باید بهم خوش بگذره. دندان‌هایش را رویِ هم میسابد و زمزمه سرمیدهد: فکر نمیکردم اینجا بهم برسیم! اما ایرانی‌ها درست میگن که..جوجه رو آخر پاییز می‌شمارن. خونسرد میگویم: این مدت بهت خوب ساخته؛ ولی ایرانی‌ها یه چیزِ دیگه‌روهم زیاد میگن. علامت سوالِ نگاهش را به چشمانم می‌دوزد و من، با پوزخندِ ریزی میگویم: -از مادر نزاییده یه اجنبی بیاد و بالا بکشه و بره! اینجا به گروه‌خونیت نمیخوره؛ لقمه گنده‌تر از دهنت برداشتی آقای مایکل! ـادامـه‌دارد:)💙 -کپی‌بدونِ‌هماهنگی‌و‌ذکر‌نام‌نویسنده‌و‌آیدیِ‌کانال، رضایتی‌درپی‌ندارد!

#کلیپانه ❌پاسخ به یک شبهه رایج‼️ این شبهه رو زیاد میشنویم ، پس پاسخش رو یاد بگیریم که خیلی کاربردیه ، مخصوصا چهارمین مورد که درواقع اصلی ترین جوابه... 👌 برای نشر کلیپ رو شما حساب کردما 😁😎 ‌🧡#معروفانه ای شو👇 https://eitaa.com/joinchat/1179058499C4ee0700aeb

💙🦋💙🦋💙🦋💙🦋💙🦋💙🦋 🦋💙🦋💙🦋💙🦋💙🦋💙🦋 💙🦋💙🦋💙🦋💙🦋💙🦋 🦋💙🦋💙🦋💙🦋💙🦋 💙🦋💙🦋💙🦋💙🦋 🦋💙🦋💙🦋💙🦋 💙🦋💙🦋💙🦋 🦋💙🦋💙🦋 💙🦋💙🦋 🦋💙🦋 💙🦋 🦋 🦋بِـ‌‌‌سـ‌م‌ِالـ‌رَب‌ِّالـ‌عـ‌الَـ‌میـ‌نَ🦋 #نَـ‌جـ‌وآی‌ِعـ‌آشِـ‌قی وَرَقِ‌بیستُم بـ‌ه‌قلـ‌م‌حَـ‌نیـ‌فا‌|مَـ‌جهـ‌ول‌الـ‌هـ‌ویـ‌ه‍ دندان رویِ هم میسابد و حرصش را سرِ دخترِ بیچاره خالی میکند. حس میکنم نفس کشیدنش شرطی شده! نمیخواهم حالا که تا اینجا آمده‌ام، بدقولی‌ام را یدک بکشم. فریاد میزنم: ولش‌کن‌عوضی! طرف‌حسابت‌منم..بزارامین‌و‌این‌بچه‌برن. امین با بهت زمزمه میکند: مرصاد؟ به رویش لبخندِ خسته‌ای میزنم و روبه‌مایکل میگویم: مگه‌ازمن‌انتقام‌نمیخوای؟ خب‌بقیه‌برن..ماهم‌باهم‌دیگه‌تسویه‌حساب‌میکنیم. خنده‌ی عصبی‌اش روی مغزم ناخن میکشد و بهم میریزم. نگاهم را به دختر‌بچه میدوزم در چشمانِ نیمه‌بازش التماس موج میزند. دلم بدجوری می‌لرزد. قدمی جلو میگزارم و میگویم: ولش‌کن‌کثافت! مگه طرفت‌من نیستم؟ در ثانیه، خنده‌اش تبدیل به فریاد میشود و داد میکشد: -گمشو‌عقب! وگرنه... حرفش را قطع میکنم: وگرنه‌چی؟ میزنی؟ واسه توکه کاری نداره کثافت! ده‌تا مثل این دخترو بی پدرمادر و هزارتا پدر و مادرو عزادارِ بچه‌هاشون کردی! اونم چون فهمیدن چه آدمِ کثیفی هستی و نخواستن به مردمشون خیانت‌کنن. واسه تویی که خون سیرت نمیکنه کاری نداره عوضی! بزن! قدم به قدم جلو میروم و او با عقب‌تر رفتنش فاصله را ثابت حفظ میکند. فریاد میکشد: میزنم..جلوتر‌بیای‌هم‌تورومیزنم‌هم‌این‌بچه‌رو..! بی‌توجه به صدازدن‌هایِ امین و فریاد‌هایِ آن بی‌غیرت، فقط به دختربچه‌ای نگاه میکنم که باچشمانِ روشنش به من چشم دوخته و نگاهم میکند. منتظر است! مثلِ مادرش.. مثلِ نجوآ! چشمِ امیدشان منی هستم که دستم به جایی بند نیست. زمزمه میکنم: یاعباس..نزارمن‌شرمنده‌ی‌دلِ‌یه‌مادر‌بشم. برقِ دوربینِ اسلحه‌ی سینا، از روبه‌رو دلم را قرص میکند. منتظرِ اشاره‌ای از من است. اینکه بگویم و او از بِ بسم‌الله حرفم را بخواند. مایکل را میخواهم تا پرونده را ببندم اما، برایِ بودنِ او، باید بچه‌ی بیچاره را فدا کنم. زمزمه‌ام رمزِ عملیات و یک یازهرایِ التماسی‌ست. دستانم را از رویِ سرم برمیدارم و به طرفِ او حجوم میبرم. با سوزشی که میانِ عضله‌های شانه و بازویم می‌افتد، از درد، مچاله میشوم. صدایِ شلیکِ بعدی که می‌آید، سرم با ضرب بالا می‌آید. نگرانِ امینم که مایکل، به تهِ ساختمان رسیده و با افتادن فاصله‌ای ندارد. امکان دارد هردویِ آنها پایین پرت شوند. در صدمِ ثانیه می‌پرم و بچه‌‌را درآغوشم جای میدهم. دستم رویِ خاک و ماسه‌هایِ زمین کشیده میشود و فریاد میکشم: یاحسین.. ـادامـه‌دارد:)💙 -کپی‌بدونِ‌هماهنگی‌و‌ذکر‌نام‌نویسنده‌و‌آیدیِ‌کانال، رضایتی‌درپی‌ندارد!

ز‌کودکی‌خادم‌این‌تبارمحترمم:)🙂

من‌دورازکربلا...💔🙃

این‌قشنگترین‌سلامه!(:🥺

به‌رقیه‌میگم‌ازجاموندن...💔

چه‌دلشوره‌های‌شیرینی!(:🙂❤️‍🩹

مگه‌ازسنگه…!؟💔🥺