📚 چهار اصل مهم قصه‌گویی قصه‌ها همیشه اطراف ما هستند: وقتی دوستی با هیجان از تصادف دیروزش تعریف می‌کند، وقتی راننده‌ی تاکسی از گرانی و اجاره‌خانه می‌نالد، وقتی فروشنده‌ی مغازه، با ذوق از روزی که مغازه‌اش را راه انداخت، حرف می‌زند. اما همه‌ی این‌ها قصه نیستند. قصه‌ی خوب، قواعدی دارد که اگر بلدشان باشید، می‌توانید هر چیزی را طوری تعریف کنید که شنونده نتواند چشم از شما بردارد. چهار اصل ساده، اما ضروری قصه‌گویی: ۱. هیچ‌کس خسته‌کننده نیست، فقط بعضی روایت‌ها خسته‌کننده‌اند آدم‌ها هزار جور قصه در دلشان دارند. اما مشکل اینجاست که ما بلد نیستیم خوب تعریفشان کنیم. حتی داستانی درباره‌ی «یک مادر خانه‌دار» یا «یک معلم ریاضی مجرد و تنها » می‌تواند جذاب باشد—اگر بلد باشی چطور بگویی‌اش. ۲. آدم مطلقا بد وجود ندارد یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات یک نویسنده این است که شخصیت‌هایش را به خوب و بد تقسیم کند. در زندگی واقعی، هیچ‌کس فکر نمی‌کند که دارد «کار بد» انجام می‌دهد. هر کسی از نگاه خودش، یک دلیل قانع‌کننده برای رفتارش دارد. داستان‌های ضعیف، شخصیت منفی را طوری تصویر می‌کنند که از همان اول معلوم است باید از او متنفر باشیم. اما در قصه‌های قوی، حتی اگر با شخصیت مخالف باشی، حداقل درکش می‌کنی. ۳. مقدمه‌چینی ممنوع! اصل ماجرا را بگو یکی از بزرگ‌ترین اشتباهات نویسنده‌ها این است که می‌خواهند خواننده را با کلی مقدمه و توضیح گرم کنند. اما بهترین نویسنده‌ها از همان خط اول، دست خواننده را می‌گیرند و پرت می‌کنند وسط ماجرا. مارگارت اتوود یک مثال عالی دارد. اگر بخواهی قصه‌ی شنل قرمزی را تعریف کنی، لازم نیست از شجره‌نامه‌ی مادربزرگش شروع کنی. کافی است بگویی: «توی دلِ گرگ، تاریک بود.» همین. کوتاه، جذاب، و بدون حاشیه‌رفتن. ۴. شخصیت را با کارهایش بشناس، نه گذشته‌اش گاهی نویسنده‌ها فکر می‌کنند اگر یک عالمه اطلاعات از گذشته‌ی شخصیت بدهند، او را برای ما واقعی‌تر می‌کنند. اما ما آدم‌ها را به خاطر گذشته‌شان دوست نداریم. چرا بعضی فیلم‌ها و رمان‌ها ما را درگیر می‌کنند؟ چون شخصیت را در موقعیتی می‌گذارند که باید یک انتخاب سخت بکند. همین لحظه‌ی تصمیم است که شخصیت را واقعی می‌کند، نه اینکه ده صفحه درباره‌ی کودکی‌اش بخوانیم. و در نهایت… قصه‌گویی، ترکیبی از مهارت و مشاهده است. لازم نیست نویسنده‌ی بزرگی باشید تا قصه‌ی خوب بگویید. فقط باید دنیا را دقیق‌تر ببینید و قصه‌هایی را که هر روز از کنارتان می‌گذرند، شکار کنید. حالا یک سوال: آخرین قصه‌ای که حسابی شما را میخکوب کرد، چی بود؟ اینجا برای ما بفرستید👇 @dabirktbsefid ┅❀💠🇮🇷💠❀┅┅┄ 📒 @ktbsefid

نظرات شما در رابطه با مطلب «۵ نشانه که ثابت می‌کند نویسندگی در ذات شماست» ┅❀💠🇮🇷💠❀┅┅┄ 📒 @ktbsefid

و اما خبر ویژه‌ای که در موردش گفته بودیم 😉🤩👇👇

📜 مسابقه نویسندگی زندگی با آیه‌ها فرصتی برای انس با آیه‌های قرآن 🔹 نحوه شرکت در مسابقه: 1️⃣ یکی از آیه های قرآن (از این فایل پی دی اف) را انتخاب کنید. 2️⃣بر اساس آن آیه، یک داستان کوتاه بنویسید. 3️⃣اثر خود را برای ما ارسال کنید(به شناسه @dabirKtbsefid) 📅 مهلت ارسال: تا پایان ماه مبارک رمضان 🔖 شرایط ارسال اثر: ✔️ متن ارسال شما در قالب داستان کوتاه باشد (دلنوشته، شعر یا قطعه ادبی پذیرفته نمی‌شود). ✔️ بین ۱۰۰۰ تا ۱۰,۰۰۰ کلمه باشد. ✔️ در پایان داستان، نام و نام خانوادگی خود را ذکر کنید. 🎁 جوایز نفرات برتر (رتبه ۱ تا ۵): کمک‌هزینه سفر به کربلا🤩 ✨ #زندگی_با_آیه_ها ┅❀💠🇮🇷💠❀┅┅┄ 📒 @ktbsefid

مسابقه نویسندگی #زندگی_با_آیه‌ها 📣 توجه داشته باشید که آیه انتخابی شما می‌بایست یکی از ۳۰ آیه فایل زندگی با آیه‌ها باشه. 🕰 فقط تا پایان ماه مبارک رمضان برای ارسال داستان‌هاتون فرصت دارید. #زندگی_با_آیه_ها ┅❀💠🇮🇷💠❀┅┅┄ 📒 @ktbsefid

#نقد_داستان سلام و نور 🔹داستانک شما را خواندم. پرداختن به ارزش‌ها یکی از اهداف والای نویسندگی‌ست. آفرین! اما لازم است به چند نکته توجه کنید: 🔸در نوشتن از ارزش‌ها خیلی باید حواستان جمع باشد که به سمت شعاری شدن پیش نروید! ببینید شما در این داستان کوتاه، هم آیه آوردید هم حدیث. بهتر بود در کنارش کشمکش درونی و بیرونی بیشتری در متن داشتید تا تاثیرگزاری آن‌ها هم بیشتر شود. 🔸از کلمات سبک تری استفاده کنید. به عبارتی، زبان داستان باید معیار باشد. کلماتی مانند: گشودم، فشردم، ابراز نمود و... زبان را از یک‌دستی خارج می‌کند. 🔸داستانتان را ویرایش کنید و از علائم نگارشی بهره بگیرید. ✅قلمتان پایدار! ┅❀💠🇮🇷💠❀┅┅┄ 📒 @ktbsefid

وقتی داستان می‌نویسید، دستتان باز است. هیچ مرزی در کار نیست، می‌شود به همه‌جا پرواز کرد. می‌توانید مثل یک گزار‌شگر بنویسید، می‌توانید اعتراف کنید، می‌توانید ادای فیلسوف‌ها یا انسان‌شناس‌ها را دربیاورید، می‌توانید هر کاری که بخواهید بکنید. ✍ای ال دکتروف ┅❀💠🇮🇷💠❀┅┅┄ 📒 @ktbsefid

سلام سلام صبح همگی بخیر عزیزان در مورد این مسابقه دقت داشته باشید حتما آیه انتخابی تون رو هم در انتهای داستان بنویسید.

اگر نمی‌دانی چه بنویسی، این ۱۳ سوال را از خودت بپرس اگر هنوز نمی‌دانی دقیقاً در چه حوزه‌ای باید قلم بزنی، این۱۳ پرسش کمک می‌کند عمیق‌تر بروی و بفهمی کلماتت در کدام مسیر بیشتر جان می‌گیرند. ۱. چه موضوعی تو را آن‌قدر درگیر می‌کند که زمان از دستت در می‌رود؟ لحظاتی را به خاطر بیاور که آن‌قدر غرق نوشتن یا فکر کردن به یک موضوع بوده‌ای که حتی گوشی‌ات را هم چک نکرده‌ای. مثلا توضیح دادن مفاهیم پیچیده به زبان ساده، فلسفی‌نویسی، روانشناسی آدم‌ها، ساخت شخصیت‌های خیالی، روایت تجربه‌های شخصی از مسیر زندگی و... ۲. اولین قسمتی که در یک کتاب‌فروشی به سمتش می‌روی کجاست؟ عادت‌های کتاب‌خوانی تو سرنخ‌های مهمی درباره علایق نوشتاری‌ات دارند. اگر همیشه سراغ کتاب‌های توسعه فردی می‌روی، شاید مأموریتت این باشد که به دیگران کمک کنی رشد کنند. اگر داستان‌های جنایی چشمت را می‌گیرند، شاید قصه‌گویی با چاشنی تعلیق را باید دنبال کنی. ۳. آدم‌ها بیشتر درباره چه چیزهایی از تو مشورت می‌گیرند؟ دوستان و خانواده همیشه برای بعضی چیزها به ما مراجعه می‌کنند. آیا بیشتر درباره چالشهای عاطفی از تو نظر می‌خواهند؟ درباره بهترین مکان برای سفر؟ درباره مسیر شغلی ت؟ همین سؤال‌ها، همان‌هایی هستند که می‌توانند مسیر نوشتن تو را هم مشخص کنند. ۴. چه چیزی تو را عصبانی یا عمیقاً احساسی می‌کند؟ احساسات شدید، نشانه‌هایی از اشتیاق پنهان هستند. چه موضوعی آن‌قدر برایت مهم است که وقتی در موردش حرف می‌زنی، نمی‌توانی جلوی هیجان یا خشم خودت را بگیری؟ ۵. چه موضوعی آن‌قدر برایت جذاب است که حتی اگر هیچ‌کس هم به تو دستمزد ندهد، باز هم درباره‌اش می‌نویسی؟ پول مهم است، اما چیزی که واقعاً از ته دل به آن علاقه داری، فراتر از انگیزه مالی است. ۶. در شبکه‌های اجتماعی بیشتر چه نوع محتواهایی را ذخیره می‌کنی؟ عادت‌های ذخیره کردن پست‌ها، نشان می‌دهد که چه چیزهایی برایت ارزشمند است. ۷. چه تجربه‌هایی بیشترین تأثیر را روی تو گذاشته‌اند؟ مسیر زندگی‌ات پر از تجربه‌هایی است که شاید برای خیلی‌های دیگر هم آشنا باشد. چالش‌هایی که پشت سر گذاشته‌ای، مهارت‌هایی که یاد گرفته‌ای، همه‌ی این‌ها می‌توانند سوخت نوشتن تو باشند. ۸. چه چیزی را دوست داشتی پنج سال پیش می‌دانستی؟ حرف‌هایی که به نسخه‌ی چند سال پیش خودت می‌زنی، احتمالاً برای خیلی‌های دیگر هم مفید است. چه درس‌هایی گرفته‌ای که اگر کسی زودتر به تو گفته بود، زندگی‌ات راحت‌تر می‌شد؟ ۹. درباره چه موضوعاتی جست‌وجو می‌کنی؟ چیزهایی که نیمه‌شب از سر کنجکاوی در گوگل جست‌وجو می‌کنی، اغلب همان‌هایی‌اند که به آن‌ها علاقه واقعی داری. ۱۰. چه سبکی از نوشتن برایت راحت‌تر است؟ آیا در توضیح دادن گام‌به‌گام مطالب مهارت داری؟ در قصه‌گویی؟ در طنزپردازی؟ ۱۱. دوست داری با چه عنوانی شناخته شوی؟ اگر کسی بخواهد تو را به عنوان نویسنده معرفی کند، دوست داری چه بگوید؟ طنزنویس، نویسنده جنایی، نویسنده کتابهای خودیاری یا .... ۱۲. چه پروژه‌های نوشتاری فوراً تو را هیجان‌زده می‌کنند؟ وقتی به انواع فرصت‌های نوشتن فکر می‌کنی، کدامشان باعث می‌شوند که دلت بخواهد همین حالا شروع کنی؟ ۱۳. نوشتن درباره چه موضوعاتی، حس طبیعی و اصیل‌تری به تو می‌دهد؟ چه موضوعاتی این حس راحتی را در تو ایجاد می‌کنند؟ مسیر نوشتن از دل علاقه و اصالت می‌گذرد . وقتی درباره چیزی می‌نویسی که عمیقاً به آن علاقه داری، کلماتت جان می‌گیرند و خواننده‌ها هم این انرژی را احساس می‌کنند. پس، به دنبال «موضوعی که بازار دارد» یا «آنچه مردم می‌پسندند» نباش. پس، این پرسش‌ها را مرور کن، پاسخ‌هایت را بنویس و اگر دوست داشتی برای ما هم بفرست. ┅❀💠🇮🇷💠❀┅┅┄ 📒 @ktbsefid

تمرین دیالوگ‌نویسی ▪ به مکالمه‌های روزمره مردم گوش دهید و دیالوگ‌هایی کوتاه براساس آنها بنویسید. این تمرین دیالوگ‌های شما را طبیعی‌تر می‌کند. #سبک_زندگی_نویسنده ┅❀💠🇮🇷💠❀┅┅┄ 📒 @ktbsefid