eitaa logo
لفظ قلم | زهرا محسنی‌فر
2.6هزار دنبال‌کننده
282 عکس
45 ویدیو
2 فایل
✍️ [ آدمی] سخنی به لفظ در نمی‌آورد، جز آنکه فرشته نگاهبانی نزد او حاضر است [و آن را می‌نویسد] (ق - 18) 📝یادداشت‌های زهرا محسنی‌فر راه ارتباطی: @z_mohsenifar https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648
مشاهده در ایتا
دانلود
لفظ قلم | زهرا محسنی‌فر
📌سحر رسانه و معجزه‌ی موشک گذار از استراتژی دفاع به دکترین حمله در این هفت ماه پس از ، نسل‌کشی و جنایت جنگی اسرائیل در غزه فراز و فرودهایی داشته، اما تا پیش از عملیات هیچکدام از قله‌های وحشی‌گری صهیونیست‌ها نتوانسته بود نمادهای عقلانیت غرب را تکان دهد، اگرچه فطرت مردم عادی قبلاً درگیر شده بود. ولی درست زمانی که اسرائیل با موشک‌های ایرانی تنبیه شد، موج بیداری به دانشگاه‌های اروپا و آمریکا رسید. وقتی ایران سنت‌شکنی کرد و در بعد نظامی از لاک دفاعی بیرون آمد و استراتژی حمله را در پیش گرفت و بینی اسرائیل و آمریکا و اروپا را یکجا به خاک مالاند، هژمونی رسانه‌ای غرب نتوانست عظمت را بایکوت کند. ایران گویی یک سیلی آبدار به تمدن غرب زد تا عقلای اروپا و امریکا را از گیجی و منگی و تخدیر رسانه‌های صهیونیستی درآورد. اینک نهاد دانش و علم به کمک‌های آمریکا به رژیم اسراییل برای مقابله با جبهه مقاومت معترض است. هرچه اسرائیل به سحر رسانه رشته بود، به معجزه‌ی موشک، پنبه شد. حالا بعد از چهل و شش سال دفاع در برابر شبیخون فرهنگی غرب، به نظر می‌رسد ایران وارد فاز تهاجم فرهنگی به غرب شده. اینکه شعار «مرگ بر اسرائیل» با فارسی سلیس از زبان دانشجویان اروپا و آمریکا شنیده می‌شود و اینکه پرچم ایران در دست معترضینِ به توحش اسرائیل به اهتزاز در می‌آید را نباید ساده گرفت. مشت محکمی که گارد ایالتی آمریکا به دانشجویان متحصن نشان می‌دهد را می‌توان نماد ورود غرب به فاز تدافعی در برابر حمله فرهنگی ایران و جبهه مقاومت دانست. قبلاً تظاهرات مردم عادی تحت‌الحفظ پلیس بود و اکنون اعتراض جامعه‌ی دانشگاهی تحت یورش پلیس است. با شعله‌ور شدن جنبش فراگیر حمایت از فلسطین در دانشگاه‌های امریکا، حالا غرب در موضع انفعال است. دنیای امروز دیگر دنیای پیش از عملیات وعده صادق نیست. فصل بیداری ملت‌ها شروع شده. راست گفت و با قاطعیت گفت که «اگر جهانخواران بخواهند در مقابلِ دین ما بایستند، ما در مقابل همه‌ی دنیای آنان خواهیم ایستاد.» ✍ https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648
اَمَّن یُّجیبُ المُضطَرَّ اِذا دَعاهُ وَ یَکشِفُ السُّوءَ...
ای خدایی که منجنیق عذاب را بر خلیلت بُراق رحمت کردی و آتش سوزان را سرد و گلستان نمودی، جنگل ابر را برای بندگان مردم‌دوستت، مأمنی امن کن. ای خدایی که به بوی پیراهن صدّیقت قومی را از بی‌خبری درآوردی و پیری را فروغ دیده بخشیدی، انتظار بندگانت را با خبری شیرین به پایان رسان و به آنها چشم‌روشنی بخش. ای خدایی که گاهواره‌‌ی سرگردان کلیمت را با سرنشینی خُرد و بی‌پناه از رودی خروشان به منزلگاهی امن رساندی و به آغوش مادر سپردی، بندگان خدمتگزارت را در امنیت کامل به صاحب‌نعمتانشان بازگردان. اَمَّن یُّجیبُ المُضطَرَّ اِذا دَعاهُ وَ یَکشِفُ السُّوءَ... https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648
بودی و کسی پاس نمی‌داشت که هستی... جلوی دیدگان ما همچون سپند بر آتش خدمت در تلاطم بودی، اما ما چو ماهیان دریا همه چیز می‌دیدیم جز آب! حالا تشنه‌ی دیدار توایم و کوه و جنگل را در جستجویت سراب می‌بینیم. تو گم شدی، اما این هویت جمعی ما بود که پیدا شد و دنبال تو گشت. تو «ما»ی ما را زنده کردی و خودت را در آغوش شهادت انداختی. ای نعمت مجهول، فقدان تو ارزش و عیار بودنت را آشکار نموده. در هیاهوی پوچ سیاست‌بازی‌ها و در بازی پست دنیا، ای مرد چه می‌دانستیم که جایی در کنج دل ما آشیانه کرده‌ای. این خاصیت اخلاص است که بی‌سروصدا راه بندگان مخلص خدا را به قلب‌ها باز می‌کند. ما به روی خوبی‌هایت چشم بسته بودیم، اما کجا می‌دانستیم که بازی دنیا تو را از ما پنهان می‌کند. حالا برای تو نه، برای خودمان «امّن یجیب» می‌خوانیم، شاید خدای «رادّ ما قد فات» آرامش را به دل‌های ما بازگرداند. شهادتت مبارک ای مرد خدوم مخلص بی‌ادعا! https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648
19.29M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
لذت زندگي مرگ‌آگاهانه را جز اولياي خدا کسی نمي‌داند؛ اين لذتي نيست که به هرکس عطا کنند... https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648
📌آیا ساده بود؟! می‌گفتند پیامبر «گوش» است. هرچه می‌شنود، زود باور می‌کند. فکر می‌کردند رسول خدا «ساده» است. در خفا ریشخندش می‌زدند. پیامبر خدا اما سراپاگوش بود تا حرمت افراد را نگه دارد و وحدت جامعه را حفظ کند. درک این‌چیزها از عقل آن بی‌همه‌چیزها بالاتر بود. و این خدا بود که داشت منافقین را بابت ساده‌لوحی‌شان استهزا می‌کرد. می‌گفتند معاویه از علی (ع) سیاست‌مدارتر است. نیرنگ و خدعه را مساوی سیاست می‌دانستند. در میان ابلهان کوته‌فکری که او را «ساده» می‌پنداشتند، علی (ع) اما مکارم اخلاق را درون‌مایه‌ی سیاست‌ورزی می‌دانست. کدام علی (ع)؟ همانی که شوخ‌طبعی‌اش را نشان سادگی‌اش می‌شناختند و خلافت را زیبنده‌ی انسان گشاده‌رو نمی‌دانستند! پشمینه‌پوشان تندخو در دل تاریخ محو شدند، اما علی (ع) امام همه‌ی صاف‌دلان و یکرنگان تاریخ شد. امام روح الله با توده‌ها قیام کرد؛ با همین مردم ساده. امام، ادیب بود و شاعر. یعنی پیچ‌و‌تاب‌های کلام را خوب می‌شناخت. اما با جامعه لفظ قلم حرف نمی‌زد. کاریزما داشت، اما در مقابل توده‌ها عصا قورت نمی‌داد تا ژست جدی و مهم بودن بگیرد. از کلام ساده‌اش معرفت می‌بارید، نه هشتگ‌های روشنفکرپسند. امام با مردم مثل خودشان «ساده» و صمیمی بود. می‌گویند واقعیت‌های جامعه کانالیزه شده به او می‌رسد. همه چیز را گل و بلبل می‌بیند و همیشه به آینده امیدواری می‌دهد. آنها که تا نوک دماغشان را به زور می‌بینند، فکر می‌کنند رهبر انقلاب «ساده» است که معنویت مردم را رو به رشد توصیف می‌کند و اعتمادش به جوانان امروز بیشتر از جوانان اول انقلاب است. غافل از اینکه او دارد یک کوچ تمدنی را راهبری می‌کند. منوّرالفکرهایی که آموخته‌های جامعه‌شناسی غربی را نشخوار می‌کنند، امام خامنه‌ای را دست‌کم می‌گیرند و ساده تحلیل می‌کنند. ابراهیم اما ساده بود. ساده بود که پای صحبت‌های دهاتی‌ها می‌نشست و سراپا گوش می‌شد. خیلی ساده بود که بی‌اخلاقی شش‌کلاسی را با سکوت اخلاقی پاسخ می‌داد و دک و پوز رقیب انتخاباتی را پایین نمی‌آورد تا با بزن‌بهادر‌بازی چهارتا رأی بیشتر بیاورد. ساده بود که گسل‌های اختلافی بین قوا را تحریک نمی‌کرد، تا حرف امام جامعه در پرهیز دادن مسئولین از اختلاف‌افکنی روی زمین نماند. سینه‌اش گنجینه اسرار بود، اما سادگی می‌کرد که آبروی افراد برایش از حرمت کعبه بالاتر بود. چقدر ساده بود که سرش را پایین می‌انداخت و فقط کار می‌کرد. گناهش این بود که با مردم، به زبان قوم حرف می‌زد و به قول روشنفکرهایی که با واژه‌سازی‌های فیلسوف‌مأبانه حال می‌کنند، گفتمان نداشت. اصلا ساده بود که بهشت تولیت آستان قدس را رها کرد و برای ادای تکلیف، به لبه‌ی پرتگاه قاضی‌القضاتی رفت و بعد به وزر و وبال دولتمردی تن داد. بله رئیسی «ساده» بود. https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648
لفظ قلم | زهرا محسنی‌فر
📌آیا #رئیسی ساده بود؟! می‌گفتند پیامبر «گوش» است. هرچه می‌شنود، زود باور می‌کند. فکر می‌کردند رسول
این متن را در پاسخ به آن‌هایی نوشتم که این روزها با تاکید بر سادگی شهید رئیسی، بیش از آنکه اصول اخلاقی و شخصیتی این انسان بزرگ را به تصویر بکشند، تصویری ناقص و غلط از او در اذهان ایجاد می‌کنند. سادگی رئیسی اگر در منظومه اخلاقی و ایمانی این شخصیت درست فهم نشود و بر اصول و مبانی دینی و انقلابی عرضه نشود، جفای در حق ایشان است.
📌قدّیس‌سازی از رئیسی یا الگوسازی از او؟ قدّیس نه، اما صدّیق بود. در مقابل مردم خفض جناح داشت، نه استیلا. اهل تکلیف بود، نه تکلّف. برای ولیّ خدا بسط ید می‌آورد، نه دغدغه‌ی خاطر. بجای سرگرمی با حاشیه‌سازی، به حاشیه‌نشینان می‌پرداخت. بجای پاسخ به تمسخر آدم‌های تعطیل، بدون تعطیلی خدمت می‌کرد. آدم‌های خلاص زیاد دیده‌ایم، اما رئیسی اخلاص داشت. در مقابل آنها که انگ ساده‌لوحی به او می‌زدند، زیرک بود که با سکوت رواداری می‌کرد. دوقطبی‌های کاذب را دور می‌ریخت و دیپلماسی را به خدمت میدان می‌آورد تا ایران را در چشم دنیا بزرگ کند. شاید انگلیسی‌اش ضعیف بود، اما زبان دنیا را خوب می‌فهمید که نیمی از مردم کره‌ی خاکی به سوگش نشستند و احترامش کردند. دیگر کسی نمی‌تواند با بی‌آبرو کردن رئیس‌جمهور قبلی رأی بیاورد. این اولین ثمره‌ی سیاست‌ورزی اخلاق‌مدارانه‌ی اوست. زین‌پس هیچ رئیس‌جمهوری نمی‌تواند در دفتر کارش بنشیند و مملکت را ریموتی مدیریت کند. این نتیجه‌ی «گفتمان خدمت» اوست. به برکت شخصیت ریاگریز و اخلاق‌گسترش، محبوبیت‌های کاذب سیاست‌بازان ماکیاولی، با خزیدن در پوستین اپوزیسیون، دیگر رنگ باخت. اینها میراث رئیسی شهید است که باید پاس داشت و پاسبانی کرد. هزار باده‌ی ناخورده در رگ تاک است و انقلاب زاینده‌ی اسلامی ظرفیت بازتولید رئیسی‌ها را دارد، همانطور که حاج‌قاسم ققنوس‌وار سربرآورد و تکثیر شد و مسیر آزادی قدس را هموارتر کرد. بلی سید ابراهیم قدّیس نبود، اما قداستِ جایگاه خدمتگزاری در جمهوری اسلامی را به ما یادآوری کرد. رئیسی را اگر درست روایت کنیم، نیاز به درشت روایت کردن ندارد. https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648
علی لاریجانی سیاستمدار خبره‌ای است. تیم مشاوره‌ای ماهری در امور رسانه به او کمک می‌کند. طی بیست و چهار ساعت گذشته حداقل سه بار توجه افکار عمومی را به خود جلب کرده است. در هر سه بار از تکنیک ابهام که مشخصه‌ی سبک سیاست‌ورزی خودش هست، استفاده کرده. اشاره به «چکش» و «ارتفاع گرفتن» در دو کنش رسانه‌ای اخیرش علاوه بر ابهام و ایهام، حاوی تعریض و کنایه نیز هست. لاریجانی در حال استمزاج جامعه برای نقد شخصیت و دولت شهید رئیسی است. او باید منادی «تفاوت» و «تغییر» باشد تا شانس پیروزی داشته باشد. تفاوت و تغییری که از مسیر نفی گذشتگان حاصل می‌شود. اما نقد دولت شهید تیغ دو لبه‌ای است که ممکن است برگ برنده یا پاشنه‌ی آشیل او شود. او حمایت اصلاح‌طلبان را هم نیاز دارد و باید با حرکت بر روی خطوط قرمز، نمایشی از اپوزیسیون بودن و زیر میز زدن را خلق کند. علی لاریجانی اما بی‌گدار به آب نمی‌زند. کنش‌های رسانه‌ای او را تا زمان تأیید صلاحیت احتمالی و شرکت در مناظرات از این زاویه نگاه کنیم. https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648