#امام_حسین_سرود به سمت عرش است   نگاه دلها که نازل گشته     پناه دلها ببین خورشید نورانی سر زده شب آزادی فطرس آمده ای  آسمان جود و رحمت   (حسین جان 2) ای  سید شباب جنت  (حسین جان 2) ای شافع روز قیامت   (حسین جان 2) ابا عبدالله..... بوی عطر سیب    مدینه دارد که  گل  میروید    که گل میبارد گلی که جنت ها را آفریده به دامان فاطمه  آرمیده ای زینت شانه ی طاها  (حسین جان 2) ای  گوهر وصل دو دریا  (حسین جان 2) ای گوشوار عرش اعلا  (حسین جان 2) اباعبدالله.... به جز مهر تو    ندارم توشه من و کربلا   من و شش گوشه هر آن کس که پای ضریحت نشست خدا را در عرش اعلا زائر است ای کعبه ی من ای منایم (حسین جان 2) ای  استجابت در دعایم (حسین جان 2) ای خوردن خاکت شفایم (حسین جان 2) اباعبدالله...... #میثم_مومنی_نژاد

#امام_حسین_سرود خلق الله سفینه النجاة خلق الله قتیل العبرات خلق الله بنور ازلی خلق الله حسین بن علی شب شور و عشق عشاقه سرم از مستی داغ داغه تموم عالم امشب دارن میگردن دور این قنداقه اهلا اهلا به حسن ازلی اهلا اهلا به این نور جلی اهلا اهلا بمولانا حسین اهلا اهلا حسین بن علی مبروک مبروک لزهرا و نبی مبروک مبروک لمولانا علی خلق الله مصباح الهدی خلق الله نور الاولیا خلق الله عشق عالمین خلق الله مولانا حسین لباشو می بوسه پیغمبر علی میگه الله اکبر توو آغوش زهرا خوابیده براش لالایی میگه مادر جانم جانم به لبخند حسین جانم جانم به این صبح سحر جانم جانم به سیمای حسین جانم جانم به این قرص قمر مبروک مبروک لزهرا و نبی مبروک مبروک لمولانا علی خلق الله حُسنِ مجتبی خلق الله شاه کربلا خلق الله بین الحرمین خلق الله اربابم حسین اومد مجنون عشق لیلا اومد لیلای عشق مجنون توی چشمای اهل این عشق داره می باره نم نم بارون ای جان ای جان به این عشق تمام ای جان ای جان به این جان دلم ای جان ای جان به این شاه کرم ای جان ای جان به سلطان دلم مبروک مبروک لزهرا و نبی مبروک مبروک لمولانا علی #وحید_محمدی

در روز‌اول فطرس‌و در روز آخرحُر سرتاسر عمرش تماماً دستگیری‌بود #علی_اکبر_لطیفیان

#امام_حسین_ولادت خورشید شب فاطمه بالا آمد شکل دگر علی و زهرا آمد مشتاق زیارت حسن بود، حسین این بود که شش ماهه به دنیا آمد #علی_اکبر_لطیفیان

آیه ۱۵ سوره احقاف بسم الله الرحمان الرحیم وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ إِحْساناً حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ كُرْهاً وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْراً حَتَّى إِذا بَلَغَ أَشُدَّهُ وَ بَلَغَ أَرْبَعينَ سَنَةً قالَ رَبِّ أَوْزِعْني أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَ عَلى والِدَيَّ وَ أَنْ أَعْمَلَ صالِحاً تَرْضاهُ وَ أَصْلِحْ لي في ذُرِّيَّتي إِنِّي تُبْتُ إِلَيْكَ وَ إِنِّي مِنَ الْمُسْلِمينَ ما به انسان توصيّه كرديم كه به پدر و مادرش نيكى كند، مادرش او را با ناراحتى حمل مى‌كند و با ناراحتى وضع حمل مى‌نمايد؛ و دوران حمل و از شير بازگرفتنش سى ماه است؛ تا زمانى‌كه به نيرومندى و كمال خود بالغ گردد و به چهل سالگى برسد مى‌گويد: «پروردگارا! مرا توفيق ده تا شكر نعمتى را كه به من و پدر و مادرم دادى به جا آورم و كار شايسته‌اى انجام دهم كه از آن خشنود باشى، و فرزندان مرا صالح گردان؛ من به‌سوى تو باز گشتم [و توبه كردم]، و من از مسلمانانم». 👇👇👇👇👇

👆👆👆👆👆 دو نکته از آیه۱۵ سوره احقاف 👇👇👇👇

نکته اول #امام_حسین_علیه_السلام الصّادق (علیه السلام)- عَنْ أَبِی‌بَصِیرٍ عَنْ أَبِی‌عَبْدِاللهِ (علیه السلام) ... ثُمَّ قَالَ أَبُوعَبْدِاللهِ (علیه السلام): فَهَلْ رَأَیْتُمْ أَحَداً یُبَشَّرُ بِوَلَدٍ ذَکَرٍ فَتَحْمِلَهُ کُرْهاً؟ أَیْ أَنَّهَا اغْتَمَّتْ وَ کَرِهَتْ لِمَا أَخْبَرَهَا بِقَتْلِهِ وَ وَضَعَتْهُ کُرْهاً لِمَا عَلِمَتْ مِنْ ذَلِکَ. امام صادق (علیه السلام) - ابوبصیر گوید: ... امام صادق (علیه السلام) فرمود: «آیا احدی را دیدید که به فرزند پسری بشارت داده شود امّا او را به ناراحتی حمل کند [درحالی که عرب جاهلی اگر می‌شنید فرزندش دختر است، ناراحت بود و مدّت حمل تا تولّد او را با ناراحتی طی می‌کرد]؟! (این آیه مربوط به زهرا (سلام الله علیها) است که وقتی پیامبر (صلی الله علیه و آله) به ایشان فرمود، فرزندی که در شکم داری، حسین (علیه السلام) است و عاقبت او چه خواهد شد و از نحوه‌ی شهادت امام حسین (علیه السلام) به فاطمه (سلام الله علیها) خبر داد، حضرت در دوران بارداری و تولّد او از این ماجرا ناراحت بود) هنگامی‌که او را از کشته‌شدن فرزندش با خبر کردند، ناراحت شد و دوست نداشت [فرزند را به دنیا آورد] و با ناراحتی وضع حمل نماید؛ به خاطر اینکه از این (کشته‌شدن فرزند) آگاه شد». تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۴،ص۲۶۲  القمی، ج۲، ص۲۹۷

نکته دوم #امام_علی_علیه_السلام أمیرالمؤمنین (علیه السلام)- عَنْ عُبَادَهًَْ‌بْنِ‌الصَّامِتِ قَال: وَ کَانَ الْهَیْثَمُ فِی جَیْشٍ فَلَمَّا جَاءَتْ امْرَأَتُهُ بَعْدَ قُدُومِهِ بِسِتَّهًِْ أَشْهُرٍ بِوَلَدٍ فَأَنْکَرَ ذَلِکَ مِنْهَا وَ جَاءَ بِهِ عُمَرَ وَ قَصَّ عَلَیْهِ فَأَمَرَ بِرَجْمِهَا فَأَدْرَکَهَا عَلِیٌّ (علیه السلام) مِنْ قَبْلِ أَنْ تُرْجَمَ ثُمَّ قَالَ لِعُمَرَ: ارْبِعْ عَلَی نَفْسِکَ أَنَّهَا صَدَقَتْ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَی یَقُولُ وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْراً وَ قَالَ وَ الْوالِداتُ یُرْضِعْنَ أَوْلادَهُنَّ حَوْلَیْنِ کامِلَیْنِ فَالْحَمْلُ وَ الرَّضَاعُ ثَلَاثُونَ شَهْراً. فَقَالَ عُمَرُ: لَوْ لَا عَلِیٌّ (علیه السلام) لَهَلَکَ عُمَرُ وَ خَلَّی سَبِیلَهَا وَ أَلْحَقَ الْوَلَدَ بِالرَّجُل. امام علی (علیه السلام)- عبادهًْ‌بن‌صامت گوید: هیثم در اردوگاه لشکر بود، وقتی برگشت، زنش شش ماه پس از آمدنِ او بچه‌ای آورد، هیثم آن بچه را انکار کرد و آن را نزد عمر برد و داستان را تعریف کرد؛ عمر هم فرمان داد تا زن را سنگسار کنند. پس علی (علیه السلام) پیش از سنگسار به آن زن رسید و به عمر فرمود: «ای عمر به خود بیا! این زن راست می‌گوید؛ خداوند می‌فرماید: وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْراً و فرمود: مادران، فرزندان خود را دو سال تمام، شیر می‌دهند. (بقره/۲۳۳) پس دوره‌ی حمل و شیردهی سی ماه است»! عمر گفت: «اگر علی نبود، عمر هلاک می‌شد»! پس زن را آزاد کرد و فرزند را به مرد ملحق ساخت. تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۴، ص۲۶۲ المناقب، ج۲، ص۳۶۵/ بحارالأنوار، ج۱۰۱، ص۶۶/ مستدرک الوسایل، ج۱۵، ص