نکته ها:
در آیات این صفحه از کشتن یک نفر به منزله ى کشتن همه مردم مطرح شده است. براى توضیح این حقیقت چند بیان و معنا مى توان عرضه کرد:
✅️الف: قتل یک نفر، کیفرى همچون قتل همه #مردم را دارد.
✅️ب: حرمت قتل یک نفر نزد خداوند، به منزله #قتل همه ى مردم نزد شماست.
✅️ج: قتل یک نفر، بى اعتنایى به مقام #انسانیّت است.
✅️ه : قتل یک نفر، سلب امنیّت از همه ى مردم است.
✅️و: چون انسان ها به منزله ى اعضاى یک پیکرند، پس قتل یکى قتل همه است.
✅️ز: جایگاه دوزخى قاتل یک نفر، جایگاه کسى است که #قاتل همه باشد. [۱]
✅️ح: قتل یک نفر، زمینه ساز قتل همه است.
✅️ط: یک انسان مى تواند سرچشمه ى یک #نسل باشد، پس قتل او به منزله ى قتل یک نسل است. (به نظر مى رسد این احتمال بهتر است)
در روایات مى خوانیم: فانى شدن تمام دنیا نزد خداوند، از کشتن یک مؤمن آسان تر است. [۲]
امام صادق علیه السلام فرمودند: کسى که در موضعى که آب یافت نمى شود، تشنه اى را سیراب کند، مانند کسى است که نفسى را زنده کرده باشد. [۳]
طبق آیات و روایات، #هدایت و#ارشاد مردم به راه حقّ، نوعى احیا مى باشد و گمراه کردن مردم، نوعى قتل است. سوره انفال، آیه ۲۴، دعوت پیامبر را مایه ى حیات مردم مى خواند: «دعاکم لما یحییکم».
امام صادق علیه السلام نیز فرمودند: «مَن اخرجها من ضلال الى هدى فکانّما أحیاها ومن اخرجها من هدى الى الضلال فقد قتلها» هرکس نفس منحرفى را هدایت کند او را زنده کرده و هر کس دیگرى را منحرف کند او را کشته است. [۴]
امام صادق علیه السلام فرمودند: «نجاها من غرق او حرق او سَبُع او عدوّ» مراد از احیاى نفس، نجات گرفتاران از غرق وآتش سوزى ودرّنده یا دشمن است. [۵] و در روایت دیگر آنمده است: کسى که به گرسنه اى غذا ندهد، به منزله ى کشتن اوست وغذا دادن، به منزله ى زنده کردن اوست. [۶]
امام باقرعلیه السلام فرمود: مسرفان همان کسانى هستند که حرام ها را حلال مى شمرند و خون ها را مى ریزند. [۷]
۱) کافى، ج ۷، ص ۲۷۱٫
۱۳ شهریور ۱۴۰۲
🟢 دولتکریمهی امامِ عصر ۱
💠برکت در زمان #ظهور🌹
🔹پيامبر اکرم صلیالله علیه و آله فرمودند :
در عصر حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ، زمين جگر پاره های خود را چون قطعات طلا و نقره بيرون می ريزد،
_دزد آمده می گويد :
من برای نظير اين اموال بود که دستم بريده شد؟
_قاتل آمده می گويد :
من برای چنين کالايی مرتکب #قتل شدم؟
_قاطع (صله) رحم آمده می گويد :
من برای چنين چيزی قطع (صله) رحم کردم !
آنگاه اين استوانه های #طلا و #نقره روی زمين می ماند و کسی رغبت نمی کند که چيزی از آن بردارد .
📚بشارة الاسلام ص ۷۱
#امام_زمان
۱۴ مهر ۱۴۰۲
گوشهای از مفاسد زنا از این قرار است:
۱. سرچشمۀ بسیاری از درگیریها، خودکشیها، فرار از خانهها، #فرزندان نامشروع، بیماریهای مقاربتی و دلهره برای خانوادههای آبرومند است.
۲. زناکاران چون برای #شهوترانی سراغ یکدیگر میروند، میانشان انس و الفت عمیق و #آرامش نیست.
۳. #زناکار، طرف مقابل را شریک #زندگی نمیداند، وسیلۀ اطفای شهوت میداند.
۴. زنا، سبب کاهش تشکیل خانواده از طریق #ازدواج و موجب به وجود نیامدن ارتباطهای فامیلی و قطع صلۀ رحم است. چون باز شدن راه زنا، بیرغبتی به ازدواج را در پی دارد.
۵. در زنا، احساس تعهّد و تکلیف نسبت به بقای نسل و #تربیت کودک نیست و احساس پدری و مادری از میان میرود.
۶. زنا، نظام ارث بری را بر هم میزند و وارث واقعی معلوم نمیشود.
۷. سبب از بین رفتن #شخصیّت و هویّت انسانی میشود و موجب مرگهای زودرس میگردد. «یذهب بالبهاء و یعجل الفناء» (بحار، ج ۷۷، ص ۵۸)
۸. چون ارتکاب زنا، بدون زحمت و خرج نیست، زناکار برای ارضای #هوس خود، به سراغ گناهان زیادی میرود. مثلًا گاهی برای کامیابی خود، به تهمت، ارعاب و دزدی دست میزند و حتّی مرتکب #قتل میشود.
۹. در #جامعه، فرزندان نامشروع و بیهویّت پدید میآید، که زمینۀ بسیاری از مفاسد و جرائم است و مصداق روشنی برای فحشا است.
۸ اسفند ۱۴۰۲