◾️◾️◾️ یک روز ساعت چهار بعدازظهر، موشکی به یک خانه اصابت کرد. بلافاصله همه مردم به آن سمت هجوم بردند. وقتی به محل حادثه رسیدیم، متوجه بچه‌های کوچکی شدیم که از خانه‌ای بیرون آمده بودند. آن‌ها می‌لرزیدند و گریه می‌کردند. - شما کجا بودین؟ - ما... توی همین خونه‌ای که موشک خورده. - چه جوری شد؟ - دیدیم موشک داره می‌آید. از همون موقع که نورش روشن شد، اومدیم بیرون. ولی نمی‌دونستیم خونه خودمون رو میزنه! ما از این صحنه‌ها و معجزه ها زیاد دیدیم. آیا وقتی مادر شهیدی خبر مرگ فرزندش را می‌شنود و خم به ابرو نمی آورد، یک معجزه نیست؟ آیا این یک چیز خارق العاده نیست؟! مادری بود که دو پسر داشت و یک دختر. یک پسر و دخترش مجروح شده بودند و پسر دیگرش شهید. وچه شهادتی! نه دست داشت و نه سر. شب هنگام وقتی برایش خبر آوردیم که پسرش شهید شده، دست هایش را به طرف آسمان بلند کرد و گفت: - یا حضرت فاطمه زهرا(س)، حالا روم میشه به تو بگم یا فاطمه زهرا(س). تا حالا روم نمی‌شد این حرف رو بزنم. سپس از ما خواست که او را ببریم و جنازه را نشانش بدهیم. می گفتیم: - نمی‌شه شما جنازه رو ببینی، شما مادری. - نه. من باید بچه مو ببینم! وقتی او را بردیم و جنازه پسرش را دید، باز دستش را بالا برد و گفت: - یا فاطمه زهرا(س) خوشحالم از این که می‌تونم صدات بزنم... ◾️◾️◾️ به مناسبت سوم خرداد، به یاد ۸ سال دفاع مقدس، برشی خواندید از کتابِ: 📕 در کوچه‌های خرمشهر 📗به کوشش مریم شانکی 📙انتشارات سوره مهر #با_کتاب 📖 #مادر_شهید 🌱گروه خانواده و سبک زندگی بادام @lifestyle_badam