کارگاه‌های کوتاه‌مدت آموزش رایگان مجازی 🇮🇷 @linguiran

✅ کارگاه آموزش زبان پشتو به صورت آنلاین برگزار می‌شود. در ادامه برگزاری سلسله نشست‌ها و کارگاه‌های تخصصی آنلاین و بین‌المللی دانشگاه علامه طباطبائی، کارگاه آنلاین آموزش زبان پشتو با تدریس جناب آقای عبدالغفور لیوال، سفیر افغانستان در ایران و دانشجوی دکتری دانشکده ادبیات دانشگاه علامه طباطبائی از تاریخ ۱۵ خردادماه، برگزار خواهد شد. این دوره آموزشی در ۱۲ جلسه و در روزهای پنج‌شنبه از ساعت ۱۶ الی ۱۸ برگزار خواهد شد. 🇮🇷 @linguiran

چرا خوب درس نمی‌خوانیم؟ چرا درس‌هایی که می‌خوانیم، زود فراموش می‌کنیم؟ @haerishirazi 🇮🇷 @linguiran

‘The personal is political." "هر امر شخصی سیاسی است" According to Arendt"to think politically is to develop the ability to see things from a multiplicity of perspectives."Political linguistics was the first attempt to create an academic discipline for the research of political discourse.Critical linguistic research began in the wake of National Socialism and was conducted primarily by Victor Klemperer (1947, 2005) and Rolf Sternberger (Sternberger et al., 1957) who both paved the way for the new discipline.Both Klemperer and Sternberger sampled, categorized and described the words used during the Nazi regime: many words had acquired new meanings, other words were forbidden (borrowed words from other languages), and neologisms (new words) were created; similar language policies were adopted by former communist totalitarian regimes (Wodak and Kirsch,1995).Controlling language in this way implies an attempt to control the (minds and thoughts of) people.Burkhardt (1996: 79) proposed the use of ‘political language’ as the generic phrase comprising ‘all types of public, institutional and private talks on political issues, all types of texts typical of politics as well as the use of lexical and stylistic linguistic instruments characterizing talks about political contexts’.Nowdays,looking at the language of politics as an occupation is important because it helps us to understand how language is used by those who wish to gain power, those who wish to exercise power and those who wish to keep power.(Beard,2000:2).Critical discourse analysts openly adopt a political position. These critical discourse analysts wish to understand, expose and ultimately resist latent racist ideologies and arguments in texts with a view to achieving changes in the social structure. به گفته آرنت، سیاسی اندیشیدن یعنی توانِ نگریستن انسان به پدیده‌ها از چشم‌اندازهای گوناگون. زبان‌شناسی سیاسی نخستین تلاش در راستای ایجادِ رشته‌ای آکادمیک برای پژوهشِ گفتمانِ سیاسی بود. پژوهش‌های انتقادی زبانشناختی با برآمدنِ ناسیونال سوسیالیسم (نازیسم) سر برافراشت و در وهله نخست از سوی ویکتور کلِمپرِر و رولف استرنبرگ صورت پذیرفت که هر دو راه را برای این رشته جدید هموار ساختند. هم کلِمپرِر و هم استرنبرگ واژه‌های به‌کار گرفته شدە در دوران رژیم نازی را، نمونه‌برداری، دسته‌بندی و توصیف نمودند: بسیاری از واژه‌ها به معنای جدید آغشته شدە، برخی دیگر همچو (وام‌گیری از دیگر زبان‌‌ها) ممنوع شدند و نیز نوواژه‌ها (واژه‌های جدید) ساخته شدند.سیاست‌های زبانی مشابهی از سوی حکومت‌های پیشینِ تمامیت‌خواهِ کمونیستی، دنبال شد.کنترل و مهارِ زبان از این راه، نشان از کنترل (اذهان و اندیشه‌های) افراد بود. برخارت بکارگیری از زبانِ سیاسی را همچو عبارات عمومی مطرح نمود که دربرگیرنده انواع گفتگوهای نهادی، عمومی و خصوصی بر روی مسائل سیاسی بود و نیز بکارگیری ابزارهای زبانشناختی واژگانی و سبکی که توصیف‌کننده بافت‌های سیاسی بود،را مطرح ساخت. امروزە، نگریستن به زبانِ سیاست به عنوان یک پیشه بسَ مهم است چراکه این امر ما را یاری می‌رساند تا دریابیم چگونه افرادی که هوای کسبِ قدرت و اعمال و حفظ قدرت را در سر می‌پروارنند، از زبان بهره می‌گیرند. از نگاە هارت، تحلیل‌گران گفتمان انتقادی، آشکارا نگرش و موضع سیاسی را بر می‌گزینند. این تحلیل‌گران برآنند تا مقاومت در برابر ایدئولوژی و استدلال‌های نژادپرستانه نهفته در دلِ متون را دریابند و برملا سازند که این امر با هدف تغییر در ساختار جامعه صورت می‌پذیرد. دکتر #عادل_محمدی 🇮🇷 @linguiran