سال قبل با بخشی از جایزه‌ای که توی مسابقه برنده شده بودم، تو مسیر رفتن به حوزه‌ی امتحانی نوبت دوم، دو تا گیره‌ی سر گرفتم و مابقی رو توی اون یک ماه با دوستم از هم می‌پرسیدیم بعد امتحان چی می‌چسبه؟ و فارغ از هر حسی، جوابمون هر چیزی که بود می‌رفتیم طرف مغازه‌ش و خوراکی مورد نظرمون رو می‌خریدیم. یه بار تو گرمای ظهر عین دیوونه‌ها حدود یه کیلومتر راه رفتیم و کل مسیر به خودمون و تصمیمی که گرفته بودیم، مسخره‌کنان خندیدیم و از دردها فارغ شدیم. اینطوری وصلشون کردم به کاغذ و قصه‌ش رو نوشتم تا حس فوق‌العاده‌ای که داشتم، ثبت بشه و بمونه🎀🤍

حالا با جایزه‌ی مسابقه امسال هم، کتاب‌های هری پاتر رو خریدم و کامم شیرین شده! طعم استقلال، ملیح و لطیفه! چه استقلال مادی و مالی، چه معنوی و شخصیتی...

آموختیم و پس از آن، تمامِ ما اشك شد.

؛ آواز و پَرواز

اینجا یه نفر برای خودش بوک‌مارکِ گل رز درست کرده و عمیقا خوشحاله♥️

به کسی که تلاشی نکرد، اجازه‌ی گریه نمی‌دم.

_ 𝓵𝓪𝓿𝓮𝓵𝔂

در باغِ آسمان قدم می‌زد، از درخت‌های نقره‌ای رنگ ستاره می‌چید و در جیب پیراهنش می‌انداخت! گاهی با گاز کوچکی که از ستاره‌ای می‌زد، کمی از ذراتش از کنج لبخندش تا کنار پاهایش سُر می‌خورد و قدم‌هایش را روشن می‌کرد. از دل مهتابِ کامل که میان چند تکه اَبر جاخوش کرده بود، رودخانه‌ای از نور جاری شده و درخت‌ها را سیراب می‌کرد. کنار رود زانو زد، جرعه‌ای ماه نوشید و چشم‌هایش عطر شب گرفت... رقیه برومند / از شب‌هایِ مَه‌تابی شیراز