✍🏻 تضاد مابین معماری بیگانه با معماری اسلامی ایران 🔸همانگونه که در ابنیه سنتی در معماری اسلامی ایران دیده می‌شود، فضاهای اصلی که بهترین چشم اندازها را دارند، فضاهای مکث و سکون‌اند. ✔️ این فضاها غالبا در مرکز یا روی محورها یا در محل تقاطع ابنیه می‌نشینند و فضاهای حرکتی (معابر، راهروها و پلکان‌ها) در اطراف آن‌ها قرار گرفته و گاه پنهان می‌شوند. به گونه‌ای که حتی برای تردد بین طبقات گاه باید به دنبال پلکان بگردیم. ✔️ در معماری سنتی ایرانی و اسلامی، نقطهٔ عطف بنا فضایی برای مکث، آرامش و اندیشه است. این فضا اصولا از ابتدا برای این منظور ساخته و پرداخته می‌شود. 🔸 برعکس در معماری مدرن غربی و بیگانه با فرهنگ تأمل و تفکر ایرانی‌، انتظام فضاها بگونه‌ای‌ست که عناصر حرکتی، در مرکز ساختمان قرار گرفته و نقش قلب مجموعه را ایفا می‌کنند. فضاهای حرکتی‌ای که گاه مجسمه یا پلکانی تزئینی در مرکز خود دارند. ✔️ جالب اینکه در قرن سیزدهم و چهاردهم هجری قمری، که معماری ما بسمت الگوهای غربی گردش کرد، فضاهای حرکتی و پله‌کان‌های پنهان، ظاهر شدند و در مرکز ساختمان یا نمای آنها قرار گرفتند که به‌عنوان عنصری پر تحرک فضا را کاملا تحت تاثیر خود قرار دادند و چشم‌ها را بخود خواندند. #فضای_اندیشه #معماری_مدرن #معماری_اسلامی 🔻ایتا و تلگرام🔻 @Maalekalmolk