eitaa logo
نشریه معارف
2.8هزار دنبال‌کننده
5.4هزار عکس
341 ویدیو
594 فایل
ویژه استادان معارف، مبلغان و دفاتر نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه‌ها مطالب به‌روز آرشیو غنی (117ش) مقاله،گفتگو،اخبار علمی و صنفی،تازه‌های معارفی... امور مشترکین 02532919219- داخلی 115 ادمین: @aminalla_ir
مشاهده در ایتا
دانلود
🌗 دوستان را کجا کنی محروم تو که با دشمن...؟! 💠 «جحود» یعنی: «مخالفت همراه با دشمنی»! در دعای عرفه، عبارتی ست که می گوید: «یا مَن استَنقَذَ السَّحَرَةَ مِن بعدِ طُولِ الْجُحُودِ» یعنی؛ «ای خدایی که با اینهمه دشمنی طولانی که ساحران فرعون با تو و پیامبر تو کردند، باز از آنها دستگیری نمودی و هدایت‌شان کردی!» 🔻 خدا با دشمنانش اینگونه است؛ ما که بنده هایش هستیم! ✍️ روح الله شمسی کوشکی 🌐 کانال نشریه معارف🔻 https://eitaa.com/maarefmags_ir
🌗 مقایسه دو دعای عرفه؛ دعای عرفه امام حسین(ع) و دعای عرفه امام سجاد(ع) 🎙آیت الله سید علی حسینی خامنه‌ای یک بُعد دیگر [از شخصیت امام حسین علیه‌السلام]، بُعد معنوی و عرفانی است که به‌خصوص در دعای عرفه به شکل عجیبی نمایان است. ما مثل دعای عرفه، کمتر دعایی را داریم که سوز و گداز و نظم عجیب و توسّل به ذیل عنایت حضرت حق متعال بر فانی دیدن خود در مقابل ذات مقدّس ربوبی در آن باشد؛ دعای خیلی عجیبی است. دعای دیگری مربوط به روز عرفه در صحیفه سجادیه هست، که از فرزند این بزرگوار است. من یک وقت این دو دعا را با هم مقایسه می‌کردم؛ اوّل دعای امام حسین(ع) را می‌خواندم، بعد دعای صحیفه سجّادیه را. مکرّر به نظر من این طور رسیده است که دعای حضرت سجّاد(ع)، مثل شرح دعای عرفه است. آن، متن است؛ این، شرح است. آن، اصل است؛ این، فرع است. 🌑 عرفان و فناء؛ بافت اصلی دعای عرفه و روز عاشورا به قضیه عاشورا و کربلا برمی‌گردیم. می‌بینیم این‌جا هم با این‌که میدان حماسه و جنگ است، اما از لحظه اوّل تا لحظه آخری که نقل شده است که حضرت صورت مبارکش را روی خاک‌های گرم کربلا گذاشت و عرض کرد: «الهی رضاً بقضائک و تسلیماً لأمرک»، با ذکر و تضرع و یاد و توسّل همراه است. از وقت خروج از مکه که فرمود: «من کان فینا باذلاً مهجته موطناً علی لقاءاللَّه نفسه فلیرحل معنا»، با دعا و توسل و وعده لقای الهی و همان روحیه دعای عرفه شروع می‌شود، تا گودال قتلگاه و «رضاً بقضائکِ» لحظه آخر. یعنی خود ماجرای عاشورا هم یک ماجرای عرفانی است. وقتی شما به بافت اصلی این حادثه حماسی نگاه می‌کنید، می‌بینید که عرفان هست، معنویّت هست، تضرّع و روح دعای عرفه هست. شاید بشود قاطعاً گفت که همین معنویّت و عرفان و توسّل و فناء فی اللَّه و محو در معشوق و ندیدن خود در مقابل اراده ذات مقدّس ربوبی است که ماجرای عاشورا را هم این طور باعظمت و پُرشکوه و ماندگار کرده است. (بیانات؛ ۱۳۷۶/۹/۱۳) 🌐 کانال نشریه معارف🔻 https://eitaa.com/maarefmags_ir
🌗 ابراهیم،قربانی ابراهیم ✍ حجت الاسلام حسین ثنایی (پژوهشگر، از همراهان نشریه) 🔹عید در نگاه نخست یادآور مناسبت های شادمانانه است و همین معنا در ذهن ارتکاز دارد؛ اگر فطر باشد، یادآور گذر از حلقه امتحان دشوار رمضانی است و لب فروبستن حتی از اولین نیازها و دست شستن از خوردن و آشامیدنی که بی شک منطبق با خواست و طبیعت نه هر انسان که هر جانداری است. غدیر یادواره شادمانی ولایت است؛ مبعث، زمانه برانگیختگی انسان است و رهیدن از فرودست جهل به تعالی خرد. 🔸اما قربان یادآور بردن پسر نازدل - اسماعیل باشد یا اسحاق- به قربانگاه است و موعدی که در آن آدمی به کشتن فرزند، برابر چشمان حیرت زده خود و او، تجهیز می گردد! هرچند آن نقشه، رنگ واقعه نپذیرفت و بدلی از ماورا برای قربانی آورده شد. این موعد واجد کدام شادی و شادمانی است که نام عید به خود گرفته است؟! 🔹عید و اعیاد آهنگ بازگشت را در ذهن و ضمیر انسان به پژواک می آورند و اگر نوروز باستانی ایرانی را عید می خوانیم، طبیعت را پس از یک خواب طولانی زمستانه، در حال رهایی، زیبایی، شکوفایی و بازگشت طربناکانه می یابیم. همه مناسباتی که نماد و نشانه بازگشت آدمی به اصالت و فطرت خویش باشد، عید است . آدینه را روز آفرینش انسان خوانده اند و جمعه- روزی که در جمع جمیع خلایق، آدمی لباس آفریدگی بر قامت خویش دید- عید است و یادواره عصر آیینگی انسان که به "قالوا بلی" مفتخر گردیده بود. 🔸قربان بر این منوال، یادآور رستن انسان از تعلقات خویش است و دریدن همه حجاب ها که: تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز به راستی ابراهیم در آن فرمان، به قربانی کردن خویش ماموریت یافته بود و اسماعیل( یا اسحاق به روایت اهل کتاب) همه وجود ابراهیم بود. در نامه ۳۱ نهج البلاغه خطاب به امام مجتبی می خوانیم که امام علیه السلام او را جزء وجود خویش بل کل وجود خود یافته است و اسماعیل نیز همه وجود ابراهیم بوده؛ و لذا ابراهیم گویی به قربانی کردن خویش دستور گرفت و چون سرفراز از بریدن سر تعلقات خویش بیرون آمد، شادمانی آن که محصول مجاهدت پدر است، پسران و مسلمانان را نیز شادمان می کند و به الگوگیری از آن مهربان دعوت. 🔹مهم ترین تعلق آدمی، حب بقا است و ابراهیم به وجود اسماعیل بقا می یافت، لذا باید به سخن کریمه: "حتی تنفقوا مماتحبون" برای رسیدن به فوز "بر"، آن دوست داشتنی ترین را قربانی می کرد که در این آزمون مردافکن، فیروزمند شد. اگر از آنچه در متون دینی ما آمده که اسماعیل را مصداق به قربانگاه رفته می داند، بگذریم، لابد اسحاق که فرزند نورس تر بوده و از همسری خویشاوند و در کهنسالی ابراهیم به او ارزانی شده بود، پدر، تعلق خاطر بیشتری بدو داشته و اگر ازین جنبه به ماجرا نگریسته شود، روایت اهل کتاب توجیه پذیر می گردد؛ هرچند به توجیه و استدلال نمی توان تاریخ ساخت! 🔸پس ابراهیم، خود را قربانی کرد و آنچه در فضیلت عید قربان آمده و بر قربانی نمودن که نماد آن فضیلت است، همه بر قربانی کردن خود فرد دلالت دارد، خودی که خود فروتر است و مانع شکوفایی خود برتر انسان. همیشه شنیده ایم که خداوند در روز عرفه، اول به زائران حسین(ع) می نگرد و سپس به حاجیان خود و اگر عرفه، باب الورود قربان است، یعنی قربانگاه اصلی کربلاست که در آن، انسان از همه تعلقاتش گذشت و دامن تکانید که چیز دیگری ندارد و آن دامن و جامه نیز، قربان شد و انسانی که به خواست خود، به قربانگاه آمده بود، پیشوای قربانیان بود، آنانی که: سرها بریده بینی، بی جرم و بی جنایت و جرم شان، تنها از خود رستن بود و شب عید قربان، زیارت آن قربانیان توصیه شده است و زیارت پیشوایی که فدیه اسماعیل شد. 🔹راستی خداوند برای زمین و آسمان کجا واژه "عظیم" را به کاربرده است؛ با آن همه ابهت، شکوه، قلمرو و حیرت آفرینی؟! پس چگونه می تواند قوچی را به صفت عظیم: " فدیناه بذبح عظیم"( صافات، ۱۰۷)بستاید؟ پس حتما بطنی در کار است. خداوند به پیامبر کوثر می بخشد و در ازایش می گوید نماز بخوان "وانحر"، گفته اند یعنی شتر قربانی کن! آیا دوام کوثر و برکت بخشی آن با قربانی شتر محقق می شود؟ اگر زینب در کنار قربانی این جمله را گفته باشدکه :" تقبل منا هذا القربان"، وانحر سوره کوثر معنایابی می شود و اگر در زیارت ناحیه آمده است: "السلام علی المنحور فی الوری" شاید بهتر توانسته باشد وانحر را مصداق یابی کند و آن قربانی را که به صفت عظیم ستوده شده، باز نمایاند. 🔸ابراهیم علیه السلام از آن قربانی بازماند و لذا به دنبال اطمینان می گردد و در ماجرای چگونگی نشر مردگان از" ولکن لیطمئن قلبی" سخن می گوید، ولی به تصدیق امام صادق علیه السلام، مصداق آیات آخر سوره فجر، حسین علیه السلام است که مخاطب به 👇👇👇
🌑 شهادت امام﴿؏﴾ در کربلا بود یا در ؟! ضياء الدين ابن اثیر جزری از علمای برجسته اهل سنت می گوید: 🔺 واعلم ان الحسین لم یقتل فی یوم کربلا و انما قتل فی یوم السقیفة 🔻 بدان که حسین‌ در کربلا کشته نشد بلکه در روز سقیفه کشته شد. 📕 الوشی المرقوم ص 383 🌐 کانال نشریه معارف🔻 https://eitaa.com/maarefmags_ir
🌗 اربعین؛ تفسیرِ عملیِ "قبله شدن کربلا" 🎙حجت‌الاسلام و المسلمین حاج شیخ جعفر ناصری 🔹خدا آسید کاظم قزوینی را رحمت کند، از منبری‌های خوب و محقق و فاضل بود. واقعا خوب بود. یک وقتی با هم نشسته بودیم، فرمود: من از شیخ اسد حیدر _صاحب کتاب الامام الصادق و المذاهب الاربعه_ شنیدم که می‌گفت: من روایتش را دیده‌ام که در آخرالزمان، کربلا قبله می‌شود. من نمی‌دانم این روایت یعنی چه؟! 🔸 امروز در فکرش بودم که خدا رحمت کند مرحوم سید کاظم قزوینی را، بلند شود و ببیند که چگونه واقعا کربلا قبله شده است. کجای عالم این جمعیت، این قلوب و این نفوس، متوجه یک مکان، یک فضا و یک منظومه فکری می‌شود؟! ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🌐 کانال نشریه معارف🔻 https://eitaa.com/maarefmags_ir
🌑 اسراری از اربعین 🎙 استاد مهدی طیّب/ استاد پیشکسوت معارف اسلامی دانشگاه 🚩 اربعين كه به معنای چهلّمين روز يک واقعه است، بيانگر اسرار عجيبی می‌باشد. در نظام آفرينش عدد چهل نقش خاصّی دارد. اسرار رياضی در عالم خلقت وجود دارد كه آگاهی بر آن‌ها در اختيار همه نيست. صاحبان علوم غريبه روی اسرار رياضی عالم خلقت كار كرده و به نكته‌های شگفتی دست پيدا كرده‌اند. آن‌ها كه با علم جفر آشنا هستند و رياضيات علوم غريبه را می‌دانند، برای اعداد نقش‌های تعيين كننده‌ای در عالم قائلند. عدد چهل از جمله‌‌ اعداد پر عظمت در حوزه‌ علوم غريبه است. در آفرينش هم اگر نگاه كنيم چهل عدد خاصّی است. 🚩 در تشريع هم عدد چهل نقش ويژه‌ای دارد. امام صادق عليه‌السّلام فرمودند: بر بنده‌ی خدا در كار شريعت و ديانت تا قبل از اينكه به چهل سالگی برسد، كار آسان است و خدای متعال بر او سخت نمی‌گيرد، رفتارهای او را خيلی نكته‌ سنجانه تحت كنترل قرار نمی‌دهد. (همان‌طور كه می‌دانيد هر كدام از ما دو ملک داريم كه موكّل ما هستند و مأمور ثبت اعمال ما و گزارش آن به درگاه الهی‌اند) وقتی فرد به چهل سالگی می‌رسد، آنوقت خداوند عزّوجل به آن دو ملكی كه بر آن عبد موكّل‌‌ هستند، وحی می‌كند: من به اندازه‌ كافی به بنده‌ خود عمر عطا كردم. از اين به بعد كه چهل سالش تمام شد، ديگر بر او سخت بگيريد، به شدت رفتارهای او را كنترل كنيد. ريز و درشت رفتارها و گفتارها و اعمال كوچک، بزرگ، اندک و فراوانش را به دقّت حفظ و ثبت كنيد. اين نشان‌دهنده‌ اين است كه در وادی شريعت هم خدای متعال برای چهل سالگی جايگاه ويژه‌ای قائل است و کار بر كسانی که هنوز به چهل سالگی نرسيده‌اند، آسان است. 🚩 در حوزه‌ سلوک عرفانی هم، اربعين جايگاه ویژه‌ای دارد. در این خصوص نمونه‌هایی در قرآن و احاديث وجود دارد که نمونه‌ بارز آن داستان ميقات حضرت موسی عليه‌السّلام است. در قرآن كريم فرمود: ما با موسی آن پيامبر اولوالعزم الهی سی شب قرار ملاقات و ديدار گذاشتيم، بعد با ده شب آن را تكميل كرديم. كه آن سی شب مربوط به ماه ذی‌القعده است و آن ده شب، ده شب اوّل ماه ذی‌الحجّه است. اين قرار ملاقات موسی و خدای متعال به چهل شب تكميل شد. اين چهلّه‌نشينی كه در اهل سلوک است، يك نقطه‌ الهام بخش آن همين است. در واقع موسی يک چهلّه طی كرد تا به ديدار و گفتگوی با خدا متعال نائل شد. 🚩 و امّا چهلّمين روز شهادت اباعبدالله عليه‌السّلام، اربعين است. يعنی در دهم محرّم واقعه‌ عاشورا رخ داد و در بيستم ماه صفر، روز اربعين فرا می‌رسد. اربعين اختصاص به اباعبدالله الحسين عليه‌السّلام دارد. در هيچ روايت و حديثی نداريم كه برای معصومی اربعينی ذكر شده باشد. اين يك سنّت اختصاصی و ويژه برای حضرت اباعبدالله الحسين علیه‌السّلام است...... 🌐 کانال نشریه معارف🔻 https://eitaa.com/maarefmags_ir
🌑 اسراری از اربعین 🎙 استاد مهدی طیّب/ استاد پیشکسوت معارف اسلامی دانشگاه 🚩 اربعين كه به معنای چهلّمين روز يک واقعه است، بيانگر اسرار عجيبی می‌باشد. در نظام آفرينش عدد چهل نقش خاصّی دارد. اسرار رياضی در عالم خلقت وجود دارد كه آگاهی بر آن‌ها در اختيار همه نيست. صاحبان علوم غريبه روی اسرار رياضی عالم خلقت كار كرده و به نكته‌های شگفتی دست پيدا كرده‌اند. آن‌ها كه با علم جفر آشنا هستند و رياضيات علوم غريبه را می‌دانند، برای اعداد نقش‌های تعيين كننده‌ای در عالم قائلند. عدد چهل از جمله‌‌ اعداد پر عظمت در حوزه‌ علوم غريبه است. در آفرينش هم اگر نگاه كنيم چهل عدد خاصّی است. 🚩 در تشريع هم عدد چهل نقش ويژه‌ای دارد. امام صادق عليه‌السّلام فرمودند: بر بنده‌ی خدا در كار شريعت و ديانت تا قبل از اينكه به چهل سالگی برسد، كار آسان است و خدای متعال بر او سخت نمی‌گيرد، رفتارهای او را خيلی نكته‌ سنجانه تحت كنترل قرار نمی‌دهد. (همان‌طور كه می‌دانيد هر كدام از ما دو ملک داريم كه موكّل ما هستند و مأمور ثبت اعمال ما و گزارش آن به درگاه الهی‌اند) وقتی فرد به چهل سالگی می‌رسد، آنوقت خداوند عزّوجل به آن دو ملكی كه بر آن عبد موكّل‌‌ هستند، وحی می‌كند: من به اندازه‌ كافی به بنده‌ خود عمر عطا كردم. از اين به بعد كه چهل سالش تمام شد، ديگر بر او سخت بگيريد، به شدت رفتارهای او را كنترل كنيد. ريز و درشت رفتارها و گفتارها و اعمال كوچک، بزرگ، اندک و فراوانش را به دقّت حفظ و ثبت كنيد. اين نشان‌دهنده‌ اين است كه در وادی شريعت هم خدای متعال برای چهل سالگی جايگاه ويژه‌ای قائل است و کار بر كسانی که هنوز به چهل سالگی نرسيده‌اند، آسان است. 🚩 در حوزه‌ سلوک عرفانی هم، اربعين جايگاه ویژه‌ای دارد. در این خصوص نمونه‌هایی در قرآن و احاديث وجود دارد که نمونه‌ بارز آن داستان ميقات حضرت موسی عليه‌السّلام است. در قرآن كريم فرمود: ما با موسی آن پيامبر اولوالعزم الهی سی شب قرار ملاقات و ديدار گذاشتيم، بعد با ده شب آن را تكميل كرديم. كه آن سی شب مربوط به ماه ذی‌القعده است و آن ده شب، ده شب اوّل ماه ذی‌الحجّه است. اين قرار ملاقات موسی و خدای متعال به چهل شب تكميل شد. اين چهلّه‌نشينی كه در اهل سلوک است، يك نقطه‌ الهام بخش آن همين است. در واقع موسی يک چهلّه طی كرد تا به ديدار و گفتگوی با خدا متعال نائل شد. 🚩 و امّا چهلّمين روز شهادت اباعبدالله عليه‌السّلام، اربعين است. يعنی در دهم محرّم واقعه‌ عاشورا رخ داد و در بيستم ماه صفر، روز اربعين فرا می‌رسد. اربعين اختصاص به اباعبدالله الحسين عليه‌السّلام دارد. در هيچ روايت و حديثی نداريم كه برای معصومی اربعينی ذكر شده باشد. اين يك سنّت اختصاصی و ويژه برای حضرت اباعبدالله الحسين علیه‌السّلام است...... ●➼‌┅═❧═┅┅───┄ 🌐 کانال نشریه معارف🔻 https://eitaa.com/maarefmags_ir
🌗 اربعین؛ تفسیرِ عملیِ "قبله شدن کربلا" 🎙حجت‌الاسلام و المسلمین حاج شیخ جعفر ناصری 🔹خدا آسید کاظم قزوینی را رحمت کند، از منبری‌های خوب و محقق و فاضل بود. واقعا خوب بود. یک وقتی با هم نشسته بودیم، فرمود: من از شیخ اسد حیدر _صاحب کتاب الامام الصادق و المذاهب الاربعه_ شنیدم که می‌گفت: من روایتش را دیده‌ام که در آخرالزمان، کربلا قبله می‌شود. من نمی‌دانم این روایت یعنی چه؟! 🔸 امروز در فکرش بودم که خدا رحمت کند مرحوم سید کاظم قزوینی را، بلند شود و ببیند که چگونه واقعا کربلا قبله شده است. کجای عالم این جمعیت، این قلوب و این نفوس، متوجه یک مکان، یک فضا و یک منظومه فکری می‌شود؟! ┄┅═✧❁ااا❁✧═┅┄ 🌐 کانال نشریه معارف🔻 https://eitaa.com/maarefmags_ir