🔞 دریافت انرژی منفی از خانم های بی حجاب در مورد انرژی منفی که از خانم های بی #حجاب ارسال میشه و انرژی های منفی که دریافت می کنند که موجب افسردگی و حال بد درونی میشه... 👁️ نگاه حرام، تیری است مسموم از تیرهای شیطان 😈 #حق_الناس | #حجاب_حکم_خدا ╭─── │ 📳 @Mabaheeth ╰──────────

🎧 حرفای یک پسر درباره بلایی که با دیدن زنهای بدحجاب سرشون میاد 😔👆 اینا حرف های کسی هست که نه بچه بسیجیه نه حزب اللهی است نه ساندیس خور #برخورد_جدّی با کاشفان #حجاب و عوامل #هرزگی و بی بندوباری ╭─── │ 🌐 @Mabaheeth ╰──────────

کلیپ | صحبت های یک تجربه گر نزدیک به مرگ (شنود ) درباره مشاهده عواقب سنگین بدحجابی در برزخ .. 🔥🔥🔥🔥🔥 #کلیپ_ویژه | امر به معروف #حجاب | معروفانه | گناه_طلاق #حق_الناس | الگو | رقیب آرزو مباحث | فقه و احکام ╭─── │ 🌙 @Mabaheeth ╰──────────

#نهج_البلاغه | #حکمت ۳۷۱ 🏷️ کلیدهای سعادت دنیا و آخرت ┄┅═✧ا﷽ا✧═┅┄ ❁• وَ قَالَ عليه‌السلام لاَ شَرَفَ أَعْلَى مِنَ اَلْإِسْلاَمِ وَ لاَ عِزَّ أَعَزُّ مِنَ اَلتَّقْوَى وَ لاَ مَعْقِلَ أَحْسَنُ مِنَ اَلْوَرَعِ وَ لاَ شَفِيعَ أَنْجَحُ مِنَ اَلتَّوْبَةِ و درود خدا بر او، فرمود: هيچ شرافتى برتر از اسلام، و هيچ عزّتى گرامى‌تر از تقوا، و هيچ سنگرى نيكوتر از پارسايى، و هيچ شفاعت كننده‌اى كار سازتر از توبه [نیست] وَ لاَ كَنْزَ أَغْنَى مِنَ اَلْقَنَاعَةِ وَ لاَ مَالَ أَذْهَبُ لِلْفَاقَةِ مِنَ اَلرِّضَى بِالْقُوتِ و هيچ گنجى بى‌نياز كننده‌تر از قناعت، و هيچ مالى در فقر زدايى، از بين برنده‌تر از رضايت دادن به روزى نيست. وَ مَنِ اِقْتَصَرَ عَلَى بُلْغَةِ اَلْكَفَافِ فَقَدِ اِنْتَظَمَ اَلرَّاحَةَ وَ تَبَوَّأَ خَفْضَ اَلدَّعَةِ و كسى كه به اندازه كفايتِ زندگى از دنيا بردارد به آسايش دست يابد، و آسوده خاطر گردد. وَ اَلرَّغْبَةُ مِفْتَاحُ اَلنَّصَبِ وَ مَطِيَّةُ اَلتَّعَبِ در حالى كه دنيا پرستى كليد دشوارى، و مركب رنج و گرفتارى است. وَ اَلْحِرْصُ وَ اَلْكِبْرُ وَ اَلْحَسَدُ دَوَاعٍ إِلَى اَلتَّقَحُّمِ فِي اَلذُّنُوبِ و حرص ورزى و خود بزرگ بينى و حسادت، عامل بى‌پروايى در گناهان است. وَ اَلشَّرُّ جَامِعُ مَسَاوِئِ اَلْعُيُوبِ و بدى، جامع تمام عيب‌ها است. 🇯‌ 🇴‌ 🇮‌ 🇳

#نهج_البلاغه_بخوانیم #کلام_امیر علیه السلام

♻️ ترجمه فیض‌الإسلام : امام عليه السّلام (دربارۀ خوهاى پسنديده و شايسته) فرموده است: (۱) هيچ شرف و بزرگى بالاتر از #اسلام (كه به سعادت دنيا و آخرت مى‌رساند) و هيچ عزّت و ارجمندى ارجمندتر از پرهيزكارى (ترس از خدا و اطاعت او) و هيچ پناهگاهى نيكوتر و استوارتر از ورع (باز ايستادن از گناهان و شبهات) و هيچ شفيع و خواهشگرى پيروزتر و رهاننده‌تر از #توبه و بازگشت نيست (زيرا توبه نيازمند باذن نيست ولى انبياء و اولياء و مؤمنين تا براى گناهكاران اذن شفاعت نيابند دم نگشايند؛ چنانكه در قرآن كريم س ۴۲ ى ۲۵ مى‌فرمايد: «وَ هُوَ اَلَّذِي يَقْبَلُ‌ اَلتَّوْبَةَ‌ عَنْ‌ عِبٰادِهِ‌ وَ يَعْفُوا عَنِ‌ اَلسَّيِّئٰاتِ‌» يعنى اوست خدائى كه توبۀ بندگانش را مى‌پذيرد و از گناهان «آنها» مى‌گذرد، و در س ۲ ى ۲۵۵ مى‌فرمايد: «مَنْ‌ ذَا اَلَّذِي يَشْفَعُ‌ عِنْدَهُ‌ إِلاّٰ بِإِذْنِهِ‌» يعنى كيست آنكه «روز قيامت» در پيشگاه او «گناه كارى را» شفاعت كند مگر باذن و فرمان او) (۲) و هيچ گنجى بى‌نياز كننده‌تر از قناعت و هيچ دارائى، فقر را جلوگيرتر از تن دادن به روزى رسيده نمى‌باشد. (۳) و هر كه بآنچه باو رسيده اكتفاء نمايد به آسودگى پيوسته و در آسايش فرود آمده. (۴) و رغبت و ميل بدنيا كليد سختترين رنج و مَركب گرفتارى است. (۵) و آز و گردنكشى و رشك، شخص را به افتادن در گناهان مى‌خوانند. (۶) و بد كارى همۀ بديها و زشتيها را گرد مى‌آورد (در بر دارد). ╭─── │ 🌙 @Mabaheeth ╰──────────

📖 امام عليه السلام در اين جمله‌هاى كوتاه و پرمعنا اشاره به ده موضوع مهم مى‌كند كه هفت موضوع مربوط به فضايل اخلاقى و سه موضوع مربوط به رذايل اخلاقى است. نخست مى‌فرمايد: «شرافتى برتر از اسلام نيست»؛ (لَا شَرَفَ‌ أَعْلَى مِنَ‌ الْإِسْلاَمِ‌) . اين نكته با توجه به اين‌كه #اسلام مجموعه‌اى از عقايد والاى دينى و برنامه‌هاى سازندۀ عبادى و دستورات مهم اخلاقى است كاملاً روشن است. بسيارى از افراد، شرف را در مقام‌هاى مادّىِ متزلزل و اموال و ثروت‌هاى ناپايدار و قدرت قوم و قبيله كه دائماً در معرض فناست مى‌دانند. در حالى كه شرافت واقعى اين است كه انسان يك مسلمان راستين باشد. در جملۀ دوم مى‌فرمايد: «عزت و قدرتى گران‌بهاتر از پرهيزكارى نيست»؛ (وَ لَا عِزَّ أَعَزُّ مِنَ‌ التَّقْوَى) . زيرا #تقوا چنان انسان را مسلّط بر خويش مى‌سازد كه وسوسه‌هاى شيطان و هواى نفس را به عقب مى‌راند. چه قدرتى از اين بالاتر كه انسان شيطان را به زمين بزند و هواى نفس را مهار كند. در سومين جمله مى‌فرمايد: «هيچ پناهگاهى بهتر و نگهدارنده‌تر از ورع (و پرهيز از شبهات) نيست»؛ (وَ لَا مَعْقِلَ‌ أَحْسَنُ‌ مِنَ‌ الْوَرَعِ‌) . لغزش‌هاى انسان در بسيارى از موارد در امور شبهه‌ناك است كه انسان را به پرتگاه محرمات مسلم شرع سوق مى‌دهد. كسى كه داراى ورع و پرهيز از شبهات است در پناهگاه مطمئنى قرار گرفته كه او را از چنين لغزشى بازمى‌دارد. در حكمت چهارم نيز شبيه اين جمله گذشت آن‌جا كه مى‌فرمايد: «الْوَرَعُ‌ جُنَّة؛ ورع، سپر🛡️ محكمى است». امام باقر عليه السلام مى‌فرمايد: «إِنَّ‌ أَشَدَّ الْعِبَادَةِ‌ الْوَرَعُ‌؛ دشوارترين عبادت ورع است»؛ زيرا علاوه بر ترك محرمات و انجام واجبات، انسان را از ارتكاب شبهات بازمى‌دارد. در حديث ديگرى آمده است كه يكى از ياران امام صادق عليه السلام خدمتش عرض كرد: من توفيق زيارت شما را چند سال يك‌بار پيدا مى‌كنم دستورى بيان فرما كه به آن عمل كنم (و ضامن سعادتم باشد) ...

در پنجمين نكته اشاره به اهميت #قناعت كرده، مى‌فرمايد: «هيچ گنجى بى‌نيازكننده‌تر از قناعت نيست»؛ (وَ لَا كَنْزَ أَغْنَى مِنَ‌ الْقَنَاعَةِ‌). گنج‌هاى ديگر پايان مى‌پذيرند، گنجى كه پايان نمى‌پذيرد گنج قناعت است. ➕ اضافه بر اين، براى حفظ گنج‌هاى ظاهرى رنج فراوان بايد كشيد چراكه دشمنان و سارقان و حسودان دائماً در كمين آن‌اند. ولى گنج قناعت هيچ سارق و دشمن و حسودى ندارد. و به گفتۀ سعدى: گنج آزادگى و كنج قناعت ملكى است كه به شمشير ميسر نشود سلطان را. و به گفتۀ حافظ: گنج زر، گر نبود، كنج قناعت باقى است آن‌كه آن داد به شاهان به گدايان اين داد. در گفتار حكيمانۀ 57 آمده بود: «الْقَنَاعَةُ‌ مَالٌ‌ لَا ينْفَدُ؛ قناعت سرمايه‌اى است كه هرگز تمام نمى‌شود». همين مضمون در گفتار حكيمانۀ 349 و گفتار حكيمانۀ 229 آمده بود. حقيقت قناعت يك ملكۀ درونى است كه انسان با داشتن آن با حدّاقل لازم براى زندگى مى‌سازد و به‌دنبال زرق و برق و اضافات و تشريفاتى كه وقت و فكر و عمر انسان را مصروف خود مى‌سازد نمى‌رود و به همين دليل آلودۀ انواع گناهان و مسائل غير اخلاقى نمى‌شود. اضافه بر اين، شخص قانع، آزادگى فوق‌العاده‌اى دارد؛ زيرا زير بار منت هيچ‌كَس نيست؛ در حديثى از اميرمؤمنان عليه السلام در غررالحكم آمده است: «الْحُرُّ عَبْدٌ مَا طَمِعَ‌ وَ الْعَبْدُ حُرٌّ إِذَا قَنِعَ‌؛ شخص آزاده، برده است هنگامى كه طمع كند، و برده، آزاده است هنگامى كه قناعت پيشه كند». در ششمين نكته مى‌فرمايد: «هيچ مالى براى نابودى فقر بهتر از رضا به مقدار نياز نيست»؛ (وَ لَا مَالَ‌ أَذْهَبُ‌ لِلْفَاقَةِ‌ مِنَ‌ الرِّضَىٰ‌ بِالْقُوتِ‌) اين جمله كه در واقع تكميل كنندۀ جملۀ سابق است اشاره به اين دارد كه بى‌نيازى حقيقى در آن است كه انسان به ضروريات زندگى راضى باشد و درپى مال‌اندوزى و فراهم كردن اسباب و وسايل تجملاتى كه به يقين مورد نياز او نيست خود را به زحمت نيفكند كه اين نوعى فقر و آن نوعى غناست.

در هفتمين نكته باز بر آنچه در نكتۀ پنجم و ششم گذشت به‌گونۀ ديگرى مهر تأييد مى‌زند و مى‌فرمايد: «آنكس كه به مقدار نياز اكتفا كند به آسايش و راحتى هميشگى دست يافته و در فراخناى آسودگى جاى گرفته است در حالى كه دنياپرستى كليد رنج و بلا و مَركب تعب و ناراحتى است»؛ (وَ مَنِ‌ اقْتَصَرَ عَلَى بُلْغَةِ‌ الْكَفَافِ‌ فَقَدِ انْتَظَمَ‌ الرَّاحَةَ‌ وَ تَبَوَّأَ خَفْضَ‌ الدَّعَةِ‌ وَ الرَّغْبَةُ‌ مِفْتَاحُ‌ النَّصَبِ‌ وَ مَطِيَّةُ‌ التَّعَبِ‌) 💡«تبوأ» از مادۀ «تبوِئَه» (بر وزن تذكره) به معناى سُكنى دادن به قصد دوام و بقاست. 💡«خفض» معانى متعددى دارد ازجمله تنزل و كاهش، فروتنى و نيز به معناى آسايش و فراخى زندگى است. 💡«دعة» به معناى آسودگى و «رغبة» به معناى دنياپرستى و «نَصَب» به معناى خستگى و درماندگى و «مطية» به معناى مركب است. روشن است كه آنچه انسان را در زندگى به زحمت و رنج مى‌افكند دنياپرستى است وگرنه براى به‌دست آوردن يك زندگى سادۀ آميخته با قناعت، رنج و زحمت زيادى لازم نيست و همان‌طور كه امام عليه السلام در جملۀ بالا فرمود، دنياپرستى است كه كليد رنج و ناراحتى‌هاست و مركب ناراحتى و تعب است.