✅ #فلسفه_فقه و #روش_شناسی_اجتهاد ⏮ #قوه_قدسیه در اجتهاد 🔶 علاوه بر همه اشکالاتی که بزرگان به قوه قدسیه به عنوان یکی از #مقدمات_اجتهاد یا خود اجتهاد وارد کرده‌اند، اشکال دیگر آن است که اساسا باب بحث علمی مُنسد می‌شود. یعنی وقتی به فقیهی گفته شود، چرا اینطور فتوا می‌دهی؟ می گوید «فهمتُ بالقوة القدسیة»؛ از دیگری سوال می‌شود تو چرا اینطور می‌گویی؟ او نیز می‌تواند پاسخ دهد «فهمتُ بالقوة القدسیة ایضاً». لذا لازمۀ آن #معنای_عرفانی که برخی از آقایان می‌خواهند از قوه قدسیه برداشت کنند، این است که از اول تا آخر کتاب فقه را ببندیم و فقیه در ابتدای کتاب خود بگوید همۀ مسائل را با قوه قدسیه فهمیدم و همه، از #اشراقات_الهیه بوده است. 🔶 بله، #امداد_غیبی و اینکه انسان فکر کند و خدا به ذهن انسان بیندازد و ... را اجمالا می‌شود پذیرفت و فی الجمله برای عموم آقایان این حاصل می‌شود. 🔶 گمان نشود که این مطلب (اعتقاد به قوه قدسیه به عنوان مقدمه اجتهاد) در حال حاضر قائل ندارد. علاوه بر تصریح در بیانات بعضی اشخاص، بنده شخصا با برخی از افرادی که جزء شخصیتهای وابسته به یکی از جریانات درون حوزه هستند بحث کردم و بطلان مطلبی را برای او اثبات کردم و او هم پذیرفت. اما آخرین پاسخی که او داد این بود که «چه کنیم، آقای فلانی این مطلب را گفته‌اند و ایشان اهل تهذیب نفس هستند!» ⏮ برگرفته از درس فلسفه فقه و روش شناسی اجتهاد ◾️ آیت‌الله ملک زاده http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9

✅ #فلسفه_فقه و #روش_شناسی_اجتهاد ⏮ #قوه_قدسیه در اجتهاد 🔶 علاوه بر همه اشکالاتی که بزرگان به قوه قدسیه به عنوان یکی از #مقدمات_اجتهاد یا خود اجتهاد وارد کرده‌اند، اشکال دیگر آن است که اساسا باب بحث علمی مُنسد می‌شود. یعنی وقتی به فقیهی گفته شود، چرا اینطور فتوا می‌دهی؟ می گوید «فهمتُ بالقوة القدسیة»؛ از دیگری سوال می‌شود تو چرا اینطور می‌گویی؟ او نیز می‌تواند پاسخ دهد «فهمتُ بالقوة القدسیة ایضاً». لذا لازمۀ آن #معنای_عرفانی که برخی از آقایان می‌خواهند از قوه قدسیه برداشت کنند، این است که از اول تا آخر کتاب فقه را ببندیم و فقیه در ابتدای کتاب خود بگوید همۀ مسائل را با قوه قدسیه فهمیدم و همه، از #اشراقات_الهیه بوده است. 🔶 بله، #امداد_غیبی و اینکه انسان فکر کند و خدا به ذهن انسان بیندازد و ... را اجمالا می‌شود پذیرفت و فی الجمله برای عموم آقایان این حاصل می‌شود. 🔶 گمان نشود که این مطلب (اعتقاد به قوه قدسیه به عنوان مقدمه اجتهاد) در حال حاضر قائل ندارد. علاوه بر تصریح در بیانات بعضی اشخاص، بنده شخصا با برخی از افرادی که جزء شخصیتهای وابسته به یکی از جریانات درون حوزه هستند بحث کردم و بطلان مطلبی را برای او اثبات کردم و او هم پذیرفت. اما آخرین پاسخی که او داد این بود که «چه کنیم، آقای فلانی این مطلب را گفته‌اند و ایشان اهل تهذیب نفس هستند!» ⏮ برگرفته از درس فلسفه فقه و روش شناسی اجتهاد ◾️ آیت‌الله ملک زاده http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9

✅ #منابع_لغوی اجتهاد: 🔶 کتب لغوی لازم برای فراید استنباط و اجتهاد را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد. 1⃣ دسته اول: کتبی که تنها به معنای لغت پرداخته‌اند و به جایگاه استعمال واژه نظر نداشته‌اند. از جمله این کتب می‌توان از «العین» خلیل بن احمد، «صحاح اللغة» جوهری، «لسان العرب» إبن منظور، «مصباح المنیر» فیّومی و «قاموس المحیط» فیروزآبادی نام برد. 2⃣ دسته دوم: کتبی که لغت را با توجه به کاربردش در قرآن و حدیث معنا کرده‌اند. مشهورترین کتاب در لغات قرآن «مفردات» راغب اصفهانی است. مهمترین کتب در لغت روایات نیز «النهایة» ابن اثیر و «مجمع البحرین» طریحی می‌باشد. 3⃣ دسته سوم: کتبی که ریشه و معنای اصلی لغت را در عصر صدور، به دقت مشخص کرده‌اند. که «مقاییس اللغة» ابن فارس و همچنین «أساس البلاغة» زمخشری از این دسته‌اند. 🔶 فقها، معمولا به این کتب لغت مراجعه می‌کنند. به طور مثال شیخ اعظم انصاری در مکاسب محرمه، هنگامی که به قول لغوی مراجعه می‌کند، معمولا قولِ به قاموس المحیط، المصباح المنیر، الصحاح و النهایه مراجعه کرده و از آن‌ها نام می‌برد. 🔶 البته برخی در لغت قرآن، کتاب «مفردات» را قبول ندارد و می‌گویند راغب اصفهانی در آن اجتهادات زیادی کرده و نظرات شخصی خودش را اعمال کرده است. دو کتاب اصلی لغت در احادیث، که به نوعی می‌توان آن را با قرآن مشترک نیز دانست، «النهایه فی غریب الحدیث و الاثر»، تألیف إبن الاثیر(م606) است که از اهل سنت می‌باشد، و «مجمع البحرین»، تألیف فخرالدین طریحی(م1085) که شیعه است، هستند. این دو کتاب، از منابع اصلی رجوع فقها به لغت حدیث می‌باشد. اگر فقیه بخواهد اصل و ریشۀ اصلی لغات را در زمان صدور بررسی کند، معمولا از دو کتاب «مغاییس اللغة»، تألیف ابن فارس بن زکریا، و «اساس البلاغة»، تألیف ابوالقاسم محمود بن عمر زمشخری مراجعه می‌کند. البته کتاب اول از اهمیت بیشتری برخوردار است. این کتب، عمدۀ کتاب‌های لغت مورد استفاده در اجتهاد است که ممکن است، برخی بر روی تعدادی از آنها را تاکید کنند. ⏮ برگرفته از درس #فلسفه_فقه و #روش_شناسی اجتهاد 🔶 آیت‌الله ملک زاده http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9

✅ #فلسفه_فقه و #روش_شناسی_اجتهاد ⏮ #قوه_قدسیه در اجتهاد 🔶 علاوه بر همه اشکالاتی که بزرگان به قوه قدسیه به عنوان یکی از #مقدمات_اجتهاد یا خود اجتهاد وارد کرده‌اند، اشکال دیگر آن است که اساسا باب بحث علمی مُنسد می‌شود. یعنی وقتی به فقیهی گفته شود، چرا اینطور فتوا می‌دهی؟ می گوید «فهمتُ بالقوة القدسیة»؛ از دیگری سوال می‌شود تو چرا اینطور می‌گویی؟ او نیز می‌تواند پاسخ دهد «فهمتُ بالقوة القدسیة ایضاً». لذا لازمۀ آن #معنای_عرفانی که برخی از آقایان می‌خواهند از قوه قدسیه برداشت کنند، این است که از اول تا آخر کتاب فقه را ببندیم و فقیه در ابتدای کتاب خود بگوید همۀ مسائل را با قوه قدسیه فهمیدم و همه، از #اشراقات_الهیه بوده است. 🔶 بله، #امداد_غیبی و اینکه انسان فکر کند و خدا به ذهن انسان بیندازد و ... را اجمالا می‌شود پذیرفت و فی الجمله برای عموم آقایان این حاصل می‌شود. 🔶 گمان نشود که این مطلب (اعتقاد به قوه قدسیه به عنوان مقدمه اجتهاد) در حال حاضر قائل ندارد. علاوه بر تصریح در بیانات بعضی اشخاص، بنده شخصا با برخی از افرادی که جزء شخصیتهای وابسته به یکی از جریانات درون حوزه هستند بحث کردم و بطلان مطلبی را برای او اثبات کردم و او هم پذیرفت. اما آخرین پاسخی که او داد این بود که «چه کنیم، آقای فلانی این مطلب را گفته‌اند و ایشان اهل تهذیب نفس هستند!» ⏮ برگرفته از درس فلسفه فقه و روش شناسی اجتهاد ◾️ آیت‌الله ملک زاده http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9

✅ #منابع_لغوی اجتهاد: 🔶 کتب لغوی لازم برای فراید استنباط و اجتهاد را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد. 1⃣ دسته اول: کتبی که تنها به معنای لغت پرداخته‌اند و به جایگاه استعمال واژه نظر نداشته‌اند. از جمله این کتب می‌توان از «العین» خلیل بن احمد، «صحاح اللغة» جوهری، «لسان العرب» إبن منظور، «مصباح المنیر» فیّومی و «قاموس المحیط» فیروزآبادی نام برد. 2⃣ دسته دوم: کتبی که لغت را با توجه به کاربردش در قرآن و حدیث معنا کرده‌اند. مشهورترین کتاب در لغات قرآن «مفردات» راغب اصفهانی است. مهمترین کتب در لغت روایات نیز «النهایة» ابن اثیر و «مجمع البحرین» طریحی می‌باشد. 3⃣ دسته سوم: کتبی که ریشه و معنای اصلی لغت را در عصر صدور، به دقت مشخص کرده‌اند. که «مقاییس اللغة» ابن فارس و همچنین «أساس البلاغة» زمخشری از این دسته‌اند. 🔶 فقها، معمولا به این کتب لغت مراجعه می‌کنند. به طور مثال شیخ اعظم انصاری در مکاسب محرمه، هنگامی که به قول لغوی مراجعه می‌کند، معمولا قولِ به قاموس المحیط، المصباح المنیر، الصحاح و النهایه مراجعه کرده و از آن‌ها نام می‌برد. 🔶 البته برخی در لغت قرآن، کتاب «مفردات» را قبول ندارد و می‌گویند راغب اصفهانی در آن اجتهادات زیادی کرده و نظرات شخصی خودش را اعمال کرده است. دو کتاب اصلی لغت در احادیث، که به نوعی می‌توان آن را با قرآن مشترک نیز دانست، «النهایه فی غریب الحدیث و الاثر»، تألیف إبن الاثیر(م606) است که از اهل سنت می‌باشد، و «مجمع البحرین»، تألیف فخرالدین طریحی(م1085) که شیعه است، هستند. این دو کتاب، از منابع اصلی رجوع فقها به لغت حدیث می‌باشد. اگر فقیه بخواهد اصل و ریشۀ اصلی لغات را در زمان صدور بررسی کند، معمولا از دو کتاب «مغاییس اللغة»، تألیف ابن فارس بن زکریا، و «اساس البلاغة»، تألیف ابوالقاسم محمود بن عمر زمشخری مراجعه می‌کند. البته کتاب اول از اهمیت بیشتری برخوردار است. این کتب، عمدۀ کتاب‌های لغت مورد استفاده در اجتهاد است که ممکن است، برخی بر روی تعدادی از آنها را تاکید کنند. ⏮ برگرفته از درس #فلسفه_فقه و #روش_شناسی اجتهاد 🔶 آیت‌الله ملک زاده http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9

✅ #منابع_لغوی اجتهاد: 🔶 کتب لغوی لازم برای فراید استنباط و اجتهاد را می‌توان به سه دسته تقسیم کرد. 1️⃣ دسته اول: کتبی که تنها به معنای لغت پرداخته‌اند و به جایگاه استعمال واژه نظر نداشته‌اند. از جمله این کتب می‌توان از «العین» خلیل بن احمد، «صحاح اللغة» جوهری، «لسان العرب» إبن منظور، «مصباح المنیر» فیّومی و «قاموس المحیط» فیروزآبادی نام برد. 2️⃣ دسته دوم: کتبی که لغت را با توجه به کاربردش در قرآن و حدیث معنا کرده‌اند. مشهورترین کتاب در لغات قرآن «مفردات» راغب اصفهانی است. مهمترین کتب در لغت روایات نیز «النهایة» ابن اثیر و «مجمع البحرین» طریحی می‌باشد. 3️⃣ دسته سوم: کتبی که ریشه و معنای اصلی لغت را در عصر صدور، به دقت مشخص کرده‌اند. که «مقاییس اللغة» ابن فارس و همچنین «أساس البلاغة» زمخشری از این دسته‌اند. 🔶 فقها، معمولا به این کتب لغت مراجعه می‌کنند. به طور مثال شیخ اعظم انصاری در مکاسب محرمه، هنگامی که به قول لغوی مراجعه می‌کند، معمولا قولِ به قاموس المحیط، المصباح المنیر، الصحاح و النهایه مراجعه کرده و از آن‌ها نام می‌برد. 🔶 البته برخی در لغت قرآن، کتاب «مفردات» را قبول ندارد و می‌گویند راغب اصفهانی در آن اجتهادات زیادی کرده و نظرات شخصی خودش را اعمال کرده است. دو کتاب اصلی لغت در احادیث، که به نوعی می‌توان آن را با قرآن مشترک نیز دانست، «النهایه فی غریب الحدیث و الاثر»، تألیف إبن الاثیر(م606) است که از اهل سنت می‌باشد، و «مجمع البحرین»، تألیف فخرالدین طریحی(م1085) که شیعه است، هستند. این دو کتاب، از منابع اصلی رجوع فقها به لغت حدیث می‌باشد. اگر فقیه بخواهد اصل و ریشۀ اصلی لغات را در زمان صدور بررسی کند، معمولا از دو کتاب «مغاییس اللغة»، تألیف ابن فارس بن زکریا، و «اساس البلاغة»، تألیف ابوالقاسم محمود بن عمر زمشخری مراجعه می‌کند. البته کتاب اول از اهمیت بیشتری برخوردار است. این کتب، عمدۀ کتاب‌های لغت مورد استفاده در اجتهاد است که ممکن است، برخی بر روی تعدادی از آنها را تاکید کنند. ⏮ برگرفته از درس #فلسفه_فقه و #روش_شناسی اجتهاد 🔶 آیت‌الله ملک زاده http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9

✅ #فلسفه_فقه و #روش_شناسی_اجتهاد ⏮ #قوه_قدسیه در اجتهاد 🔶 علاوه بر همه اشکالاتی که بزرگان به قوه قدسیه به عنوان یکی از #مقدمات_اجتهاد یا خود اجتهاد وارد کرده‌اند، اشکال دیگر آن است که اساسا باب بحث علمی مُنسد می‌شود. یعنی وقتی به فقیهی گفته شود، چرا اینطور فتوا می‌دهی؟ می گوید «فهمتُ بالقوة القدسیة»؛ از دیگری سوال می‌شود تو چرا اینطور می‌گویی؟ او نیز می‌تواند پاسخ دهد «فهمتُ بالقوة القدسیة ایضاً». لذا لازمۀ آن #معنای_عرفانی که برخی از آقایان می‌خواهند از قوه قدسیه برداشت کنند، این است که از اول تا آخر کتاب فقه را ببندیم و فقیه در ابتدای کتاب خود بگوید همۀ مسائل را با قوه قدسیه فهمیدم و همه، از #اشراقات_الهیه بوده است. 🔶 بله، #امداد_غیبی و اینکه انسان فکر کند و خدا به ذهن انسان بیندازد و ... را اجمالا می‌شود پذیرفت و فی الجمله برای عموم آقایان این حاصل می‌شود. 🔶 گمان نشود که این مطلب (اعتقاد به قوه قدسیه به عنوان مقدمه اجتهاد) در حال حاضر قائل ندارد. علاوه بر تصریح در بیانات بعضی اشخاص، بنده شخصا با برخی از افرادی که جزء شخصیتهای وابسته به یکی از جریانات درون حوزه هستند بحث کردم و بطلان مطلبی را برای او اثبات کردم و او هم پذیرفت. اما آخرین پاسخی که او داد این بود که «چه کنیم، آقای فلانی این مطلب را گفته‌اند و ایشان اهل تهذیب نفس هستند!» ⏮ برگرفته از درس فلسفه فقه و روش شناسی اجتهاد ◾️ آیت‌الله ملک زاده http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9

✅ سلسله دروس #فلسفه_فقه و #روش_شناسی_اجتهاد ⏮ الگوریتم، روندنما (فلوچارت) و دیاگرام #اجتهاد 🔶 روند حل مسئله اجتهادی، به صورت مرحله بندی شده و گام به گام؛ 👤 آیت‌الله ملک زاده ⏮ قسمت #یک 🔶 توضیح الگوریتم و روندنما، و بیان شرایط و ملاکات آنها؛ 🔶 «حل مسئله» و فرایند تبدیل یک مشکل به مسئله، و بیان گام های حل مسئله؛ 🔶 «حل مسئله اجتهادی» و آسیب شناسی فضای حاکم بر جلسات علمی حوزه؛ 🔶 روحانیون انقلابی سکولار! http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9

✅ سلسله دروس #فلسفه_فقه و #روش_شناسی_اجتهاد ⏮ الگوریتم، روندنما (فلوچارت) و دیاگرام #اجتهاد 🔶 روند حل مسئله اجتهادی، به صورت مرحله بندی شده و گام به گام؛ 👤 آیت‌الله ملک زاده ⏮ قسمت #دو 🔶 ویژگی های حل مسئله اجتهادی: علم، مهارت، ضابطه مندی، دقت، عمق، خلاقیت، استقلال رأی و انتساب به دین؛ 🔶 حرکت اجتهاد از سمت مهارت به سمت علم؛ 🔶 آثار و ویژگیهای الگوریتم اجتهاد: 1. بعد آموزشی 2. بعد پژوهشی 3. بعد ترویجی 4. قدرت نقد دادن 5. تولید علوم اسلامی و انسانی http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9

✅ گزارش نشست علمی «بازاندیشی در نسبت میان حکم اولی، ثانوی و حکومی و امتداد آن در ساحت اجتماع و حکومت» 💠 این نشست علمی به همت مرکز مطالعات علم و اجتماع معنا و با همکاری مجمع عالی علوم انسانی اسلامی و شبکه اجتهاد در روز سه‌شنبه 21 آذر ماه با ارائۀ استاد سیدمحمد سیدی فرد، بر اساس دیدگاه آیت الله محمدحسین ملک‌زاده برگزار شد. 🔸 در این نشست ابتدا حجت الاسلام محمدرضا شهیم دبیر علمی جلسه، به معرفی سخنران و طرح موضوع پرداختند و در ادامه استاد سید فرد عناوین زیر را به تفصیل شرح دادند: 🔘 ارائه تقسیم مشهور و بیان عناوین ثانویه 🔘 تعریف و استدلال مشهور بر تقسیم احکام به اولی، ثانوی و حکومی 🔘 دیدگاه های مختلف در رابطه و نسبت حکم حکمی با حکم اولی و حکم ثانوی 🔘 استدلال مشهور بر تقسیم احکام به احکام اولیه و احکام ثانویه و احکام حکومیه 🔘 اشکال به این تقسیم و ارائۀ تحلیلی دقیق توسط استاد معظم 🔘 دیدگاه اول در باب حکم حکومی: حکم حکومی از احکام اولیه است. (که منسوب به برخی از کلمات امام خمینی است) 🔘 دیدگاه دوم: حکم حکومی در طول احکام اولیه و ثانویه است نه در عرض آن‌ها 🔘 دیدگاه سوم: حکم حکومی مستقل از احکام اولیه و ثانویه است و ربطی به آنها ندارد. 🔘 معیار تطبیق عناوین ثانوی در مقیاس جامعه 🔘 جایگاه مشورت در اصدار حکم حکومی 🔘 جایگاه مجلس شورای اسلامی، مجمع تشخیص مصلحت نظام و شوراهای عالی به لحاظ شرعی 📝 متن کامل گزارش : B2n.ir/philoscience-592 _ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ـ_ #فلسفه_فقه #فلسفه_حقوق #نشست_علمی 💻 آدرس تارنمای ما : 🌐 https://philoscience 📱 ما را در ایتا و بله دنبال کنید: 🆔 @philoscience

✅ #منابع_لغوی اجتهاد: 🔶 تقسیم کتب لغوی لازم برای فراید استنباط و اجتهاد به سه دسته 1️⃣ دسته اول: کتبی که تنها به معنای لغت پرداخته‌اند و به جایگاه استعمال واژه نظر نداشته‌اند. از جمله این کتب می‌توان از «العین» خلیل بن احمد، «صحاح اللغة» جوهری، «لسان العرب» إبن منظور، «مصباح المنیر» فیّومی و «قاموس المحیط» فیروزآبادی نام برد. 2️⃣ دسته دوم: کتبی که لغت را با توجه به کاربردش در قرآن و حدیث معنا کرده‌اند. مشهورترین کتاب در لغات قرآن «مفردات» راغب اصفهانی است. مهمترین کتب در لغت روایات نیز «النهایة» ابن اثیر و «مجمع البحرین» طریحی می‌باشد. 3️⃣ دسته سوم: کتبی که ریشه و معنای اصلی لغت را در عصر صدور، به دقت مشخص کرده‌اند. که «مقاییس اللغة» ابن فارس و همچنین «أساس البلاغة» زمخشری از این دسته‌اند. 🔶 فقها، معمولا به این کتب لغت مراجعه می‌کنند. به طور مثال شیخ اعظم انصاری در مکاسب محرمه، هنگامی که به قول لغوی مراجعه می‌کند، معمولا قولِ به قاموس المحیط، المصباح المنیر، الصحاح و النهایه مراجعه کرده و از آن‌ها نام می‌برد. 🔶 البته برخی در لغت قرآن، کتاب «مفردات» را قبول ندارد و می‌گویند راغب اصفهانی در آن اجتهادات زیادی کرده و نظرات شخصی خودش را اعمال کرده است. دو کتاب اصلی لغت در احادیث، که به نوعی می‌توان آن را با قرآن مشترک نیز دانست، «النهایه فی غریب الحدیث و الاثر»، تألیف إبن الاثیر(م606) است که از اهل سنت می‌باشد، و «مجمع البحرین»، تألیف فخرالدین طریحی(م1085) که شیعه است، هستند. این دو کتاب، از منابع اصلی رجوع فقها به لغت حدیث می‌باشد. اگر فقیه بخواهد اصل و ریشۀ اصلی لغات را در زمان صدور بررسی کند، معمولا از دو کتاب «مقاییس اللغة»، تألیف ابن فارس بن زکریا، و «اساس البلاغة»، تألیف ابوالقاسم محمود بن عمر زمشخری مراجعه می‌کند. البته کتاب اول از اهمیت بیشتری برخوردار است. این کتب، عمدۀ کتاب‌های لغت مورد استفاده در اجتهاد است که ممکن است، برخی بر روی تعدادی از آنها را تاکید کنند. 💥 برگرفته از درس #فلسفه_فقه و #روش_شناسی اجتهاد آیت‌الله ملک زاده 🗓 زمان: پاییز ۱۳۹۹ http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9

✅ #فلسفه_فقه و #روش_شناسی_اجتهاد ⏮ #ادبیات_عرب در اجتهاد 🔶 نگاه #حوزه_نجف در میزان شهریه دادن به طلاب ایرانی و افغانستانی با توجه به تمرکز روی #ادبیات 🔶 نه افراط، نه تفریط! ادبیات به میزان لازم در اجتهاد؛ 💥 برگرفته از درس فلسفه فقه و روش شناسی اجتهاد آیت‌الله ملک زاده http://eitaa.com/joinchat/761921543C9cf554b0c9