eitaa logo
شعر،روضه،سرود،نوحه،زمینه،واحد،شور
3.9هزار دنبال‌کننده
403 عکس
82 ویدیو
715 فایل
این کانال فقط مخصوص سخنرانان ومداحان اهلبیت(ع)میباشدولاغیر. لینک کانال: https://eitaa.com/joinchat/241434681Cd30712864d نظرات،پیشنهادات و انتقادات خویش را درباره ی کانال با آیدی زیر مطرح بفرمایید. AHSy3762
مشاهده در ایتا
دانلود
سبک سرود، شور میلاد امام حسن مجتبی (علیه السلام).. شبِ مستی شبِ، میلاده پر شده کاسه ها باز از باده شب حیدر شبِ، زهرا شد خدا به فاطمه فرزند داده زِ جام کوثر، سراسر مستیم دخيل دلو بر زُلف حسن جان بستیم غمو دَک کردیم، بازم مسروریم با یادِ مدینه بازم همه پُرْ شوریم (حسن یامولا حسن یامولا کریم اهلبیت سیدی یابن الزهرا(۴) نیمه ی ماه رب، غوغا شد یک دُری توی صدف پیدا شد فاطمه مادر و، حیدر هم تو شب ماه رمضون بابا شد چه شوری داره، چه حالی داره به روی گونه هاش حسن چه خالی داره کرامت داره، سخاوت داره توی جنگ جمل دیدن شهامت داره (حسن یامولا حسن یامولا کریم اهلبیت سیدی یابن الزهرا)(۴) همه ی هستیه ،ِ پیغمبر داره ارثِ کرمو از حیدر قد و بالای آقا، رعناس دانش آموزِ کلاسش عباس برای نوکر، دوای درده مارو امام حسن، امام حسینی کرده بقیعش خاکی، ولیکن زیباست برات کربلای ما به دست آقاست (حسن یامولا حسن یامولا کریم اهلبیت سیدی یابن الزهرا)(۴) ميرسه روزی که، بامهدی تو بقیع شیعه می بنده عهدی تا مزارِ حسن، آبادشه شیعه از بندِ ستم آزادشه ما چون سلمانیم،ما مرد جنگیم برای سر دادن همچو وهب دلتنگیم به سر سربنده، یاحیدر بستیم ما مردِ دفاع از حریم زینب هستیم (حسن یامولا حسن یامولا کریم اهلبیت سیدی یابن الزهرا)(۴)
سرود میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام نورِ دلِ حضرتِ زهرا حسن گُل پسرِ حضرتِ مولا حسن تویی تو آقایِ کریم همه فدایِ تو حضرتِ آقا حسن نیمه ی ماهه رمضونه بازم ببین هواتو کردم تو این شبِ ولادت آقا میخوام بیام دورت بِگَردم دلبره همه دلهایی و.. عشقِ علی و زهرایی و.. ماهه خونه ی مولایی و.. خیلی شبیه طاهایی و.. شاهه همه ی دنیایی و.. ذکرِ لبِ مسیحایی و.. حسن جان.. ابن الکریم حسن فیض قدیم بر درگاهت حسن ما نوکریم جانم جانم حسن جانم جانم.. تموم زندگیه نوکر حسن برای عالمی تو دلبر حسن بار ثوابش قیامت سنگینه هرکسی امشب میگه بیشتر حسن باز دمه افطاری لبِ ما.. با اِسمتون پُر از عسل شد کی مثل تو آقا به والله دلاور و شیرِ جمل شد شیرِ جمل و طوفانی و.. فاتح همه میدانی و.. جان منی و جانانی و.. دین منی و ایمانی و.. تفسیر همه قرآنی و.. تو رحمتِ بارانی و.. حسن جان.. سبط الاکبر حسن ابن الحیدر دوسِت دارم حسن تا به محشر جانم جانم حسن جانم جانم.. خنده ی تو بهشتِ عالم حسن اَخم تو می سازه جهنم حسن تویی امامِ حضرت حسین و.. بانیِ سفره ی محرم حسن اگر حرم نداری آقا هر دلِ شیعه حرم تو یروز میسازیم حرمت رو.. به لطفِ دستِ کرم تو ای کرم تو پاینده و.. دستای شما بخشنده و.. مهربونیتِ اَرزنده و.. اسمِ حسنه توفنده و.. ما حرمتو سازنده و.. ذکر تو روی سربنده و.. حسن جان.. ای با کرم حسن صاحب علم میسازیم یاحسن واسَت حرم جانم جانم حسن جانم جانم..
سبک زمزمه، سرود (مسجدی) میلاد امام حسن مجتبی (علیه السلام)... نیمه ی ماه مبارک، سینه خالی از محن شد گو تمام عاشقان را، مژده میلاد حسن شد جهان شد منجلی زِ نور آن ولی به دنیا آمده حسن اِبن علی کریم اهلبیت(۴) (کریم اهل‌بیت.. خوش آمدی یا حسن) بَرْکت ماه خدا شد، با نگاهش از کرامت کرده ثابت او زِ طفلی، کار او باشد سخاوت عزیز فاطمه ست دلیل محکمه ست امامِ دومِ امیر علقمه ست کریم اهلبیت(۴) او شه والا نشین است، او امام المتقین است کوری چشم حسودها، او معّز المومنین است شبیه مصطفی ست وصی مرتضی ست نِکو القاب او زکی و مجتبی ست کریم اهلبیت(۴) طعم شهدش چون عسل بود، شیر غرّان جمل بود در صبوری و کرامت، این آقا ضرب المثل بود فدای گلشنش مدینه مدفنش بُوَد حبل المتین نخی از پیرهنش کریم اهلبیت(۴) ما گدا و ریزه خوارش، بهر دیدار بی قرارش بوده ایم از روز اول، عاشق ایل و تبارش بقيع اش با صفاست امید عاشقاست برای ما چنان نجف و کربلاست کریم اهلبیت(۴) در پی احسانش هستیم، بر سر راهش نشستیم از برای عفو و بخشش، دل به لطف آقا بستیم ما عبد الحسنیم با خصمش دشمنیم حسینی شده ی امام حسنیم کریم اهلبیت(۴)
شور میلاد امام حسن علیه السلام یامولا یازهرا عیدی میخوان نوکرها.. ماجینا ماجینا لولا الحسن ماجینا*.. همه گدا ها اومدن با شور و غوغا اومدن برای عرض تهنیت.. خونه ی طاها اومدن حسن به دنیا اومده یارِ گدا ها اومده کریم آل مصطفی.. ماهِ دل آرا اومده سرور.. حسن.. دلبر.. حسن.. مُعز المؤمنین الی المحشر حسن.. منبع احسان و..فیض جاویدان و..حضرت جانان حسن کعبه یِ ایمان و.. معنی قرآن و.. مظهر یزدان حسن یامولا یازهرا عیدی میخوان نوکرها.. ماجینا ماجینا لولا الحسن ماجینا... یا حسن.. یا کریم.. دلبر دلها اومده یوسف زهرا اومده پسر ارشد علی سرور دنیا اومده سبط پیمبر اومده میوه ی نوبر اومده بزرگ سادات جهان ثانی حیدر اومده عزت.. حسن.. غیرت..حسن.. سیدالشبابِ اهل جنت حسن.. شیرِ بی پروا و.. آیتِ عُظما و.. یوسف زهرا حسن تو جمل غوغا و.. چهره یِ زیبا و..وارثِ مولا حسن یامولا یازهرا عیدی میخوان نوکرها.. ماجینا ماجینا لولا الحسن ماجینا... یا حسن.. یا کریم.. * در تاریخ نوشته شده در شام ولادت امام مجتبی افرادی به دور خانه پیغمبر حلقه زدند و شعار می­دادند، «ماجینا ماجینا لولا الحسن ماجینا» یعنی اگر به خاطر امام حسن نبود نمی­آمدیم و از پیغمبر تقاضای هدیه و عیدی داشتند.
سرود شور میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام حسن حسن حسن حسن..نشسته باز رو لبامون حسن‌حسن‌حسن حسن..تو نیمه‌ی ماه رمضون رسید نیمه ی ماه..وُ خورشید سر زَد پسرِ ارشده.. ید الله اومَد میگم ذکرش رو، باز تو هیئت بی حَد.. حسن آقام.. کرم کرم کرم کرم.. می باره از دستِ آقا حرم حرم حرم حرم.. داره تو قلبِ نوکرا کریمِ آل الله، کرامت داره برای مسکین و، فقیرا یاره شب میلادش، شیعه غم نداره حسن آقام.. به روی دست فاطمه.. ، شبیه کوهِ نمکه تو زیبائی زبون زدو..، توی کرامتم تَکه ملائک امشب، ذکرشو می خونن سلام هارو به بقیع می رسونن.. سرِ سفرَش شاهو..، گدا مهمونن حسن آقام.. میگم تا که نفس دارم.. ، غلام مجتبی منم منم حسینی شده ی.. ، دست امام حسنم شب میلادش، دل هوایی میشه مدینه ای میشه، خدایی میشه یه روز نوکر باش، کربلایی میشه حسن آقام..
سرود شور میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام.. آمده دنیا دوباره مردی از نسل کریمان.. عادت او جود و رحمت خصلت او لطف و احسان نام او باشد مطهر یا حسن یاابن الحیدر عشق او دارم به سینه پَر زده دل تا مدینه شوق دیدارش به قلبم کرده با یک غمزه جلبم مو به مویش حیدری خلق و خویش مادری دلبسته ی حُسنش شده، لیلی و مجنون.. ماتِ رويش ماهِ شب دارد از احمد نسب میلاد او شد شادیِ، هر قلب محزون دین و ایمانم حسن جان ماهِ تابانم حسن جان جان به پای تو بریزم ای تو جانانم حسن جان ای حسن جان ای حسن جان.. آسمانهارا به یمن مقدمش ریسه ببندید از کرامتش بگویید و بخوانید و بخندید در کرم باشد سر آمد همچو خورشیدی بتابَد فاتح جنگ و جدل ها از دمش ریزد جمل ها دشمنش باشد پریشان از وقارش گشته حیران در شجاعت بی نظیر یا حسن نعم الامیر دست منو دامان تو، ای شاه خوبان ای به زهرا نور عین تو امامی بر حسین ای جان قاسم از گدا، تو رو مگردان ای شهنشاهم حسن جان یار دلخواهم حسن جان کربلا و هم مدینه.. از تو میخواهم حسن جان ای حسن جان ای حسن جان..
سبک شور امام حسنِ مجتبی (علیه السلام) چه اسم زیبایی داری، حسنِ مجتبی منصبِ والایی داری، حسنِ مجتبی تویی که برگزیده ای، تو آقایی تَکی.. ..چِقَد تو آقایی داری، حسنِ مجتبی دنیایِ منی، مجتبی عقبایِ منی، مجتبی فَخرَم اینه که، ای آقا آقایِ منی، مجتبی افتخارمه، مجتبایی ام اعتبارمه، مجتبایی ام تویِ محشر و، محضرِ خدا اين شعارمه، مجتبایی ام مجتبایی ام..(۴) سلام من به ساحتِت، حسنِ مجتبی فدایِ اون کرامتِت، حسنِ مجتبی ایشالا که مهدی میاد، میرسم پابوسیت عشقِ منه زیارتِت، حسنِ مجتبی حَک رویِ تنم، مجتبی عبد الحسنم، مجتبی تو فرمانده یِ، قلبمی سربازت منم، مجتبی نَبضِ قلبمه، مجتبایی ام شورِ عالمه، مجتبایی ام روی گنبدت، روزی می بینم نقشِ پرچمه، مجتبایی ام (افتخارمه، مجتبایی ام...) مجتبایی ام..(۴) دلاورِ جنگِ جمل، حسنِ مجتبی اسم تو اَحلی مِن عسل، حسنِ مجتبی صلحِ تو کمتر نبود از، قیامِ کربلا به مومنین خیرالعمل، حسنِ مجتبی خیلی محشری، مجتبی قاسم پَروَری، مجتبی هرکس بی نقاب، دیدَتِت گفته حیدری، مجتبی شیعه را نَواس، مجتبایی ام ذکرِ شُهداس، مجتبایی ام فریادِ دلم ، از مدینه تا.. ..صحنِ کربلاس، مجتبایی ام (افتخارمه، مجتبایی ام...) مجتبایی ام..(۴)
سرود تک، زمزمه میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام... دریای کرم اومده تاجِ رو سرم اومده حسن جان اونکه بش میگم با ادب خیلی نوکرم..اومده حسن جان فداییشمو..گدا میشمو.. به عشقش بی قرارم سروجونمو..رگ و خونمو.. زیر پاش میگذارم کریم آل عبا مدد امامِ خون خدا مدد همه ی گداها اومدن تا بگیرن از آقا مدد یاحسن جان دخیلک تولدت مبارک... فیض بندگیه منه شور زندگیه منه این آقا خیلی وقته میشناسمش عشق بچگیه منه این آقا خدای کرم..دل و دلبرم داره نور و صلابت آروم دلم..دیگه هر قدم با نگاه های حضرت با نگا دلارو می بره همه گداهارو میخره آخه ولیعهده علی وارث کرم مادره.. یاحسن جان دخیلک تولدت مبارک... خیر العمله بخدا ضرب المثله بخدا تو بخشش استاد نبرد حسين خشم جَمله بخدا نِگاهش امیر عرب..علوی نسب کریمِ بنی هاشم روحِ کربلا..عزیز خدا پدرِ گلِ قاسم میرسه صدایی آشنا منتقمِ شَهِ کربلا حرمِ حسن و میسازیم مثه حرمِ امام رضا یاحسن جان دخیلک تولدت مبارک...
سبک سرود، شور میلاد امام حسن مجتبی علیه السلام قبله راز اومده بنده نواز اومده شیرِ حجاز اومده جانم حسن دنیای عشق اومده آقای عشق اومده معنای عشق اومده جانم حسن اومده غصه رو زندونی کنه اومده دنیا رو بارونی کنه اومده بر سر خوانِ کرمش همه ی عالم و مهمونی کنه به چشای قشنگش همه عالم دخیله یکی از جونفداهاش به خدا جبرئيله چقدر دلربا و.. چقدر مه جبینه پسر فاطمه و.. امیرالمومنینه ای جانم حسن جان(۴) نورِ اله اومده سرور و شاه اومده نیمه ی ماه اومده جانم حسن دُر و خُتَن اومده دلبرِ من اومده مژده حسن اومده جانم حسن پُر میشه این شبا کاسه ی همه اومده دلبر و خاصّه ی همه کی به جُز حسن روز تولدش روزه واجب میشه واسه ی همه سر ما و قُدومِش چه خیال و چه فالی این شبارو مدینه داره والله چه حالی روی دستِ پیمبر مثه ماه می درخشه خدا به احترامش گداهاشو می بخشه ای جانم حسن جان(۴) خیرالعمل اومده طعمِ عسل اومده شیرِ جمل اومده جانم حسن نور قدیم اومده قلب سلیم اومده شاه کریم اومده جانم حسن مَحرمِ راز و اَنیسِ فاطمه... طراح صحنش امامِ قائمه... مدح آقارو میخوای که بشنَوی مدحش این بس که بابای قاسمه همه عالم می دونن که امامِ حسینه این آقا هم با صُلحش تو قیامِ حسینه یاحسن جانِ قاسم يه نگاهی به ما کن شب قدر این دلارو راهیِ کربلا کن ای جانم حسن جان(۴)
عرض ارادت به محضر امام کریم... به نام خداوندِگار حسن دوباره شدم بی قرار حسن به حکم ولایش همی از ازل به سر دارم از سایه سار حسن فدایش که از دست او می رسد به ما رحمت بی شمار حسن سلام و درودِ پیمبر بُوَد به هر روز و هر شب نثار حسن فدای جمال و کمالش دلم سرم هم فدای وقار حسن الهی که ایل و تبارم شوند به قربان ایل و تبار حسن منم عبد آن افتخار جمل منم عاشقِ کارزار حسن همه عُمر من نذر فرزند او بُوَد قاسم آئینه دار حسن اَلا لعنت حق بر آن فتنه گر که شد دشمنِ نابِکار حسن همه آرزوی گدایانش است بقیعی که باشد مزار حسن خدایا مدد کن به روزِ فرج مدینه شود لاله زار حسن شدم«ملتمس»بر دو دست کریم منم شاعر و عبد و یار حسن
عشق است حسن... حسن گلواژه دیوان عشق است حسن تفسیری از قرآن عشق است حسن سرچشمه جودِ الهی حسن ابرِ کرم، باران عشق است حسن اَبروی او محراب طاعت حسن گیسوی او ایوان عشق است حسن نَبضِ پیمبر، نَفْسِ حیدر حسن جان و دلِ جانان عشق است حسن عزّت برای مومنین است حسن در سینه ها ایمان عشق است حسین ارباب خوبی های عالم حسن در معرفت سلطان عشق است حسن با رب الاعلی همنشین است حسن شب تا سحر مهمان عشق است حسن باشد کلامش وحی مُنزل حسن فرمان او فرمان عشق است حسن در پایِ او هستیِ خالق حسن در دستِ او احسان عشق است حسن صُلحش سبب شد دین بماند حسن جنگش ولی طوفان عشق است حسن دستِ کریمش بَنده پرور حسن تیغِ کَجَش بُرّان عشق است حسن مَرهَم به زخم قلب زهراست حسن بر فاطمه درمان عشق است حسن زهرِ هلاهل نوش کرده حسن جان و تنش سوزان عشق است حسن گر چه بقیع اش خاکی اما.. به درگاهش ملک دربان عشق است حسن را ملتمس دیگر چه گویی؟ که عشق است و همی قربان عشق است
«السلام علیک یامعزالمؤمنین یاحسن ابن علی» كریمی و کرمت را کسی نمی فهمد زیادیِ نِعَمَت را کسی نمی فهمد «به آسمان رود و کار آفتاب کند» بلندیِ علمت را كسی نمی فهمد قدم گُذار و خدا را قدم قدم طی کن مسیر هر قدمت را کسی نمی فهمد تو غرق ذات خدا بودی و سرت چرخید دلیل زلف خمت را کسی نمی فهمد عظیمی و عظمت داده حق به تو اما شکوهِ این عظمت را کسی نمی فهمد حسن تویی و تو حُسن جمالِ اللّهی جمال جام جمت را کسی نمی فهمد دم تو چون دم عیسی، خودت چو موسایی بِجز نبی، دو دمت را کسی نمی فهمد تو هم عزیز علی ، هم اَمینِ زهرایی نشان این دو سِمَت را کسی نمی فهمد عجم هماره به تو، چون علی ارادت داشت ارادتِ عجمت را کسی نمی فهمد نگاه کردی و ما را چه محترم کردی نگاهِ محترمت را کسی نمی فهمد به روی مُصحَف دل یاحسن نوشتی تو روانیِ قلمت را کسی نمی فهمد تو از زیاد خودت کم به ما ندادی که.. چرا؟، زیاد و کَمَت را کسی نمی فهمد حرم اگر چه ندارى، ولی به سینه ی خود چرا غم حرمت را کسی نمی فهمد قسم به فاطمه دنیا به تو بدهکار است قسم چرا، قَسَمَت را کسی نمی فهمد میان کوچه زِ بس که صدا زدی مادر صدایِ زیر و بَمَت را کسی نمی فهمد غم تو، غربت کوچه، عذاب مادر شد عذاب درد و غمت را کسی نمی فهمد
رباعی مدح امام حسن علیه السلام ای یاس نشان، عجب گلابی داری اَحلی من عسل، عجب شرابی داری نامَت حسن است و مجتبی هم لقبَت به به که چه اسم و رسم نابی داری ای عزّت مسلمین سپاه تو حسن(ع) ای روزیِ شیعه در نگاه تو حسن(ع) ثابت شده کربلا به ایثار حسین(ع)، همواره ادامه داشت راه تو حسن(ع) مدیون عطای باراله حسنیم گر شامل یک نیم نگاه حسنیم یک روز می آید که همه می گوییم ما عازم صحن و بارگاه حسنیم به به به خودم که مستِ نامِ حسنم در سجده خود محوِ قیامِ حسنم باید که دو عالمی غلامم گردد وقتی که به عالمی غلامِ حسنم
رباعیات صلواتی میلاد امام حسن علیه السلام در نیمه ماه رمضان غوغا شد بنگر به سما ماه علی پیدا شد از سوی خدا به فاطمه در این ماه یک دسته گل محمدی اهدا شد بر حُسن حسن ماه دل آرا صلوات بر جود حسن جلوه مولا صلوات با چهره شادان بفرست از دل و جان برروی حسن یوسف زهرا صلوات ماه رمضان ، ماه نزول برکات برکام عطش دیده رسدآب حیات مهمان خداست هرکسی بفرست بر احمد و بر آل و محبش صلوات در ماهِ خدا، مَهی منور سر زَد کو مهر علی و ماه زهرا باشَد میکرد زِ جان و دل نثارش صلوات هرکس به تماشای حسن می آمَد
شعر میلادیه امام حسن مجتبی علیه السلام رمضان سفره احسان خودش را انداخت سفره را با قدم یوسف زهرا انداخت تازه از نیمه ماه است سرآغاز کرم پس حسن سفره اکرام به هر جا انداخت آمد و شهر مدینه نفسی تازه گرفت شور و حال دگری بر دل شیدا انداخت با نگاهش دل زهراست که آرام شده چون نظر در نظر حضرت زهرا انداخت مصطفی بوسه گرفت از رخ همچون عسلش اینچنین بر رخ او یک گل زیبا انداخت مرتضی شاد شد و "حَول ولا.."یی خواند و.. بر کف دست گدا سکه اعلا انداخت ماه تصویر خودش را به دو چشمانش دید بعد از آن سوی حسن چشم تماشا انداخت آن طرف خیره به رویش شده خورشید افق این طرف زهره نظر بر قد و بالا انداخت از دمش بوده اگر حضرت عیسی زنده است او نفس را به دمِ گرمِ مسیحا انداخت اذن او بوده که دریا شده بر موسی باز.. دست او بوده عصا در دل دریا انداخت آمد و در دل دلداده ی خود گرمی عشق، بر دل دشمن خود وحشت سرما انداخت در جمل هم پسر فاطمه با یک ضربه شتر قائله را، شادیِ مولا انداخت صلح او اولِ پیروزی عاشورا بود صلح او عایشه را از نفس حتی انداخت هم به ارباب خودش ذکر حسن را آموخت هم خودش حرزِ حسن گردنِ سقا انداخت عزّت عالم و آدم، ثمرش قاسم بود که سر ازرقیان را همه در جا انداخت کربلا صحنه ی ایثار حسن ها شد که.. ..گفت"لایوم.."نظر جانب صحرا انداخت کودکی بود که بین گذر کوچه شکست عاقبت هم گذر کوچه اش از پا انداخت میرسد مهدی و..، روزی همگان می گویند حسنی باز نقاب از روی سیما انداخت حرمش هم به خدا حال و هوایی دارد او خودش شوق حرم را به دل ما انداخت تا که گفتیم حسن حاجت ما را دادند کار ما را نشد اصلاً که به فردا انداخت خوش به حال دل آن شاعر دلسوخته که بر عبای کرمش دست تمنا انداخت آمدم «ملتمس» کوی حسن جان باشم قرعه ی شعر به نام مَنِ رسوا انداخت
شور امام حسن مجتبی علیه السلام ✔️بند اول میوه ی قلب حضرت مادری آقایی و دل از همه میبری شاه کریمان هستی و محشری جانم حسن جان تویی کریم آل طاها حسن داروندارم توی دنیا حسن دستم رو میگیری تو عقبا حسن جانم حسن جان یاحسن گداتم عمریه فداتم خواب دیدم که آقا تو صحن وسراتم آرزوی منه   بنا بشه حرمی برای شاه کرم یه عکس یادگاری بندازم باحرم آرزوی منه توحرمت بشینم هی گنبد و ببینم دم ضریحت آقا رفیقامو ببینم یاحسن عزیزالله ✔️بنددوم اسمت همیشه موندگاره حسن کسی تو این دنیا نداره حسن کریم تر از تورو بیاره حسن جانم حسن جان لباس نوکری رو کردی تنم من صدقه سر تو سینه زنم یه عمریه ریزه خور تومنم جانم حسن جان سفره داره عالم باتو خوبه حالم من به این گدایی تا ابد میبالم آرزوی منه بنا بشه حرمی برای شاه کرم یه عکس یادگاری بندازم باحرم آرزوی منه توحرمت بشینم هی گنبد و ببینم دم ضریحت آقا رفیقامو ببینم یاحسن عزیزالله
نوکرمو عمریه که خادم این درمو تا ابد بالا میگیرم سرمو من غلامم و حسین اربابه عاشقمو به گدایی تو من لایقمو من همون سینه زن سابقمو لحظه های نوکری نایابه شده اسمت حک رو عرش اعلی همه پایین، پرچم ِ تو بالا ابدوالله ما ننسا حسینا --- شاه منی بخدا دلبر دلخواه منی تو امید دل گمراه منی خیلی وقته که تو رو می‌شناسم باورمی خاک پاتمو تو تاج سرمی من گدازاده تو اهل کرمی روی اسم تو حسین حساسم منه مجنون و نکردی رسوا رو دستت آقا ندیده دنیا ابدوالله ما ننسا حسینا --- سینه زنم آره مدیون شه بی کفنم من از این سیاهی دل نمیکنم روضه ی تو سرپناهم بوده جار میزنم به کسی به جز تو رو نمی زنم عمری نوکر امام ِ حسنم چون همیشه تکیه گاهم بوده حسن روضش جنت النعیمه در خونش بازه و کریمه بمن لطفش از قدیم ندیمه هاشم محمدی آرا
من حاضرم از بهشت غیبت بخورم در هیئت تو اضافه خدمت بخورم میخوام ببینمت دوباره در خواب باید سرشب دوباره تربت بخورم جانم حسین جانم حسین جانم او بهرحسین بن علی مولا بود او بود کریم آل طاها تابود امضای حسن درصلح به واقعیت امضای حسین روز عاشورا بود جانم حسن جانم حسن جانم تا لحظه ی مرگ نوکر شاه منم چون شیعه شدم مطیع این راه منم بر سینه شمایل ابوالفضل زدم یعنی که غلام قمرالله منم جانم ابوفاضل ابوفاضل ابوفاضل محسن داداشی
*بند اول* عشق تنها یک کلام/حیدره والسلام ای فخر شیعه ها/شاه ای عالی مقام... ذکر دلهای آگاه هر لحظه ای و هرگاه اشهد ان حیدر یا علی ولی الله... ///شاه یا حیدر مدد.../// *بند دوم* ای شاه بی بدل/روو لب رزمت مثل از تو گفتن برام/میشه خیر العمل... حبل الله المتینی تک یل رو زمینی کوریه چشم دشمن امیرالمومنینی... ///شاه یا حیدر مدد.../// *بند سوم* ای سلطان کرم/اربابه بی حرم با افتخار میگم/شاه سنه نوکرم... غریب آشنامی همیشه تو باهامی یا حسن جان دمادم ترنم صدامی... ///شاه یا حسن مدد.../// *بند چهارم* ای دخت بوتراب/زینب عالیجناب توو کوفه توی شام/خطبه ت کرد انقلاب... طوفانه هر کلامت خیلی والاست مقامت له کردی دشمناتو بی بی جون زیر گامت... ///یا بنت المرتضی.../// *بند پنجم* عشق بی تو باطله/از تو میخوام صله کربلا میرسم/با شور و هروله... ثارالله ای امیرم ارباب بی نظیرم مادرم توی روضه با گریه داده شیرم... ///شاه ثارالله مدد.../// *بند ششم* حیفه از تو نگم/بر درگاهت سگم رقیه پای تو/من میدم شاهرگم... خوشبوترین گل یاس بانوی عشق و احساس یا رقیه تو هستی زینت دوش عباس... ///یا رقیه مدد.../// مهدی ندرخانی
قطعه ای از یک قصیده در مدح امام حسن مجتبی علیه السلام از دمش بوده اگر حضرت عیسی زنده است او نفس را به دمِ گرمِ مسیحا انداخت اذن او بوده که دریا شده بر موسی باز.. دست او بوده عصا در دل دریا انداخت آمد و در دل دلداده ی خود گرمی عشق، بر دل دشمن خود وحشت سرما انداخت در جمل هم پسر فاطمه با یک ضربه شتر قائله را، شادیِ مولا انداخت صلح او اولِ پیروزی عاشورا بود صلح او عایشه را از نفس حتی انداخت هم به ارباب، خودش ذکر حسن را آموخت هم خودش حرزِ حسن گردنِ سقا انداخت عزّت عالم و آدم، ثمرش قاسم بود که سر ازرقیان را همه در جا انداخت کربلا صحنه ی ایثار حسن ها شد که.. ..گفت«لایوم..»نظر جانب صحرا انداخت کودکی بود که بین گذر کوچه شکست عاقبت هم گذر کوچه اش از پا انداخت ... میرسد مهدی و..، روزی همگان می گویند حسنی باز نقاب از روی سیما انداخت حرمش هم به خدا حال و هوایی دارد او خودش شوق حرم را به دل ما انداخت تا که گفتیم حسن حاجت ما را دادند کار ما را نشد اصلاً که به فردا انداخت خوش به حال دل آن شاعر دلسوخته که بر عبای کرمش دست تمنا انداخت آمدم «ملتمس» کوی حسن جان باشم قرعه ی شعر به نام مَنِ رسوا انداخت
در مدح و مرثیه حضرت شریفه بنت الحسن سلام الله علیها بانوی با اقتدار، شریفه بنت الحسن عزیز پروردگار، شریفه بنت الحسن سلام سینه زنان، درود گریه کنان به محضرِ تو نثار، شریفه بنت الحسن دختر شاه کرم، عالمه و محترم اُسوه‌ی حُجْب و وقار، شریفه بنت الحسن فاطمه را کوثری، تو نوه ی حیدری تویی پیمبر تبار، شریفه بنت الحسن تویی عفیف و شریف، شدی به دشمن حریف قاسمِ هر کارزار، شریفه بنت الحسن تو همدم زینبی... ، مدافعِ مکتبی... نطق تو چون ذوالفقار، شریفه بنت الحسن قبله‌ی حلّه تویی، فاتح قُله تویی حسین را جان‌نثار، شریفه بنت الحسن تجلی مجتبی، ضریح تو دلربا به شیعیان افتخار، شریفه بنت الحسن طبیبه‌ی اهل‌بیت، حبیبه‌ی اهل‌بیت تابِ دلِ بی‌قرار، شریفه بنت الحسن هر که به تو رو زده، در حرمت آمده رها شد از بند نار، شریفه بنت الحسن ای به فدای غمت، اسیری و ماتمت شدی به غم‌ها دچار، شریفه بنت الحسن پای تو پر آبله، دست تو در سلسله شد زِ بدِ روزگار، شریفه بنت الحسن تو رفته ای بزم می، تو دیده ای روی نی رأس گلِ شیرخوار، شریفه بنت الحسن گرچه که قَدّت خمید، شدی به حلّه شهید نرفته ای شام تار، شریفه بنت الحسن ندیده ای ظلم شام، هلهله و سنگ و بام جسارت نیزه دار، شریفه بنت الحسن ندیده ای خیزران، زینب و قدِ کمان به مجلسی دل‌فَکار، شریفه بنت الحسن به کنج ویرانه ها، دختر و رأسی جُدا ندیده ای گشته زار، شریفه بنت الحسن ای غم و دردت عظیم، کریمه بنت الکریم به «ملتمس» لطف دار، شریفه بنت الحسن
تا خورد با غصبِ فدک مادر به دیوار با گریه حک شد سورۂ کوثر به دیوار زد سیلی آن نامرد و یک آن بیهوا خورد- پیش حسن(ع) محکم سرِ مادر به دیوار با بی حیایی بر سر زهرا(س) تشر زد جبریل می زد آه بال و پر به دیوار روی زمین افتاد تا که گوشواره با گریه عالم تکیه زد مضطر به دیوار از صبحِ خلقت تا به صبح روزِ محشر لعنت فرستاده ست پیغمبر(ص) به دیوار لعنت بر آن دستانِ هیزم آوری که هر لحظه میزد آتشی دیگر به دیوار  سر را علی(ع) شرمنده می انداخت پایین می رفت بالا شعله ها از در به دیوار شد بیشتر از پیش هر چه درد پهلو نزدیک میشد بیشتر بستر به دیوار «عجّل وفاتي» شد اجابت تا حسینش(ع) زل زد شبانه با دو چشم تر به دیوار تابوت را میساخت پنهانی و کم کم چون تکیه میزد گوشه ای دختر به دیوار در خانه تیغِ ذوالفقارش می کشید آه در کوچه میشد خیره تا حیدر به دیوار! مرضیه عاطفی
از تو گفتن صفا داره بی تو بودن بها داره اسم تو کیمیا داره _یاحسین تو رو دارم چه غم دارم توی قلبم حرم دارم دیگه اصلا چی کم دارم_یاحسین حالا که نشد کرب و بلا پیش تو باشم باید وسط روضه به پای تو فداشم ارباب ارباب آقام آقام آقام آقام ۴ یاحسین ...... نگم از تو پریشونم به تو یک عمره مدیونم غم تو قاطی با خونم_یاحسین خاک پای تو اکسیره بی حرم دنیا دلگیره نوکر از دوری میمیره_یاحسین منکه واسه‌ی روضه تو کاری نکردم دور ِ همه ی سینه زنای تو میگردم ارباب ارباب آقام آقام آقام آقام ۴ یاحسین .......... اونیکه باب حاجاته اونکه آقای ساداته ذکر خیر مناجاته_حسنه کسیکه با گدا جوره اونکه نور علی نوره کسیکه سر مستوره_حسنه میشه با حسن راه هزارساله رو طی کرد شیر جمله اون که خودش ناقه رو پی کرد آقا آقا آقام آقام آقام آقام ۴ یاحسن هاشم محمدی آرا
﷽ ـ ـ ـ ــــــــ⊰𑁍⊱ــــــــ ـ ـ ـ با همین بیچارگی و چشم تر میشود درمانده اینجا معتبر گرچه من رسوا شدم، ردّم نکن شب که شد، محتاج میکوبد به در چرخ هایم را زدم بعد آمدم باز تحویلم گرفتی بیشتر بین مهمانی مرا جا داده ای گرچه بودم از همه جا بیخبر یک زیارت قسمتم کن در نجف بی زیارت عمر من رفته هدر دستهایم را گرفته یاحسن ای خدای مجتبی من را بخر آرزو دارم در ایوان حسن روضه ی مادر بخوانم یک سحر جان زهرا که میان شعله سوخت بنده ات را رد کن از بین شرر من دلم امشب به اربابم خوش است می خرد او نوکرش را با ضرر دردسر شد بوسه ی زیر گلو قاتلش شد خنجری از پشت سر میشود درد حسن درد حسین داغ تشتی از جگر شد؛ تشت زر! 💚 ❤️
*بند اول* با حب تو طی میشه این زندگیم از اون قدیمی عشق خونوادگیم مولا حسن جان کریم بن کریم حب تو مولا سند بندگیم ای عشق بی نهایت؛ای نهایت عشق؛آرامش دنیا تو راه مستقیمی؛عشقم از قدیمی؛ای عزیز زهرا عشقت توی رگ جاری اسمت روو دل حجاری میدونم دوسم داری ///یابن الزهرا حسن جان/// *بند دوم* من با خیال حرم تو خوشم واسه زیارت منتت می کشم عاقبت من وقتی میشه بخیر که آخر سر فدای تو بشم تا خون تووی رگامه؛تا نفس توو سینه ست؛نوکر و غلامم هر ساعت و دقیقه؛هر روزم و هر شب؛محضرت سلامم... من قطره و دریا تو من نوکر و آقا تو خوشبختی یعنی با تو ///یابن الزهرا حسین جان/// *بند سوم* حال و هوای حرمت جانفزاست غوغای عشقت توی عالم به پاست جنت مکانه هر کی توو صحنته اصلا بهشت نوکرا کربلاست... ای شاه با اصالت؛ای برکت دنیا؛ای حضرت والا ای راه تو همه خیر؛یا حضرت سلطان؛تربت تو اعلا... یا سفینة النجاة یا قتیل العبرات جون عالمی فدات ///یابن الزهرا حسین جان/// *مهدی ندرخانی-کرج*