بسم الله الرحمن الرحیم دونه های برنج با دونه های لوبیا براش فرق داره لپه با نخود هم همینطور اگه یکیشو بخواد و اون یکی بهش بدی نتیجش میشه جیغ و گریه بلند! با هر کدومش یطور سرمست میشه و کیف می کنه! دختر یک و نیم سالمو میگم! قیافش دیدنیه وقتی لیوان آبشو چپ می کنه رو اپن و چلپ چلوپ دستاش میزنه توش یا وقتی سبد از کابینت میکشه بیرون و خودشو جا میده داخلش یا وقتی در قابلمه رو محکم میزنه به قابلمه و از این اثر هنریش کیف می کنه... درسته که من جمع می کنم اون پشت سرم میریزه،درسته که کلی دونه ی های حبوباتمون غذای جاروبرقی میشه درسته که بعضی موقع ها خونمون شبیه زمین های حاصلخیز میشه و هر گوشه ای آبی جمع شده ولی همش به اتفاقی که داره برا مغزش میفته می ارزه! دخترک استاد من شده،چطور این همه حضور در لحظه ممکنه؟! دوست دارم مثل اون ذهن آگاه باشم و لحظه امو دریابم! برا همین باهاش تمرین ذهن آگاهی برداشتم چی بهتر از این که استاد خودش سر تمرین حضور داشته باشه؟! ...تو طول روز میرم همراهش میشم توی فعالیتاش مثل اون سبک و رها و یادگیرنده.... پ ن:البته یجاهایی هم کلافه میشم ولی سعی می کنم یکم جاده خاکی استراحت کنم دوباره برگردم جاده اصلی! #مادران_همدل #بازیِ_زندگی #زندگی_واقعی #پرند #ذهن_آگاهی @madaranehamdel

﷽ ما خودمان را در بند کلمات زندانی کرده ایم! ما کلمات را به آنچه خودمان درک می کنیم تقلیل داده ایم! ما سال ها دویده ایم که همه چیز را با هم داشته باشیم هم خانه مان برق بزند؛ هم شغل داشته باشیم؛ هم بچه هایمان را شاد کنیم؛ هم با همسرمان رابطه ی خوبی داشته باشیم! ما سال ها به دنبال این سراب دویده ایم! ما سال ها در آتش نداشتن همه ی این ها با هم سوخته ایم و خودمان را به خاکستر سرزنش تبدیل کرده ایم! عجیب هم نیست البته در روزگاری که حریم خصوصی معنای خاصی ندارد و زندگی ها در کف مجازی ریخته شده، باید هم عکس های دو نفره ی این و بچه داری آن و موفقیت شغلی فلان کس روی سرمان آوار شود و مدام خط کش بگذاریم زندگی من کدام را کم دارد؟! کسی به ما نگفت در کنار شغل عظیم مدیر اداره ی انسان سازی میتوانی شغل هم داشته باشی، اما دیگر انتظار نداشته باش همیشه خانه ات تمیز و مرتب باشد! کسی به ما نگفت از مراحل رشدی یک کودک دوساله ریخت و پاش بسیار زیاد است، اشکالی ندارد اگر هر روز احساس کردی بمب در خانه ات منفجر شده، نه به برنامه ریزی تو ربط دارد نه به نظمت نه به کافی بودنت! آری شاید در پس صحنه ی بی نظم و ریخت و پاش یک خانه، یک کودک نظم درونی یافته است و لحظاتی سرانگشتان کوچکش توانایی را به معنای واقعی لمس کرده است! و چه نظمی بالاتر از این؟! واژه ها می توانند همینقدر پارادوکس گونه باشند! نظمی که با بی نظمی اتفاق می افتد! و این ماییم که در این تضاد لازم است جای خودمان را پیدا کنیم شاید لازم باشد دوباره چشم هایمان را بشوییم و جور دیگر ببینیم! #زندگی_واقعی ✍#نسترن_بروجردی @madaranehamdel