⏺ بیشتر ما آدمهای دقیقه نودیم! قدر خوبیِ کسی که عاشقمان بود را وقتی میفهمیم که چمدان به دست میرود. ⏺ دقیقه نود یاد کارهایی که می‌توانستیم بکنیم و نکردیم می‌افتیم. ⏺ دقیقه نود یاد حرف‌ها و کارهایی می‌افتیم که حالا بخاطر گفتن و انجام دادنشان پشیمان هستیم. ⏺ امّا زندگی بازی فوتبال نیست که در وقت‌های اضافی از روی شانس گل بکاریم. زندگی در همین لحظه دوست داشتن است. ⏺ بخشیدن و دل کندن و مرهمِ روی زخم بودن را به لحظه بعد نگذاریم. دل خوش نکنیم به دقیقه نود، دل خوش نکنیم به وقت‌های اضافه! دلِ شکسته، عشقِ دیده نشده یک عمر هم کم است که مثل روز اولش شود. 🌿🍁🍂🍁🌿

با هر دستی در زندگی "" ببخشید"" با همان دست هم خواهید گرفت.. چنانچه مثبت باشید بازتاب کاینات مثبت و چنانچه منفی باشید بازتاب "کائنات" نیز منفی خواهد بود... ❤️ روزپاییزی تون پر از امید و آرزو💓

دلم یک کوچه می‌خواهد بی بن بست و یک خدا که کمی باهم قدم بزنیم....... همین....!

دليل تمام استرس، اضطراب و افسردگى هایمان اين است كه: وجود خودمان را ناديده می‌گیریم و براى راضی كردن ديگران زندگى می‌کنیم ...

هرجوری یقین داری درسته زندگی كن ؛ همرنگ جماعت شدن، آدمو راضى نگه نمیداره ...

📝بخاطر باطل، دست از حق نكشيد! زرارة بن اعين گويد: ابو جعفر امام باقر (ع) در تشييع جنازه‏اى از قريش حاضر شدند، من نيز در خدمتش بودم، عطاء بن ابى رباح از جمله حاضران بود، زنى در پشت جنازه ضجه مى‏ كشيد و ناله مى‏ كرد، عطاء به آن زن گفت: ساكت شو و صدايت بلند نشود وگرنه من بر مى‏ گردم، زن ساكت نشده، عطا برگشت. من به امام باقر (ع) گفتم: عطاء برگشت. فرمود: چرا؟ گفتم: زن ساكت نشد او نيز برگشت. حضرت فرمود: به تشييع جنازه ادامه بده، ما اگر باطلى را با حق ديديم و بخاطر باطل، دست از حق بركشيديم حق مسلمان را ادا نكرده‏ ايم. چون نماز ميت خوانده شد، ولىّ ميت به امام عرض كرد: برگرديد خدا شما را رحمت كند، كه آمدن، شمارا ناراحت مى‏ كند، امام برگشت، من به او گفتم: صاحب جنازه اجازه دادند برگرديد، من هم با شما كار خصوصى دارم، فرمود: به راهت ادامه‏ بده ما با اجازه او نيامده‏ ايم تا با اجازه او برگرديم. بلكه از اين عمل خواسته‏ ايم به اجر و فضل خدا برسيم، انسان هر قدر پشت سر جنازه باشد همان قدر اجر مى‏ برد. 📙الامام الصادق و المذاهب الاربعه: ج 2 ص 555 🌸🌸🌸

🌷 آیت‌الله #سعادت_پرور (پهلوانی): ای عزیز من! از رفتن به #قبرستان های مسلمین در هر شهری که بودید مضایقه ننمایید که بهترین مذکِّر است ولی حتی المقدور تنها بهتر است(به حساب #تذکر بیشتر گرفتن) رساله عرفانی(آیت الله سعادت پرور) ص201 ┄

🌷 سه خصلت دلبستگان به #دنیا 🎙 آیت الله #مجتهدی_تهرانی ┄┄┅┅❅❁❅┅┅┅┄

🌷#ملااحمد_نراقی: بدگمانی بی‌دلیل به مردم، گناه است و باید از آن پرهیز کرد. در حدیثی از #امام_صادق (علیه‌السلام) روایت شده که حضرت علی (علیه‌السلام) فرمود: 🔷امور برادر دینی‌ات را به بهترین نحو #توجیه کن تا آن جا که راه توجیه بسته شود و به خاطر سخنی که برادر دینی‌ات گفته است، مادامی که بتوانی برای گفته او توجیهی درست کنی، به او گمان بد مبر. 📚 نردبان سعادت، ص ۳۶۳ ┄┄┅┅❅❁❅┅┅┅┄

❂◆◈○•-------------------- ﴾﷽﴿ ❂○° #پلاک_پنهان °○❂ 🔻 قسمت #صد_هجده سمانه لیوان اب را جلوی کمیل گذاشت و کنارش نشست،کمیل عمیقا در فکر بود،سمانه می دانست از چه چیزی عذاب می کشید،نگران دایی محمد بود و می دانست اگر بین همه پیچیده شود که پسر سرهنگ رادمنش برای گروه خلافکاری جاسوسی می کرده،دیگر آبرویی برای محمد نمی ماند. "پسر نوح با بدان بنشست " آرام صدایش کرد: ــ کمیل ــ جانم ــ میخوای چیکار کنی کمیل به مبل تکیه داد و نالید: ــ نمیدونم،نمیدونم سمانه،به هر راه حلی که فکر میکنم آخرش میخوره به دایی محمد،داغون میشه اگه بفهمه سمانه دست مردانه ی کمیل را در دست گرفت وگفت: ــ نمیخوای بگی این گروه کیه که آرشو مجبور به این کار کردنت؟اصلا چرا تو؟ کمیل پوزخندی زد و گفت: ــ مجبور؟آرش پول لازم داشته ،اونا هم بهش پول میدادن در مقابل اون گزارش من و عکسای تورو تحویل می داده کمیل با تصور اینکه عکس های سمانه در روز عقد و دورهمی های خودمونی در دست آن ها باشد و با چشمان کثیفشان ،همسر پاکش را نگاه می کردند،دستانش از زور خشمـ در دستان سمانه مشت شد. سمانه نگران نگاهی به او اونداخت و گفت: ــ کمیل چی داره اذیتت میکنه،نگا صورتت از عصبانیت سرخ شده ،چرا منو محرمت نمیدونی ؟ ــ تو محرمتر از هرکسی برام سمانه،اما ب عضی حرف ها برای تو سنگینن،تودختری ،لطیفی،حساسی. ــ قول میدم دیگه لطیف نباشم تو هم همه حرفاتو بزن ،باور کن تورو اینجوری آشفته میبینم دلم خون میشه،باور کن ناراحتیت منو هم ناراحت میکنه کمیل لبخند تلخی برروی لبانش نشست،اما تا می خواست جواب حرف های زیبای سمانه را بدهد گوشی اش زنگ خورد. شماره ناشناس بود،کمیل گوشی را برداشت و دکمه اتصال را لمس کرد: ــ بله بفرمایید ــ به به جناب سرگرد ــ شما ــ نشناختی؟تیمور جانتم کمیل لعنتی زیر لب گفت ــ شنیدم از وقتی فهمیدی عکسای زنت دستمه عصبی شدی؟ ــ خفه شو عوضی ــ اوه اوه بی ادب نشو دیگه،میدونی تو اصلا سلیقه نداشتی،اما تو زن گرفتن خوب سلیقه به خرج دادی کمیل عصبی از جایش بلند شد و گفت: ــ ببند دهنتو ،من میکشمت ،میکشمت تیمور به مولا قسم میکشمت ↩️ #ادامہ_دارد... ○⭕️ ✍🏻 #نویسنده: فاطمه امیری ○⭕️ --------------------•○◈❂

❂◆◈○•-------------------- ﴾﷽﴿ ❂○° #پلاک_پنهان °○❂ 🔻 قسمت #صد_نوزده تیمور قهقه ای زد و گفت: ــ البته آرش گفت که مادرت انتخابش کرده،آخ گفتم آرش یادم اومد،بیچاره خیلی ترسیده،از وقتی بچه ها اوردنش داره به خودش میلرزه کمیل وحشت زده گفت: ــ تو چیکار کردی تیمور؟ ــ چیزی که شنیدی پسر سرهنگ رادمنش پیش منه،اگه جونش برات عزیزه بیا به آدرسی که برات میفرستم ــ عوضی ــ پس یادت باشه که تنها بیای،چون از یه آدم عوضی همه چیز برمیاد تماس قطع شد،کمیل سریع شماره امیرعلی را گرفت و به او سپرد که سریع خودش را برساند. به طرف سمانه رفت و بازوانش را دردست گرفت و گفت: ــ سمانه الان امیرعلی میاید دنبالت میرسونتت خونمون ــ چرا تو منو نمیرسونی ــ من باید برم جایی ــ کجا کمیل ــ جایی کار دارم سمانه وحشت زده و با چشمان سرخ از اشک به پیرهن کمیل چنگ زد و گفت: ــ کمیل کجا داری میری؟کی بود که بهت زنگ زد؟چی بهت گفت ــ سمانه سوال نپرس فقط کاری که میگم انجام بده،الانم آماده شو سمانه پیراهن کمیل را بیشتر در مشتش فشرد و نالید: ــ من هیچ جا نمیرم ،فهمیدی؟هرجا تو بری منم میام،کمیل توروخدا راستشو بگو داری پیش همونی که بهت زنگ زد؟ ــ سمانه آروم باش عزیزم سمانه با گریه فریاد زد: ــ چطور آروم باشم لعنتی چطور؟داری خودتو به کشتن میدی میفهمی داری چی میگی؟کمیل احساس بدی به این رفتنت دارم نرو لعنتی نرو بی قراری های سمانه قلب کمیل را به درد آورد،او را به خود نزدیک کرد و بادست اشک هایش را پاک کرد،سمانه که احساس می کرد این دیدار آخر است،تصور نبود کمیل در کنارش اشک هایش را دوباره بر گونه هایش سرازیر کرد،کمیل دوباره اشک هایش را پاک کرد،و سمانه را در آغوش گرفت ،سمانه بین هق هق هایش ،کمیل را صدا می زد،کمیل در حالی که سرش را نوازش می کرد ،با ناراحتی گفت: ــ جانم،جان کمیل،زندگی کمیل،بگو سمانه بگو ــ چرا حس میکنم دیگه نمیتونم ببینمت چرا؟ کمیل که ازبعد تماس این احساسی که بر وجودش رخنه زده بود را پس می زد با این حرف سمانه قلبش تیر کشید،بوسه ای بر سر سمانه نشاند و حرفی نزد. سمانه با مشت ضربه ای به شانه اش زد و گفت : ــ پس تو هم اینو حس کردی،کمیل نرو ،کمیل تنهام نزار،من میمیرم کمیل،بخدا میمیرم از کمیل جدا شد و صورت کمیل را با دو دست گرفت ،چشم های اشکی اش را در چشمان به اشک نشسته کمیل گره زد و با بعض و صدای لرزانی زمزمه کرد: ــ بگو که نمیری کمیل،بخدا من میمیرم،بدون تو نمیتونم کمیل،باور کن حس میکنم قلبم داره از جاش کنده میشه،کمیل حرف برن توروخدا یه چیزی بگو آروم شم کمیل او را در آغوش کشید،و به اشک هایش اجازه جوشیدن داد،چقدر سخت بود ،سمانه اینگونه بی قراری کند و او نتواند کاری کند. ↩️ #ادامہ_دارد... ○⭕️ ✍🏻 #نویسنده: فاطمه امیری ○⭕️ --------------------•○◈❂

❂◆◈○•-------------------- ﴾﷽﴿ ❂○° #پلاک_پنهان °○❂ 🔻 قسمت #صد_بیست کمیل در را بست،و به طرف امیرعلی رفت: ــ برسونش خونه خودمون،محافظارو هم اگه چیز مشکوکی دیدی بیشتر کن ــ نمیخوای بگی کجا میخوای بری؟تنهایی از پس تیمور بر نمیای ــ نزار پشیمون بشم که بهت گفتم ــ اما تنهای.. ــ این قضیه رو خودم تنهایی باید تمومش کنم ،حواست به سمانه باشه،میخوام خودت شخصا حفاظت اونجارو بگیری نه کس دیگه ای ــ نگران نباش ــ برید بسلامت امیرعلی سوار ماشین شد،کمیل نگاهش به نگاه خیس سمانه گره خورد،ماشین روشن شد و اخرین تصوری که کمیل از سمانه داشت ،چشمان اشکی و پر ا حرف او بود.... سمانه در طول مسیر حرف نزد،و فقط صدای گریه های آرامش سکوت اتاقک کوچک ماشین را می شکست. به محض رسیدن امیرعلی ماشین را به داخل خانه رفت،سمانه پیاده شد و منتظر امیرعلی ماند. ــ چیزی شده خانم حسینی؟ ــ کمیل کجا رفته؟ ــ نمیدونیم،با اینکه کمیل قبول نکرد دخالت کنیم اما من به سرهنگ رادمنش رو در جریان گذاشتم ــ اگه خبری شد خبرم کنید ــ حتما،بقیه هم نباید چیزی بدونن سمانه به علامت تایید سری تکان داد،و وارد خانه شد. صغری و سمیه خانم با دیدن سمانه از جایشان بلند شدند. ــ دخترم سمانه گریه کردی؟ سمانه میـ دانست الان هم مثل همیشه چشمانش از شدت گریه سرخ شده اند. ــ سمانه کمیل هم تورو مجبور کرد بیای خونمون؟من دانشگاه بودم زنگ زد گفت باید بیای خونه سمانه روی مبل نشست و آرام گفت: ــ آره ــ برای همین گریه کردی؟ ــ با کمیل بحثم شد سمیه خانم کنارش نشست و سرش را در آغوش گرفت و مهربانانه گفت: ــ عزیز دلم دعوا نمکـ زندگیه،کمیل شاید عصبانی بوده یه چیزی گفته والا کمیل تورو از جونش هم بیشتر دوست داره سمیه خانم نمی دانست که با این حرف های چه آتشی بر جان این دختر می زد. ــ نگفت چرا باید تو خونه بمونیم؟دلم خیلی شور میزنه ↩️ #ادامہ_دارد... ○⭕️ ✍🏻 #نویسنده: فاطمه امیری ○⭕️ --------------------•○◈❂

❂◆◈○•-------------------- ﴾﷽﴿ ❂○° #پلاک_پنهان °○❂ 🔻 قسمت #صد_بیست_یک سمانه نتوانست جلوی هق هق اش را بگیرد،چطور میتوانست به او بگوید که کمیل عمری است خیلی چیز ها را از تو پنهان کرده؟ چطور بگوید که ممکنه تکیه گاهت را از دست بدی؟ چطور بگوید شاید دیگر کمیلی نباشد؟ صدای گریه اش در کل خانه پیچید و سمیه خانم او را در آغوشش فشرد و این بی قراری ها را به پای ناراحتی اش از کمیل گذاشت . غافل از اتفاقی که برای پسرش در حال افتادن بود، عروسش را دلداری می داد.... ** ساعت از ۱۲شب گذشته بود و خبری از کمیل نشد،سمانه کنار پنجره ایستاده بود و از همانجا به در خیره شده بود،سمیه خانم و صغری هم با آمدن امیرعلی و چند نفر دیگر به خانه و کشیک دادنشان، کم کم به عادی نبودن قضیه پی بردند و بی قراری هایشان شروع شد،سمانه نگاهی به سمیه خانم که مشغول راز و نیاز بود انداخت ،صدای جابه جا شدن ظرف ها از آشپزخانه می آمد،صغری مشغول شستن ظرف های شام بود،شامی که هیچکس نتوانست به آن لب بزند،حتی شامی که برای آقایون فرستاده بودند،امیرعلی دست نزده آن ها را برگرداند،هیچکس میل خوردن چیزی نداشت،مثل اینکه ترس از دست دادن کمیل بر دل همه نشسته بود. سمانه براس چند لحظه چشمانش را بر روی هم گذاشت،تصویر کمیل در ظلمت ‌جلویش رنگ گرفت، ناخوداگاه لبخندی بر لبش نشست،اما با باز شدن در سریع چشمانش را باز کرد، با دیدن مردی کمر خمیده سریع از جایش بلند شد ،چادرش را سر کرد و بیرون رفت. مرد از دور مشغول صحبت با امیرعلی بود،می دانست کمیل نیست اما عکس العمل های امیرعلی او ترسی بر دلش انداخت،نزدیکشان شد که متوجه لرزیدن شانه های امیرعلی شد،با خود گفت: ــ داره گریه میکنه؟؟ با صدای لرزانی گفت: ــ چی شده؟ با چرخیدن هر دو ،سمانه متوجه محمد شد،با خوشحالی به سمتش رفت و گفت: ــ خداروشکر دایی بلاخره اومدی؟ ــ آره دایی جان سمانه مشکوک به او نگاه کرد ،غم خاصی را در چشمامش حس می کرد،تا میخواست چیزی بگوید متوجه خون روی لباسش شد با وحشت گفت: ــ دایی زخمی شدی؟ ــ نه دایی خون من نیست با این حرفش خود و امیرعلی نتوانستند خودشان را کنترل کنند ،و صدای گریشان بالا گرفت. سمانه با ترس و صدای لرانی گفت: ــ دایی کمیل کجاست؟ ــ.... ــ دایی جوابمو بده،کمیل کجاست،جان من دایی بگو داره میاد محمد سرش را پایین انداخت و گفت: ــ شرمندتم دایی دیر رسیدیم ↩️ #ادامہ_دارد... ○⭕️ ✍🏻 #نویسنده: فاطمه امیری ○⭕️ --------------------•○◈❂

#تلنگرانه دیدین بعضیا میگن : "من‌نه‌مذهبیم‌و‌نه‌غیر‌مذهبی" خب این یعنی چی دقیقا!؟ امام‌حسین‌ گفته: هرگز کسی مثل من با کسی مثل یزید بیعت نمیکند! یعنی تموم آدما یا حسینی‌ان‌ یا یزیدی.. متضاد خوب میشه بد متصاد سفید میشه سیاه متضاد بهشت میشه جهنم "متضاد مذهبی هم میشه غیرمذهبی" تو یا مذهبی و باخدا هستی یا غیرمذهبی و بی‌خدا..! بین این دو چیزی وجود نداره! خودت رو با این جمله توجیه نکن!🚶‍♀ #بر_چهره_دلگشای_مهدی_صلوات

🔴 آیا سزاوار هست روزها بگذره و ما یادی از امام زمان نکنیم؟... سخنران استاد عالی #الـٰلّهُمَ_عجــِّلِ‌_لوَلــیِّڪَ‌_اَلْفــَرَجْ‌ #بحق‌_حضࢪٺ‌_زینب‌_کبری_سلام‌_الله‌_علیها‌ #بر_چهره_دلگشای_مهدی_صلوات #اَلّلهمَ_صَلِّ_عَلی_مُحمَّد_وَ_آلِ_مُحمَّد_وَ_عَجِّل_فَرَجهُم

💠 برای اینکه به راحتی برای نماز شب بیدار شوم چه کنم؟ ما ز بالاییم و بالا می‌رویم #الـٰلّهُمَ_عجــِّلِ‌_لوَلــیِّڪَ‌_اَلْفــَرَجْ‌ #بحق‌_حضࢪٺ‌_زینب‌_کبری_سلام‌_الله‌_علیها‌ #بر_چهره_دلگشای_مهدی_صلوات #اَلّلهمَ_صَلِّ_عَلی_مُحمَّد_وَ_آلِ_مُحمَّد_وَ_عَجِّل_فَرَجهُم

🍁الهی... 💫 درسڪوت شب 💫تمام سختی 💫 روزمان را به تو می سپاریم 💫سلامت را ارمغان 💫 فردای من و دوستانم کن 💫و همزمان 💫 باطلوع آفتاب فردایت، 💫هدیه ای الهی ازنوع آرامش 💫 خودت به زندگی 🍁همـه ما هدیه فرمـا شبتون زیبـا و در پناه خدا 🍁 🍁🍂

حالا براي اينكه برگردي به خانه ديگر نداري هيچ عذري و بهانه از بس مرا كردي عصاي خويش آخر تو از نفس افتادي و من هم زشانه مردانگي كردي و با بال شكسته پرواز كردي از كران تا بي كرانه تسبيح بودي و علي سرگرم ذكرت حالا ولي گشتي گسسته دانه دانه فرياد يا فضه خذينيِ تو گم شد در لابلاي خنده هاي وحشيانه تو سعي خود را واقعا كردي ولي حيف اين بار هم افتاده از دست تو شانه

آفریدند تو را مادر عالم باشی آفریدند تو را تا که مقدم باشی آفریدند تو را پیش تر از هرچه که هست تا که محبوبه ی حق باشی و اعظم باشی آفریدند تو را نور دهی چون خورشید مایه ی روشنی عالم و آدم باشی آفریدند تو را پاک تر از حور و ملک که تو پاکیزه تر از حضرت مریم باشی اسوه ی ناله و اشک و غم و دردی زهرا که تو مظلومه ترین بانوی عالم باشی یثرب از گریه ی تو یک شب آرام ندید لحظه ای بود مگر فاطمه بی غم باشی ؟ به کبودی تو سوگند محبان توایم تو دعا گوی اهالی محرم باشی

مادری خورده زمین ،خاک دو عالم به سرم عالمی گشته حزین ،خاک دو عالم به سرم. . . پسری دیده که مادر به زمین افتاده وایم از آن و از این ،خاک دو عالم به سرم. . . چادر و گونه ی مادر به گمانم هر دو گشته با خاک عجین ،خاک دو عالم به سرم. . . آنقدر ضربه ی سیلی بخدا محکم بود ناله زد عرش برین ،خاک دو عالم به سرم. . . دیده ای تار شد و حاصل گستاخی شد ورم چشم و جبین ،خاک دو عالم به سرم. . . ضربت سیلی ملعون حسنش را دق داد ضربه هم داشت طنین،خاک دو عالم به سرم. . . بعد از آن حادثه شرمنده نشد غوغا کرد هیزم آورد، همین ،خاک دو عالم به سرم. . . بر در خانه ی آتش زده ای می کوبید آن لعین ابن لعین ،خاک دو عالم به سرم. . . بیخبر بود گمانم در از این قصه ی شوم میخ هم کرده کمین،خاک دو عالم به سرم بین دیوار و در انگار کسی میلرزد درب و دیوار غمین ،خاک دو عالم به سرم. . . مادری دست به پهلو به زمین افتاده زینب و داغ چنین ، خاک دو عالم به سرم. . . سوخت از داغ غم بستن دستان علی قلب جبریل امین ،خاک دو عالم به سرم. . . قطره خون میچکد از پهلوی مادر به زمین وای از حال زمین ،خاک دو عالم به سرم. . . غم و اندوه تو را با جگر پاره نوشت حیدر خانه نشین ،خاک دوعالم به سرم. .

باز بوی گل یاسی به مشامم خورده است مست کردست مرا هوش و حواسم برده است چادرت را بتکان مادر بی همتایم تا که این دل بشود زنده که اکنون مرده است هرکسی را که نظر بر دل و جانش نکنی ضربه خورده به روانش و دگر افسرده است بسکه پاکی و طهارت نسبی، صدیقه واژه "طاهره" در پیش شما سر خورده است بسکه تو عاشق حیدر شده ای ای بانو بغض حیدر، زتن منکر او افشرده است بین کوچه چه نهیبی زده ای بر دشمن عالم از هیبت مردانه تو جاخورده است ای جوان مادر زینب چه شکسته ای شده ای چه شد اینگونه شدی،برگ گلت پژمرده است چشمهای صدفت درّ گران می ریزد بشکند دست هرآنکس که تو را آزرده است با فشردن بشود عطر گل افشان، ای وای باز بوی گل یاسی به مشامم خورده است علی اکبر نازک کار

خودم دیدم خمیده راه می رفت به سوی خانه با صد آه می رفت خودم دیدم عدوی بی حیا را که می زد تا زیان بر روی زهرا خودم دیدم عدو با ضرب سیلی میان کوچه رویت کرده نیلی خودم دیدم که زهرا ناله می زد ز پهلو ناله هجده ساله می زد خودم دیدم عدو با تازیانه به رخسارت کشیده وحشیانه خودم دیدم هوا را تیره و تار دریده سینه ات از ضرب مسمار خودم دیدم که رد خون سینه چکیده بر زمین از ظلم و کینه خودم دیدم که پهلویت شکستند برای انتقام از تو نشستند عدو مسمار در بر سینه آویخت خودم دیدم که خون از سینه می ریخت خودم دیدم به سوی تو دویدند میان کوچه رویت را دریدند بگو دیگر ز شرح ماجرایش عدو آتش زده بر آن سرایش.

غزل در اوّلين بيت خودش پژمرد و پرپر شد همين كه قافيه در دوّمين مصراع ، مادر شد كسي كه كوثر قرآن شود هرگز نمي سوزد غلط گفتند آتش دست بر دامان معجر شد مصيبت هرچه نازل شد پس از او بر عزيزانش شروعش از تباني كردن ديوار با در شد چه شبها كه قنوت خويش را ميخواند با يك دست چه شبها كه تماشايش بلاي جان حيدر شد نظام خانه ، بي مادر ، ز هم مي پاشد و ديديم پس از زهرا چگونه جمعشان ، جمع مُكسَّر شد مبر اي روضه خوان ما را به گودال پُر از نيزه همين جا پشت اين در بود كه ارباب ، بي سر شد...

#قسمت_دهم #فریادمهتاب

من مى خواهم براى تو از مادر مظلوم مدینه سخن بگویم، همسفر من باش! بیا به مدینه سفر کنیم و از حوادثى که بعد از وفات پیامبر در آن شهر روى داد، باخبر شویم. به راستى چگونه شد که مردم مدینه، عهد و پیمان خود را شکستند و مظلومیّت دختر پیامبر را رقم زدند؟ من مى خواهم تو را با حماسه اى که حضرت فاطمه(س)، آن را آفرید، آشنا کنم. حماسه یارى حقوحقیقت! حماسه اى به بلندى تاریخ آزادى وشرافت! من مى خواهم مظلومیّت مادرم فاطمه(س) را بیان کنم و تو را از ماجراى خانه اى باخبر کنم که در آتش کینه سوخت! دوست من! بیا با هم دفترِ تاریخ را باز کنیم و در ده ها کتاب پژوهشى - تاریخى به جستجوى حقیقت بپردازیم تا بدانیم بر مادرِ مظلوم شیعه چه گذشته است.