#درس_مهدویت_ش11 ویژگی های امام جانشین پیامبر(ص) که ضامن تداوم حیات دین و نیز پاسخگوی نیاز های بشراست شخصیت ممتازی است که به تناسب جایگاه والای پیشوایی و رهبری، ویژگی هایی دارد که مهمترین آنها عبارتند از: تقوا و پرهیزگاری و برخورداری از ملکه عصمت به گونه ای که کوچکترین گناهی از او سر نمی زند. علم ودانش که از علم پیامبر(ص) سرچشمه گرفته است و متصل به علم الهی است. بنابراین پاسخگوی همه در تمام زمینه های مادی و معنوی، دینی و دنیوی است. آراستگی به فضائل و سجایای اخلاقی در بالاترین درجات؛ توان اداره جامعه بشری و مدیریت صحیح آن براساس آموزه های دینی؛ با توجه به صفات یاد شده برای امام، بدیهی است که انتخاب چنین فردی از توان و دانش مردم بیرون است و تنها خداوند است که به سبب علم بی نهایت خود می تواند پیشوایان و جانشینان پیامبر(ص) را برگزیند. بنا براین از مهمترین ویژگی های امام، منصوب بودن اوازسوی خداست. 🌷 اللّهُـــمَّ عَجـِّــل لِوَلیِّــکَ الفَـــرَج 🌷 https://eitaa.com/mahdavibavar

روز جمعه شد و دلبر نیومد... https://eitaa.com/mahdavibavar

#درس_مهدویت_ش12 علم امام امام که سمت پیشوایی ورهبری مردم را به عهده دارد؛ لازم است دین را در تمامی زوایای خود بشناسد و به قوانین آن آگاهی کامل داشته باشد ونیز با دانستن تفسیرآیات قران و احاطه کامل به سنّت پیامبر(ص) به تبیین معارف دین پرداخته و به همه سؤلات مردم در موضوعات مختلف پاسخ دهد و آنها را به بهترین شیوه راهنمایی کند. بدیهی است که چنین مرجع علمی می تواند مورد اعتماد و تکیه گاه تودها قرار گیرد و چنین پشتوانه علمی تنها به واسطه اتصال به علم الهی می تواند وجود داشته باشد به همین دلیل است که شیعه معتقد است علم امامان و جانشینان واقعی پیامبر(ص) برگرفته از علم بیکران خدایی است. امام علی علیه السلام درباره علامت های امام برحق می فرماید:«امام آگاهترین فرد است به حلال و حرام خدا واحکام گوناگون و اوامر و نواهی او و هرآنچه مردم نیازمند هستند. https://eitaa.com/mahdavibavar

#درس_مهدویت_ش13 عصمت امام یکی ازصفات مهم امام و شرایط اساسی امامت،« عصمت» است و آن ملکه ای است که از علم به حقایق و اراده ای قوی به وجود می آید و امام به سبب برخورداری ازاین دو، از ارتکاب هر گناه وخطایی خوداری می کند. امام هم در شناخت و تبیین معارف دینی و هم در عمل به آنها و هم در تشخیص مصالح و مفاسدجامعه اسلامی، معصوم از لغزش می باشد. برای عصمت امام، دلائل عقلی و نقلی ( از قران و روایات)، وجود دارد. مهمترین دلیل های عقلی عبارتند از: الف: حفظ دین و راه ورسم دینداری، در گرو عصمت امام است. چون امام مسئولیت حفظ دین از تحریف و هدایت دینی مردم رابه عهده دارد ونه تنها سخن اوکه رفتار او و تأیید و عدم تأییدش نسبت به عمل دیگران، در رفتار جامعه تأثیر می گذارد. پس باید در فهم دین و عمل به آن از هر لغزشی محفوظ باشد تا پیروان خود را به گونه صحیح، هدایت کند. ب: یکی از دلائل نیاز جامعه به امام این است که مردم در شناخت دین و اجرای آن، مصون از خطا نیستند. حال اگر پیشوای مردم نیزچنین باشد، چگونه می تواند مورد اعتماد کامل آنها قرار گیرد؟ به بیان دیگر اگر امام معصوم نباشد، مردم در پیروی از او و انجام همه دستوراتش، دچار تردید خواهند شد. https://eitaa.com/mahdavibavar

#درس_مهدویت_ش14 آیات دال بر عصمت امام آیاتی از قران نیز برلزوم عصمت امام دلالت دارد که یکی ازآنها آیه124 سوره بقره است. در این آیه شریفه آمده است که پس از مقام نبوت، خداوند مقام والای امامت را نیز به حضرت ابراهیم علیه السلام عطا فرمود. انگاه حضرت ابراهیم از خداوند درخواست کرد که مقام امامت را درنسل او نیز قراردهد. خداوند فرمود: «عهد من( امامت) به ستمگران و ظالمان نمی رسد». یعنی منصب امامت مخصوص آن دسته از ذرّیه ابراهیم علیع السلام است که ظالم نباشد. حال با توجه به اینکه قران کریم، شرک به خدا را ظلم بزرگ دانسته ونیز هر گونه تجاوز از دستورات الهی(= گناه) راظلم به نفس شمرده است، هرکس در برهه ای از زندگی خود، مرتکب گناهی شده، مصداق ظالم بوده و شایسته مقام امامت نخواهد بود. به بیان دیگر، بدون شک حضرت ابراهیم علیه السلام «امامت» را برای آن دسته از ذرّیه خود که در تمام عمرگناه کار بوده و یا در آغاز نیکو کار بوده و سپس بدکار شده اند، درخواست نکرده است.بنابراین دو دسته باقی می ماند: 1: آنان که در آغاز، گناه کار بوده و سپس توبه کرده و نیکوکار شده اند. 2: آنها که هیچ گاه مرتکب گناهی نشده اند. خداوند در کلام خود، دسته اول را استثنا کرده است. نتیجه اینکه مقام « امامت» تنها به دسته دوم اختصاص دارد. https://eitaa.com/mahdavibavar

سخنرانی آقای قزوینی در رابطه با احمد الحسن بصری جهت نشر فرهنگ مهدویت و مقابله با مدعیان دروغین نشر دهید https://eitaa.com/mahdavibavar

-آقا! قنوت سبز نمازم به التماس در آمد چه مي‌شود که مرا هم به نام در قنوتت دعا کنی... فرج مولا صلواتــــــ 🍃💕#اَلَّلهُمـّ_عجِّل‌_لِوَلیِڪ_َ‌الفَرَج🍃💕 https://eitaa.com/mahdavibavar

❤️ #دلنوشته_صوتی_مهدوی 📝 هیچ کس به من نگفت... کاش به ما از کودکی گفته می شد که شما... https://eitaa.com/mahdavibavar

#درس_مهدویت_ش15 مدیریت اجتماعی امام ازآن جا که انسان، موجودی اجتماعی است و اجتماع بر روح و روان و رفتار او تأثیر فراوانی دارد لازم است برای تربیت صحیح و رشد او به سوی قرب الهی، زمینه های اجتماعی مناسب پدید آید و این در سایه تشکیل یک حکومت الهی، ممکن خواهد بود. بنابراین امام و پیشوای مردم باید توان اداره امور جامعه را دارا بوده و با استفاده از تعالیم قران و سنت نبوی(ص) و بهره گیری از عناصر کارآمد، حکومتی اسلامی را پی ریزی کند. https://eitaa.com/mahdavibavar

#درس_مهدویت_ش16 آراستگی امام به کمالات اخلاقی امام که پیشوا و راهبر جامعه است باید از همه بدی ها و رذائل اخلاقی دور بوده و در مقابل، همه کمالات اخلاقی را در عالی ترین حدّ آن دارا باشد زیرا او به عنوان انسان کامل بهترین الگو برای پیروان خود به شمار می رود. امام رضا (علیه السلام) فرمود: « برای امام نشانه هایی است: او دانا ترین،... پرهیزکارترین، برد بارترین، شجاع ترین، سخاوتمند ترین و عابدترینِ مردم است.» بعلاوه او در مقام جانشینی پیامبر(صلی الله علیه و آله و سلم) در پی تعلیم و تربیت انسان هاست. بنابراین خود باید پیش از همگان و بیش تر از مردمان، به اخلاق الهی آراسته باشد. امام علی (علیه السلام) می فرماید: کسی که به امر خدا، خود را امام مردم قرار داده است براوست که پیش از تعلیم دیگران، به تعلیم خود همّت گمارد و باید دیگران را به وسیله رفتار خود تربیت کند پیش ازآنکه با گفتار تربیت کند. https://eitaa.com/mahdavibavar

#درس_مهدویت_ش17 نصب امام از سوی خدا از دیدگاه شیعه،امام و جانشین پیامبر تنها به دستور خداوند و انتخاب او انجام می گیرد و پیامبر، امام پی از خود را معرفی می کند. بنابراین هیچ فرد یا گروهی حق دخالت در این امر را ندارند. ضرورت نصب امام از سوی خداوند دلیل هایی دارد از جمله: الف: به فرموده قرآن، حاکم مطلق برهمه چیز خداوند است و همه باید تنها از او اطاعت کنند. بدیهی است این حاکمیت می تواند از سوی خداوند به هر کسی، مطابق شایستگی و مصلحت داده شود. بنابراین، همان گونه که پیامبربه وسیله خدا انتخاب می گردد، امام نیز به تعیین الهی، بر مردم ولایت می یابد. ب: پیش از این برای امام، ویژگی هایی را از قبیل عصمت و علم و... بیان کردیم. روشن است که یافتن وشناختن کسی که دارای این صفات، آن هم در عالی ترین درجه باشد تنها به وسیله خداوند که دانای به آشکارو نهان انسانهاست، امکان پذیر است. همان گونه که خداوند در قرآن کریم به ابراهیم می فرماید: من تورا به مقام امامت مردم قرار دادم . https://eitaa.com/mahdavibavar

#درس_مهدویت_ش18 بیانی جامع و زیبا از زبان عصمت بخشی از بیانِ زیبای پیشوای هشتم، حضرت رضا(علیه السلام) را که درباره مقام امام و ویژگی های اوست: « آنها {که در امرامامت اختلاف کردند و گمان کردند که امامت امری انتخابی است} نادانی کردند... مگر مردم ، مقام ومنزلت امامت در میان امت را می دانند تا روا باشد که به اختیار و انتخاب ایشان واگذار شود؟ همانا امامت، قدرش والاتر و شأنش بزرگتر و منزلتش عالی تر و مکانش رفیعتر و عمقش ژرف تراز آن است که مردم با عقل خود به آن برسند یا با ارای خود ان را دریابند... همانا امامت ، مقامی است که خدای عزّ و جل، بعد از رتبه نبوّت و خلّت ( مقام خلیل اللهی) در متبه سوم به ابراهیم (ع) اختصاص داد...امامت، خلافت خدا و خلافت رسول خدا(ص) و مقام امیرالمؤمنین(ع) ومیراث حسن وحسین (ع) است . به راستی که امامت، زمام دین و مایه نظام مسلمین وصلاح دنیا و عزّت مؤمنان است... کامل شدن نماز، روزه، حج و جهاد و... نیز حفظ مرزها به سبب امام( و پذیرفتن ولایت) است. امام، حلال خدا را حلال و حرام خدا را حرام می کند( و مطابق حکم واقعی پروردگار، حکم می کند) و حدود الهی را به پا می دارد و از دین خدا حمایت کرده و با حکمت و مؤعظه نیکو ودلیل رسا به راه پروردگار دعوت می کند. امام مانند خورشید طلوع کننده است که نورش عالم را فرا می گیرد و خودش درافق است به گونه ایی که دست ها ودیدگان به او نرسد. امام، ماه تابان، چراغ فروزان، نور درخشان و ستاره راهنما در شدت تاریکی ها و در راه های شهرها و کویرها ودر گرداب دریاها ( و نجات دهنده از انواع فتنه ها و نادانی ها) است... امام انیس، همراه و پدر مهربان وبرادرتنی و مادرنیکو کاربه فرزند کوچک وپناهگاه بندگان در مصیبت های بزرگ است. امام کسی است که از گناهان پاک و از عیب ها برکنار است. او به دانش مخصوص و خویشتن داری و حلم نشانه دار است... امام ، یگانه روزگار خویش است و کسی به ساحت او نزدیک نمی شود و هیچ دانشمندی با او برابر نمی گردد. نه کسی جای او را می گیرد ونه برای او مثل و مانندی یافت می شود... پس کیست که بتواند امام را بشناسد و یا انتخاب امام بر ای او ممکن باشد؟ هیهات هیهات در اینجا خردها گمگشته و عقل ها سرگردان وحیران گردیده است ( دراینجا) دیده ها بی نور، بزرگان کوچک، حکیمان متحیر... و سخن دانان در مانده اند ازاینکه بتوانند یکی از شوؤن یا فضیلت های امام را توصیف کنند و آنان همگی به عجز و ناتوانی اعتراف می کنند... کافی ج1- باب 15- ح1. https://eitaa.com/mahdavibavar