👆👆 ...باید آن کسی که عمل به این نسخه می‌کند، تبدیل کند آخر دعا را به آنچه مناسب مقام امام زنده و پیغمبر زنده است! بلکه ظاهر آن است که اگر برای نبی یا امام - چه زنده و چه متوفی - باشد، باید تغییر دهد. و مؤیّد این مطلب آن که در کتاب «تسهیل الدواء» بعد از ذکر دعای مذکور، گفته که: ذکر کرده بعضی از مشایخ ما رحمه الله که هر کس اراده کرده که ببیند یکی از انبیا یا ائمّه هدی علیهم السلام را، پس بخواند دعای مذکور را تا آن جا که «أَنْ تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ»، آن گاه بگوید: «أَنْ تُرِیَنِی فُلاناً» [۱] یعنی نام آن را که خواسته، ببرد، و بخواند بعد از آن، سوره شمس، لیل، قدر، کافرون، توحید و معوّذتین را، آن گاه صد مرتبه سوره توحید را بخواند، پس، هرکه را اراده کرده، خواهد دید و سؤال می‌کند از او، آنچه را قصد کرده، و جواب خواهد داد او را - ان شاء اللَّه تعالی -. سوم شیخ مفیدرحمه الله درکتاب اختصاص روایت کرده از یکی از راویان، از حضرت موسی بن جعفرعلیهما السلام که گفت: شنیدم از آن حضرت که می‌فرماید: «هر کسی که برای او حاجتی است به سوی خداوند تبارک و تعالی، و اراده کرده که ما را ببیند و مقام و مرتبه خود را بداند، پس غسل نماید سر شب و مناجات کند به ما (یعنی - واللَّه العالم - که با خدای تعالی مناجات کند به توسّط ما، به این که قسم دهد او را به حقّ ما و متوسّل شود به حضرت او به وسیله ما، که ما را به او بنمایاند و مقام او را در نزد ما به او نشان دهد) پس به درستی که او خواهد دید ما را و می‌آمرزد او را خداوند به سبب ما، و پوشیده نمی شود بر او موضع و محلّ او (یعنی مقام او) ». و بعضی گفته اند: مراد از «مناجات کردن به ما»، این [است که دیدن «ما» را از همّ خود قرار دهد و دیدن و محبّت «ما» را ذکر نفس خود گرداند، که خواهد دید ایشان را. و این غسل مذکور در این خبر، به جهت حاجت مذکوره، یکی از اغسال مستحبّه است که فقها - رضوان اللَّه علیهم - ذکر فرمودند؛ چنانکه علّامه طباطبایی، بحر العلوم رحمه الله در منظومه خود می‌فرماید در ضمن غایات غسل: وَرُؤْیَةُ الإِمامِ فِی المَنامِ لِدَرْکِ ما یُقْصَدُ مِنْ مَرامٍ و ظاهر، بلکه مقطوع این است که نظر سیّد بحر العلوم، به همین خبر باشد؛ چنانکه صاحب «مواهب»، [۱] و غیره تصریح کردند. و مناسب است ذکر یک عمل مختصر برای دیدن علی علیه السلام را درخواب؛ سیّدعلی بن طاووس در «فلاح السائل» روایت کرده که از برای دیدن امیرالمؤمنین علیه السلام را در خواب، این دعا را در وقت خوابیدن بخواند: «اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْئَلُکَ یا مَنْ لُطْفُهُ خَفِیٌّ [۲] وَأَیادِیهِ باسِطَةٌ لا تَنْقَضِی أَسْئَلُکَ بِلُطْفِکَ الخَفِیِّ الَّذِی ما لَطُفْتَ بِهِ لِعَبْدٍ إِلاَّ کَفی أَنْ تُرِیَنِی مَوْلایَ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طالِبٍ علیه السلام فِی مَنامِی». [۳] ---------- [۱]: ۶۴. بحارالانوار: ج ۸۶، ص ۶۱. [۲]: ۶۵. یعنی سوره ناس و فلق. [۱]: ۶۶. بحارالانوار: ج ۵۳، ص ۳۲۹. [۱]: ۶۷. یعنی در این نقل به جای «میّتی»، «فلاناً» گفته شده که مخصوص به میّت نباشد. [۱]: ۶۸. مواهب، شرح منظومه سیّد بحر العلوم است. [۲]: ۶۹. یا مَنْ لَهُ لُطْفٌ خَفیّ، خ. [۳]: ۷۰. بحارالانوار: ج ۵۳، ص ۳۳۰. #مهدیه #خورشید_غایب 🌸🌸🌸🌸🌸 مهدیه 👈https://eitaa.com/Mahdeea

آخرش😂

 آنگاه هدایت شدم نویسنده: دکتر محمد تيجاني تونسی ترجمه: محمدجواد مهري قسمت ۱۳ ...گفت: آيا مى دانى عبد القادر گيلانى كى زائيده شده و در چه دورانى؟ گفتم: ظاهرا در قرن ششم يا هفتم باشد. گفت: بين او و پيامبر چند قرن فاصله است؟ گفتم: شش قرن. گفت: اگر در هر قرنى، دو نسل بيايند، نسبت عبد القادر با پيامبر، نسبت فرزند با جدّ دوازدهمينش است. گفتم: آرى، همين طور است. گفت: پس اين موسى بن جعفر بن محمد بن على بن الحسين و حسين هم فرزند زهرا است، نسبش به پيامبر فقط پس از چهار نيا مى رسد يعنى جدّ چهارمش پيامبر است و به عبارت ديگر او از متولّدان قرن دوّم هجرى است. حال خود بگو، كدام يك از اين دو به رسول خدا «ص» نزديك ترند، موسى يا عبد القادر؟ بدون هيچ فكرى گفتم: معلوم است كه اين نزديك تر مى باشد. ولى چرا ما نه او را مى شناسيم و نه تاكنون نامش را شنيده ايم؟ گفت: همين مورد بحث ما است. و براى همين است كه به شما گفتم كه: شماها مغز را كنار گذاشتيد و به پوست توسّل جستيد! و همچنان صحبت مى كرديم و راه مى رفتيم تا اينكه به يك آموزشگاه علمى رسيديم كه در آنجا طلبه‌ها و اساتيد بودند و با هم بحث می‌کردند. دوستم به من گفت: من كه تو را به اينجا آوردم، مى خواهم به دكترى كه متخصّص در مباحث تاريخى است، معرّفيت كنم. او استاد تاريخ در دانشگاه بغداد است و رسالۀ دكترايش، بحثى است كه درباره عبد القادر گيلانى نوشته و براى تو مفيد خواهد بود. شربت خنكى آشاميديم تا اينكه دكتر رسيد و دوست من پس از سلام بر او، مرا به او معرّفى كرد و از او درخواست نمود، خلاصه اى از تاريخ عبد القادر گيلانى براى من بازگو كند و خود اجازه گرفت كه برود و به بعضى از كارهايش رسيدگى كند. دكتر نوشابه براى هر دومان طلبيد و از اسم و وطن و شغلم سئوال كرد و همچنين از من خواست راجع به معروفيّت عبد القادر گيلانى در تونس برايش تعريف كنم. من هم هرچه در اين زمينه مى دانستم، بازگو كردم تا آنجا كه گفتم: مردم ما معتقدند كه پيغمبر در شب معراج بر دوش عبدالقادر سوار بود، و آنگاه كه جبرئيل از ترس سوختن بالاتر نرفت پيامبر رو به عبدالقادر كرده گفت: «پاى من بر دوش تو است و پاى تو بر دوش تمام اولياء تا روز قيامت است»! دكتر با شنيدن اين سخن، خنده فراوانى كرد و من ندانستم از اين روايتها مى خنديد يا بر اين استاد تونسى كه در حضورش نشسته بود! و پس از بحثى كوتاه راجع به اولياء و بندگان شايسته خدا گفت: در طول هفت سال كه به لاهور (در پاكستان) و تركيّه و مصر و انگلستان و هرجا كه كتابهاى خطّى و نوشتجات منسوب به عبد القادر گيلانى وجود دارد، مسافرت كرده و بر تمام آنها مطّلع شده و از آنها فتوكپى گرفته‌ام و در هيچ يك، ثابت نشده است كه عبد القادر گيلانى از نسل رسول اللّه است، تنها مدركى كه هست يك بيت شعر مى باشد كه منسوب به يكى از نوه هايش است و در آن ادعا مى كند كه «جد من رسول اللّه است» كه علما آن را حمل بر اين روايت مى كنند كه حضرت رسول «ص» مى فرمايد: «من جدّ هر انسان پرهيزكارى هستم». و اضافه كرد كه تاريخ صحيح ثابت مى كند كه عبدالقادر، در اصل يك نفر فارسى است و هرگز از نسل اعراب نمى باشد و خود او در شهرى به نام «گيلان» زاده شده كه در ايران واقع است و نسبت عبدالقادر هم به همان گيلان است. و او به بغداد مهاجرت كرد كه در آنجا علم بياموزد و در وقتى آغاز به تدريس نمود كه فساد اخلاقى در جامعه رايج بود. و چون او مردى پارسا بود، مردم به او علاقمند شدند و پس از وفاتش، طريقۀ قادريه را بنيان نهادند-كه منسوب به او است- همچنان كه پيروان ديگر صوفيها معمولا چنين مى كنند. و افزود: «واقعا اعراب، از اين نظر در حالت نگران كننده و تأسّف آورى قرار دارند». در آنجا غيرت وهابيّت در من به جوش آمد كه فورا به دكتر گفتم: پس تو اى حضرت دكتر، وهّابى هستى زيرا آنها هم مانند تو معتقد به وجود اولياى الهى نيستند! گفت: نه، من هرگز وهابى نيستم. اين جاى تأسّف است كه مسلمانان يا افراط مى كنند و يا تفريط مثلا يا به تمام خرافات ايمان مى آورند و يا اينكه همه چيز را تكذيب مى كنند حتّى معجزات پيامبر اسلام حضرت محمّد «ص» و احاديث او را، زيرا مى بينند اين معجزات و احاديث با هواهاى نفسانى و عقيده هاى غلطشان جور نمى آيد و تناسب ندارد و لذا مى بينى گروهى شرق زده و گروهى ديگر غرب زده شدند، مثلا صوفى‌ها معتقدند كه شيخ عبدالقادر گيلانى در همان حال كه در بغداد است، در تونس نيز مى باشد و ممكن است در آن واحد، بيمارى را در تونس شفا دهد و غرق شده اى را در رود دجله نجات بخشد، اين افراط است. و امّا وهّابيان همه چيز را تكذيب مى كنند تا آنجا كه هركس متوسّل به مقام شامخ حضرت رسول «ص» نيز بشود، مشرك مى دانند، و اين تفريط است. نه، برادر من! ما همان گونه ايم كه خداوند مى فرمايد: 👇

👆 اين تفريط است. نه، برادر من! ما همان گونه ايم كه خداوند مى فرمايد: «وَ كَذٰلِكَ جَعَلْنٰاكُمْ أُمَّةً وَسَطاً لِتَكُونُوا شُهَدٰاءَ عَلَى اَلنّٰاسِ». [۱] . و ما شما را امتى ميانه رو قرار داديم كه گواه بر مردم باشيد. از سخنانش خيلى به وجد آمدم و عجالتا از او تشكّر كردم و اظهار رضايت به گفته هايش نمودم. او هم كيف خود را باز كرد و كتابى را كه دربارۀ عبدالقادر گيلانى نوشته بود، به من اهداء نمود. سپس مرا دعوت به مهمانى كرد، من عذر آوردم و همچنان به سخنان خود درباره تونس و شمال آفريقا ادامه داديم تا دوستم رسيد و به خانه بازگشتيم و ديگر شب شده بود. و در حالى كه تمام آن روز را به بحث و گفتگو و زيارت گذرانده بوديم و خيلى خسته شده بودم، خود را به خواب راحت سپردم. صبح زود از خواب بيدار شدم، نماز خواندم و شروع به خواندن آن كتاب كه درباره زندگى عبدالقادر بود، نمودم، و تا وقتى كه دوستم بيدار شد نيمى از آن كتاب را مطالعه كرده بودم. او پيوسته رفت و آمد مى كرد و مرا دعوت به تناول صبحانه مى نمود ولى پوزش مى طلبيدم و تا كتاب را به آخر نرساندم از جاى برنخاستم. و براستى كه مجذوب آن كتاب شده بودم و مرا در مورد عقيده‌ام نسبت به گيلانى، مشكوك كرده بود كه اين شك چندان طولانى نشد و قبل از اينكه از عراق خارج شوم، بحمد اللّه، شكّم به يقين مبدّل گشت. ---------- [۱]: سوره بقره-آيه ١۴٣. #مهدیه #آنگاه_هدایت_شدم 🌸🌸🌸🌸🌸 مهدیه 👈https://eitaa.com/Mahdeea

ترتیل جزء شانزدهم مصحف شریف قران 🎤استاد شحات محمد انور #مهدیه #قرآن #امام_زمان #رمضان 🌸🌸🌸🌸🌸 به مهدیه بپیوندیم👇 https://eitaa.com/Mahdeea

 خورشید غایب ( مختصر نجم الثاقب ) قسمت ۳۱ اعمالی که با انجام آن می‌توان پیامبرصلی الله علیه وآله وسلم را در خواب دید اول در «تفسیر برهان» و «مصباح کفعمی» از کتاب «خواصّ القران» منقول است که روایت کرده از حضرت صادق علیه السلام که: «هرکس مداومت کند خواندن سوره مزّمّل را، می‌بیند پیغمبرصلی الله علیه وآله وسلم را و سؤال می‌کند از آن جناب، آنچه می‌خواهد، و خداوند عطا می‌فرماید به او، آنچه خواسته از خیر». دوم کفعمی روایت کرده که: «هر کس سوره قدر را در وقت زوال، صد مرتبه بخواند، پیغمبرصلی الله علیه وآله وسلم را خواب می‌بیند». سوم محدّث جلیل، سیّد هبة اللَّه بن ابی محمّد موسوی، معاصر علّامه حلّی، در مجلد اول کتاب «مجموع الرائق» روایت کرده که: «هر کس مداومت کند تلاوت سوره جنّ را، می‌بیند پیغمبرصلی الله علیه وآله وسلم را و سؤال می‌کند از او، آنچه می‌خواهد». چهارم و نیز در آنجا روایت شده که: «هر کس سوره کافرون را در نصف شب جمعه بخواند، آن حضرت را خواهد دید». پنجم خواندن «دعای مُجیر» با طهارت، هفت مرتبه وقت خواب، بعد از گرفتن هفت روز، روزه. ششم خواندن دعای معروف به «صحیفه» که روایت شده است در «مهج الدعوات» و غیره، با طهارت، پنج مرتبه؛ هر دو را شیخ کفعمی نقل فرموده. هفتم و نیز کفعمی از جناب صادق علیه السلام روایت کرده که: «هر کس بخواند سوره قدر را بعد از نماز ظهر و پیش از ظهر، بیست و یک مرتبه، نمی میرد تا این که ببیند پیغمبرصلی الله علیه وآله وسلم را». هشتم و نیز از «خواصّ القرآن» نقل کرده که: «هر کس بخواند در شب جمعه، بعد از ادای نماز شب، سوره کوثر را هزار مرتبه و صلوات بفرستد بر پیغمبرصلی الله علیه وآله وسلم هزار مرتبه، می‌بیند پیغمبر صلی الله علیه وآله وسلم را در خواب خود». نهم در بعضی از مجموعه‌های معتبره دیدم که: «هر کس اراده کرده که بیند سیّد انبیا صلی الله علیه وآله وسلم را در خواب، پس دو رکعت نماز بخواند بعد از نماز عشاء، به هر سوره که خواسته، آن گاه بخواند این دعا را صد مرتبه: بسم اللَّه الرحمن الرحیم «یا نُورَ النُّورِ یا مُدَبِّرَ الأُمُورِ بَلِّغْ مِنِّی رُوحَ مُحَمَّدٍ وَأَرْواحَ آلِ مُحَمَّدٍ تَحِیَّةً وَسَلاماً». #مهدیه #خورشید_غایب ❤️❤️❤️❤️❤️ مهدیه👈https://eitaa.com/Mahdeea