‌ ‌سبحانَ مَن‌ خلَق البَهْتيٖمي ‌

‌ زاهد اَر راه به رندی نَبَرَد، معذور است؛ عشقْ کاری‌ است که موقوفِ هدایت باشد (حافظ)

‌ «فَاجْعَلْنِی یَا مَوْلٰایَ مِنْ هَمِّکَ» ‌

جاری بر جانِ جمیلِ شاه‌ الشعراء استاد عسکر شاهی اردبیلی (حفظه‌ الله‌ تعالی) ‌

‌ آنچه جالب است، این است که اینها عباراتِ محی‌الدین ابن عربی است. ‌

‌ «شهادت» فضیلت است. پیامبرِ ما، أفضل الأنبیاء است؛ نمی‌شود پیامبری فضیلت‌ای داشته باشد و پیامبرِ ما فاقدِ آن باشد. یحییٰ و اسماعیلِ صادق‌الوعد و بسیاری از أنبیایِ بني‌إسرائیلْ شهیداً از دنیا رفته‌اند. ‌پیامبرِ ما نیز در راهِ خدا، و به دستِ خبیث‌ترین مخلوقاتِ خدا، شهیداً و مسموماً از دنیا رفت. لعنة الله علیهما و علَی ٱبنتَیهما. ‌‌

‌‌فایلِ مکتوبِ یک جلسه از جلساتِ درسِ خارجِ «فقهِ هنر» استاد: یکی از مشاااااهیرِ حوزه‌ی علمیه‌ی قم المقدسة اگر این درسِ خارج است، بنده شخصاً قادر هستم (خارج که سهل است) درسِ کهکشان برگزار کنم. ‌‌

. بله، صدای دهل از دور خوش است. و گمان‌ام باید استغفار کنم، بابتِ ترجیحِ واجب بر أوجب؛ که -بالبداهة- واجد الواحدة، أحسنُ حالاً است از فاقد الحُسنَیَین ‌

‌ صلی الله علیک یا رسول الله ‌

‌ «علی بهشتِ من است از خدا خواسته‌ام پیش از او بمیرم» ‌‌

‌ رحمة للعالمین صلی الله علیه و آله: ... و يقول اللّه تعالى لملائكته: «يا ملائكتي، أُنظُروا إلى أَمَتي فاطمة سيدة إمائي قائمة بين يديّ ترتعد فرائصها من خيفتي، و قد أقبلَت بقلبها عبادتي، فأُشهِدُكم أنّي قد آمنتُ شيعتَها من النّار». و إنّي لمّا رأيتها ذكرتُ ما يُصنَع بها بعدي؛ كأنّي بها و قد دخل الذلُّ بيتَها، و انتهكت حرمتُها و غصبت حقها و منعت إرثها و كسرت جَنبها و أَسقَطت جنينَها و هي تنادي «يا محمّداه»، فلا تُجاب، و تستغيث فلا تُغاث. فلا تزال بعدي محزونةً مكروبة باكية، فتذكر انقطاعَ الوحي من بيتها مرة و تتذكر فراقي أخرىٰ، تستوحش إذا جَنَّها اللّيلُ لِفَقد صوتيَ الذي كانت تستمع إليه إذا تهجّدتُ بالقرآن. ثم تَرىٰ نفسَها ذليلةً بعدَ أن كانت في أيّام أبيها عزيزة، فعند ذلك يُؤنِسُها اللّهُ -تعالى ذكره- بالملائكة، فنادَتها بما نادت به مريمَ بنتَ عمران فتقول «يا فاطمة، إنّ اللّهَ اصطفاكِ و طهّركِ و اصطفاكِ على نساء العالمين». ‌ . صلّی اللهُ علیک یا رسول الله، و علی أهل بیتک المظلومین ‌‌