. فی‌المثل اینجا برادر ثابتی هم برعکس استدلال کرده‌اند هم اشتباه؛ اولاً بر اساس سابقه‌ی رأی در استان‌های مذکور، ثانیاً کمپین انتخاباتی پزشکیان که از روز اول بر قومیت‌ها و اقلیت‌های حاشیه (به تعبیر خودش کسانی که صدایشان شنیده نمی‌شود) و ثالثا آذری بودن او از اول هم انتظار می‌رفت در استان‌های مذکور رای بالاتری داشته باشد. کما اینکه تفاوت آراء در دور اول هم حاکی از همین مطلب بود. لذا این موضوع نه‌تنها کشف جدیدی نیست بلکه ستاد آقای جلیلی باید پاسخ بدهد چرا از قبل برای کمبود رای نسبت به آقای پزشکیان در این مناطق تدارکی نداشته است؟ اگر بر تحلیل غلط رای قومیتی حساب باز کنیم باید بگوییم آقای جلیلی هرگز نمی‌توانست از آذری‌زبان‌ها رای بالا بگیرد ولی این درحالی است که آراء آقای پزشکیان از کردها و بلوچ‌ها هم بالا بود. خب آیا آقای جلیلی نمی‌بایست در کمپین‌شان این مخاطب را نه با حد وسط قومیت بلکه با دلالت‌های دیگر هدف قرار می‌داد؟ دوم اینکه گفتیم تقریر مباینت میان عامل قومیت و عوامل گفتمانی و سیاسی اشتباه و فریبنده است. این عوامل در هم تنیده است و در یک زنجیره هم‌بستگی قرار دارد و سنجش عددی نسبت‌ها و تداخل‌های آن غیرممکن نیست. کما اینکه در انتخابات ۷۶ و ۹۲ و ۹۶ رای بالای اصلاحات در این استان‌ها مثال نقضی است بر رای قومیتی. پس گفتار سیاسی اصلاحاتی در اکثر نزدیک به همه‌ی دوره‌ها برای این استان‌ها جاذبه بیشتری داشته و امسال شگفت‌زده شدن بی‌معناست. که عرض شد این نقطه نیاز به پژوهش و داده بیشتر دارد. @Mahdi_Takallou

خلع زیورآلات.. نمی‌دانم این پویش زنانه‌ی «درآوردن زیورآلات به احترام مخدرات» در دهه محرم جدید است یا مسبوق به سابقه، رایج است یا محدود، اما هر چه هست بسیار لطیف است. این لطافت از باب «شدت» و «عمق» مواسات و همذات‌پنداری با مخدرات جلب توجه می‌کند. این چیزی حتی بیشتر از هم‌ذات‌پنداری است و بیشتر نوعی «در ذات فناشدگی» است. زن با این کنش خودش را به دریای وجود مقدس مخدرات می‌اندازد و تلاش می‌کند با «خود ذات» یکی شود. در جهان مردانه کم‌تر شاهد چنین شدت و عمقی هستیم و کمتر مشابه این اتصال موجود است و موج می‌زند. نکته‌ی جالب دیگر این که «امر زنانه» همزمانی که به شدت عمیق و شخصی است و به حالات عرفانی می‌نماید از سوی دیگر قابلیت نمادشدگی بالایی نیز دارد. در عین اینکه بسیار درونی و عمیق است اما به سرعت جلوه‌‌ای بیرونی و مناسک‌ساز به خود می‌گیرد و می‌تواند در قالب یک پویش و بعداً به عنوان یک رسم وارد فضای فرهنگی شود. @Mahdi_Takallou

🔉 انحطاط متحجّرانه؛ انعطاف‌پذیری متفکّرانه 📅 جلسۀ اول | ‌۱۴۰۳/۰۴/۱۶ 🕌 دانشگاه امام صادق(ع) 🔰 هیئت میثاق با شهدا 👈 فهرست مطالب + کیفیت بهتر @Panahian_ir @Panahian_mp3

🔉 انحطاط متحجّرانه؛ انعطاف‌پذیری متفکّرانه 📅 جلسۀ دوم | ‌۱۴۰۳/۰۴/۱۷ 🕌 دانشگاه امام صادق(ع) 🔰 هیئت میثاق با شهدا 👈 فهرست مطالب + کیفیت بهتر @Panahian_ir @Panahian_mp3

دامان نوحزب‌الهی‌گری و چنگ نوچنارها

دامان نوحزب‌الهی‌گری و چنگ نوچنارها #مهدی_تکلو در یادداشتی با عنوان «من کنار خودجوش‌ها می‌ایستم» انگیزه‌ی اصلی‌ام را در حمایت از آقای جلیلی در ‌‏دور دوم بیان کردم. نقطۀ پیوند من با او به جز مختصات شخصی و انقلابی‌اش، جاذبه‌ی نیروی مبارک ‌‏حزب‌الهی خودجوش اطراف ایشان بود. اما ماجرای «خودجوش‌ها» با «پاجوش‌ها» متفاوت است. من به ‌‏دلایل متعددی از داستان رمانتیک «غلبه پاجوش‌ها و بر چنارها» حذر دارم و معتقدم امروزه واجب‌ترین ‌‏کار تمایز خودجوش‌ها از پاجوش‌هاست؛ همانگونه که سالهاست به بهانه‌ی «مسئله زن» بر اهمیت گندزدایی ‌‏از دین و انقلاب اسلامی و پرتو افکندن بر الهیات تحجر می‌نویسم.‏ پاجوش‌ها خود هیچ تفاوتی با چنارها ندارند و نزاع آن‌ها نزاع فقر علیه غنا، پاپتی‌ها علیه پدرسالارها و... ‌‏نیست و از دوستانی که سرمست یک رخداد نورانی و شگفت در سپهر سیاسی ایران هستند فاصله می‌گیرم. ‌‏آری! مسیر تاریخ و ماجرای انقلاب همواره به سوی توسعه تشخیص و اراده آحاد مردم پیش می‌رود اما ‏فراموش نکنید همواره ‏تفرعن‌ستیزی در معرض خطر سامری‌ها هم هست. چه بسا که پاجوش‌ها خود ‏چنارهای تازه‌به‌دوران‌رسیده ‏باشند و در سودای ایشان چیزی جز چنار شدن/بودن نیست. و الا اگر در این ‏بین چیزی جز نزاع ‏سیاست‌زده این دو چنار در کار بود باید واقعاً میان آن‌ها تفاوت‌های ماهوی مهمی دیده ‏می‌شد. آن‌ها خود نیز ‏می‌خواهند پدرسالار باشند و الا الهیات، خوی و شیوه‌های عملی آن‌ها هیچ تفاوتی با ‏اصولگرایان سنتی ندارد. ‏گفتند دروغ می‌گویند و خود دروغ گفتند، گفتند نظرسازی می‌کنند و خود نظرسازی ‏کردند، گفتند قدرت‌طلبند ‏و خود برای رسیدن به قدرت به هر رطب و یابسی چنگ زدند، با تحمیق و فریب ‏مخالف بودند اما ‏خواستند بالا تا پایین را تحمیق کنند و فریب بدهند و با ادعای شفافیت و عدالت، تا جایی ‏که می‌شد قانون را زیرپا بگذارند گذاشتند.‏ من کنار خودجوش‌ها می‌ایستم که انقلابی‌اند. خودجوش آن زنی بود که خانواده خود را رها کرد و برای ‌‏تبلیغ به روستاهای مرزی رفت و خودجوش طلبه‌ای بود که ساعت‌ها زیر آفتاب با مردم گفتگو می‌کرد. من ‌‏کنار انقلابی‌ها و حزب‌الهی‌ها می‌ایستم و نه در کنار متحجرین شورشی که برای مقدس‌سازی از خود از ‏همه‌ی سرمایه‌های ‏نظام مقدس گذشتند، حیا و ادب را کنار گذاشتند و از هیچ تهمتی نهراسیدند. کجای این ‏حرکت معنوی است؟ قالیباف را سال‌ها به لجن ‏کشیدند، آقای جاودان را به اهل سقیفه چسباندند و دست ‏در دست افشاگرهای خوارجی‌مسلک و پروژه‌بگیر ‏گذاشتند. حجم بالای رأی‌سلبی‌شان را به خاطر التقاط ‏متحجرانه‌شان نادیده گرفتند و در ناکامی‌شان از ‏جلب نظر مردم به تحقیر مردم پرداختند. من دست یکایک ‏میلیون‌ها خودجوشی را که به تشخیص خود ‏نسبت فرد اصلح تلاش کردند می‌بوسم اما نمی‌پذیرم و نمی‌گذارم ‏پاجوش‌ها خودشان را تشکل 14میلیونی ‏روایت کنند و بر خود جامۀ تقدس اسلام و انقلاب بکشند و ‏اصالت‌ها را به انحصار خود درآورند.‏ این جریان که ترکیبی زننده از چپ‌گرایی، خوارجی‌مسلکی و تحجر است، از هاله‌ی تقدسی انقلابی حول ‏جلیلی سو‌ء‌استفاده می‌کنند تا هم با اسطوره‌سازی از او امتیاز خود را ‏بالا ببرند و هم از نیروی ناب و پاک ‏حزب‌الهی‌های خودجوش بهره بکشند. اگر بتوانند از جلیلی احمدی‌نژاد ‏دیگر بسازند چنین می‌کنند و اگر ‏بتوانند از رهبری عبور کنند پرهیزی ندارند. این همان انحراف ‏عدالت‌خواهی سال‌های پیش است که ‏نوچنارها تلاش کردند آن را از یک جریان محدود به یک فرهنگ ‏غالب تبدیل کنند. فرهنگی که در آن ‏ناب‌گرایی ظاهربین و متحجرانه همراه با قدرت‌طلبی شورشی و بی‌قید و ‏بی‌اخلاق هیچ چیز جز قبیله‌شان را ‏در امان نمی‌گذارد. عفونت خود را نمی‌بینند و مو را از ماست بقیه بیرون می‌کشند! این همان نهاد قدرت ‏تحجری است که می‌گفتم پشت ‏جلیلی کمین کرده‌ و از او پل ساخته است. حال ما با یک هسته‌ی سخت ‏مواجهیم که توانسته اخلاق کریه عدالتخواهی ‏خوارجی را با داستان‌سازی رمانتیکِ جنگ فقر و غنا ‏زبان‌دار کند و با تمامیت‌خواهی اسلام و انقلاب را به ‏نام خود سند بزند و همه را جز خود به زیر بکشد. ‏همانگونه که امروز نجات جلیلی ضروری است، حفظ ‏حریم نیروی پاک و معنوی حزب‌الهی نیز مسئولیت‌آور ‏خواهد بود.‏ حزب‌الهی‌ها نیک می‌دانند هرگز با مرکب باطل به مقصد سعادت نخواهند رسید.‏ @Mahdi_Takallou

در دفاع از بحث خلاقانه و رو به جلو حجه الاسلام و المسلمین عليرضا پناهیان در محرم 1403 📝 حسین مهدیزاده موضوع سخنرانی اصلی حجه الاسلام و المسلمین پناهیان محرم 1403 که در دانشگاه امام صادق برگزار میشود، انحطاط متحجرانه؛ انعطاف پذیری متفکرانه است. ایشان در این سخنرانی، تحجر را در مقابل شرح صدر و شرح صدر را به رشد اختیار و تشخیص و انتخاب تعریف میکنند و به دنبال آن هستند تا این تصویر درست حکمرانی ولایی که در نقابل حکمرانی استیلایی است را ترسیم کنند؛ حکمرانی که میخواهد جامعه ای تشکیل یافته از انسان رشید را سرپرستی کند. چنین بحث رو با جلویی در باب ولایت، با ادبیات فرهنگی و گریزان از مفهوم زدگی که روش خطابه استاد پناهیان است، میتواند مورد بازخوانی نهاد حوزه و تبلیغ قرار بگیرد و به رشد منبرهای اعتقادی و ولایی با ادبیات و فناوری های فرهنگی جدیدتر کمک کند. ⚠️ نکته: ظاهرا در فضای مجازی و با توجه به عنوان این بحث، سوء تفاهم هایی پیش آمده است که این موضوع اشاره ای به نزاع های انتخاباتی دور اول بین جریان انقلابی دارد. تا به اینجای کار که تا شب 4ام این بحث منتشر شده است، به نظر میرسد که علت انتخاب این موضوع، با چنین سوگیری نبوده، بلکه به دنبال اصلاح تصویر جامعه و انسان دینی، در ذهن غیرمتدینین است. 🆔 @social_theory