مفهوم دلبربای خانواده مجاهد چند روزی بود که قصد داشتم به زیارت شهدای نبرد تحمیلی رژیم علیه ایران برم. دیروز توفیق شد و به همراه یکی از رفقا به بهشت حضرت زهرا (س) رفتیم. حال و هوای خاصی بود. با وجود اینکه شهدای مدافع حرم رو دیده بودم ولی چنین صحنه ای رو تجربه نکرده بودم. قطعه ای تازه و پر از شهدای تازه مدفون شده. خانواده های شهدا برای زیارت تشریف آورده بودن. یاد کتاب دا افتادم. حال و هوای روایت شده از گلزار شهدای آبادن و حس و حال حماسی خانواده ها و خادمینی که دور خانواده ها میگردن تا اگر کاری از دست‌شون برمیاد انجام بدن. صدای روضه اباعبدالله (ع) بلند و معنویت اشک بر شهدای کربلا با روح نبرد علیه رژیم درآمیخته شده بود. به محض ورود به قطعه 42 واژه شهیده به روی سنگ قبرها چشمم رو گرفت. چقدر شهید زن در قطعه تدفین شده بود! چرا روایت هاشون رو نشنیده بودم؟ چرا اکثریت شون رو نمیشناختم؟ فضا جوری شده گاهی احساس میکنم بعضی نمیخوان فضای جهاد و شهادت حاکم بشه و دنبال یه زندگی روزمره هستن. مگه غیر اینه که روایت شهدا فطرت های پاک رو بیدار میکنه ، گرایشات عمیق رو زنده میکنه و قلب های آماده رو به حرکت وا میداره؟ کمی که بین قبور گشتم و به شهدای زن توجه و توسل کردم. بنری برام جلب توجه کرد. اشک هام جاری شد. چقدر زیبا بود! خدایا! نمیتونستم تکون بخورم ... شهیده ایزدی و سه فرزند کودک شهیدش ... بهتر بگم خانواده شهید همیشه خانواده شهید برام جذاب بود از ام یاسر همسرِ شهید سیدعباس موسوی و خانواده شون تا شهیده طیبه واعظی همسرِ شهید ابراهیم جعفریان و شهیده شرافت خسروی همسر و مادرِ شهیدان فتح الله زاده ... خواندن و شنیدن از چنین خانواده هایی قلبم رو پرواز میده دوست نداشتم از کنارشون برم ولی باید به دیدار گروهی از خواهران مجاهد و مبارز در شهر ری میرفتم. از قطعه 42 خارج شدیم که یکی از خادمین شهدا رو دیدیم. بعد از سلام و احوال پرسی پرسیدیم همه شهدای نبرد رو اینجا دفن میکنن؟ گفت: آره ولی دیروز یکی از شهدا رو بردن قطعه 28 گفتم: چطور؟ گفت: بردن پیش پسر شهیدش دفنش کنن و دوباره خانواده شهید رفتیم قطعه 28 و دنبال قبر تازه گشتیم. از یکی از کارگران اونجا جویا شدم. آدرس حدودی رو داد و بالاخره بعد از کمی جستجو پیداش کردیم. روی اعلامیه نوشته بود ؛ شهادت خادم الحسین(ع) مادر شهیدان دفاع مقدس علیرضا و مجتبی شیرازی و همسرِ جانباز دفاع مقدس حاج نعمت الله شیرازی ؛ شهیده حاجیه خانم فاطمه شیرازی مادر دو شهید و همسر جانباز که خودش هم شهید شده بود. فکرم درگیر شد. چقدر این سال ها شهیدانه و مجاهدانه زندگی کرده بود! چه خانواده ای! مگه میشه این خانواده رو با مفاهیم موجود و مرسوم فهمید و روایت کرد؟ چقدر این خانواده با همه تصورات و مفاهیم مربوط به خانواده که این روزها میشنویم فرق داره! باید خانواده رو از دام این مفاهیم واپسگرا رها کنیم تا توان نهفته درش امکان بروز پیدا کنه. باید بشکنیم تصورات موجود رو و خانواده مجاهد رو بازفهم کنیم. این خانواده دیگه در محاصره قدرت ها و در معرض حمله نیست و بلکه خودش خلق معنا و زندگی میکنه. خانواده مجاهد دلرباست ، خانواده مجاهد پیشروست ، خانواده مجاهد پیش برنده ست ، خانواده مجاهد خالق زندگیه دعوت میکنم در راستای همین موضوع متنی که مدتی پیش برای مجله فاخر اقلیما نوشتم رو بخونید

نیاز داریم زنان «بشارت فتح» را در زندگی استمرار دهند زن و «زندگیِ جنگ» ‏ درآمدی بر روایت امر زنانه زیر سایۀ موشک و پدافند (بخش پنجم) توقف یک‌طرفۀ جنگ تفاوتی با عقب‌نشینی ندارد. محتمل‌ترین سناریو هم برای جنگ 12 روزه هم تنبیه و ‏مجازات دشمن متجاوز بود و نه جنگی معطوف به محو سراسری او. ما تا همینجا پیروز شدیم درحالیکه او جنگ را ‏به هدف تخریب صنعت هسته‌ای و موشکی آغاز کرد و می‌خواست با فتنه‌های داخلی و اجتماعی کار را برای ‏نظام سخت کند. او به هیچ کدام از این اهدافش نرسید اما جنگ مستقیمی که همواره همگان از احتمال و تله و ‏سایه‌اش می‌گفتند، فصل اول خود را به پایان برد و همه می‌دانیم «جنگ ادامه دارد».‏ ملت ایران نشان داد دوقطبی‌ها و شکاف‌هایش ریشه‌دار و غیرقابل‌ترمیم نیست و اتفاقاً در صدای خفیف ‏واقعیت عمیق جامعه، این صدای دوقطبی و شکاف و یأس تحمیلی بود که از سوی پرسروصداهای دوقطبی‌ساز ‏ذهن ما را آشفته و خسته کرد بود. ما باید با روایت و صورت‌بندی «حاق واقعیت جامعۀ ایرانی» به مصاف ‏‏«حاد واقعیت از جامعۀ ایرانی» برویم؛‌چرا که ادامۀ این روند تاریخی در حقیقت چیزی جز «زندگی در اشراف ‏دائمی جنگ» نیست. حالا که این پیروزی فصل اولی با عملیات «بشارت فتح» حاصل شده باید «بشارت ‏فتح» را در زندگی امتداد داد تا موعد «عملیات فتح» هم برسد.‏ خطر اصلی هم‌اکنون بازگشت تهاجمی «روزمره» است. فصل اول جنگ ثابت کرد ملت ایران ملتی نیم‌خیز است ‏تا برای به‌پاخاستن تنها باید فاصلۀ کوتاه تجافی تا قیام را طی کند. به‌شرطی که ساختار زندگی روزمره ما را به قعود ‏و غیاب بازنگرداند. یکی از مظاهر این قعود این بود که پس از دو سال از نسل‌کشی در غزه تا به «وطن» و ‏‏«میهن» تهاجم نشده بود به اندازۀ کافی و در قامت یک ملت به پا نخواسته بودیم و در همین 12 روز تا حد خوبی ‏از غزه به لحاظ توجهات ذهنی و پرداخت‌های عملی غافل بودیم. اما فرصت پیش‌آمده را باید به خدمت ترمیم ‏کمبودها آورد.‏ حالا بیش از هر چیزی باید از جنگ صحبت کرد. از جنگی که دیگر و با نسل جدیدی که دفاع مقدس را ‏ندیده بود لمسش کردیم؛ اما تذکار و تذاکر جنگ نه از باب شیفتگی جنگ آن‌گونه که به اخلاق جنگ‌افروزان و ‏دشمنان زندگی مربوط است بلکه از باب اینکه راه زندگی متعالی و حیات انسانی مسیری جز نبرد و جنگ و ‏آمادگی دائم برای آن ندارد فوری و ضروری است. حالا باید به سرعت سنگرهای زندگی را متناسب با الگوی ‏مقاومت و جهاد بنا و ژست ظلم‌ستیزی و استکبارستیزی را تقویت کرد. حالا وقت این است که از ترس جنگ به ‏پستوهای روزمرگی غیرسیاسی پناه نبریم و در داخل با مردم‌نفهم‌های متحجر و سکولار مقابله کنیم. چگونه؟ من اصلی‌ترین مکانیزمِ در بطن جنگ زندگی آفریدن را در خرد و زبان زنانه می‌دانم. همچنان که در این ایام گفتم ‏باید به آستان زنانی متوسل شویم که از شدت لطافت و رحمت ما را از عادتواره‌های روزمره می‌رهانند و به ‏استقبال جنگ با دشمنان زندگی و انسانیت می‌برند. روایت زنان در روزگار جنگ کافی نیست؛ مهم‌تر از این کار ‏به «فهم جنگ» از دریچۀ ذهن و قلب زنان مجاهد احتیاج داریم. باید جنگ را و بخوانید «زندگی جنگ» را به ‏میانجی فاهمه و عاطفۀ زنان بفهمیم. باید زنان جنگ را معنا کنند و زندگی را در مجانبت و مناسبت با آن ‏صورت‌گری کنند. زنان باید به روزمرگی ساختاریافته و نهادمند که به نوع خاصی از اقتصاد و فرهنگ و آموزش و ‏پروش تبدیل شده سیلی بزنند و ما هم باید کسانی را که تا کنون زنان مجاهد ایرانی را نفهمیده بودند و جدی ‏نمی‌گرفتند تنبیه کنیم.‏ 🥀 مهدی تکلّو | @Mahdi_Takallou

زن و «زندگیِ جنگ» درآمدی بر روایت امر زنانه زیر سایۀ موشک و پدافند بخش اول: روزمرگی، زندگی و جنگ https://eitaa.com/mahdi_takallou/2000 بخش دوم: نه به هم‌نشینی زن و روزمرگی خیالبافانه https://eitaa.com/mahdi_takallou/2001 بخش سوم: اوج زندگی و بیشترین ظهوریافتگی امر زنانه https://eitaa.com/mahdi_takallou/2002 بخش چهارم: زن‌ها ما را به استقبال جنگ ببرند https://eitaa.com/mahdi_takallou/2007 بخش پنجم: نیاز داریم زنان «بشارت فتح» را در زندگی استمرار دهند https://eitaa.com/mahdi_takallou/2016 🥀 مهدی تکلّو | @Mahdi_Takallou

زن و «زندگیِ جنگ»‏ درآمدی بر امر زنانه زیر سایۀ موشک و پدافند / ویژه‌نامۀ جنگ 12 روزه مهدی تکلّو بخش اول: روزمرگی، زندگی و جنگ بخش دوم: نه به هم‌نشینی زن و روزمرگی خیالبافانه بخش سوم: اوج زندگی و بیشترین ظهوریافتگی امر زنانه بخش چهارم: زن‌ها ما را به استقبال جنگ ببرند بخش پنجم: نیاز داریم زنان «بشارت فتح» را در زندگی استمرار دهند 🥀 مهدی تکلّو | @Mahdi_Takallou

پیروزی ما پیروزی استقامت بر استقلال و عقیده است نه پیروزی جنگ‌طلبان و سرمست‌های اهل قدرت بر یکدیگر یا بر مظلومان. پیروزی ما همواره مخلوط همزمانی از افتخار و بهجت و سوگ بوده است همان‌گونه که فرمود ما رأیت الا جمیلا. 🥀 مهدی تکلّو | @Mahdi_Takallou

بدون فهم عمیق و سپس روایت پیروزی هرگونه آسیب‌شناسی سرانجامی جز بزرگنمایی دشمن و دمیدن در توان و قدرت او ندارد. اگر روی دارایی‌های خود به درستی نایستید نداری‌ها را معوج روایت می‌کنید. 🥀 مهدی تکلّو | @Mahdi_Takallou

ترس فقط منفعل نمی‌کند بلکه ترس می‌تواند موجب بیش‌فعالی، خشم و هیجان هم بشود. اسم این خشونت آرمان‌جویانهٔ هیجانی را انقلابی‌گری نگذاریم. این آمیزهٔ ترس و خشم چیزی جز احساس ضعف و فرودستی در برابر دشمن نیست و عجیب نیست در این صورت پیروزی‌ها را نبینیم. 🥀 مهدی تکلّو | @Mahdi_Takallou