#نمـــــــــــاز #نفس #ترک گناه #شیطان @mahdii_hoseini

✅چرا نماز از بهترین راه‌های ترک گناهه؟ نماز دارویـی برای ترڪ گناه است اما روشن است که دارو وقتی اثـر میگذارد ڪه طبق دسـتورش مصرف شود!! ✍درحدیث ازامام صادق (ع) نقل شده : هرڪس دوسـت دارد بداند آیا نـمازش قبول شده یا نه بنگـرد که آیا نمازش او را از گناهان و زشتی‌ها باز داشته یا نه؟! به هر قدر که نمـازش او را از بدیها باز داشته به هـمان قدر نمازش پذیرفته شده است. 📚 بـــحار ج ۸۲ @mahdii_hoseini

🕭#تلنگر 📒🖊نمےدانم اینجا چه اتفاقے افتاده... میدان مین بوده؟ یانبرد تن با تانک؟ نمےدانم........... همینقدر مےدانم😔 که اگریک نفرشان روز قیامت بپرسد #خون من چه شد؟ توان جواب داریم.....؟ #چشمان_شهدا_به_همه_ماست #شهدا_شرمنده_ایم #درمسیر_شهادت #گناه_نکنیم @mahdii_hoseini

😍لبیـــــــک یا خامنه اے😍 ✊انقلابی ✊حزب الهی @mahdii_hoseini

نقاشی دیجیتال #آقامهدی به دست گروه تازه کار فرهنگی ثامن اجرتون با شهدا

#به_وقتـ_رمانـ👇👇

رمانــ🍃 #بدون_تو_هرگز #قسمت_بیست_و_سوم: آمدےجانم بـه قربانتـ... شلوغی ها به شدت به دانشگاه ها کشیده شده بود ... اونقدر اوضاع به هم ریخته بود که نفهمیدن یه زندانی سیاسی برگشته دانشگاه ... منم از فرصت استفاده کردم... با قدرت و تمام توان درس می خوندم ... ترم آخرم و تموم شدن درسم ... با فرار شاه و آزادی تمام زندانی های سیاسی همزمان شد ... التهاب مبارزه اون روزها ... شیرینی فرار شاه ... با آزادی علی همراه شده بود ... صدای زنگ در بلند شد ... در رو که باز کردم ... علی بود ... علی 26 ساله من ... مثل یه مرد چهل ساله شده بود ... چهره شکسته ... بدن پوست به استخوان چسبیده ... با موهایی که می شد تارهای سفید رو بین شون دید ... و پایی که می لنگید ... زینب یک سال و نیمه بود که علی رو بردن ... و مریم هرگز پدرش رو ندیده بود ... حالا زینبم داشت وارد هفت سال می شد و سن مدرسه رفتنش شده بود ... و مریم به شدت با علی غریبی می کرد ... می ترسید به پدرش نزدیک بشه و پشت زینب قایم شده بود ... من اصلا توی حال و هوای خودم نبودم ... نمی فهمیدم باید چه کار کنم ... به زحمت خودم رو کنترل می کردم ... دست مریم و زینب رو گرفتم و آوردم جلو ... - بچه ها بیاید ... یادتونه از بابا براتون تعریف می کردم ... ببینید ... بابا اومده ... بابایی برگشته خونه ... علی با چشم های سرخ، تا یه ساعت پیش حتی نمی دونست بچه دوم مون دختره ... خیلی آروم دستش رو آورد سمت مریم ... مریم خودش رو جمع کرد و دستش رو از توی دست علی کشید ... چرخیدم سمت مریم ... - مریم مامان ... بابایی اومده ... علی با سر بهم اشاره کرد ولش کنم ... چشم ها و لب هاش می لرزید ... دیگه نمی تونستم اون صحنه رو ببینم ... چشم هام آتش گرفته بود و قدرتی برای کنترل اشک هام نداشتم ... صورتم رو چرخوندم و بلند شدم ... - میرم برات شربت بیارم علی جان… چند قدم دور نشده بودم ... که یهو بغض زینبم شکست و خودش رو پرت کرد توی بغل علی ... بغض علی هم شکست ... محکم زینب رو بغل کرده بود و بی امان گریه می کرد ... من پای در آشپزخونه ... زینب توی بغل علی ... و مریم غریبی کنان ... شادترین لحظات اون سال هام ... به سخت ترین شکل می گذشت ... بدترین لحظه، زمانی بود که صدای در دوباره بلند شد ... پدر و مادر علی، سریع خودشون رو رسونده بودن ... مادرش با اشتیاق و شتاب ... علی گویان ... دوید داخل ... تا چشمش به علی افتاد از هوش رفت ... علی من، پیر شده بود ... #بدون_تو_هرگز #زندگے_نامه #طلبه_شهید #سید_علے_حسینے #ادامه_دارد... @mahdii_hoseini

رمانــ🍃 #بدون_تو_هرگز #قسمت_بیست_و_چهارم: روزهاےالتــهاب روزهای التهاب بود ... ارتش از هم پاشیده بود ... قرار بود امام برگرده ... هنوز دولت جایگزین شاه، سر کار بود ... خواهرم با اجبار و زور شوهرش از ایران رفتن ... اون یه افسر شاه دوست بود ... و مملکت بدون شاه برای اون معنایی نداشت ... حتی نتونستم برای آخرین بار خواهرم رو ببینم ... علی با اون حالش ... بیشتر اوقات توی خیابون بود ... تازه اون موقع بود که فهمیدم کار با سلاح رو عالی بلده ... توی مسجد به جوان ها، کار با سلاح و گشت زنی رو یاد می داد... پیش یه چریک لبنانی ... توی کوه های اطراف تهران آموزش دیده بود ... اسلحه می گرفت دستش و ساعت ها با اون وضعش توی خیابون ها گشت می زد ... هر چند وقت یه بار ... خبر درگیری عوامل شاه و گارد با مردم پخش می شد ... اون روزها امنیت شهر، دست مردم عادی مثل علی بود ... و امام آمد ... ما هم مثل بقیه ریختیم توی خیابون ... مسیر آمدن امام و شهر رو تمییز می کردیم ... اون روزها اصلا علی رو ندیدم ... رفته بود برای حفظ امنیت مسیر حرکت امام ... همه چیزش امام بود ... نفسش بود و امام بود ... نفس مون بود و امام بود ... #بدون_تو_هرگز #زندگے_نامه #طلبه_شهید #سید_علے_حسینے #ادامه_دارد... @mahdii_hoseini

@mahdii_hoseini

🔻 #جزوه ❓ فکر می‌کنید این آمار برای کدام کشور است؟ 🔆 این اوضاع و احوال کشوری است که برای ایران خط و نشان می‌کشد. @mahdii_hoseini

سربازان امام زمانـ(عج) از هیچ چیز جز گناهان‌شان نمےترسند #شهیدآوینے @mahdii_hoseini

” «همهٔ ما روزی غروب می‌کنیم و کاش 😔 اون غروب رو بنویسن #شهادت.» “ #کلام_شهید💌 #شهید_مهدی_حسینی ❤ #رفاقت_با_شهدا @mahdii_hoseini

#کتاب_تمنای_بی خزان @mahdii_hoseini

برای سفارش کتاب #تمنای_بی_خزان -روایت‌هایی از حیات جاودانه‌ی شهید #مهدی_حسینی - می‌توانید عدد 27را به سامانه 3000219027 پیامک کنیدیا با شماره تلفنی66964071،66964069 یا به سایت https://bookroom.ir

#به_وقـت_رمانـــ❤️👇

رمانــ🍃 #بدون_تو_هرگز #قسمت_بیست_و_پنجم: بدون تـو؛ هرگـز با اون پای مشکل دارش، پا به پای همه کار می کرد ... برمی گشت خونه اما چه برگشتنی ... گاهی از شدت خستگی، نشسته خوابش می برد ... می رفتم براش چای بیارم، وقتی برمی گشتم خواب خواب بود ... نیم ساعت، یه ساعت همون طوری می خوابید و دوباره می رفت بیرون ... هر چند زمان اندکی توی خونه بود ... ولی توی همون زمان کم هم دل بچه ها رو برد ... عاشقش شده بودن ... مخصوصا زینب ... هر چند خاطره ای ازش نداشت اما حسش نسبت به علی ... قوی تر از محبتش نسبت به من بود ... توی التهاب حکومت نوپایی که هنوز دولتش موقت بود ... آتش درگیری و جنگ شروع شد ... کشوری که بنیان و اساسش نابود شده بود ... ثروتش به تاراج رفته بود ... ارتشش از هم پاشیده شده بود ... حالا داشت طعم جنگ و بی خانمان شدن مردم رو هم می چشید ... و علی مردی نبود که فقط نگاه کنه ... و منم کسی نبودم که از علی جدا بشم ... سریع رفتم دنبال کارهای درسیم ... تنها شانسم این بود که درسم قبل از انقلاب فرهنگی و تعطیل شدن دانشگاه ها تموم شد ... بلافاصله پیگیر کارهای طرحم شدم ... اون روزها کمبود نیروی پزشکی و پرستاری غوغا می کرد ... #بدون_تو_هرگز #زندگے_نامه #طلبه_شهید #سید_علے_حسینے #ادامه_دارد... @mahdii_hoseini

رمانــ🍃 #بدون_تو_هرگز #قسمت_بیست_و_ششم: رگـ یابـ اون شب علی مثل همیشه دیر وقت و خسته اومد خونه ... رفتم جلوی در استقبالش ... بعد هم سریع رفتم براش شام بیارم ... دنبالم اومد توی آشپزخونه ... - چرا اینقدر گرفته ای؟ حسابی جا خوردم ... من که با لبخند و خوشحالی رفته بودم استقبال!! ... با تعجب، چشم هام رو ریز کردم و زل زدم بهش... خنده اش گرفت ... - این بار دیگه چرا اینطوری نگام می کنی؟ ... - علی ... جون من رو قسم بخور ... تو ذهن آدم ها رو می خونی؟ ... صدای خنده اش بلندتر شد ... نیشگونش گرفتم ... - ساکت باش بچه ها خوابن ... صداش رو آورد پایین تر ... هنوز می خندید ... - قسم خوردن که خوب نیست ... ولی بخوای قسمم می خورم ... نیازی به ذهن خونی نیست ... روی پیشونیت نوشته ... رفت توی حال و همون جا ولو شد ... - دیگه جون ندارم روی پا بایستم… با چایی رفتم کنارش نشستم ... - راستش امروز هر کار کردم نتونستم رگ پیدا کنم ... آخر سر، گریه همه در اومد ... دیگه هیچکی نذاشت ازش رگ بگیرم ... تا بهشون نگاه می کردم مثل صاعقه در می رفتن... - اینکه ناراحتی نداره ... بیا روی رگ های من تمرین کن ... - جدی؟ لای چشمش رو باز کرد ... - رگ مفته ... جایی هم که برای در رفتن ندارم ... و دوباره خندید ... منم با خنده سرم رو بردم دم گوشش ... - پیشنهاد خودت بود ها ... وسط کار جا زدی، نزدی ... و با خنده مرموزانه ای رفتم توی اتاق و وسایلم رو آوردم ... #بدون_تو_هرگز #زندگے_نامه #طلبه_شهید #سید_علے_حسینے #ادامه_دارد... @mahdii_hoseini

آیت الله بهجت: تا می توانیدگناه نکنید اگر احیانا"گناهی مرتکب شدید سعی کنید گناهی که درآن حق الناس.است،نباشد اگر گناهی مرتکب شدید که درآن حق الناس است درهمین.دنیا تسویه کنید #گناه #توبه @mahdii_hoseini

#قسمتی_از_کتاب_تمنای بی خزان👇👇 پیچیدیم در خیابانی خلوت.ایستاد زیر سایه ی چند تا درخت‌.ماشین را خاموش کرد و ترمز دستی را کشید.رفت سراغ بقیه ی حرف هایش که آماده کرده بود تا دلم را به تب و تاب بیندازد. اگر شهید شدم،زهرای من،خیلی مراقب خودت باش.بغض گلویم را می فشرد وبه سختی فرو می دادمش واو بدون در نظر گرفتن حال من،حرف هایش را می زد. _ میدونم از پس خودت بر می آی .این توی تمام این سال ها بهم ثابت شده.با انگشتش سوئیچ را بازی میداد و نگاهش به زیر بود.صدای نفس هایش را میشنیدم. @mahdii_hoseini

روز قیامت هر کسی در دست گیرد نامه‌ ای من نیز حاضر می‌شوم تصویر جانان در بغل .. . @mahdii_hoseini

🎥 آخر سر موفق به #توبه ميشوی 🗣 #آیت_الله_فاطمی_نیا @mahdii_hoseini

#به_وقت_رمان👇👇

رمانــ🍃 #بدون_تو_هرگز #قسمت_بیست_و_هفتم: حملـه زینبے بیچاره نمی دونست ... بنده چند عدد سوزن و آمپول در سایزهای مختلف توی خونه داشتم ... با دیدن من و وسایلم، خنده مظلومانه ای کرد و بلند شد، نشست ... از حالتش خنده ام گرفت ... - بزار اول بهت شام بدم ... وسط کار غش نکنی مجبور بشم بهت سرم هم بزنم ... کارم رو شروع کردم ... یا رگ پیدا نمی کردم ... یا تا سوزن رو می کردم توی دستش، رگ گم می شد ... هی سوزن رو می کردم و در می آوردم ... می انداختم دور و بعدی رو برمی داشتم ... نزدیک ساعت 3 صبح بود که بالاخره تونستم رگش رو پیدا کنم ... ناخودآگاه و بی هوا، از خوشحالی داد زدم ... - آخ جون ... بالاخره خونت در اومد ... یهو دیدم زینب توی در اتاق ایستاده ... زل زده بود به ما ... با چشم های متعجب و وحشت زده بهمون نگاه می کرد ... خندیدم و گفتم ... - مامان برو بخواب ... چیزی نیست ... انگار با جمله من تازه به خودش اومده بود ... - چیزی نیست؟ ... بابام رو تیکه تیکه کردی ... اون وقت میگی چیزی نیست؟ ... تو جلادی یا مامان مایی؟ ... و حمله کرد سمت من ... علی پرید و بین زمین و آسمون گرفتش ... محکم بغلش کرد... - چیزی نشده زینب گلم ... بابایی مرده ... مردها راحت دردشون نمیاد ... سعی می کرد آرومش کنه اما فایده ای نداشت ... محکم علی رو بغل کرده و برای باباش گریه می کرد ... حتی نگذاشت بهش دست بزنم ... اون لحظه تازه به خودم اومدم ... اونقدر محو کار شده بودم که اصلا نفهمیدم ... هر دو دست علی ... سوراخ سوراخ ... کبود و قلوه کن شده بود ... #بدون_تو_هرگز #زندگے_نامه #طلبه_شهید #سید_علے_حسینے #ادامه_دارد... @mahdii_hoseini

رمانــ🍃 #بدون_تو_هرگز #قسمت_بیست_و_هشتم: مجنونـ علے تا روز خداحافظی، هنوز زینب باهام سرسنگین بود ... تلاش های بی وقفه من و علی هم فایده ای نداشت ... علی رفت و منم چند روز بعد دنبالش ... تا جایی که می شد سعی کردم بهش نزدیک باشم ... لیلی و مجنون شده بودیم ... اون لیلای من ... منم مجنون اون ... روزهای سخت توی بیمارستان صحرایی یکی پس از دیگری می گذشت ... مجروح پشت مجروح ... کم خوابی و پر کاری ... تازه حس اون روزهای علی رو می فهمیدم که نشسته خوابش می برد ... من گاهی به خاطر بچه ها برمی گشتم اما برای علی برگشتی نبود ... اون می موند و من باز دنبالش ... بو می کشیدم کجاست ... تنها خوشحالیم این بود که بین مجروح ها، علی رو نمی دیدم ... هر شب با خودم می گفتم ... خدا رو شکر ... امروز هم علی من سالمه ... همه اش نگران بودم با اون تن رنجور و داغون از شکنجه، مجروح هم بشه ... بیش از یه سال از شروع جنگ می گذشت ... داشتم توی بیمارستان، پانسمان زخم یه مجروح رو عوض می کردم که یهو بند دلم پاره شد ... حس کردم یکی داره جانم رو از بدنم بیرون می کشه ... زمان زیادی نگذشته بود که شروع کردن به مجروح آوردن ... این وضع تا نزدیک غروب ادامه داشت ... و من با همون شرایط به مجروح ها می رسیدم ... تعداد ما کم بود و تعداد اونها هر لحظه بیشتر می شد ... تو اون اوضاع ... یهو چشمم به علی افتاد ... یه گوشه روی زمین ... تمام پیراهن و شلوارش غرق خون بود ... زمان زیادی نگذشته بود که شروع کردن به مجروح آوردن ... این وضع تا نزدیک غروب ادامه داشت ... و من با همون شرایط به مجروح ها می رسیدم ... تعداد ما کم بود و تعداد اونها هر لحظه بیشتر می شد ... تو اون اوضاع ... یهو چشمم به علی افتاد ... یه گوشه روی زمین ... تمام پیراهن و شلوارش غرق خون بود ... #بدون_تو_هرگز #زندگے_نامه #طلبه_شهید #سید_علے_حسینے #ادامه_دارد... @mahdii_hoseini

#دلنوشته 🌷همیشه برای اشک هایم مرحمی... همین که قطعه قطعه ها را با گام های خسته اما محکم به شوق دیدنت طی میکنم , با خودم میگویم اینبار که ببینمش فقط و فقط نگاهش میکنم غبار از مزارش میگیرم و میگویم دلتنگت بودم ... چه میشود ... که تا نگاهم به نگاه مهربانت متلاقی میشود بی اختیار ...! بی اختیار ِ بی اختیارِ هم چشمانم بارانی میشود و هم زبانم کلی برایت درد دل کرده و فقط وقتی به خودم می آیم که چیزی شبیه زمزمه ای در گوشم می پیچد... ای که بر تربت من می گذری روضه بخوان نام زینب (س) شنوم , زیر لحد گریه کنم ... راستی مهدی! از کجا میدانستی تربتت تربت خواهد شد... میدانم که تو میخوای اشک هایم جهت دار باشد مرحمی برای دلی که جز تو ندارد ابوخلیل #ارسالی_کاربران 🆔 @mahdii_hoseini