eitaa logo
آقا مهدی
3هزار دنبال‌کننده
6.2هزار عکس
1.4هزار ویدیو
96 فایل
خوشـبـحـال هـر عاشـقـی که اثری از معشوق دارد. شهیدِ حَرَم|شهید مهدی حسینی| کانال رسمی/ بانظارت خانواده شهید ٢٧مرداد١٣٥٩ / ولادت ١٢مهر١٣٩٥ / پرواز مزار:طهران/گلزارشهدا/قطعه٢٦-رديف٩١-شماره٤٤
مشاهده در ایتا
دانلود
🍂روشی برای هـلـ🤭ـاک شدن!🍂 مَنِ اسْتَبَدَّ بِرَأیِهِ هَلَکَ هر که به رأی خود تکیه زند هلاک شود. (ع)| نهج البلاغه، ح ۱۶۱، ص ۱۱۶۳ 🌱| @mahdihoseini_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
‌🎥 ببینید| رهبرمعظم انقلاب : خیلی مرد قوی‌ای بود مرحوم نواب، من شنیدم یک وقتی رفته بود اردن گوش ملک حسین [پادشاه اردن] را گرفته بود، گفته بود پسر عموجان این انگلیسها خیلی خطرناکند، آخر سید است ملک حسین. آدم اینجوری‌ای بود گوش ملک حسین را میگرفت فشار میداد. ‌‌ انتشار به مناسبت سالگرد شهادت 🌱| @mahdihoseini_ir
🌨عکسِ متفاوتِ دیده نشده و برفی از ؛ شهیدی که مرحوم آیت الله حق شناس می گفتند که به این آقا خیلی احترام بگذارید و هم سفارش کرده بود مزارش نزدیک مزار این شهید معزز باشد. روح هر سه بزرگوار شاد با صلوات 🌱| @mahdihoseini_ir
🌱 الا یا ایهّا الساقی اَدِر کاَساً و ناوِلها که عشق آسان نمود اوّل ولی افتاد مشکلها... مجموعه 💕 هر روز صبح، چشمم را به این امید باز می کردم که خبری از خواستگاری به گوشم برسد، ولی غروب که میشد، هیچ خبری نبود و این، انتظار هر روزه ی من شده بود. در تقسیم نگاه هایم بین دیدنی های اطراف، بیشترین سهم برای انگشتر نشانم بود. روی چشمانم می گذاشتم و به خودم وعده می دادم کمی هم صبر کن بالأخره این فراق به پایان می رسد. من این فراق را تجربه کرده ام. این بار که طولانی تر از دفعه ی پیش نشده. امروز نشد، خب فردا. فردا هم روز دیگری است که با انتظار رنگش میکنم. از چشم به راهی هم روزهای زیادی میگذشت. طاقتم تمام شده بود. تصمیم گرفتم بروم سراغ منصوره خانم. او حتما می دانست دلیل طولانی شدن این انتظار را. همان طور که توقع داشتم، با مهربانی تحویلم گرفت و کلی خبرداشت برایم. می گفت خبرهای خوش، اما من بیش از هر چیزی دلم می خواست از حالش باخبر شوم. اول بشنوم حالش خوب است. خیالم که آسوده شد، خبرهای خوش بشنوم. با آب وتاب برایم تعریف می کرد که واسطه ی خیر شده اند و با حسین آقا به منزل خاله رفته اند. مفصل هم، با دست پخت خاله گوهر پذیرایی شده بودند. اما این واسطه گری خیلی مؤثر نبوده است. حرف شان هم این بوده که مهدی خودش هنوز درآمد ندارد، باید مطمئن شوند توانایی اداره ی یک زندگی و خانواده را دارد و بعد آستین هایشان را بالا بزنند و بروند خواستگاری. با شنیدن حرف هایش دل سرد شده بودم از لحظه شماری. با خودم فکر می کردم چند ماه باید بگذرد تا او بتواند روی پای خودش بایستد و تا کی چشمان من باید حرکت عقربه های ساعت را دایره وار دنبال کند تا روز موعود برسد. حالم خوب نبود. هرچه اصرار کرد برای ناهار بمانم، نپذیرفتم و راه افتادم به سمت منزل. از کنار گل فروشی که عبور می کردم، با حسرت به جوانی نگاه میکردم که دسته گل زیبایی سفارش داده بود. پوزخندی به خودم زدم و زیرلب گفتم «باش تا صبح دولتت بدمه.» جوان از گل فروشی بیرون آمد و از مقابلم گذشت. با دیدنش تمام دنیا روی سرم آوار شد. این داماد خوشبخت، مهدی بود که داشت با گل سفارشی اش به سمت ماشین می رفت. حیران مانده بودم. این همانی است که چند روز پیش برای من نشان آورد و حالا برای دختر دیگری نشان می برد؟ به هر زحمتی بود، برگشتم تا از منصوره بپرسم. مهدی هرشب به حسین آقا سر میزد. این که کوچه را با چه وضعی طی کردم، برایم کاملا عادی بود. صحنه ای که دیده بودم، مرا وامیداشت زودتر از جریان با خبر شوم. درست حدس زده بودم. مهدی داشت میرفت خواستگاری، اما نه منزل ما. نمیدانم چطور در این شهر شلوغ گم شد. دستانم را سایه بان میکردم تا از دوردست او را ببینم. اما آن چه می دیدم سراب بود و بس. حالا باید برای دل تنگی هایم فاتحه می خواندم و هیچ کس نبود برایم سنگ قبری سفارش دهد. او چه می دانست من با خیالش نفس می کشیدم... ادامه دارد... 🌿🍃🌿🍃🌿🍃🌿🍃🌿🍃 🦋ماجرای پر فراز و نشیب ازدواج و بانو به قلم بانو و روایتگری بانو سلیمانی زاده همسر شهید/برش هایی از کتاب 🔺کپی از مجموعه ممنوع است، در همینجا بخوانید🔻 @mahdihoseini_ir
🍃پنج ثـ🍒ـمره گفتار نیک🍃 اَلْقَوْلُ الْحَسَنُ یُثْرِی الْمالَ وَ یُنْمِی الرِّزْقَ وَ یُنْسِئُ فِی الاَْجَلِ وَ یُحَبِّبُ اِلَی الاَْهْلِ وَ یُدْخِلُ الْجَنَّةَ گفتار نیک، ثروت را زیاد و روزی را فراوان می‌کند، مرگ را به تأخیر می‌اندازد، انسان را در خانواده محبوب می‌کند و به بهشت وارد می‌نماید. (ع)| خصال، ص ۳۱۷، ح ۱۰۰📚 🌱| @mahdihoseini_ir
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
📹نماهنگ| تریبون مقاومت مروری اجمالی بر خط مقاومت و ایستادگی ملت در چهل سال بیانات رهبر معظم انقلاب در خطبه‌های نماز جمعه تهران، انتشار به مناسبت ۲۸ دی‌ماه، سالروز نخستین به امامت آیت‌الله العظمی خامنه‌ای در سال ۵۸ 🌱| @mahdihoseini_ir
🍃ستمکاران مراقـ😒ـب باشند🍃 یَوْمُ‏ الْمَظْلُومِ‏ عَلَی الظَّالِمِ أَشَدُّ مِنْ یَوْمِ الظَّالِمِ عَلَی الْمَظْلُوم‏ روز انتقام مظلوم از ظالم، شدیدتر از روز ستم کردن ظالم بر مظلوم است. (ع)| نهج البلاغه، حکمت ۲۴۱📚 🌱| @mahdihoseini_ir
✉️ نامه به نویسنده کتاب «من زنده‌ام» کتاب جذاب «من زنده‌ام» را به خاطر دارید؟ "خاطرات اسارت خانم معصومه آباد وهمراهانش" یکی از خوانندگان این کتاب «سردار سلیمانی» است. وی پس از خواندن کتاب نامه‌ای برای نویسنده آن نوشته است: "خواهر خوبم. در آن اسارت، اسارت را به اسارت گرفتی سعی کن در این آزادی اسیر نشوی انشالله کتابت را به همه زبان‌ها ترجمه می‌کنم تا همه بدانند زینب بنت رسول الله چگونه بوده است وقتی کنیز او معصومه اینگونه معصوم بوده است. به تو بعنوان خواهرم، بعنوان معرف دختر مسلمان شیعه، معرف ایران اسلامی، معرف تربیت خمینی افتخار می‌کنیم. حقیقتا شگفت زده شدم و هزاران بار به تو و دوستانت مرحبا گفتم" ساعت ۲۳، (نینوا)، سلیمانی 🔻مهمتر از این نامه، یادداشت بعدی است که سردار شهید، خطاب به خانم آباد نوشته است: بسمه تعالی خواهرم، مثل همان برادرهای اسیرت همه جا با تعصّب مراقبت می کردم کسی عکس روی جلد کتابت را نبیند. و در تمام کتاب با ناراحتی و استرس بدنبال این بودم که آیا کسی به شما جسارت کرد؟ آخر مجبور شدم روی عکست را با کاغذ بچسبانم تا نامحرمی او را نبیند. برادرت، بغداد، سلیمانی 🌱| @mahdihoseini_ir
آقا مهدی
🌱 الا یا ایهّا الساقی اَدِر کاَساً و ناوِلها که عشق آسان نمود اوّل ولی افتاد مشکلها... مجموعه #عشق
دوستان ببخشید دیشب قسمت بعدی مجموعه گذاشته نشد. برای جبران امروز زودتر منتشر کردیم، بخوانید🍏 ادامه مجموعه 💕 👇👇👇
🌱 الا یا ایهّا الساقی اَدِر کاَساً و ناوِلها که عشق آسان نمود اوّل ولی افتاد مشکلها... مجموعه 💕 از اینکه هر روز بروم سر کلاس و از درس چیزی نفهمم، از خودم خجالت می کشیدم. مشارکتم در درس و بحث به صفر رسیده بود. همکلاسی هایم هم متوجه حالم شده بودند. راست گفته اند که رنگ رخساره خبر می دهد از سر درون. رنگ پریده ی من گویای احوال ناخوشم بود. مثل هر روز درس که تمام شد، آمدم بیرون. ولی این بار روبه رویم مثل روزهای قبل، یکنواخت و تکراری نبود. ایستاده بود جلوی در حوزه و داشت نگاهم می کرد. در همان اولین نگاهش قلبم و علائم حیاتی ام ریخت به هم. لحظه ای مات ایستادم و نگاهش کردم. به هم ریخته بود. چشمانش مثل همیشه آرامش نداشت. انگار خسته بود. به خودم نهیب زدم که من حرفی با او ندارم. حرف هایش را قبلا شنیده ام. چقدر با وعده هایش دل خوش شده ام. راهم را کج کردم که بروم. آمد جلویم ایستاد. پاهایم همراهی ام نمیکرد. هرچه میگفتم باید برویم و ماندن جایز نیست، انگار چسبیده بودند به زمین. با صدایی آرام گفت «می خوام باهاتون حرف بزنم.» این جا حقش بود هرچه فریاد داشتم سرش بزنم، ولی باز هم دلم نیامد. گفتم «حرفی هم مانده؟» دستش را مقابلم گرفت تا مانع رفتنم شود. گفت «خیلی حرف ها مونده که باید بشنوی» پوزخندی زدم و گفتم «مثلا چی؟» به سمت ماشین دعوتم کرد و گفت «میرسونمتون، حرف هام رو تو راه بشنوید.» عقل حکم میکرد آخرین حرف هایش را هم بشنوم و احساسم میگفت نباید بمانم و یک بار دیگر بازی بخورم. در کشمکش عقل و احساس بودم که دوباره گفت «بشینید توی ماشین صحبت کنیم.» سعی کردم عصبانیتم را پنهان کنم و بدون اینکه نگاهش کنم، سوار ماشین شدم. لحظاتی در سکوت گذشت، ولی این سکوت با همیشه متفاوت بود. با تمام سکوت هایی که از سال های نوجوانی همراهی مان کرده بود در حالی که دلهایمان، لحظه ها را با هم سپری می کردند. دلم می خواست زودتر شروع کنم به حرف زدن. سکوت را با صدایی بغض آلود شکستم : - میتونم بپرسم چرا این کار رو کردی؟ - یعنی نمیدونی؟ - یعنی باید بدونم؟ - میخواستم حسم رو درک کنی. بفهمی. - حس شما چی بود اون وقت؟ لبخند تلخی زد و در حالی که سوئیچ را می چرخاند تا ماشین را روشن کند، به آینه نگاه کرد. - حس بیتابی. حس یه قلب آشوب. حس به مسافر بی رمق. حس یه آدمی که به یه امید رفته مأموریت و تمام لحظه هاش رو به یاد اون امید گذرونده. حس غربت. اینها را گفت کمی ساکت شد و ادامه داد «از این حسها دیگه.» متوجه منظورش شده بودم. بغضم داشت میترکید ولی کلی زحمت کشیدم تا خودم را کنترل کنم. باز این غرور آمده بود سراغم و دلم نمی خواست حس تازه ای به احساساتش اضافه شود؛ آن هم حس شکستن من! خوب موفق شده بود انتقام بگیرد، حسابی حالم جا آمده بود. خیلی بیشتر از آن چه انتظار داشت، زده بود به هدف. حرفی نزدم و راه افتاد. بین راه حرف هایش را هم می زد. - من فقط خواستم محبتت رو تلافی کنم. خواستم مثل من، توی اون لحظات قرار بگیری. بعد منو خوب بفهمی. فکر میکنم حالا حال منو درک کردی، اما حال تو کجا و حال من کجا. تو سنگ تموم گذاشتی تو بی معرفتی، اما من.... آه سردی کشیدم و هیچ نگفتم. متوجه آهم که شد، گفت «به دلیل دیگه هم داشت. مامان و بابا موافق نبودن خیلی، خواستم ببرم شون خواستگاری، حالا منتظر جواب من هستن که زنگ بزنن خونه ی عروس خانوم!» با شنیدن کلمات آخرش، دنیا روی سرم آوار شد. احساس پشیمانی می کردم از این که خواسته بودم برای آخرین بار حرف هایش را بشنوم. ای کاش نمی پذیرفتم و میگذاشتم هرطور می خواهد، تصمیم بگیرد. دلم سوخته و خاکستر شده بود. چه باید به او میگفتم؛ هیچ! من نمی خواستم مجبور به انتخابش کنم. خودش باید تصمیم میگرفت. رسیده بودیم سر کوچه. بدون اینکه حرف هایمان صورت جلسه شود، از ماشین پیاده شدم و چقدر منتظر بودم حسن ختام جلسه همان بشود که می خواستم، ولی آخرین کلمه اش فقط خداحافظ بود. همین! این تلخ ترین خداحافظی بود که در تمام عمر کوتاهم کشیدم. کم و بیش از خانه ی خاله خبرهایی میرسید که خاله راضی به وصلت با خانواده ای است که برای خواستگاری به آنجا رفته اند. مهدی برای اینکه موافقت مادر و پدرش را برای رسیدن به خواسته اش ترغیب کند، مجددا متوسل به حسین آقا شده بود. این بار هم حسین آقا و منصوره خانم برای جلب نظر خاله گوهر؛ راهی منزلشان شده بودند. این رفت و آمدها بالاخره کار خودش را کرد و قرار اولین خواستگاری گذاشته شد.❣ ادامه دارد... 🌿🍃🌿🍃🌿🍃🌿🍃🌿🍃 🦋ماجرای پر فراز و نشیب ازدواج و بانو به قلم بانو و روایتگری بانو سلیمانی زاده همسر شهید/برش هایی از کتاب 🔺کپی از مجموعه ممنوع است، در همینجا بخوانید🔻 @mahdihoseini_ir
🍃هزار ضربه شمشـ🗡ـیر بهتر از مرگ در بستر🍃 ای مردم! همانا ایستادگان و فراریان را از مرگ گریزی نیست، و هرکس به مرگ طبیعی نمیرد کشته می شود و شهادت بهترین مرگ است، و سوگند به خدایی که جانم در دست اوست، هزار ضربه شمشیر آسانتر است بر من از مرگ در بستر. (ع)| وسائل الشیعه، ج ۱۱، ص ۸، حدیث ۱۲📚 🌱| @mahdihoseini_ir