❤ عاشقانہ #دو_مدافع ❤ #پارت‌چهاردهم _همیشہ ترس از دست  دادنشو داشتم.... براے همیـݧ میترسیدم کہ اگہ بہ خوانوادم بگم مخالفت کنـݧ ولے رامیـݧ درک نمیکرد..... بهم میگفت دیگہ طاقت نداره.... دوس داره هرچہ زودتر منو بدست بیاره تا همیشہ و همہ جا باهم باشیم. _بهم میگفت کہ هر جور شده باید خوانوادمو راضے کنم چوݧ بدوݧ مـݧ نمیتونہ زندگے کنہ. چند وقت گذشت اصرار هاے رامیـݧ و حرفایے کہ میزد باعث شد جرأت  گفتـݧ قضیہ رامیـݧ و پیدا کنم. یہ روز کہ تو خونہ با ماماݧ تنها بودیم تصمیم گرفتم باهاش حرف بزنم. _رفتم آشپزخونہ دوتا چایے ریختم گذاشتم تو سینے از اوݧ پولکے هاے زعفرانے هم ک ماماݧ دوست داشت گذاشتم  و رفتم رومبل کناریش نشستم. _با تعجب گفت: بہ بہ اسماء خانم چہ عجب از اوݧ اتاقت دل کندے. _چایے هم ک آوردے چیزے شده ؟ چیزے میخواے ؟ کنترل و برداشتم و تلوزیوݧ و روشـݧ کردم با بیخیالے لم دادم ب مبل و گفتم وااااا ایـݧ چہ حرفیہ ماماݧ چے قراره بشہ ؟ ناراحتے برم تو اتاقم. _مادر کجا ؟ چرا ناراحت میشے تو ک همش اتاقتے اردلانم ک همش یا بیرونہ یا دانشگاه حالا باز داداشتو میبینیم ولے تو چے یا دائم تو اتاقتے  یا بیروݧ چیزے هم میگیم بهت مث الاݧ ناراحت میشے. پوفے کردم و گفتم  ماماݧ دوباره شروع نکـݧ. _ماماݧ هم دیگہ چیرے نگفت چند دیقہ بیـنموݧ با سکوت گذشت. ماماݧ مشغول دیدݧ تلویزیوݧ بود گفتم: _مامان ؟ -بلہ ؟ _میخوام یہ چیزے بهت بگم _خب بگو _آخہ.... _آخه چے ؟ _هیچے بیخیال _ینے چے بگو ببینم چیشده جوݧ بہ لبم کردے. _راستش.راستش دوستم مینا بود یہ داداش داره _ماماݧ اخم کردو با جدیت گفت خب؟ _ازم خواستگارے کرده ماماݧ وایسا حرفامو گوش کـݧ بعد هرچے خواستے بگو گفتـݧ ایـݧ حرفا برام سختہ اما باید بگم اسمش رامیـنہ ۲۴سالشه و عکاسے میخونہ از نظر مالے هم وضعش خوبه منم هم _تو چے اسماء ؟ سرمو انداختم پاییـݧ و گفتم  _دوسش دارم _ینے چے کہ دوسش دارے؟ تو الاݧ باید بہ فکر درست باشے حتما باهم بیروݧ هم رفتیـݧ میدونے اگہ بابات و اردلاݧ بفهمن چے میشہ‌ ؟ _اسماء تو معلوم هست دارے چیکار میکنے از جام بلند شدم و با عصبانیت گفتم چیہ چرا شلوغش میکنے ینے حق ندارم واسہ آیندم خودم تصمیم بگیرم ؟ _اخہ دخترم اوݧ خوانواده بہ ما نمیخورن اصلا ایـݧ جور ازدواج ها آخر و عاقبت نداره تو الاݧ باید بہ فکر درست باشے ناسلامتے کنور دارے _ماماݧ بهانہ نیار چوݧ رامیـݧ و خانوادش مذهبے نیستن،چون مسفرتاشون مشهد و قم نیست چوݧ مثل شما انقد مذهبے نیستـݧ قبول نمیکنے یا چوݧ مثل اردلاݧ از صب تا شب تو بسیج نیست ؟ _ایـنا چیہ میگے دختر؟خوانواده ها باید بہ هم بخور..... حرفشو قطع کردم با عصبانیت گفتم ماماݧ تو نمیتونے منو منصرف کنـے ینے هیچ کسے نمیتونہ مـݧ خودم براے خودم تصمیم میگیرم ب هیچ کسے مربوط نیست.. _سیلے ماماݧ باعث شد سکوت کنم دختره ے بے حیا خوب گوش کـݧ اسماء دیگہ ایـݧ حرفا رو ازت نمیشنوم فهمیدے بدوݧ ایـݧ کہ جوابشو بدم رفتم اتاق و در و محکم کوبیدم _بغضم گرفت رفتم جلوے آینہ دماغم داشت خوݧ میومد بغضم ترکید نمیدونم براے سیلے کہ خوردم داشتم گریہ میکردم یا بخاطر مخالفت ماماݧ انقد گریہ کردم کہ خوابم برد فردا که بیدارشدم دیدم ساعت ۱۲ ظهره و مـݧ خواب موندم. ماماݧ حتے براے شام هم بیدارم نکرده بود گوشیمو نگاه کردم 10 تا میسکال و پیام از رامیـݧ داشتم _بهش زنگ زدم تا صداشو شنیدم زدم زیر گریہ ازم پرسید چیشده ؟ نمیتونستم جوابشو بدم گفت آماده شو تا نیم ساعت دیگہ میام سر خیابونتوݧ از اتاق رفتم بیروݧ هیچ کسے نبود ماماݧ برام یادداشت هم نذاشتہ بود رفتم دست و صورتم و شستم و آماده شدم انقد گریہ کرده بودم چشام پف کرده بود قرمز شده بود _رفتم سر خیابوݧ و منتظر رامیـݧ شدم ۵ دیقہ بعد رامیـݧ رسید.... #خانوم_علی_آبادی @mahruyan123456

🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹 🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹🍃 🌹🍃🌹🍃🌹🍃🌹 🌹🍃🌹🍃🌹🍃 🌹🍃🌹🍃🌹 🌹🍃🌹🍃 🌹🍃🌹 🌹🍃 🌹 #رمان‌زیبای‌‌طهورا #رمان‌آنلاین‌به‌قلم‌دل‌آرا #پارت‌چهاردهم: چشمانم را باز و بسته کردم و نگاهم رو چرخوندم به اطرافم تا بفهمم کجا هستم ! کنار کی هستم . تو ماشین بودم ! اونم ماشین سیاوش! سرش رو روی فرمون گذاشته بود . بطری آب معدنی رو از کنار دستش ور داشتم و درش رو باز کردم . خیلی تشنه ام بود و با صدای آب خوردنم سرش رو برداشت و بهم خیره شد . نگرانی در نگاهش موج میزد . صورتش خسته بود . آهی کشید و سرش رو جلوتر آورد و گفت : حالت خوبه ؟ --خوبم ! فقط میخوام برم تا الان هم خیلی دیر شده ... نگاهش رو منحرف کرد و به جلو خیره شد ... --داشتم از نگرانی میمردم؛ همیشه انقد حالت بد میشه؟ --همیشه که نه ، هر وقت که حمله بهم دست بده . دیدی که چقدر حالم خرابه ... پس بیخیال من شو ! باور کن به نفعته ، زندگی با من هیچ سودی واست نداره فقط خرج میزارم رو دستت !!! خرج واسه یه زن مریض! دستش رو مشت کرده بود و محکم روی فرمون کوبید و داد زد: ببند دهنت‌ رو ! دختره ی دیوانه چی میگی؟ با غرور من بازی میکنی ! تو که خودت میدونی چقد واسم عزیز هستی . پوزخندی زدم و گفتم : آره میدونم ! از عشق زیاد تو من تا لب مرگ هم پیش رفتم . سرش رو بین دستاش گرفت و با بیچارگی گفت : ترو خدا بس کن ، خودم میدونم اشتباه کردم اما فک نمی کردم حالت انقد بد بشه ! منو ببخش... اما فقط می خوام اینو بدونی که خاطرت واسم خیلی عزیزِ ... --سیاوش خواهش میکنم تمومش کن این قضیه رو اصلا من اشتباه کردم که به تو رو انداختم اگه بگم غلط کردم راضی میشی ؟ -- چرا هیچ وقت منو نمی بینی ؟ چرا انقد از من بدت میاد... من اگه این پول رو بدم هیچ منتی ندارم که سر تو بزارم ، بالاخره پدر تو عموی منم هست منم دلم نمیخواد اون با این سن بره زندان ... --خب پس ؛ بگذر از من ! فک کن داری این پول رو به یکی قرض میدی ... فکر ازدواج با منو از سرت بیرون کن این کار نشدنیه! نفس عمیقی کشید و خیلی سعی داشت‌ عصبانیتش‌ رو کنترل کنه مکثی کرد و آروم تر از قبل ادامه داد : بهم فرصت بده خواهش میکنم این شانس رو از من نگیر ... بخدا که زندگی با تو بزرگ ترین شانس منه ! به والله که جز خوشبختیت‌ هدفی دیگه ندارم ..‌. --آخه چرا انقد سماجت میکنی !؟ تو که همه چیز رو فراموش کرده بودی ؟ اون روز که اومدم شرکت یه جور دیگه بودی یه آدم جدید با طرز فکر نو ... اما حالا همون عاشق دل خسته ... من چیکار کنم با تو !!!! --اصلا فراموش کن که من پسر عموتم! به عنوان یه فرد غریبه‌ منو به قلبت راه بده . خط بکش دور خانواده ام ... --معنی این کارا رو نمی فهمم ! خودت که بهتر میدونی با این وصلت خون به پا میشه ... بازم همون دعواهای قدیمی ... بازم زخم های کهنه سر باز می کنن... --قرار نیست کسی بفهمه !! منو و تو یک ماه صیغه میشیم این مدت هم با هم زندگی می کنیم بدون اینکه کسی چیزی بفهمه . با تعجب بهش خیره شدم و گفتم : هیچ معلومه چی میگی! اون عقلت هم خوبه یکم به کار بندازی ! یک ماه من چطور با تو زندگی کنم دور از چشم خانواده ام !!! من بدون اجازه پدر و مادرم هیچ‌ کاری نمیکنم ... --فکر اونجاش هم کردم فقط باهام راه بیا ... محو چشمای عاشقش شده بودم ... برای اولین بار بود که با دیدن تیله های قهوه ایش دلم لرزید ... دلم ریش شد ...وقتی اشک هاش‌ رو دیدم . با صدای گرفته ای گفت : طهورا هر کاری کردم تا بفهمی چقد عاشقتم ... اما هیچ وقت منو ندیدی ... خودم رو به آب و آتیش زدم تا بهت بفهمونم احساس و علاقه ام رو به خودت اما افسوس ‌. دیگه نتونست بیشتر از این خودش رو کنترل کنه فریاد کشید : عاشقتم طهوراااااااا.... دیگه نمی دونم با چه زبونی باید بهت بگم ... این فرصت رو از من نگیر قول میدم همه چیز رو درستش کنم ... ترو به خدا قسم به قلب شکسته ام رحم کن.... ادامه دارد ... #رمان‌زیبای‌عاشقانه‌مذهبی‌واجتماعی #طهورا ❌کپی رمان حرام است❌ به قلم ✍دل آرا @mahruyan123456 🍃

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 #عبور‌زمان‌بیدارت‌می‌کند #نویسنده_لیلا‌فتحی‌پور #پارت‌چهاردهم رفته بودم آرایشگاه حرف بخت بستن و این چیزا شد. من تو رو گفتم، که هرکس میاد خواستگاریت میره و دیگه برنمی‌گرده. آرایشگره گفت طلسمت کردن. بعدم گفت یه کسی رو می‌شناسه که طلسم باطل می‌کنه. می‌گفت کارش خیلی خوبه. یکی از مشتریهاش که خیلی نا امید بوده فرستاده اونجا به شش ماه نرسیده بختش باز شده و ازدواج کرده. فقط مثل این که پول زیاد می‌گیره. ولی عوضش کارش رد خور نداره. کلافه گفتم: –ول کن بابا. همون پارسال گول حرفهای اون دوست مامان رو خوردم بسه. فقط پول گرفت و اتفاقی نیفتاد. امینه قاشقهایی که دستش بود را زیر شیر آب گرفت. –خب اون کارش رو بلد نبوده، این فرق... حرفش را بریدم. –نه امینه. نمیخوام با جادو‌گری ازدواج کنم. قاشق‌ها را در جا قاشقی گذاشت. دست خیسش را با شال من خشک کرد و گیره‌ی موهای رنگ شده‌اش را مرتب کرد. –برو بابا. بقیه‌اش رو خودت بشور تا عقلت بیاد سر جاش. تقصیر منه که نگران توام. بعد حرفم را تکرار کرد. "با جادوگری نمی‌خوام ازدواج کنم" نگاهم روی شال خیسم مانده بود. جلو آمد شالم را که چروک شده بود کمی مرتب کرد و گفت: –صد بار گفتم واسه آشپزخونه حوله بگیر، چرا گوش نمیکنی؟ بیا اینم نتیجش. خوبت شد؟ با دهان باز نگاهش کردم. لبخند موزیانه‌ایی زد. –خب فکر کن ظرف شستی آب ریخته روش. بعد هم به طرف سالن رفت. چهره‌ی امینه شبیهه عمه بود. پوست سفید و ابروها و موهای کم پشتی داشت. چشم‌های ریز ولی لب و دهن خوش فرمی داشت. آن شب امینه سر خانه و زندگی‌اش رفت. بدون این که شوهرش از او عذر‌خواهی کند یا اصلا به روی خودش بیاورد که اتفاقی افتاده. انگار امینه چند روز به مهمانی آمده بود و بعد هم با خوبی و خوشی رفت. پدر و مادرم هم دیگر کاری به کارشان نداشتند. انگار از نصیحت کردن خسته شده بودند و به این رَوَند عادت کرده بودند. صبح که از خواب بیدار شدم. دیگر ذوقی نداشتم. چون دیگر امیدی به زنگ زدنشان نبود. مثل هر دفعه چند روزی طول می‌کشد تا بعد از این خواستگاریهای بی نتیجه به حالت عادی برگردم. از در خانه که بیرون رفتم. سر به زیر تا سر کوچه رفتم. احساس کردم کسی با ماشین پشت سرم می‌آید. به خیابان اصلی که رسیدم برگشتم. با دیدن ماشینش تعجب کردم. خودش بود همان جناب خواستگار. از دستش عصبانی بودم. آن از طرز حرف زدنش در روز خواستگاری، این هم از معطل نگه داشتن و زنگ نزدنشان. جناب خواستگار جلوی پایم نگه داشت. از ماشین پیاده شد و به طرفم آمد. پیراهن و شلوار مشگی با یک کت، تک، توسی پوشیده بود که خیلی برازنده‌اش بود. موهایش را هم مثل همان روز خواستگاری بالا داده بود. پر ابهت جلو آمد و با همان تکبر عینک دودی‌اش را برداشت و سلام کرد. اصلا انتظار دیدنش را نداشتم. کمی دست پاچه شده بودم. سعی کردم خونسرد جواب سلامش را بدهم. –ببخشید که مزاحمتون شدم. محل کارتون میرید؟ زیرلبی گفتم: –بله چطور؟ –می‌خواستم در مورد یه موضوع مهمی باهاتون صحبت کنم. مِن و مِن کنان گفتم: –چ...چه موضوعی؟ خیلی جدی گفت: –اینجا که نمیشه. لطفا سوار شید تا براتون توضیح بدم. من می‌رسونمتون. بعد بدون این که منتظر جواب من شود. رفت و پشت فرمان نشست. نمی‌دانستم چه کار کنم. مرا در عمل انجام شده قرار داده بود. آنقدر جدی وخشک بود که اصلا فکر این که ممکن است مزاحمم شود به ذهنم خطور هم نکرد. نگاهی به ماشین انداختم. شیک و گران قیمت بود. اگر الان امینه بود کلی ذوق می‌کرد. با خودم فکر کردم الان قیمت این ماشینش هم چندین برابر شده، این گرانیها واقعا به نفع پولدارهاست. وقتی تعللم را دید پیاده شد. –می‌خواهید همینجا تو خیابون حرف بزنیم؟ به خاطر رفت و آمدها گفتم همینطور گرمای هوا. درست می‌گفت، با این که صبح اردیبهشت ماه بود ولی انگار خورشید فصلها را اشتباه گرفته بود شاید این گرانی او را هم عصبی کرده بود. آرام در عقب ماشین را باز کردم و سوار شدم. او هم پشت فرمان نشست. انگار از کارم تعجب کرد. چون برگشت و مبهم نگاهم کرد. "یعنی واقعا انتظار داشت صندلی جلو بشینم. اونقدر بدم میاد از اینا که ماشین گرون قیمت دارن زود با آدم پسر خاله میشن. پولدار هستی که باش. املم خودتی. خدایا ببخش منظورم این نبودا کلی گفتم." ماشین راه افتاد. –خیلی وقته اینجا منتظرم. صبحها چقدر دیر میرید سر کار. –آخه فروشگاه دیر باز میکنه. –بله خب، کسی صبح زود نمیاد لباس بخره. –فکر می‌کردم با ماشین ببینمتون. آخه اون روز که جلو پارکینگتون پارک کرده بودم، انگار گفتید ماشینتون... –نه من ماشین ندارم. اون ماشین پدرم بود. برای چند ساعت ازش قرض گرفته بودم که با دوستم بیرون بریم. بعد از کمی سکوت که بینمان برقرار شد، گفت: –راستش می‌خواستم یه خواهشی ازتون بکنم. قلبم به تپش افتاد. خدایا یعنی چه می‌خواهد بگوید. حس بدی پیدا کردم. @mahruyn123456