در این روزهای کرونایی، ما ملت مسلمان ایران باید بیش از پیش متوجه خداوند شده و قدر امتیازاتی را که نمیدانستیم، بیش از پیش دانسته و از درسهای کرونا عبرت بگیریم.
خدای بزرگ در قرآن میفرماید: أَ وَ لا یَرَوْنَ أَنَّهُمْ یُفْتَنُونَ فی کُلِّ عامٍ مَرَّهً أَوْ مَرَّتَیْنِ ثُمَّ لا یَتُوبُونَ وَ لا هُمْ یَذَّکَّرُونَ (1): آیا نمیبینند که آنان در هر سال یک یا دو بار آزموده میشوند باز هم توبه نمیکنند و عبرت نمیگیرند.
خداوند در این آیه از ما میخواهد که از بلایا و آزمایشات پیش آمده، عبرت گرفته و بیش از پیش متوجه او شویم؛ هنگامی که کرونا آمد، تازه خیلیها متوجه شدند که عجب! سلامتی چه نعمت خوبی بود و ما قدرش را نمیدانستیم، صلهرحم چه نعمت بزرگی بود که از آن محروم شدیم.
ویروس منحوس کرونا باعث شد که خیلی از ما تازه قدر پدر و مادر را بدانیم؛ قدر درآمد خود که روزی خداست را بدانیم و خیلی از نعمتهای دیگر؛ و خلاصه متوجه خدا شویم که در این روزها برخی خانوادهها با آنکه هم زن و هم مرد آن شاغل بودند و زندگی مرفهی داشتند و سفر و خرید روزانه و هزاران تفریح دیگر داشتند و به در و همسایه و افراد مذهبی کمپول، فخر میفروختند (2) و از طرف دیگر مدام غر میزدند که نمیشود با ۵ ــ ۶ میلیون زندگی کرد؛ حالا میفهمند که همهچیز پول نیست؛ به عبارت دیگر آنها فهمیدند که هم روزی دست خداست و هم سلامتی بدن (که با آن کار میکنند).
بنابراین یکی از فلسفههای مشکلات و سختیها؛ توجه به نعمتهای خداوند و قدر دانستن آنها است.
پینوشت:
1) توبه، آیه 126
2) بقره، آیه 212: زُیِّنَ لِلَّذِینَ کَفَرُواْ الْحَیَوهُ الدُّنْیَا وَ یَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ؛ حیات (عاریت و متاع) دنیوى براى کافران جلوه نمود و آنها اهل ایمان را مسخره میکنند. #متن_کورنا #درس_از_کرونا #کورنا_ویروس