eitaa logo
بازنشر محتوای تبلیغ نوین
69 دنبال‌کننده
602 عکس
81 ویدیو
2 فایل
با همین آدرس در ایتا و سروش ارتباط با ادمین: @resano_ir 🔹کانال بازنشر محتوای تبلیغ نوین حاوی مطالب بازنشری جشنواره های اداره تبلیغ نوین می‌باشد که شما عزیزان می توانید با استفاده از هشتگ هر جشنواره به محتوای بازنشری آن دسترسی داشته باشید.
مشاهده در ایتا
دانلود
در این روزهای کرونایی، ما ملت مسلمان ایران باید بیش از پیش متوجه خداوند شده و قدر امتیازاتی را که نمی‌دانستیم، بیش از پیش دانسته و از درس‌های کرونا عبرت بگیریم. خدای بزرگ در قرآن می‌فرماید: أَ وَ لا یَرَوْنَ أَنَّهُمْ یُفْتَنُونَ فی کُلِّ عامٍ مَرَّهً أَوْ مَرَّتَیْنِ ثُمَّ لا یَتُوبُونَ وَ لا هُمْ یَذَّکَّرُونَ (1): آیا نمی‌بینند که آنان در هر سال یک یا دو بار آزموده می‌شوند باز هم توبه نمی‌کنند و عبرت نمی‌گیرند. خداوند در این آیه از ما می‌خواهد که از بلایا و آزمایشات پیش آمده، عبرت گرفته و بیش از پیش متوجه او شویم؛ هنگامی که کرونا آمد، تازه خیلی‌ها متوجه شدند که عجب! سلامتی چه نعمت خوبی بود و ما قدرش را نمی‌دانستیم، صله‌رحم چه نعمت بزرگی بود که از آن محروم شدیم. ویروس منحوس کرونا باعث شد که خیلی از ما تازه قدر پدر و مادر را بدانیم؛ قدر درآمد خود که روزی خداست را بدانیم و خیلی از نعمت‌های دیگر؛ و خلاصه متوجه خدا شویم که در این روزها برخی خانواده‌ها با آنکه هم زن و هم مرد آن شاغل بودند و زندگی مرفهی داشتند و سفر و خرید روزانه و هزاران تفریح دیگر داشتند و به در و همسایه و افراد مذهبی کم‌پول، فخر می‌فروختند (2) و از طرف دیگر مدام غر می‌زدند که نمی‌شود با ۵ ــ ۶ میلیون زندگی کرد؛ حالا می‌فهمند که همه‌چیز پول نیست؛ به عبارت دیگر آن‌ها فهمیدند که هم روزی دست خداست و هم سلامتی بدن (که با آن کار می‌کنند). بنابراین یکی از فلسفه‌های مشکلات و سختی‌ها؛ توجه به نعمت‌های خداوند و قدر دانستن آن‌ها است. پی‌نوشت: 1) توبه، آیه 126 2) بقره، آیه 212: زُیِّنَ لِلَّذِینَ کَفَرُواْ الْحَیَوهُ الدُّنْیَا وَ یَسْخَرُونَ مِنَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ؛ حیات (عاریت و متاع) دنیوى براى کافران جلوه نمود و آن‌ها اهل ایمان را مسخره می‌کنند.
حتماً شما هم این خبر را شنیده‌اید که «مجموع وزن ویروس کرونا در کل دنیا فقط پنج گرم است»! آری! انسان ضعیف است؛ صاحب هر تکنولوژی و ثروتی هم که باشد، در مقابل خواست خدا عاجز است. وَإِن يَمْسَسْكَ اللَّهُ بِضُرٍّ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَ إِن يُرِدْكَ بِخَيْرٍ فَلَا رَادَّ لِفَضْلِهِ ۚ يُصِيبُ بِهِ مَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ (1): اگر خدا به تو زیانى برساند، کسى جز او برطرف‌کننده‌ی آن نیست و اگر خیرى به تو برساند پس او بر هر چیزى توانا است. پی‌نوشت: 1) یونس، آیه 107
این روزها چقدر ماجرای ابابیل و سپاه ابرهه برایم قابل‌درک‌تر شده است؛ پرندگانی کوچک با سنگریزه‌هایی در منقار که سپاهی مجهز را از بین بردند؛ و عجیب نیست اگر ویروسی که وزن آن در کل دنیا پنج گرم است، زندگی بشر مدرن را مختل کرده باشد؛ این بیماری عالم‌گیر به خاطر گناهان بشر باشد یا یک آزمایش الهی فرقی نمی‌کند، یک چیز مسلم است: پای قدرت خدا که در میان باشد، تمام موجودات آسمان‌ها و زمین سرباز خدا می‌شوند: وَ لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْض‏ (1): سپاهیان آسمان‌ها و زمین از آنِ خداست‏. پی‌نوشت: 1) فتح، آیه 7
همسر خواهر خانم تشریف فرما شده‌اند سفر کاری و من هم به عنوان نترس رفته بودم نصف روزی کنارش باشم؛ تازه رفته خانه خودش؛ به خاطر کرونا مجبور است در خانه بماند و خیلی پیش ما نیاید؛ اگر کرونا نبود من هم سر درس و بحثم بودم و او هم می‌رفت کنار مادر و نه مادر دور از ما احساس ناراحتی داشت و نه مجبور بودم بروم پیش خواهر جان. البته بد هم نیست. تنوع در زندگی لازم است. نشسته بودیم و از همه چیز برایم شیرین زبانی می‌کرد؛ این دهه هفتادی‌ها همه چیزشان با ما فرق دارد؛ دغدغه‌هایشان؛ حرف زدن‌هایشان؛ ناراحت بودن و خوشحال بودنشان؛ از بیکاری و اوقات فراغتِ زیاد، شکایت کرد؛ برایش می‌گفتم از وقتش استفاده کند، برنامه‌ریزی داشته باشد؛ عمرش را هدر ندهد؛ کم مانده بود بگوید مثلاً تو چکار می‌کنی که من انجام نمی‌دهم؟ تو که از من بیکارتری که از بیکاری آمده‌ای نترس بیکار باشی؛ ادامه ندادم. مشغول رنگ زدن تابلو اش بود؛ معلوم بود خسته است؛ برخلاف عقیده‌ام که «هیچ‌وقت آشپزخانه کسی ورود نکنم چون خصوصی‌ترین منطقه خانه است»، رفتم آشپزخانه و دوری زدم؛ یک کتری پیدا کردم و آب جوش گذاشتم؛ درب کابینتی را باز کردم و دوتا فنجان پیدا کردم و چای ریختم؛ یک ظرف بلوری هم همانجا بود برداشتم و یک‌مشت قند ریختم داخلش؛ یک چای دبش بردم با هم بخوریم. چای را که دید خیلی خوشحال شد؛ ولی مشخص بود یک‌حرفی توی دلش مانده است؛ گفتم: نازنین مشکلی پیش آمده؟ گفت: نه! چرا قند را داخل بستنی‌خوری ریخته‌ای؟ ده تا قندان پر از قند آنجا گذاشته؛ فنجان قحط بود؛ این‌ها را یکی کادویی آورده جنسش خوب نیست؛ سینی سیلور هم که بود؛ سرک کشید توی آشپزخانه و گفت: این کتری که برای پیک‌نیک است؛ چای‌ساز که توی برق بود؛ نگاهش کردم و اول حسابی خندیدم؛ بعد گفتم: به خدا عمدی نبوده ولی من دهه شصتی دنبال یک استکان چای رفتم و اینکه امین باشم و همه‌جا سرک نکشم؛ با کمترین امکانات و بدون به هم زدن تمرکزت چای بیاورم؛ به این اداهای شماها و قوانینتان آشنا نبودم ولی نازنین خودمانیم زده به سرت؛ چایی آوردم به این خوبی و قشنگی و خوش‌رنگی! طلبگی و ارزان؛ بد بود؟ نه نه! چرا خیلی خوب بود و به موقع؛ عزیزم خودت را معطل این حرف‌ها نکن؛ حالا قند توی بستنی‌خوری اتصالی می‌کند؟! نگاه کن: قوری کتری، سماور، کتری معمولی، چای‌ساز، قهوه‌جوش؛ چند دست فنجان چینی و بلور و قاشق چای‌خوری و قندان‌های رنگارنگ و سینی متفاوت و ...برای روزی سه تا فنجان چای؟ به خدا به عقل شماها شک می‌کنم؛ بابا و بقیه نه این همه خودت را به زحمت انداخته‌ای برای چیدمان و... که چه؟ تنوع خوب است ولی مدبرانه؛ فکر کن عزیزم فکر! حالا چایت را بخور سرد می‌شود؛ زود باش تا قند توی بستی خوری جرقه نزده؛ بعد هم دوتایی حسابی خندیدیم. بد نیست این روزها که توی قرنطینه اوقات فراغت بیشتری داریم، نگاهی بیندازیم به اطرافمان؛ به جای وقت انجام کار، حداقل بعدش کمی فکر کنیم؛ فکر کردن هم یک کاری است بالاخره!
إِلَهِی إِنْ عَفَوْتَ فَمَنْ أَوْلَى مِنْکَ بِذَلِکَ وَ إِنْ کَانَ قَدْ دَنَا أَجَلِی وَ لَمْ یُدْنِنِی مِنْکَ عَمَلِی فَقَدْ جَعَلْتُ الْإِقْرَارَ بِالذَّنْبِ إِلَیْکَ وَسِیلَتِی (1): اى خدا! اگر تو مرا عفو کنى که از تو سزاوارتر به عفو است و اگر اجلم نزدیک شد و عمل صالحم مرا به تو نزدیک نکرد من هم اقرار به گناهانم را وسیله عفوت قرار داده‌ام. خدایا! بخشش از بزرگان است و که از تو بزرگ‌تر و که از تو سزاوارتر؟ خدایا! وقتی به پرونده سیاهم نگاه می‌کنم، عمل صالحی ندارم که شایسته جلال و جبروت تو باشد؛ اعمالم یا ناقص بوده یا همراه با ریا یا همراه با تکبر یا همراه با منت تنها چیزی که می‌دانم این است که خیلی گناه کرده‌ام و امید دارم همین اقرار به گناهانم سبب شود تا مرا ببخشی. خدایا! نفس من سرکش شده، قدر نعمت‌هایت را ندانستم؛ حالا که این ویروس کرونا آمده، تکانم داده است؛ چقدر دلم تنگ شده برای حرم حضرت معصومه سلام‌الله علیها، برای مشهد امام رضا علیه‌السلام، برای مادرم... پی‌نوشت: 1) مناجات شعبانیه
وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا إِلی‏ أُمَمٍ مِنْ قَبْلِکَ فَأَخَذْناهُمْ بِالْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ یَتَضَرَّعُون (1): و به تحقیق فرستادیم پیغمبرانی به سوی امت‏هایی که قبل از تو می ‏زیستند؛ پس به منظور اینکه شاید روی تضرع به درگاه ما آورند آنان را به سختی‏ ها و گرفتاری ‏های گوناگون گرفتیم. با همه‌گیر شدن شیوع ویروس کرونا و به هم ریختن اوضاع اقتصادی مردم و در کنار آن شنیده شدن زمزمه‌هایی که حکایت از شروع وضعیت آخرالزمانی دارد عده‌ای با این تفکر که تنها نسخه خروج از مشکلات ظهور امام زمان عجل الله فرجه است مردم را به گرفتن ختومات و عبادت‌های چهل روزه دعوت می‌کنند و ظاهراً اصلاً به این نکته توجه ندارند که بلیّات و مصیبت‌های زندگی دنیا امتحانات و سنّت‌های الهی در روی این کره خاکی در تمام روزگاران است و بهترین و تنهاترین سرمایه بشریت برای قبولی و پیدا کردن مسیر خروج از منجلاب این امتحانات که چهره عوض می‌کنند ولی تمامی ندارند و در عین همگانی بودن، معصوم و غیر معصوم، پیغمبر و غیر پیغمبر هم نمی‌شناسند؛ عادت به تضرع و خشوع در مقابل پروردگار متعال و دست طلب به سوی آن یگانه خالق هستی دراز کردن است و این مسئله جدای از بحث ظهور و آمادگی و معرفتی است که مردم جهان برای قبول و تبعیت از امام زمان عجل الله فرجه باید داشته باشند. لَتُبْلَوُنَّ فی‏ أَمْوالِکُمْ وَ أَنْفُسِکُمْ وَ لَتَسْمَعُنَّ مِنَ الَّذینَ أُوتُوا الْکِتابَ مِنْ قَبْلِکُمْ وَ مِنَ الَّذینَ أَشْرَکُوا أَذیً کَثیراً وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا فَإِنَّ ذلِکَ مِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ (2): محققاً شما را به مال و جان آزمایش خواهند کرد و بر شما از زخم‌زبان آن‌ها که پیش از شما کتاب آسمانی به آن‌ها نازل شد آزار بسیار خواهد رسید و اگر صبر پیشه کرده و پرهیزگار شوید (البته ظفر یابید) که ثبات و تقوا سبب نیرومندی و قوّت اراده در کارها است. طبق بیان قرآن کریم مردم گرفتار مشکلات و امتحانات مختلف الهی در مال و اموال و فرزندان خود می‌شوند و این امر می‌تواند به جهت حکمت‌های مختلفی باشد که خداوند از آن باخبر است و ما از آن بی‌خبر که در صورت صبر و تقوا در عین سختی‌ها و مشکلات، شیرینی‌ها و تجربیات و توانمندی‌هایی بالاتر از گذشته در زندگی از رهگذر این مشکلات برای مردم به جا خواهد ‌ماند. امام سجاد علیه‌السلام: لَا یَثْبُتُ عَلَیْهِ إِلَّا مَنْ قَوِیَ‏ یَقِینُهُ‏ وَ صَحَّتْ مَعْرِفَتُه‏ (3): کسی بر _امامت او (امام مهدی عجل الله فرجه)_ ثابت نمی‌ماند مگر آنکه یقینش قوی و شناختش درست باشد. بحث ظهور و آمادگی مردم برای ظهور امام زمان عجل الله فرجه اتفاقی نیست که ثمره خستگی و ناراحتی مردم جهان از بی‌پولی و سخت شدن گذران زندگی دنیایی آنان و یا زیاد شدن سیل و زلزله باشد و به نظر یک بحث کاملاً سیاسی و در راستای مبارزه با استکبار و ظالمان جهانی است و تنها در زمانی این اتفاق رغم خواهد خورد که مدعیان انتظار نسبت به مسائل سیاسی حساس شده باشند و در عین رسیدن به یک شناخت قابل‌قبول از بازی‌های رسانه‌ای و جناح‌ گیری‌های سیاسی توانسته باشند خط مشی سیاسی معنوی اهل‌بیت علیهم‌السلام را شناسایی، حمایت و به مردم جهان معرفی کرده باشند تا قلوب مردم جهان حقیقتاً در رسیدن به یک زندگی معنوی و پر از عدالت به اضطرار افتاده باشد. پی‌نوشت: 1) انعام، آیه 42 2) آل‌عمران، آیه 186 3) بحارالأنوار (ط - بیروت)، جلد ‏51، صفحه 134
پدربزرگ و مادربزرگ در سکوت تمام به اخبار گوش می‌دادند؛ تمام حواسشان را به سمت و سوی اخبار کرونایی جمع کرده بودند؛ صدای مجری اخبارگو که می‌گفت: افراد مسن و بالای شصت سال بیشتر در معرض خطر این ویروس قرار دارند؛ مثل پتکی بر سرشان فرود می‌آمد؛ دل‌نگران از رفت‌وآمد بچه‌ها و نوه‌هایشان بودند؛ اما رویشان نمی‌شد که به آنان بگویند به خانه‌شان نیایند؛ با اینکه همه امید و عشقشان به فرزندانشان بود اما مانده بودند که واقعاً چکار کنند؟! پسر بزرگ خانواده که نگرانی را به خوبی در چشمان پدر و مادرش می‌دید تصمیمی گرفت؛ به تک تک خواهر و برادارها زنگ زد و از آن‌ها خواست که فعلاً تا شکست کرونا به خانه پدری رفت‌وآمد نکنند و فقط با تماس جویای حالشان بشوند؛ یک گوشی لمسی هم به دست پدر داد و گفت: ما هر وقت دل‌تنگ چهره مهربانتان شدیم با شما تماس تصویری می‌گیریم؛ لبخند نقش بسته بر لبان پدر و مادر چهره‌شان را دو برابر جذاب کرده بود و می‌شد از چشمانشان دید با این تصمیم دیگر دل‌نگرانیشان کم شده است.
امام علی علیه‌السلام می‌فرماید: ان البلاء للظالم ادب و للمؤمن امتحان و للاولیاء کرامه و للانبیاء درجه (1): بلا برای ظالم تأدیب و تنبیه است و برای مؤمن آزمایش و برای انبیا ترفیع درجه و برای اولیا تکریم. خداوند در صحنه‌های گوناگون انسان را آزمایش می‌دهد؛ در قرآن آیات گوناگونی داریم در مورد امتحان انبیا و اولیا. ویروسی که در این مدت در سراسر جهان آمده می‌توان به چند بخش تقسیم کرد؛ ویروس کرونا هم می‌تواند مایه ادب برای ظالمان باشد و هم می‌تواند امتحان و کرامت برای مؤمنین و اولیا باشد. ماهیت این آزمایش‌ها چیست و با توجه به اینکه خداوند آگاه بر همه چیز است، انگیزه این امتحانات چه می‌تواند باشد؟ خداوند با چه ابزارهایی آدمی را می‌آزماید و مکانیسم موفقیت در آزمون‌ها چه گونه می‌باشد؟ متکلمان اسلامی گفت‌وگو پیرامون امتحان و ابتلای الهی را بیشتر در تبیین غایت ‏بندی افعال خداوند و عدالت او در فلسفه شرور و بلایا دنبال کرده‌اند. پی‌نوشت: 1) بحار الأنوار، علامه مجلسی، جلد ‌78، صفحه 198، (ط - بيروت).
در این روزها که ویروس کرونا، دنیا را در نوردیده است، برخی از کشورها به دروغ، مسلمانان را عامل انتشار ویروس کرونا می‌دانند؛ در این بین وظیفه رسانه‌های ما (فضای مجازی، روزنامه‌ها) این است که به مقابله با این تفکر غلط (اتهام کرونا) بشتابند؛ تفکری که حتی در کشور ما به دنبال اتهام زدن به مذهبی‌ها بود و با تعطیل شدن اجتماعات مذهبی، موقتاً فروکش کرد. خداوند در کلام جاودانش، طرز تفکر معاندان اسلام را این گونه بیان می‌کند: مَّا یَوَدُّ الَّذِینَ کَفَرُواْ مِنْ أَهْلِ الْکِتَبِ وَ لَا المْشْرِکِینَ أَن یُنزَّلَ عَلَیْکُم مِّنْ خَیرْ مِّن رَّبِّکُمْ (1): هرگز کافران اهل کتاب و مشرکان مایل نیستند که بر شما (مسلمین) خیرى از جانب خدایتان نازل شود. پیام آیه این است که کشورهای غربی و معاندان اسلام علاوه بر اینکه خیر و خوبی ما مسلمانان را نمی‌خواهند بلکه بدی ما را خواسته و برای این کار نیز هزینه می‌کنند (تهمت زدن). نکته با سفر ترامپ به هند، خشونت‌ها علیه مسلمانان رو به افزایش گذاشت و حتی آن‌ها را متهم به انتقال کرونا کردند؛ در حالی که دانشمندان منصف هندی، این دروغ را رد کردند؛ (2) بدون شک وقتی در هند به واسطه سخنان تحریک‌آمیز ترامپ، اوضاع بر ضد مسلمانان می‌شود، نباید انتظار داشت که در آمریکا و کشورهای دیگر غربی، مسلمانان را عامل انتقال کرونا ندانند. باید رسانه‌های ما (فضای مجازی، روزنامه‌ها، صداوسیما) با سواد رسانه‌ای قوی خود، از جمیع مسلمانان دفاع کنند؛ که اگر دفاع نشود همین طرز تفکر قوی شده و پنجه بر صورت ما خواهد کشید؛ باید رسانه‌های ما، همیاری مسلمانان را در کشورهای غربی تبیین کنند که مساجد را برای ارائه خدمت به بیماران کرونایی اختصاص می‌دهند؛ (3) همان‌گونه که در کشور ما با آنکه غیرمذهبی‌ها هم کمک می‌کنند؛ اما مذهبی‌ها بیشتر در ارائه خدمت‌رسانی به بیماران کرونا فعال‌اند (روحانیون، بسیجی‌ها، سپاه). پی‌نوشت: 1) بقره، آیه 105 2) https://2u.pw/dhUT6
کمک مهدی موعود علیه‌السلام به عنوان حجت حی خدا به شیعیان خودش، در روایت آن حضرت آمده است؛ (1) با این حساب ممکن است برخی از شیفتگان و منتظران آن حضرت بگویند که چرا آن حضرت، ما را از شر کرونا نجات نمی‌دهد. اولاً: باید یک منتظر بداند که کرونا یک بلای طبیعی (و شاید بیولوژیک و آزمایشگاهی) است و همه چیز را نباید نعوذبالله به خدا و مهدی موعود علیه‌السلام ربط دهد. ثانیاً: وجود بلا و سختی در زندگی باعث پیشرفت‌هایی هم می‌شود (مثل اکتشافات دارویی و امثال آن). ثالثاً: بر طبق آموزه‌های اسلامی، ایمان مسلمان در بلا و سختی آزموده می‌شود. امام کاظم علیه‌السلام می‌فرماید: أَلْمُؤْمِنُ مِثْلُ کَفَّتَی الْمیزانِ کُلَّما زیدَ فی إِیمانِهِ زیدَ فی بَلائِه (2): مؤمن همانند دو کفه ترازوست، هر گاه به ایمانش افزوده گردد، به بلایش افزوده گردد. توضیح اینکه اگر ما دین و مسلمانی را یک دوست فرض کنیم (3) آنگاه خواهیم دانست همان‌ طوری که دو دوست در شادی‌ها در کنار هم هستند، در سختی‌ها نیز باید در کنار هم باشند؛ به عبارت بهتر یک منتظر امام مهدی علیه‌السلام نباید فقط مواقعی که وضع روحی و جسمی و مالی خوبی دارد، خدا را شکر کند و به یاد حضرت باشد؛ باید در موقع سختی‌ها و نداری‌ها و بیماری‌ها (کرونا) نیز به یاد حضرت باشد و از ایمان او به واسطه گرفتاری، چیزی کم نشود؛ چنان که امام سجاد علیه‌السلام در صحیفه سجادیه از خداوند می‌خواهد که به خاطر غمگینی و حزن بلا از واجبات و مستحبات بازداشته نشود. (4) با آرزوی بهبودی کامل برای مبتلایان به کرونا و بیماران دیگر و آرزوی مغفرت برای درگذشتگان از درگاه خدای بزرگ. پی‌نوشت: 1) ما در رسیدگى و سرپرستى شما کوتاهى و اهمال نکرده و یاد شما را از خاطر نبرده‌ایم که اگر جز این بود، دشواری‌ها و مصیبت‌ها بر شما فرود می‌آمد و دشمنان، شما را ریشه کن می‌نمودند؛ احتجاج، جلد 2، صفحه 323 2) تحف العقول، صفحه 408 3) امالی مفید، صفحه 283 4) دعای هفتم صحیفه سجادیه با ترجمه انصاریان، صفحه 41
رهبر معظم انقلاب در سال‌های اخیر، بارها از بهتر بودن یا کمتر نبودنِ جوانان دهه نود از جوانان دهه شصت (جوانان دفاع مقدس) سخن به میان آورد است؛ این نکته در این روزهای کرونایی، بیش از هر زمان دیگری خود را نشان می‌دهد؛ باید این دستاورد مهم را رسانه ملی به خوبی تبلیغ کرده و در پخش برنامه‌های مربوط به کرونا، از آن استفاده کند. شاید برای برخی‌ها از جمله نگارنده‌ی این سطور قابل هضم نبود و می‌گفتند که مگر می‌شود جوانان الآن از جوانان دوره جنگ بهتر باشند؟! اما رهبر معظم انقلاب با دید الهی خود می‌داند که علیرغم عوض شدن ظواهر، باز هم جوانان الآن اگر پرشورتر از جوانان دوره جنگ نباشند، کمتر نیستند؛ زیرا که جوانان در سنی هستند که اگر به طرف خوبی سوق داده شوند، سریع‌تر به‌سوی آن رو می‌آورند. امام صادق علیه‌السلام در این باره می‌فرماید: عَلَيكَ بِالحداثِ فَإنَّهُم أَسرَعُ إلى كُلِّ خَيرٍ (1): نوجوانان را درياب؛ زيرا كه آنان سریع‌تر به كارهاى خير روى می‌آورند. پیام این حدیث امام ششم این است که باید به جوانان میدان (کار خوب) داد؛ میدانی که رهبر انقلاب از آن نهایت استفاده را برد و صحنه‌هایی از مشارکت جوانان در پیشرفت ایران از جمله در بحران‌هایی مثل کرونا را با مدیریت خود رقم زد. نکته قابل ‌تأمل خطاب اصلی رهبر معظم انقلاب در بیانیه گام دوم به جوانان است؛ جوانانی که در این روزهای کرونایی بدون هیچ چشم داشتی به میدان آمدند و دنیا را به تحسین وا داشتند؛ صحنه‌هایی که باید صداوسیما نسبت به تبلیغ آن اهتمام ورزد و همچنین علت تأکید رهبری بر بهتر بودن یا کمتر نبودن جوانان دهه نود بر جوانان دوره جنگ را تبیین نماید؛ بدون شک اهتمام صداوسیما به این مطالب، علاوه بر تقویت روحیه همدلی در بین ملت و مدیریت کنترل کرونا، تبیین سخن رهبری عزیز را نیز در پی خواهد داشت. پی‌نوشت: 1) كافى (ط-الاسلامیه)، جلد 8، صفحه 93، حدیث 66
در ایامی که ویروس کرونا دنیا را در برگرفته است، خبرهای خوشی از اهتمام کشورهای غربی به اسلام به گوش می‌رسد؛ این نکته را باید رسانه‌های ما تبلیغ کنند تا ان‌شاءالله فضایی به وجود بیاید که در مدیریت کنترل کرونا مؤثر است. وقتی که انسان می‌شنود که فلان ورزشکار معروف آمریکایی برای توصیف گذر از این روزها به یک آیه از قرآن ما استناد کرده است؛ (1) از یک طرف خوشحال می‌شود و از طرف دیگر تأسف می‌خورد؛ خوشحالی انسان معلوم است؛ ولی تأسف برای این است که چه بسا ما ارزش داشته‌های معنوی خود را ندانیم و دیگران، ما را متوجه کنند؛ این ورزشکار معروف در حساب خود نوشته است که: إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ یُسْراً (2): بی‌تردید همراه با سختی، آسانی هست. البته ما نمی‌گوییم که آن ورزشکار با دید معنوی این آیه را نوشته است؛ اما همین که برای امیدآفرینی به یک آیه از قرآن، تمسک جسته است، مطلب مهمی است؛ او می‌توانست کلمات امیدآفرینی را از دانشمندان غربی خودشان بنویسد اما… خدا نکند ما که مسلمانیم، نه تنها به جنبه معنوی این کار توجه نداشته باشیم؛ بلکه حتی به حداقل پیام این کار (امیدآفرینی در روزهای کرونایی) نیز توجه نکنیم. یکی دیگر از اتفاقات خوب این روزها، آشنا شدن مردمان مغرب زمین با مسئله‌ای به نام طهارت اسلامی است؛ (3) زیرا آن‌ها وقتی که از توالت خارج می‌شوند، تقیدی به شستن دست‌ها ندارند. حاصل سخن آنکه ویروس کرونا، دنیای غرب را مجبور کرده است که به مطلوب بودن آموزه‌های دین (شستن دست‌ها و طهارت) اعتراف کند؛ بنابراین رسانه‌های ما باید در این ایام، مخاطبان خود را به ارزش دین خود واقف کنند؛ دینی که علیرغم توطئه دشمنان اسلام، برای روزهای بحرانی، برنامه دارد (شستن دست‌ها در وضو)؛ این نکته برای مدیریت کنترل کرونا مفید و سازنده است. پی‌نوشت: 1) https://v.ht/6zpeR 2) انشراح، آیه 6 3) https://v.ht/aGvq