#شور 🎵 اسمتو بردم زیر بارون... #کربلایی_حسن_عطایی 🎤 ⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️ اسم تو بردم زیر باران باران گریه کرد تربت گذاشتم لای قرآن قرآن گریه کرد ذوالجناح از میدون اومد سر می کوبید زمین مصیبتت از بس سنگینه ایوان گریه کرد آدم گریه کرد برای تو خاتم گریه کرد برای تو دنیا رو حسین به هم زدی عالم گریه کرد برای تو وای حسین وای وای حسین وای ⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️ صدای هل من معینت اومد اصغر گریه کرد از روی تل زینبیه خواهر گریه کرد عده ای بی نصیب از گودال رفتن خیمه ها پنجه ها اومد سوی زهرا معجر گریه کرد شیون گریه کرد برای تو دشمن گریه کرد برای تو حتی گریه کرد خنجر شمر آهن گریه کرد برای تو وای حسین وای وای حسین وای ⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️⚫️ به یاد لب های خشک تو دجله گریه کرد کتیبه ها و پرچم ها و حجله گریه کرد ظهر عاشورا زیر تیر ها خوندی تو نماز آخرین سجده ات گودال بودی قبله گریه کرد مکتب گریه کرد برای تو زینب گریه کرد برای تو با یاد تن بی کفنت هر شب گریه کرد برای تو وای حسین وای وای حسین وای ......... #شور_نوکری ‍ به موقع #تشییع جنازم♬♯ به پیرهن مشکیم مینازم♬♯ توخونه ی قبرم یاحسین♬♯ یه ضریح شیش گوش می‌سازم♬♯ ♫♩♪♩♫♩♪ خاکم نکنید بزارید اربابم برسه♬♯ اونی که واسم همه کسه♬♯ خاکم نکنید دلم فقط آقامو میخواد♬♯ امام رضا قول داده میاد♬♯ امام رضا قول داده میاد♬♯ ♫♩♪♩♫♩♪ ♬♯حسین حسین ♬♯حسین حسین ♬♯حسین حسین ♫♩♪♩♫♩♪ نوکرت با کفن بیگانس♬♯ بکشید روی من بوریا♬♯ وقتی که می‌خوام جون بدم♬♯ رومو بکنید به رو کربلا♬♯ یادم نمیره سحرای ناب روشنی رو♬♯ بین الحرمین سینه زنی رو♬♯ 👇👇

#شور #اربعین عطایی

💔دل‌ شکستگانی که از قافله‌ اربعین جا مانده‌اید غصه نخورید یقین داشته باشید کسانی که آرزوی همراهی با زائران کربلا را داشتند ولی نتوانستند به زیارت بروند حتماً در پاداش آنها سهیم خواهند بود 💠🔹پیامبر اکرم ﷺ می‌فرمایند: 《مَن اَحَبَّ قَوماً حُشِرَ مَعَهُم》 کسی که یک کار گروهی را دوست داشته باشد با آن گروه محشور می‌شود ↲بحارالانوار، جلد۶۵، صفحه۱۳۰ اگر ما نتوانستیم لحظات زیبای کربلا را ببینیم ولی یقین داشته باشیم که همراه و شریک اجر زائرین هستیم

|⇦•ای در حصیر جمع شده... #قسمت_پایانی روضه و توسل تقدیم به جاماندگان از کنگرۀ عظیم اربعین به نفس حاج محمدرضا طاهری •ೋ ●•┄༻↷◈↶༺┄•● *دلهایِ همه پر میزنه برایِ کربلا ، گفت: ...* ای در حصیر جمع شده زیرِ آفتاب من باز گشتم از سفری غرقِ التهاب محمل نشینِ کوچه و بازارت آمده از شامِ کینه گستر و از کوفه ی خراب ای سوره ی مُقَطَّعُ الاَعضا نظاره کن در اشکِ من نمایِ چهل روز انقلاب باقی نمانده غیرِ همین چند آیه ام می مُرد کاش زینبِ تو یَابنَ بوتُراب *حسین ......بذار فقط چندتاشو برات بگم داداش...* زخمِ زبانُ کعبِ نی و تازیانه ها باران سنگ و آتش و هر لحظه اضطراب در ازدحامِ هرزه نگاه حرامیان گاهی اسیر سلسله بسته در طناب حسین جان ! بازارِ برده ها ، نوامیسِ مرتضی بزمِ حرام و قهقه ی مجلس شراب آقا ....حسین جانم کردم هزار مرتبه مرگ از خدا طلب تا نازدانه ات به کنیزی شد انتخاب *گفت : حسین جان ...* از دختر خرابه نشینت زِ من مپرس شرمنده است خواهرت از گفتنِ جواب با بوسه از گلویِ تو دق کرد و جان سپرد گردید آسمان و زمین بر سرم خراب حسین ... از خیل داغ دیده در این روزهای تلخ وای از دلِ سکینه و وای از دلِ رباب وای از دلِ رباب..... *الهی بمیرم دوسه روز این قافله موند کنارِ قبرها ..دستور داد زین العابدین: عمه جان ! اجازه میدی قافله آماده شه برگردیم مدینه؟ عرضه داشت:امر ، امرِ شماست ...هر چی شما بفرمایید ... همه رو جمع و جور کردن.. سوار بر محمل ها ...یه وقت دیدن خانم رباب اومد خدمتِ حضرت زینب ، عرضه داشت ؛ بی بی جان! خواهش میکنم اجازه بدین من بمونم، من هنوز یه دلِ سیر برا حسینم گریه نکردم... به زین العابدین گفتن، آقا اجازه داد.. این خانم موندش کنارِ قبرِ ابی عبدالله... آنقدر زیر آفتاب می نشست نوحه می کرد، گریه می کرد ..میگن رنگ صورت عوض شده بود، حرارت آفتاب تمام پوستِ صورت رو سوزونده بود... زنانِ بنی اسد اومدن گفتن ..خانم جان! اجازه بده حداقل برات یه سایه بون بزنیم ...فرمود؛ نه! خودم دیدم اینجا بدن عزیزم زیرِ آفتاب, رویِ خاکها رها بود ... باید بگیم این یه خانم بود ...یه همسر با وفا بود، که ابی عبدالله از این نعمت برخوردار بود ....اما بمیرم برا دلِ امام حسن....یکی مثلِ رباب که کنار قبرِ شوهرش هم با وفا بود، آنقدر گریه می کرد .. یکی هم مثلِ همسر امام حسن،تا آبِ زهر آلود و نوشید...گفت : آه جیگرم.. یه نگاه به جعده ملعونه کرد ، گفت ؛آخه مگه من بد همسری برای تو بودم ؟ آه، یا امام حسن .... هرجا هستی صِدام رو می شنوی ، چه قدر خوب شد شام اربعین حواله شد اسم امام مجتبی رو هم ببریم...اگه ما نبودیم کربلا ، اما آنقدر بودن امسال اربعین هم اربابتون حرمش غریب نبود...چه جمعیتی بود کربلا، الهی بمیرم که الان کنار قبر امام‌حسن یه زائر هم نداره..

⏯ #زمینه_احساسی 🍃کرم یعنی گذشتی از حرم 🍃نداری موکب و علم 🎤 محمدحسین حدادیان 👌 پیشنهاد ویژه #شهادت_امام_حسن

http://eitaa.com/joinchat/272171029C7c2be56d94 ❇️ابرگروه مجمع الذاکرین اهل بیت ( علیه السلام) همراه باآموزش مداحی👌 اولین وفعال ترین گروه درایتا😍 🔹هرگونه درخواستی :مطالب مذهبی.حدیث اشعار.روضه.نوحه......

|🍂| #یاصاحب_الزمان_عج💚 اي قبله ي نمازگزارانِ آسمان هجر تو کرده قامتِ اسلام را کمان خورشید تابه کی به پس ابرها نهان عجِّل علي ظهورکَ ياصاحب الزمان #اللﮩـم_عجـل_لولیـڪ_الفـرجــــ سلام امام زمانم ✨

🌿❤️🌺🌸🕊﷽ ❤️هوالعزیز هیئت تمــام شد همـــه رفتنـد و تو هنـــــــوز… یک گوشـه نشســته‌ای و گریــــه میکنــی… آجـرک‌الله یا صـاحب‌العصـر والزمـان سلام محب‌آل‌الله ✋️ در پنـــــاه الله❤️ صبح زیبات بخیر🍃 امـروزت هــم🌹 پـر از مـوفقیـت💐 پـر از اتفـاقـات زیبـا🌼 پر از لطف و مهر خداوند☝️ دلـی آرام ، زنـدگی گـرم ☘️ و یک دنیا سـلامتی باشد🌸 ان‌شـاءالله‌تعالی‌العزیز ❤️🌿

▪️صلی‌الله‌علیک‌یاسیدناالمظلوم‌یا‌ابا‌عبدالله‌الحسین #روزشمارایام‌حزن‌اهلبیت‌علیهم‌السلام 🏴 اربعین امام‌حسین‌علیه‌السلام تسلیت باد 🏴 ۷ روز تا شهادت‌پیامبراکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله 🏴 ۸ تا شهادت امام رضا علیه السلام 🏴 ۹ روز تا مصائب هفته اول ربیع الاول (غصب خلافت، غصب فدک ، انکار شهادت امیرالمومنین علیه السلام، هتک‌ حرمت‌ وآتش زدن خانه حضرت فاطمه سلام الله علیها وشهادت حضرت محسن بن فاطمه ) 🏴 ۱۶ روزتاشهادت‌امام‌حسن‌عسکری‌علیه السلام . خواستم اربعین را کربلا باشم نشد از نجف پای پیاده کربلا باشم نشد آرزویی دردلم ماند همین بغضم گرفت خواستم با مادرم در کربلا باشم نشد ... 💠اللهم‌ عجل لولیک الفرج

🎙#امیر_برومند 🎶گرفتارم امام رضا @majmaozakerine

‍ متن روضه شهادت امام رضا (ع) - به همان کس که محرم زهراست - مهدی سلحشور  به همان کس که محرم زهراست دل من غرق ماتم زهراست شب آخریه بی بی می خواد سفره و جمع کنند، سفره ای که خودش دو ماه برا حسینش، براحسنش، برا باباش، برا امام رضا پهن کرده، شب آخر ماه صفر، با دستای خودش شال عزا از گردن مهدی در میاره، همه می گن ما مزد عزاداری از فاطمه می خواهیم، ما میگیم عذر عزاداری از فاطمه می خواهیم، بی بی جان عذر می خواهیم نتونستیم حق روضه هاتونو ادا کنیم، تا فاطمیه زنده باشم قول می دم جبران کنم، مادر مادر مادر به همان کس که محرم زهراست دل من غرق ماتم زهراست گر محرم عزای زینب بود فاطمیه محرم زهراست طاق محراب و گنبد مسجد یادگار قد خم زهراست و آن چه در حشر هم نمی خشکد کوثر اشک نم نم زهراست و آنچه شرح غمش بود بسیار زندگی کردن کم زهراست و آنچه خشم خدا به آن بسته است موی خاکی و در هم زهراست  وقتی خواست از مدینه حرکت کنه، زن وبچه اهل و عیال، همه رو جمع کرد، فرمود: من دارم میرم، همتون پشت سر من گریه کنید، وقتی گفتند: آقا جان خوب نیست آدم پشت سر مسافر گریه کنه، آقا سر انداخت پایین، فرمود: آره، اما مسافری که امید برگشت داره، من که یقین دارم که دیگه از این سفر برنمی گردم، می خوام عرض کنم آقاجان، هرکی می خواد بره سفر، اگر امید برگشت نداشته باشه، اگر قرار بر اینه اهل و عیالو و خانواد ه اش و دعوت به گریه و ناله کنه، درستشم شاید همین باشه، یه سوال دارم از شما، می خوام بگم چرا کربلا جریان برعکس شد، حسین داشت می رفت میدان، دید زینب داره گریه می کنه، گفت: زینب جان گریه نکن، گریه ها رو نگه دار، چرا گریه نکنم، گریه ها رو نگه دار، برا وقتی که تو رو به اسارت می برند، می بینم دستای تو رو بستند، کوچه به کوچه، شهر به شهر، گذر به گذر، با دست بسته تو رو می برند، گریه ها رو نگه دار برا اون روز. یا امام رضا این آرزوهایی که ما داریم، همه از خواسته های شما نشئت میگیره، آرزویه تک تک ماست، واسه ارباب بی کفنمون جون بدیم، شما هم همین کارو کردید، اون لحظات آخر، دیدند، فرشای حجره رو جمع کردید، فرمود می خوام رو خاک جون بدم مثل جد غریبم حسین، نمی دونم اون لحظات آخر لب تشنه بودید، یا نه، عرضم تمام همین یک جمله، اما خدار و صد هزار مرتبه شکر، وقتی می خواستی جون بدید، دیگه زن و بچه کنارت نبود، دخترت نبود، لحظه جون دادن تو رو ندید، اما بمیرم برای اون آقایی که، وقتی که می خواست جون بده، زینب آمد بالای تل زینبیه، از اون بالای بلندی نگاه کنه، ببینه دور حسین حلقه زدند، های اخرین ناله های محرم و صفره، ها، نیزه دار با نیزه می زنه، شمشیر دار با شمشیر می زنه ، حسین.... لذا وقتی برگشت مدینه، این روضه اگر متواتر نبود تو مقاتل، باورش برا، آدم سخت بود، مگه می شه، دو تا همسر، دو ماه همدیگر رو ندیدند، همدیگر رو نشناسند، عبدالله چشم تو چشم زینب، گفت: تو خانم منو ندیدی، گفت عبدالله حق داری منو نشناسی، خودم دیدم بین دو نهر آب.... حسین.... #متن_روضه_شهادت_امام_رضا_علیه_السلام_گریز_به_حضرت_زهرا_سلام_الله_علیها

#روضه #امام_رضا سلحشور @majmaozakerine

#روضه_خداحافظی متن روضه شهادت امام رضا (ع): كی ام من بنده ی دربار سلطان ِ خراسانم تعجب نیست در این بندگی خوانند سلطانم نهادم از سعادت دست در دامن مولایی كه تاج سلطنت در كوی او ریزد زدامانم ندارم باك از محشر، ندارم باك از میزان كه كامل با تولای رضا گردیده ایمانم تمام عمر دور ِ قبر او گشتم به امیدی كه وقت مرگ لبخندی زند بر چشم گریانم شب آخریه بی بی می خواد سفره و جمع کنند، سفره ای که خودش دو ماه برا حسینش، براحسنش، برا باباش، برا امام رضا پهن کرده، شب آخر ماه صفر، با دستای خودش شال عزا از گردن مهدی در میاره، همه می گن ما مزد عزاداری از فاطمه می خواهیم، ما میگیم عذر عزاداری از فاطمه می خواهیم، بی بی جان عذر می خواهیم نتونستیم حق روضه هاتونو ادا کنیم، تا فاطمیه زنده باشم قول می دم جبران کنم، مادر مادر مادر وقتی خواست از مدینه حرکت کنه، زن وبچه اهل و عیال، همه رو جمع کرد، فرمود: من دارم میرم، همتون پشت سر من گریه کنید، وقتی گفتند: آقا جان خوب نیست آدم پشت سر مسافر گریه کنه، آقا سر انداخت پایین، فرمود: آره، اما مسافری که امید برگشت داره، من که یقین دارم که دیگه از این سفر برنمی گردم، می خوام عرض کنم آقاجان، هرکی می خواد بره سفر، اگر امید برگشت نداشته باشه، اگر قرار بر اینه اهل و عیالو و خانواد ه اش و دعوت به گریه و ناله کنه، درستشم شاید همین باشه، یه سوال دارم از شما، می خوام بگم چرا کربلا جریان برعکس شد، حسین داشت می رفت میدان، دید زینب داره گریه می کنه، گفت: زینب جان گریه نکن، گریه ها رو نگه دار، چرا گریه نکنم، گریه ها رو نگه دار، برا وقتی که تو رو به اسارت می برند، می بینم دستای تو رو بستند، کوچه به کوچه، شهر به شهر، گذر به گذر، با دست بسته تو رو می برند، گریه ها رو نگه دار برا اون روز. یا امام رضا این آرزوهایی که ما داریم، همه از خواسته های شما نشئت میگیره، آرزویه تک تک ماست، واسه ارباب بی کفنمون جون بدیم، شما هم همین کارو کردید، اون لحظات آخر، دیدند، فرشای حجره رو جمع کردید، فرمود می خوام رو خاک جون بدم مثل جد غریبم حسین، نمی دونم اون لحظات آخر لب تشنه بودید، یا نه، عرضم تمام همین یک جمله، اما خدار و صد هزار مرتبه شکر، وقتی می خواستی جون بدید، دیگه زن و بچه کنارت نبود، دخترت نبود، لحظه جون دادن تو رو ندید، اما بمیرم برای اون آقایی که، وقتی که می خواست جون بده، زینب آمد بالای تل زینبیه، از اون بالای بلندی نگاه کنه، ببینه دور حسین حلقه زدند، های اخرین ناله های محرم و صفره، ها، نیزه دار با نیزه می زنه، شمشیر دار با شمشیر می زنه ، حسین…. لذا وقتی برگشت مدینه، این روضه اگر متواتر نبود تو مقاتل، باورش برا، آدم سخت بود، مگه می شه، دو تا همسر، دو ماه همدیگر رو ندیدند، همدیگر رو نشناسند، عبدالله چشم تو چشم زینب، گفت: تو خانم منو ندیدی، گفت عبدالله حق داری منو نشناسی، خودم دیدم بین دو نهر آب…. حسین….  @roze_daftari

بسم ‌الله الرحمن الرحیم #بازگشت_به_مدینه #محمود_ژوليده ▶️ به آغوش مدینه عاقبت مادر رسیدم من اگر چه قد کمان و مو سپیدم،روسفیدم من تو میدانی چه آمد بر سرم، ای مادر خسته هر آنچه از مدینه تا مدینه بود، دیدم من مپرس از من، چرا پس کاروانت بی حسین آمد که دیدم ذبح اعظم را به گودال و خمیدم من چه اوضاعی، چه احوالی، چه طوفانی، چه گودالی غباری آمد و دیگر حسینم را ندیدم من خدا میخواست او را کشته، من را دربدر بیند به امر حق بلا و داغ را بر جان خریدم من دمی که اسب بی صاحب به خیمه غرقِ خون آمد ز خود بیخود شدم مادر، گریبان می دریدم من چه گویم مادر مظلومه، بهتر که ندیدی تو چه جوری از حرم تا قتلگه را میدویدم من دو دستم را که زیر نعش او بُردم، به او گفتم: نه از حق نا امیدم من، نه از تو دل بریدم من به او گفتم برادر جان؛ صبوری میکنم اما دعایم کن، که خود راه اسارت برگزیدم من منم اُم المصائب دخترِ اُم اَبیهایم چهل منزل همه بارِ ولایت را کشیدم من قسم بر آن مصیبتهای سنگینِ تو در کوچه مصیباتِ تو را، از شام تا کوفه چشیدم من به ناموسِ علی هم شام، هم کوفه، جسارت شد جواب یاحسینم، حرفهای بَد شنیدم من مکرر معجر پاره، مکرر گوش و گوشواره مکرر چادر خاکی، خود از نزدیک دیدم من چگویم یا رسول الله، شرم از درد دل دارم از آن چشمانِ هیزی که هزاران خار چیدم من در آن مجلس که بیگانه یتیمت را کنیرك خواند فقط با حربة نفرین، نفسهایش بریدم من قسم بر پرچم عباس، فاتح آمدم مادر قسم بر چادر خاکی علمدار رشیدم من بنام نامیِ حیدر سخن آغاز چون کردم سپاهِ کوفه را با خطبه ام از هم دریدم من دوباره بعد دهها سال شد نام علی زنده پیام کربلا دادم، سفیر هر شهیدم من خرابه رفتم اما دینِ حق آباد شد تا حشر به این فتح و ظفر با دختری کوچک رسیدم من ز کلُ یومٍ عاشورا هزاران اربعین خیزد و دشمن نا امید اما ز دل غرق امیدم من #ورود_به_مدینه .__________________________ .

متن روضه شهادت امام هشتم علی بن موسی الرضا(ع): خاک حجره مثل خاک کربلا سوزان نبود لااقل تا لحظه ی آخر تنت عریان نبود مانند مادرت شده ای، قد خمیده ای! آقا چرا عبا به سرخود کشیده ای !؟ با درد کهنه ای به نظرراه می روی !؟ مانند مادرت چقدر راه می روی ! خون ِجگربه سینه به اجبار می دهی راهی نرفته! تکیه به دیوار می دهی اینجا مدینه نیست، چرا دلخوری شما !؟ درکوچه های طوس زمین می خوری چرا ؟ با «یاعلی» به زانوی خسته توان بده خاک لباس های خودت را تکان بده *نمی دونم با این بیت دل شما كجا میره، نمی دونم شما الان ذهنتون كجا میره، یكی مدینه میره، یكی گودال میره، یكی میره پهلو عمه جانش زینب، یكی میره مجلس ِ شام، نمی دونم حقش رو ادا می كنی یانه؟* مقداری از عبای شما پاره شد، ولی... نیزه نزد کسی به تو ازکینه علی اینجا کسی به پیرهن تو نظر نداشت فکر و خیال گندم ری را به سر نداشت اینجا کسی به غارت انگشترت نرفت چشمی به سمت مقنعه خواهرت نرفت ای حسین.... *فردا مردم نیشابور خیلی با احترام آقا رو تشییع می كنند،آقا بمیرم برات امام رضا، آقا جان شما رو كفن كردن، رو تابوت شما گل ریختن، با احترام بردن، لایوم كیومك یا اباعبدالله، آقا نبودی جدت حسین رو غروب عاشورا، اسباشون رو نعل تازه زدن، بر بدن حسین تاختند، نبودی ببینی غروب عاشورا جلوی زن و بچه اش، لباساش رو كندن، آقا نبودی ببینی شمر نامرد نشسته بود رو سینه ی حسین، خانم زینب بالای گودال ایستاده، وَ الشِّمْرُ جالِسٌ عَلى صَدْرِکَ،حسین...* ای تشنه لب حسین جان ای بی كفن حسین جان

❣﷽❣ ⚫️#روضه_امام_رضا_ع ⚫️#آقای_نریمانی @majmaozakerine آهسته می آمد ولی بی بال و پر بود یک دست بر پلو و دستی برجگر بود زیر سر مهمانی اجباریش بود وقتی که‌می‌آمد عبایش روی سربود از بس میان کوچه ها افتاد بر خاک روی لباسش رد و پای هر گذر بود 🥀(حالا که داری گریه میکنی بزار بگم بعضی ها گفتن 40 مرتبه بعضیا گفتن 50 مرتبه.. یه وقت یه مرد میخوره زمین میتونه سر از جا بلند میشه.. یه یا علی میگفت بلند میشد اما زهرا س همچین که افتاد) با آه می‌افتاد و بر می‌خواست اما آهش زمان راه رفتن بیشتر بود وقتی عصای پیری آدم نباشد باید به زیر منت دیوار و در بود آری شبیه قصه‌‌ی آن کوچه‌ی تنگ فرسنگ‌ها انگار خانه دورتر بود بال‌وپرش زخمی‌شدازبس دست وپا زد هر جای حجره رد و پاهای جگر بود سختی کشید اماچقدر آرام جان داد آخر سرش بر رو پاهای پسر بود باید که اهل کشف باشی بین روضه باید میان روضه‌ها اهل نظر بود وای ازحسین ازآن دمی‌که‌چشم وا کرد پا روی زخم سینه‌اش پر دردسر بود وای از دمی که رفت بالا خنجر کُند وای ازکسی که شاهدش باچشم تربود 🥀 #موسی_علیمرادی 🌹هدیه به حضرت معصومه سلام الله علیها (صلوات)🌹 ┈@majmaozakerine

 روضه ورود کاروان به مدینه ـ ناشناس   کاروان اهل بیت امام حسین علیه السّلام در روز جمعه هنگامی که خطیّب سرگرم خواندن نماز جمعه بود، وارد مدینه شدند و مصائب حسین علیه السّلام و آنچه را که بر او وارد شده بود، برای مردم بازگو کردند. داغ‌ها تازه شد و باز آنان را حزن و اندوه را فرا گرفت. در سوگ شهیدان کربلا نوحه سرایی و گریه کردند و آن روز همانند روز رحلت نبی اکرم صلی الله علیه و آله شد که تمام مردم مدینه جمع شده بودند و عزاداری می‌کردند. ام کلثوم در حالی که می‌گریست، وارد مسجد پیامبر شد و روی به قبر پیامبر کرد و گفت:« سلام برتو، ای جد بزرگوار من! خبر شهادت فرزندت حسین را برایت آورده ام.» ناله جانگداز بلندی از قبر مقدّس رسول خدا صلی الله علیه و آله برخاست. مردم با شنیدن این ناله به شدت گریستند و ناله و شیون همه جا را گرفت. آن گاه علیّ بن حسین علیه السّلام به زیارت قبر پیامبر صلی الله علیه و آله رفت و صورت بر قبر مطهّر نهاد و گریست. زینب علیهاسلام دو طرف در مسجد را گرفت و شیون‌کنان فریاد زد:« یا جداه، خبر مرگ برادرم حسین را برایت آورده ام.» زینب هرگاه به علیّ بن الحسین علیه السّلام نگاه می کرد، داغش تازه و غمش افزون می‌شد. ام سلمه، همسر رسول خدا صلی الله علیه و آله، با شیشه‌ای در دست که تربت حسین علیه السّلام در آن به خون مبدل شده بود، دست فاطمه، فرزند حسین علیه السّلام، را گرفته بود و از حجره خود بیرون آمد. اهل بیت وقتی ام سلمه و شیشه‌ی تربت را دیدند، صدا به گریه بلند کردند، ام سلمه را در آغوش گرفتند و بسیار گریستند. منابع: قصه کربلا، ص ۵۴۳٫ الدمعه الساکیه، ج ۵، صفحه ۱۶۲ بحار الانوار ج ۴۵ صفحه ۱۹۸

نم دارم، نمی‌ دانم شاعرش کیست. چون می‌ دانید که عادت من این است که همیشه مدرک را ذکر می‌ کنم. اما این هرکس هست خدا جزای خیرش بدهد. مضمونش را براتون بگویم. می‌ گوید: شما از حرمِ عباس دور نگاه داشته شدید. اگر آنجا بروید سر از پا نمی‌ شناسید. یک وقت بروید ممکن است هر چیز را به زبان بیاورید. اما می‌ گوید بیرون حرم قرار بگذارید. بعضی کلمات هست که جلوی ضریح حضرت عباس (ع) گفته نمی‌ شود زیرا آقا ناراحت می‌ شود. اینها را بدانید چیست. «وَ لا تَذکُرَنَّ عِندَهُ سَکینَهً» اگر رفتید به آنجا نگویید سکینه، «فإنّه أوعَدَها بِالماء».[۳] منابع : [۱]: الوقایع و الحوادث، ج۳ ص۱۲٫ منتهی الامال، ج۱ ص۷۰۶٫ @majmaozakerine

متن روضه ورود کاروان به مدینه ـ مرحوم فلسفی ای مدینه سوز دیگر ساز کن                در بروی داغ داران باز کن اهل یثرب خون فشانید از دو عین        من خبر آوردم از قتل حسین مردها چون زنان شیون زدند                  بر شرار سینه ها دامن زدند هاشمیات از حرم بیرون شدند          غرق در دریای اشک و خون شدند مادر عباس با قلب کباب                 داد یک یک آل عصمت را جواب گفت ای یاران سئوالم از شماست         دختر مظلومه ام زینب کجاست دید نا گه بانویی با قد خم                     گفت مادر دخرت زینب منم من سیه پوش گل یاس توام                        داغ دار بهر عباس توام جان مادر داغ پیرم کرده است            درد و غم از عمر سیرم کرده است عمر زینب بارها بر سر رسید                         تا کنار قبر پیغمبر رسید ناله اش چون آتش افروخته                   سینه اش چون خیمه ها سوخته ناله کرد و گفت با صوتی حزین                السّلام ای رحمه للعالمین یا محمد ، جانم آمد بر لبم                    زینبم من ، زینبم من زینبم وقتی این کاروان دل شکسته نزدیک مدینه رسید امام چهارم فرمود : پیاده شوید ، خیمه ها را بر پا کنید همه بانوان پیاده شدند فرمود : بشیر وارد مدینه شو ، خبر شهادت حسین ورود ما را به مردم اعلام کن ، بشیر با وضع عزا آمد وارد شهر مدینه شد ، مردم مرتب می گفتند : بشیر چه خبر است ؟گفت بیاییدسر قبر پیغمبر ، رمدم جمع شدند ، وقتی اجتماع کردند ، گفت : (یا اهل یَثرِب لا مقامَ لَکُم بِها: مردم مدینه دیگر در مدینه نمانید) گفتند : چرا؟ (قَتل الحسین : حسین را کشتند )سرش را بالای نیزه زدند ۱ ، الان زن و بچه اش بیرون دروازه مدینه هستند همین که این خبر رسید غوغایی شد در مدینه ، همه به سر و سینه می زدند ، با پای برهنه به استقبال آمدند همه فریاد میزدند : وامحمداه ، واحسینا همه صدا بزنید حسین . ۱٫ مقتل فلسفی ، ص ۹۱ ، زینب قهرمان ، اردستانی ، ص ۳۵۳ . @majmaozakerine