#حضرت_علی_اکبر_شهادت ( بنا نبود که آتش به باغ ما بزند پسر بزرگ نکردم که دست و پا بزند)* پسر بزرگ نکردم هجا هجا گردد به گوشه گوشه ی صحرا ، جدا جدا گردد پسر بزرگ نکردم که تیغ کین بخورد مقابلِ پدرِ پیر خود زمین بخورد پسر بزرگ نکردم که از جفای عدو روی عبا ببرم جسم نامرتب او پسر بزرگ نکردم که با دلی بی تاب بخواهد آب ز من ، من شوم ز خجلت آب چگونه یوسف خود را  ز خاک بردارم پسر بزرگ نکردم به گرگ بسپارم #میثم_مومنی_نژاد *بيت اول از #علی_اکبر_لطیفیان

#حضرت_علی_اکبر_شهادت #غزل_مثنوی شب هشتم شده و سینه فقط غم دارد روضه ی امشب ما پیر شدن هم دارد مثل ارباب کنار تن مجروح علی مستمع در شب هشتم کمری خم دارد روضه ی دفن حسین است و به تنهایی خود داغ، اندازه ی یک ماه محرم دارد روضه میخوانم از آن سرو رشید مجروح که تنش روی عبا چند قلم کم دارد آسمان، غم زده ی روضه و خون می بارد پای این روضه اگر مرد کسی حق دارد روضه خوان شب هشتم بدنش میلرزد مثل ارباب در این روضه تنش میلرزد پدر داغ جوان دیده اگر هست اینجا تازه شد داغ دلش باز، ببخشد ما را جگرم سوخته مرهم بگذارید مرا امشب ای سلسله سادات ببخشید مرا نیمه ی سیب رسول است و مسیحای حسین رفت با رفتنش امید ز سیمای حسین پسری غرق به خون نقش زمین در صحراست کمر روضه خم از واژه ی اربن ارباست از کمر تا شده این پیکر چون کوهی که... ریخته روی زمین قامت مجروحی که... می چکد خون ز گلو چشم و دهان دست و سرش جای یک بوسه نمانده است برای پدرش دشت را چشم پدر پر ز علی می بیند گل پرپر شده را روی عبا می چیند لشکری کرد اشاره پدر پیرش را خنده ها کشت دوباره پدر پیرش را گیسوان پسرش روی زمین پا خورده دید یک تیغ میان کمرش تا خورده نیزه ای از وسط سینه ی او رد شده است خون نشسته به گلو راه نفس سد شده است #حسن_کردی

#حضرت_علی_اکبر_شهادت نفس باد تو را غرق تلاطم کرده نیزه ها جسم تو را مزرع گندم کرده تو مرا خواندی و شرمنده که دیر آمده ام در جواب سخنت تیغ تقدم کرده ترس دارم به نسیمی بروی از دستم چون غباری که به او باد تحکم کرده تا نپاشد بدنت مسح تنت را کردم تیغ و شمشیر تو را خاک تیمم کرده پاره ای از بدنت یافتم اما پسرم مانده صد پاره ی دیگر که پدر گم کرده یاد خیرات حسن پیش تنت افتادم سفره ای پهن تو را خیلی تهاجم کرده دانه دانه به عبا ریختمت اما نه جان خود را پدرت دانه در این خم کرده خیز و بنگر پدر تو به چه روز افتاده به فزع کردن من خصم تبسم کرده مثل زهرا شدم و کاش تو بودی حسنم خیز از جا که حرم را پدرت گم کرده #موسی_علیمرادی

#حضرت_علی_اکبر_شهادت تو تنت تا شده و تا شده من هم کمرم مثل تو درد گرفته همه ی بال و پرم گرچه من عین حسن زهر نخوردم اما  پاره پاره شده حاال همه جای جگرم ترسم این است که زنهای حرم جان بدهند  گر ببینند که افتاده ای از پا پسرم چشم من تار شده یا که تو کوچک شده ای علی اکبر، علی اصغر شده ای در نظرم خبرش پخش شده پخش شدی روی زمین  خبرش پخش شده ریخته ای دور و برم من از این چند برابر شدنت فهمیدم  چقدر کینه به دل داشته اند از پدرم بغلت میکنم و از بغلم میریزی  آه بابا چه کنم با تو و این دردسرم با چنین ریخت و پاشی که شدی ممکن نیست که تو را یک نفری تا دم خیمه ببرم   دارد از سمت حرم عمه ی تو میآید  ولدی گفتنم انگار رسیده به حرم #یامظلوم

#حضرت_علی_اکبر_شهادت پدرت با تن مجروح تو تنها مانده پدری پیر که در بهت تماشا مانده حق بده خیره به این قامت پاشیده شوم چیزی از پیکرت ای یوسف بابا مانده؟ اربن اربایی ات از دور به چشمم امد یک نشانی ز تو هر گوشه ی صحرا مانده چند تا نیزه کشیدم ز تنت با این حال چند تا نیزه شکسته به تنت جا مانده خم شدم بوسه ای از زخم سرت بردارم در همین حال کمانی کمرم تا مانده ای جوانان کمک این پدر پیر کنید بر تن خاک تن اکبر لیلا مانده قطعه قطعه بسپارید بدن را به عبا جمع شد پیکرش از دشت؟ نه...حالا مانده چقدر کم شده ای یا که مکسر شده ای ای که نزدیک ترین روضه به مادر شده ای   #حسن_کردی

#حضرت_علی_اکبر_شهادت آورده باد از جانب صحرا مصیبت  تا چشم میبیند پُر است اینجا مصیبت از بس به حال و روز من خندید لشگر گریه به حالم میکند حتی مصیبت سنگینی داغ تو عالم را بهم ریخت دنیا ندارد بعد تو الا مصیبت هر تکه از جسم تو یک گودالِ روضه است دستت مصیبت.. سر مصیبت.. پا مصیبت.. ای خاک بر دنیا که خاکی شد سر تو امروز دیدم قدر یک دنیا مصیبت خندیدن لشگر به من کم بود، حالا  دارد می آید عمه پیشت... وامصیبت! میترسم اینکه از روی دستم بریزی  تشییع تو حالا شده تنها، مصیبت چندین نفر دنبال اعضای تو گشتند  شد پیکر تو جمع اما با مصیبت تا تکه تکه در عبا چیدم تنت را  شد قطره قطره جمع یک دریا مصیبت پیغمبر کرب و بلا این چه مقامی است بین عبا مبعوث گشتی با مصیبت مقراض باعث شد که در خیمه بگیرند از داغ اعضای تنت زنها مصیبت #یامظلوم

#حضرت_علی_اکبر_شهادت میروی پشت سرت راه می افتم پسرم گاه می آیم و ناگاه می افتم پسرم میروی دلهره دارم که زمینت بزنند سنگ دارند مبادا به جبینت بزنند سنگ خوردی نکند سمت فلاخن بروی زخم خوردی نکند جانب دشمن بروی همه ی عمر برایم چو پیمبر بودی رفتی و دیدم از اینجا که تو حیدر بودی رفتی و دیدمت آنگونه که میجنگیدی زخم خوردی ولی انگار که میخندیدی زخم خوردی به روی یال عقاب افتادی وسط لشکر دشمن ز رکاب افتادی وسط لشکر دشمن چه شلوغ است عباس اکبرم کشته شده؟وای دروغ است عباس زلف بر باد سپردی و به بادم دادی وسط لشکر دشمن ز چه رو افتادی تو زمین خوردی و من آه زمین افتادم سوی تو آمدم و گاه زمین افتادم از عطش نیست اگر سوخته باشد جگرم هرکه با هرچه توانست تو را زد پسرم روح اسلامی و گیری وسط کافر ها ((علی اکبر من شد علی اکبر ها)) دیدن وضع تو یک مرتبه پیرم کرده است همه گفتند پسر رفت پدر هم‌ مرده است وضعت این است که با تیغ در آمیخته ای همه جا پخش شدی دور و برم ریخته ای تو همانی که مسیر دل من را بلدی سعی کن بار دگر یا ابتا گو ولدی از حرم‌ آمده ام‌ سخت زمین گیر توام اکبر من پسرم من پدر پیر توام بین یک مشت زنازاده ی هیز بدمست غیرت الله ببین عمه کجا آمده است مانده ام پیش تو بر چند بدن گریه کنم ((پیش دشمن مپسند اینهمه من گریه کنم)) #سیدمحمدحسین_حسینی (زخم حسینی)

#حضرت_علی_اکبر_شهادت به زانو می‌رسم  پیشت نفَس دیگر نمی‌آید خودت را بر عبایم ریز... از من بر نمی‌آید تو را گُم کرده‌ام ... این راه را ... حتی رکابم را علی ، بابای تو بودن به من دیگر نمی‌آید جوانم دست و پا می‌زد جوانهاشان مرا دیدند چه کردند این مسلمانها که از کافر نمی‌آید تو را روی عبایم با مصیبت جمع کردم ؛ وای علیِ‌اکبرم یارب به این اکبر نمی‌آید سرِ انگشتهایم را فرو در حنجرت کردم چرا این تیغِ مانده در گلویت در نمی‌آید تو داری می‌دهی جان و تماشا می‌کنم ای وای پدر هستم ولی کاری زِ دستم بر نمی‌آید عزای بردن تو بود بابا هم اضافه شد به خیمه بردنِ ماها به این خواهر نمی‌آید همینکه کوچه وا کردند فهمیدم از این اوضاع علیِ زنده‌ای بیرون از آن معبر نمی‌آید کمی از پاره‌هایت گُم شده در وسعتِ صحرا تو را پاشیده صد لشگر  به یک لشگر نمی‌آید اگر بیرون کشم این تیغ را می‌پاشی از هم  آه تنی که دوخته نیزه به یک پیکر نمی‌آید از این‌سو نیزه خوردی و از آن‌سو نیزه بیرون زد از این‌سو در نمی‌آید از آن‌سو در نمی‌آید #حسن_لطفی

#حضرت_علی_اکبر_شهادت #محاوره چیزی نمونده دیگه از خوش قد و بالای بابا سیاهه دیگه بعده ازین تموم دنیای بابا قد بابا تا میشه تا گل پسرش قد بکشه داغ جوون شک نکنین یه روز بابارو میکشه عمود چطور دلش اومد به روی فرق سر نشست ؟ بشکنه دست اونی که عصای دستمو شکست نمیتونم کاری کنم برای جسم درهمش الهی من کور میشدم تا اینجوری نبینمش دلم میخواد بالاسرش بلندبلند گریه کنم به پاره پاره پیکرش بلند بلند گریه کنم به یوسفم چنگ میزدن ریز و درشت پیر و جوون خودم دیدم کاکلشو میون دست این و اون فقط نه من که مادرش تو خیمه ها رنگش پرید وقتی شنید بالاسرش لشگر جراحه رسید هر طرفو نگاه کنی پر از علی اکبره علی اکبرم دیگه چندتا علی اصغره جوونای اهل حرم همه باهم بیان کمک نمیتونم که تنهایی جمعش کنم بیان کمک  چه ذره ذره کم شده کمک کنید جمعش کنم چه ریخت و پاشی هم شده کمک کنید جمعش کنم کمک کنید جمعش کنم میون صحرا نمونه برید بگردید توی دشت چیزی ازش جا نمونه مگه میشه یادم بره وداعشو دم حرم جوون رعناشو چه طور برای لیلا ببرم یکی که نه صدتا دارم نبی اکرم میارم برای تشییع تنش عبا دارم کم میارم #علیرضا_خاکساری

#حضرت_علی_اکبر_شهادت سنگها صورت او را عوضم بوسیدند  تیرها سخت به آغوش علی چسبیدند داشت می رفت به میدان قد و بالایی داشت عمه هایش همگی دور سرش گردیدند سرو من تشنه به میدان شهادت می رفت خواهرانش عوض ابر بر او باریدند پیرمردان همه گفتند رسول الله است جمعیت از نفس افتاد، همه ترسیدند نمک زندگی من پسرم بود ولی نمک زندگی ام را به زمین پاشیدندم جلس ختم گرفتیم کنار بدنش  عوض فاتحه خوانی همگی رقصیدند هفت بار از جگر سوخته ام ناله زدم  مرد و نامرد همه غربت من را دیدند آمدم جمع کنم زندگی ام را از خاک دسته جمعی به من و گشتن من خندیدند #یامظلوم