eitaa logo
، اشعارمجنون کرمانشاهی(حاج آرمین غلامی)
609 دنبال‌کننده
8هزار عکس
4.6هزار ویدیو
936 فایل
اشعار ناب آیینی اثرشاعر ومداح اهل بیت (ع)حاج آرمین غلامی متخلص به (مجنون کرمانشاهی) شاعر۱۱/کتاب شعرآیینی،عاشقانه(فارسی،کردی)
مشاهده در ایتا
دانلود
03 362 146 ⚫️⚫️ و کاروان اسراء.. 👈🏼👈🏼 وَ أَمَّا أُمُّ كُلْثُومٍ فَحِينَ تَوَجَّهَتْ إِلَى الْمَدِينَةِ جَعَلَتْ تَبْكِي وَ تَقُول‏: ▪️ أَ فَاطِمُ لَوْ رَأَيْتِينَا سَهَارَى ▪️ وَ مِنْ سَهَرِ اللَّيَالِي قَدْ عَمِينَا 📝 حضرت ام کلثوم صلوات الله علیها هنگام بازگشت به مدینه خطاب به قبور مطهر با چشمی گریان فرمود: ▪️ای فاطمه! کاش ما شب بیدارانی که از زیادی بی‌خوابی کور شده‌ایم را می‌دیدی. 📚 بحارالأنوار (ط.بيروت)، ج‏45، ص197 📚 العوالم العلوم، ج17، ص423 چه بر سر خاندان رسالت آوردند، لعنة‌الله‌علیهم‌أجمعین 😭😭 @majnon1396 ______________________
: گريه بر امام حسين عليه السلام  پيامبر صلي الله عليه و آله : يا فاطِمَةُ! كُلُّ عَينٍ باكِيَةٌ يَومَ القِيامَةِ إلاّ عَينٌ بَكَت عَلى مُصابِ الحُسَينِ ؛  پيامبر صلي الله عليه و آله :اى فاطمه! همه چشم ها در روز قيامت گريان است جز چشمى كه بر مصيبت هاى حسين بگريد .   امام حسين عليه السلام : أنَا قَتيلُ العَبَرَةِ لايَذكُرُني مُؤمِنٌ إلاّ استَعبَرَ ؛  امام حسين عليه السلام :من كشته اشكم ؛ هر مؤمنى مرا ياد كند ، اشكش روان شود .   امام سجّاد عليه السلام : أنَا ابنُ مَنَ بَكَت عَلَيهِ مَلائِكَةُ السَّماءِ أنَا ابنُ مَن ناحَتْ عَلَيهِ الجِنُّ فِي الأرضِ و الطِّيرُ فِي الهَواءِ ؛  امام سجّاد عليه السلام :من پسر كسى هستم كه فرشتگان آسمان بر او گريستند . من پسر كسى هستم كه جنّيان در زمين و پرندگان در هوا بر او نوحه سرايى كردند .   امام رضا عليه السلام : إن بَكَيتَ عَلَى الحُسَينِ حَتّى تَصيرَ دُموعُكَ عَلى خدَّيكَ غَفَرَاللّه ُ لَكَ كُلَّ ذَنبٍ أذنَبتَهُ ؛  امام رضا عليه السلام :اگر بر حسين بگريى ، چندان كه اشك هايت بر گونه ات جارى شود ، خداوند تمام گناهانت را مى آمرزد .   امام رضا عليه السلام : كانَ أبي إذا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَّمِ لايُرى ضاحِكا . . . فَإذا كانَ يَومُ العاشِرِ كانَ ذلِكَ اليَومُ يَومَ مُصيبَتِهِ و حُزنِهِ و بُكائِهِ ؛  امام رضا عليه السلام :چون ماه محرّم مى رسيد ، كسى پدرم را خندان نمى ديد . . . چون روز دهم فرا مى رسيد آن روز ، روز سوگوارى و اندوه و گريه او بود .  امام مهدى عليه السلام در زيارت ناحيه مقدّسه : لأَندُبَنَّكَ صَباحا و مَساءً و لأَبكِيَنَّ عَلَيكَ بَدَلَ الدُّمُوعِ دَما ؛  امام مهدى عليه السلام در زيارت ناحيه مقدّسه :هر صبح و شام بر تو گريه و شيون مى كنم و در مصيبت تو به جاى اشك ، خون مى گريم . [۲۰۱۵/۱۱/۱،‏ ۱۰:۲۷] +98 935 189 7566 : امام صادق عليه السّلام فرمودند: لَوْ أَنَّ أَحَدَكُمْ حَجَّ دَهْرَهُ ثُمَّ لَمْ يَـزُرِالْحُسَـيْن بْنَ عَلِىٍّ عليه السلام لَكانَ تارِكا حَقّا مِنْ حُقُوقِ رَسُولِ اللّه صلى الله عليه و آله لأَِّ حَقَّ الْحُسَيْنِ عليه السلام فَريضَةٌ مِنَ اللّه تَعالى، واجِبَةٌ عَلى كُلِّ مُسْلِمٍ؛ اگر يكى از شما تمـام عمرش را احرام حج بندد، امّا امام حسين (عليه السلام) را زيارت نكند، هر آينه حقّى ازحقوق رسول خدا (صلى الله عليه و آله) راترك كرده است چرا كه حق حسين (عليه السلام) فريضه اى است الهى و بر هر مسلمانى واجب و لازم است. وسائل الشيعه، ج10، ص333 : 🔶عطش ، روضه دائمی🔶 عَنِ الصَّادِقِ عَنْ أَبِیهِ ع قَالَ: لَا تَحِلُّ الصَّدَقَهُ لِبَنِی هَاشِمٍ إِلَّا فِی وَجْهَیْنِ إِنْ کَانُوا عِطَاشاً وَ أَصَابُوا مَاءً شَرِبُوا وَ صَدَقَهُ بَعْضِهِمْ عَلَى بَعْضٍ‏ ۱   امام صادق علیه السلام فرمودند: بر بنی هاشم صدقه حلال نیست مگر در دو مورد: هنگامی که تشنه اند پس آبی (به عنوان صدقه) به آنها برسانید و آنها را سیراب کنید و یا اگر بعضی از بنی هاشم به بعضی دیگر صدقه دهند. حال این نکته قابل تأمل است: عطش و تشنگی موجود در روایت، تشنگی عادی و معمولی است و نه تشنگی که سر حد اضطرار و شدت باشد. زیرا هر چیز، در حدّ اضطرار حکم حلیت پیدا می کند و تنها مربوط به عطش نیست تا امام فقط عطش را بیان کند. اگر عطش شدید هم نباشد، سیراب کردن بنی هاشم ولو به نیت صدقه باشد؛ رواست. حال اگر این تشنگی شدید باشد چه؟ عطش به گونه ای باشد که خداوند برای حضرت موسی بیان کرد: ِ یَا مُوسَى صَغِیرُهُمْ یُمِیتُهُ الْعَطَشُ۲ ای موسی طفلان امام حسین علیه السلام از شدت تشنگی جان می دهند. و به شدتی باشد که امام حسین علیه السلام خود فرمود: جفت روحی العطش ۳ روحم از شدت عطش خشک شده است. شیعیان! در خیل عظیم سپاه عمر سعد یک نفر حتی پیدا نشد که به نیت صدقه، بر لبان خشک اهل بیت آبی رساند. …………………… ۱٫ الخصال ج ۱ ص ۳۲٫ ۲٫ بحارالانوار: ج۴۴، ص۳۰۸٫ ۳٫ مدینه المعاجز: ج۴، ص۲۱۶٫ : آجرک الله یا صاحب الزمان عج الله تعالی فرجه امام سجاد (علیه السّلام) به نعمان بن منذر مدائنی فرمودند: در شام، هفت مصیبت بر ما وارد آوردند که از آغاز اسیری تا آخر، چنین مصیبتی بر ما وارد نشده بود. 1- ستمگران در شام، اطراف ما را با شمشیرهای برهنه و نیزه ها احاطه کردند و بر ما حمله نمودند و کعب نیزه به ما می زدند. 2- سرهای شهدا را در میان هودج های زن های ما قرار دادند، سر پدرم و سر عمویم عباس (علیه السّلام) را در برابر چشم عمه هایم زینب (سلام الله علیها) و ام کلثوم (سلام الله علیها) نگه داشتند و سر برادرم علی اکبر (علیه السّلام) و پسر عمویم قاسم (علیه السّلام) را در برابر چشم سکینه و فاطمه (سلام الله علیها) (خواهرانم) می آوردند و با سرها بازی می کردند و گاهی سرها به زمین می افتاد و زیر سم ستوران قرار می گرفت. 3- زن ها
کلثوم_و _روضه_حضرت_رقیه_سلام الله علیها _حاج آرمین *سبط ابن جوزی نوشته در بستان الواعظین: "فَأَمَرَ بِرَأسِ الحُسَينِ عليه السلام"یزید دستور داد،سر رو بردن" فَنُصِبَ عَلَى البابِ "جلویِ در دارالعماره آویزان کردن ... "وجَميعُ حَرَمِهِ حَولَهُ ،"دخترا کنارش بودن ، زن ها کنارش بودن ، سه ساله نگاه می کرد ، بابا ! بابا ! چرا بالا نشین شدی؟ حسین ... وجَميعُ حَرَمِهِ حَولَهُ خانواده اش دور و برش بودن "ووُكِّلَ بِهِ الحَرَسُ "نگهبان گذاشت ، نه یک نفر،نه دو نفر ، یه دستوری دارد ، دستور می رسد از جانب امیر، اطاعت لازمه" وقالَ : إذا بَكَت مِنهُنَّ باكِيَةٌ" هر وقت یکی از این دخترها گریه کرد ، اگه زن ها گریه کردن " فَالِطموها" بزنیدشون ، بهشون لطمه بزنید ، بزنید زن هارو .... حالا زن های بزرگ شاید بتونن خودشونُ نگه دارن ، اما مگه دختر بچه ها میتونن سر بریده ببینند گریه نکنند ... بابا دلم برات تنگ شده .... یعنی این نازدونه ها چقدر کتک خوردن ... روایت میگه : این سر 9 ساعت بین زن ها آویزان بود ... همه نگاه می کردند ، ای وای .... خواهرها گریه کنید برا اون آقایی که خواهرش اُم الکلثوم سر بلند کرد، "وإنَّ اُمَّ كُلثومٍ رَفَعَت رَأسَها" سرش رو بالا آورد " فَرَأَت رَأسَ الحُسَينِ عليه السلام" سر برادر رو دید، "فَبَكَت" گریه کرد ... کاش گریه نمی کرد ، یازهرا " فَرَفَعَ يَدَهُ بَعضُ الحَرَسِ" یکی از نگهبانا دستش رو بلند کرد ، دست نحسش رو بالا آورد، " ولَطَمَها لَطمَةً " یه لطمه ای به صورتش زد ، یه سیلی زد نه بیشتر ، اما" حَصَرَ وَجهَها" همۀ صورت به تمامی آسیب دید .... این خانم جا افتادۀ بزرگ سال ، تمام صورتش آسیب دید ، یه لحظه فقط یه دختر بچۀ سه ساله رو تصور کن ، اصلاً مگه میشه به این صورت سیلی زد؟ اگه سیلی بخوره ، چه اتفاقی می افته؟* سیلی نخورده نیست کسی در میان ما کو آن زبان که با تو بگویم چگونه ام دست عدو بزرگ تر از صورت من است یک ضربه زد کبود شده هر دو گونه ام (مجنون کرمانشاهی) و ام کلثوم _سلام_الله و
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
یه کرامت از اهل بیت براتون بگم: قضیه مربوط به شخصی به نام عبد الله عامر است کسی که یه دختر داره،دخترش نا بینا شده مریضی داره تمام دکترا جوابش کردند یه روزسلمان بر خورد کرد با پدر این دختر،پرسید،عبدالله دخترت چطوره گفت سلمان،دیگه تمام دکترها جوابش کردند گفت عبدالله من یه طبیب سراغ دارم مریضت رو شفا میده ،اما شرطی داره گفت شرطش چیه؟ گفت شرطش اینه که اگه دخترت شفا گرفت مسلمان بشی،باشه سلمان مسلمان میشوم کجاست این دکتر،فرمود مدینه، کدوم مدینه ،مدینه ی پیغمبر اومد مدینه ی پیغمبر ( خدا قسمت همه ی ما کنه). کوچه بنی هاشم، خانه‌ی امیرالمومنین درب رو کوبید،وارد خانه شد ماجرا روبه امیرالمومنین گفت صدا زد سلمان خوب کاری کردی حالا که مریض رو آوردی برو طبیبش حسین رو هم بیار (حالا تو هم بگو حسین جان منم مریض دارم،زینب جان شفای مریضم رو از تومی خوام) ابی عبدالله اومدن یه مقدار آب آوردن آقا ابا عبدالله تبرک کرد،گفت سلمان آب رو بده به عبدالله یه مقدار رو به دختر بده یه مقدارش رو هم به سر او بریزید این کار رو کردند تا آب رو خورد،چشم باز شد شهادتین رو جاری کرد گفت بابا من نام حسین رو شنیدم، بابا من چشم نداشتم ببینم،بابا حسین رو به من معرفی کن، بابا حسین رو معرفی کرد نه سال این دختر خانه ی امیرالمومنین بود،کنیزی بچه های فاطمه رو میکرد.... حالا فهمیدی کی بوده ها،هنده بوده موقع ازدواج این دختر شد عبدالله اومد شهرمدینه، دخترم وقت ازدواج است میخوام برگردی شام امر امر پدره با همه خداحافظی کرد هنده،اما آخرین نفر زینبه،هنده و زینب(س) دست به گردن هم انداختند. می دونی زینب چی گفت،صدا زد هنده حالا که میخوای بری برو اما یه روز تو شهر شام،به تو مهمان میرسه با این مهما نهامدارا کن این مهمان ها داغدیده هستند اما هنده متوجه نشد،هنده این مهمانهایی که برات می رسند داغ برادر دیده اند... هنده رو آورد عبدالله به شهر شام 🕌🌴 ⏪داشت عبدالله عامر دختری به چه دختر آفتاب انوری در میان خوب رویان طاق بود از ملاحت شهره آفاق بود تا یزید بی حیا نامش شنید صید حسنش خیمه درعالم کشید یزید شنید هنده وارد شده،هنده زیبا بوده،اومد خواستگاری، عبدالله راضی نیست،هنده راضی نیست اما چه کنند زن یزید شد،تا آن شبی که زینب روآوردند تو خرابه، صدا زد یزید منم میخوام برم توی خرابه به دیدن اسرا، صدا زد نه تو ملکه ای تو زنیزیدی،تو زن امیری جای تو در خرابه نیست، گفت نه خیلی مایلم یزید شیطان می دونه،هنده میشناسه زینب رو تا الان رسوا شده هنده بیاد تو خرابه بیشتر رسوا میشه، اما اصرار پشت اصرار، گفت حالا که میخوای بری خرابه صبر کن تا بگم کنیز ها خرابه رو آب و جارو کنند کرسی بگذارند خرابه رو آماده کردند بی بی زینب سوال کرد آی کنیز ها کی میخواد به دیدن ما بیاد صدا زدند آی زن اسیر زن یزید هنده میخوادبیاد تا زینب شنید صدا زد خواهرم ام کلثوم بیا (دیگه من وارد روضه شدم) خواهر میدانی کی میخواد به دیدن ما بیاد کسی که با دست حسین شفا گرفته هنده میخوادبیاد توی خرابه اما خواهر به این زن و بچه ی داغدیده بگو اگه از شما سوال کردند بزرگ شما کیه؟ منو با اسم صدا نزنند منو با انگشت نشون بدند. هنده وارد خرابه شد، نشست رو کرسی رو کرد به اسرا صدا زد بزرگ این اسرا کیه؟ همه با دست زینب رو نشون دادند ⏪کیستی ای زن در کجا داری وطن آی زن شما اهل کجا هستی بی بی فرمود:ما اهل مدینه ایم، شیخ ذبیح الله محلاتی رحمه الله علیه میگه تا هنده شنید اهل مدینه اند به احترام پیغمبر و بچه ها ی پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله از رو کرسی اومد پایین نشست روی خاکها حالا که اهل مدینه اید به من بگید محل شما کجاست، صدا زد محل ما کوچه ی بنی هاشم است وای وای... حالا که اهل کوچه بنی هاشم هستی من چندتا آشنادارم آی زن اسیر به من بگو ببینم آیا علی رومی شناسی صدا زد آری آیا فاطمه رو میشناسی یا نه صدا زد آری آی زن اسیر حسن رو میشناسی آی زن اسیرحسین رو میشناسی گفت آری.... یا ابا عبدالله...حالا هر چی میخوای بخواه هر چی ناله داری بزن... هرچی فریاد داری آماده کن ها امروز زینب ناله میخواد صدا زد آی زن اسیر به من بگو آیا حسین رو میشناسی یا نه گفت آره آی زن اسیریه دوستی دارم بنام زینب به من بگو ببینم آیا زینب رو میشناسی یا نه؟ صدای ناله زینب (س)بلند شد ،سر به دیوار خرابه اشک می ریزه، هنده گفت آی زن اسیر من حرف بدی نزدم چرا گریه می کنی.... صدا زد هنده به خدا من زینبم حسین.... آخ نه نه تو زینب نیستی،من سالها در کنار زینب بودم نگاه به این لباس قیمتی نکن،نگاه به این تخت و جلال نکن من یه روز کنیز بودم کنیز زینب بودم،من زینب رو خوب می شناسم من خانمم رو می شناسم، زینب من قدش خمیده نبوده زینب من گیسوانش سفید نبوده یه نشانی دارم زینب بی برادرش حسین به سفر نمی رفت ⏪آخ اگر تو زینبی پس کو حسینت (به به بلدی ها زمزمه کن) مداح
04 371 31 🔵⚪️ اهل‌بیت سیدالشهداء علیه‌السلام : ... 👈🏼👈🏼وقتی که دختران امیرالمؤمنان علی علیه السلام به کوفه رسیدند، مردم شهر جمع شدند تا آن‌ها را ببینند. 🔸 اُمِّ کلثوم فریاد زد: «یا اهل الکوفة! أما تستحون من اللّه ورسوله أن تنظروا إلی حرم النبی؟»؛ ای مردم کوفه! شما از خدا و رسولش خجالت نمی‌کشید که به ناموس پیامبر نگاه می‌کنید؟ 🔸یکی از زن‌های کوفه که اسراء را در آن حال دید گفت: شما اسیران متعلّق به چه دین و کشوری هستید؟ زن ها فرمودند: «نحن أساری آل محمد»؛ ما اسیران از خاندان محمد هستیم. 🔸چند نفر از کوفیان، برای کودکان، خرما و نان و گردو آوردند، حضرت ام‌کلثوم بر سرِ آن‌ها فریاد زد: "صدقه بر ما حرام است". آن‌گاه آن‌ها را از دست کودکان گرفت و به زمین انداخت. 📚 منابع: مقتل مقرم، ص۳۷۴_۳۷۵ الدمعة الساکبة، ص۳۶۴ مثیر الاحزان، ص۸۴ لهوف، ص۸۱ أسرار الشهادة، ص۴۷۷ تظلم الزهراء، ص۱۵ @majnon1396 ______________________
03 362 146 ⚫️⚫️ و کاروان اسراء.. 👈🏼👈🏼 وَ أَمَّا أُمُّ كُلْثُومٍ فَحِينَ تَوَجَّهَتْ إِلَى الْمَدِينَةِ جَعَلَتْ تَبْكِي وَ تَقُول‏: ▪️ أَ فَاطِمُ لَوْ رَأَيْتِينَا سَهَارَى ▪️ وَ مِنْ سَهَرِ اللَّيَالِي قَدْ عَمِينَا 📝 حضرت ام کلثوم صلوات الله علیها هنگام بازگشت به مدینه خطاب به قبور مطهر با چشمی گریان فرمود: ▪️ای فاطمه! کاش ما شب بیدارانی که از زیادی بی‌خوابی کور شده‌ایم را می‌دیدی. 📚 بحارالأنوار (ط.بيروت)، ج‏45، ص197 📚 العوالم العلوم، ج17، ص423 چه بر سر خاندان رسالت آوردند، لعنة‌الله‌علیهم‌أجمعین 😭😭 @majnon1396 ______________________
سوگوارِ حضرت کلثومم بیقرارِ حضرت کلثومم درعزایش دل من شد پرغم روضه دارحضرت کلثومم هر کجای جهان که باشم در سایه سار حضرت کلثومم عمریه سرخوش و شكوفايم در بهار حضرت کلثومم سرفرازم به روز محشر هم درجوار حضرت کلثومم چون کبوترزنم به هرجاپر در جوار حضرت کلثومم گم نگردد مسیر عشق او.. ..در مدارِ حضرت کلثومم شدكار من نوکریِ کویش گرمِ کار حضرت کلثومم شادم که از تولّدم همه دم جيره خوار حضرت کلثومم مادر من كنيز و بابم عبد، از تبار حضرت کلثومم عمری همچون مدافعان حرم سر بدارِ حضرت کلثومم تا نفس میکشم خداراشکر در كنار حضرت کلثومم جان رازکف دهم بپای غمش جانثارِ حضرت کلثومم همچو عباس نه..، مثال حبیب پیرِ دار حضرت کلثومم ِ من گدایم به عشق او، زِ وفا ذوالفقار حضرت کلثومم تاشدم گریه کن برای حسین افتخار حضرت کلثومم مثل مهدی به بَندِ غربت او لاله بار حضرت کلثومم دیده ام اشک و خون فشان غمِ.. ..چشم تار حضرت کلثومم گویم ازكوفه و جسارت شام سوگوار حضرت کلثومم همچو"مجنون" شاکر الطاف كردگار حضرت کلثومم -آرمین غلامی (مجنون کرمانشاهی) @majnon1396 کانال جدید اشعار ناب مجنون کرمانشاهی
_گوشواره ام کلثوم خواهرامام حسین ودرخیمه بردندوگوش اورا دریدند تاراج خیام امام حسین " سلام الله علیه " پس از شهادت آن حضرت 👈🏼👈🏼 دشمنان پیش آمدند تا به گرد خیمه ها حلقه زدند. شمر بن ذى الجوشن نیز با آنها بود. او گفت: به درون خیمه ها بروید و جامه ها و متاعشان را بگیرید. مردم وارد شدند و هر چه در خیمه ها بود برداشتند تا جایى که گوشواره امّ کلثوم خواهر حسین علیه السلام را هم گرفتند و گوشش را دریدند. حتّى جامه رویینِ زنان را به زور مى‌کشیدند و مى‌بردند. قیس بن اشعث قطیفه اى را برداشت که حسین علیه السلام بر روى آن مى‌نشس.  او از این رو «قیسِ قطیفه» نامیده شد. همچنین مردى از قبیله اَزد به نام اسود، کفش هاى ایشان را برداشت و سپس مردم به سوى وسایل زنان و اسبان و شترها رفتند و آنها را به تاراج بردند. ✅متن عربی: أقبَلَ الأَعداءُ حَتّى أحدَقوا بِالخَیمَةِ، ومَعَهُم شِمرُ بنُ ذِی الجَوشَنِ، فَقالَ : اُدخُلوا فَاسلُبوا بِزَّتَهُنَّ .فَدَخَلَ القَومُ أَخَذوا کُلَّ ما کانَ بِالخَیمَةِ حَتّى أفضَوا إلى قُرطٍ کانَ فی اُذُنِ اُمِّ کُلثومٍ ـ اُختِ الحُسَینِ ـ فَأَخَذوهُ وخَرَموا اُذُنَها، حَتّى کانَتِ المَرأَةُ لَتُنازَعُ ثَوبَها عَلى ظَهرِها حَتّى تُغلَبَ عَلَیهِ . وأخَذَ قَیسُ بنُ الأَشعَثِ قَطیفَةً لِلحُسَینِ علیه السلام کانَ یَجلِسُ عَلَیها فَسُمِّیَ لِذلِکَ قَیسَ قَطیفَةٍ وأخَذَ نَعلَیهِ رَجُلٌ مِنَ الأَزدِ یُقالُ لَهُ: الأَسوَدُ، ثُمَّ مالَ النّاسُ عَلَى الوَرسِ وَالخَیلِ وَالإِبِلِ، فَانتَهَبوها. 📘 الحسین للخوارزمی: ج ٢ ص الفتوح ابن اعثم کوفی: ج ۵ ص ١٢٠