رهبرمعظم انقلاب: حضرت #هادی (علیه السلام) 42 سال عمر كردند كه بیست سالش را در سامرا بودند؛ آن‌جا مزرعه داشتند و در آن شهر كار و زندگی می‌كردند. #سامرا در واقع مثل یك #پادگان بود و آن را #معتصم ساخت تا غلامان تركِ نزدیك به خود را - با تركهای خودمان؛ تركهای آذربایجان و سایر نقاط اشتباه نشود - كه از تركستان و سمرقند و از همین منطقه‌ی مغولستان و آسیای شرقی آورده بود، در سامرا نگه دارد. این عده چون تازه اسلام آورده بودند، ائمه و مؤمنان را نمی‌شناختند و از اسلام سر در نمی‌آوردند. به همین دلیل، مزاحم مردم می‌شدند و با عربها - مردم بغداد - اختلاف پیدا كردند. در همین شهر سامرا عده‌ی قابل توجهی از بزرگان شیعه در زمان امام هادی (علیه السلام) جمع شدند و حضرت توانست آنها را اداره كند و به وسیله‌ی آنها پیام امامت را به سرتاسر دنیای اسلام - با نامه‌نگاری و... - برساند. این #شبكه‌های_شیعه در قم، خراسان، ری، مدینه، یمن و در مناطق دوردست و در همه‌ی اقطار دنیا را همین عده توانستند رواج بدهند و روزبه‌روز تعداد افرادی را كه مؤمن به این مكتب هستند، زیادتر كنند. امام هادی همه‌ی این كارها را در زیر برق شمشیر تیز و خونریز همان شش خلیفه و علی‌رغم آنها انجام داده است. ۱۳۸۳/۰۵/۳۰

از امام هادی (علیه السلام) نقل شده: اِذَا کَانَ زَمانُ العَدلِ فیهِ أَغلَبَ مِنَ الجَورِ فَحَرامٌ أَن یَظُنَّ بِاَحَدٍ سُوءً حَتّی یَعلَمَ ذالِکَ مِنهُ و اِذَا کَانَ زَمانُ الجَورِ أَغلَبَ فیهِ مِنَ العَدلِ فَلَیسَ لِأَحَدٍ أَن یَظُنَّ بِاَحَدٍ خَیراً ما لَم یَعلَم ذالِکَ منهُ هرگاه در جامعه، رعایت عدالت بیشتر از جور و ستم باشد؛ بد گمانی به مردم حرام است، مگر آن که از راه یقین محرز باشد؛ و، امّا اگر در برهه‌ای از زمان، ظلم و جور بر عدالت غلبه پیدا کند، خوش گمانی به همگان شایسته نیست جز آنجا که آدمی به نیک بودن شخصی علم و یقین دارد🌹 مستدرک الوسائل ج ۹ ص۱۴۶ #سوم_رجب #شهادت_امام_هادی_علیه_السلام

بسم الله الرحمن الرحیم. @majnon1396 ✏️صوت روضه شهادت ام کلثوم(ع) 1️⃣ #حاج آرمین غلامی دوشنبه ۲۶/دی ماه//۱۴۰۱ #هییت منتظران صاحب الزمان(عج)کرمانشاه 👇👇صوت متن پایین

#مرثیه_حضرت_ام_کلثوم ام کلثوم ای تمام باورم نام تو بر روی لب می آورم مادر گیتی نزاید همچو تو درعزایت رخت ماتم آورم ام کلثوم ای غریب شهرما نامت ای بانو به عربت می برم کس هوای کوی لیلایت نکرد بوده ای بانو توتنها دلبرم در طفولیت میان این دیار غصه وغم های حیدر دیده ای شاهده میخی که بر پهلو گرفت بین در افتاده مادر دیده ای بی امان شدگریه های تویقین روز ها در خاطرت رنجیده ای شاهدی بر آتش دیوار ودر مادرت را بین آتش دیده ای در میان خانه بودی بی امان بهرمادر بیقراری کرده ای مثل زینب خواهرت باغصه ها بعد زهرا خانه داری کرده ای اول آوارگی اینجاست لیک غصه های تو چراپایان نداشت زندگی کردن برایت تا ابد ساعتی دور از حسین امکان نداشت ......... دیده ای درکربلا باچشم خود بردن انگشتر و خلخال را کی فراموشت شودیک لحظه ای خنجر وآن تنگی گودال را دیده ای دربین گودالی عده ای تیر ونیزه بی هوامیزد به او عده ای باسنگ وبا چوبش زدند پیرمردی با عصا میزدبه او خاطرات وغصه ی کرب وبلا کرده بانواشک تو بی اختیار لحظه ای هرگز زیاده تو نرفت هتک حرمت های مرد نیزه دار رشادت های خود بانوچنین تو حفاظت ها ز زینب کرده ای پابه پای کاروان سنگ جفا از سره بام منازل خورده ای دیده ای بانو سه ساله دختری بین صحرا بر زمین افتاده است در خرابه تا رسیدی بر سرش دیده ای پیش پدر جان داده است -آرمین غلامی (مجنون کرمانشاهی) @majnon1396 کانال جدید اشعار ناب مجنون کرمانشاهی 🍇

#مرثیه_حضرت_ام_کلثوم سوگوارِ حضرت کلثومم بیقرارِ حضرت کلثومم درعزایش دل من شد پرغم روضه دارحضرت کلثومم هر کجای جهان که باشم در سایه سار حضرت کلثومم عمریه سرخوش و شكوفايم در بهار حضرت کلثومم سرفرازم به روز محشر هم درجوار حضرت کلثومم چون کبوترزنم به هرجاپر در جوار حضرت کلثومم گم نگردد مسیر عشق او.. ..در مدارِ حضرت کلثومم شدكار من نوکریِ کویش گرمِ کار حضرت کلثومم شادم که از تولّدم همه دم جيره خوار حضرت کلثومم مادر من كنيز و بابم عبد، از تبار حضرت کلثومم عمری همچون مدافعان حرم سر بدارِ حضرت کلثومم تا نفس میکشم خداراشکر در كنار حضرت کلثومم جان رازکف دهم بپای غمش جانثارِ حضرت کلثومم همچو عباس نه..، مثال حبیب پیرِ دار حضرت کلثومم ِ من گدایم به عشق او، زِ وفا ذوالفقار حضرت کلثومم تاشدم گریه کن برای حسین افتخار حضرت کلثومم مثل مهدی به بَندِ غربت او لاله بار حضرت کلثومم دیده ام اشک و خون فشان غمِ.. ..چشم تار حضرت کلثومم گویم ازكوفه و جسارت شام سوگوار حضرت کلثومم همچو"مجنون" شاکر الطاف كردگار حضرت کلثومم -آرمین غلامی (مجنون کرمانشاهی) @majnon1396 کانال جدید اشعار ناب مجنون کرمانشاهی

#مرثیه_حضرت_ام_کلثوم داده ای بال و پرم حضرت کلثوم مدد خُنَکای جگر م حضرت کلثوم مدد به تلافی همه شب نام توشد ورد لبم ذکر خیر سحر م حضرت کلثوم مدد در پی قبر تو ای دخترزهرا وعلی این دل در به در م حضرت کلثوم مدد کوری چشم هر آنکس که جسارت به تو کرد اسم تو بال و پرم حضرت کلثوم مدد کار با خلق نداریم، سگ کوی توایم سایه ات روی سر م حضرت کلثوم مدد دخترفاطمه ای و مادر ما شده ای به عطایت نظر م حضرت کلثوم مدد به جهان نام شما ورد زبانم شده است نور چشمان ترم حضرت کلثوم مدد سود این است که حساس به نامت باشیم بی خیال ضرر م حضرت کلثوم مدد -آرمین غلامی (مجنون کرمانشاهی) @majnon1396 کانال جدید اشعار ناب مجنون کرمانشاهی

#مرثیه_حضرت_ام_کلثوم ام کلثوم گل نسترن فاطمه است کیست او سرو رسای چمن فاطمه است کیست اونور جهانتاب جلال و جبروت کیست او دخترگل پیروهن فاطمه است اوست آئینه ی مرعات جمال وجبروت کیست او روح علی در بدن فاطمه است چونکه محبوبه و منظومه ی حسن است به جهان ام کلثوم گل انجمن فاطمه است اوست بر خاتم انگشت سلیمان وفا چونکه ارزنده عقیق یمن فاطمه است ام کلثومی و تکبیر تو از بانک علیست کیست اکسیر گل نسترن فاطمه است از که آموخته است حجب و حیا ومعرفت کیست شاگرد کلاس سخن فاطمه است ام کلثوم زسوز سحر ش لاله دمید کیست او طوطی ، شکر شکن فاطمه است کیست او بانوئی اندر حرم قرب و عفاف کیست او واقف سر و علن فاطمه است مثل ومانندندارد به جهان وهستی شاهد تشت جگر بر حسن فاطمه است کیستی او عمه ي سادات جهان است فقط تا ابد محرم بیت الحزن فاطمه است ام کلثوم شده شاهده مظلومی گل کیست او ناظر غسل و کفن فاطمه است ام کلثوم به ( مجنون) نظری لطف نمود چونکه او گوهر ،گردون ثمن فاطمه است 📕شاعر..آرمین غلامی (مجنون کرمانشاهی) . 👇👇👇👇👇👇 کانال اختصاصی اشعار جدید. @majnon1396

#مرثیه_ی_حضرت_ام_کلثوم_س_ در #بازگشت_به_مدینه حضرت ام کلثوم (س) در حالى که همراه کاروان کربلا عازم شهر مدینه گردید می‌گریست و این اشعار را می‌خواند: مدینةِ جدِّنا لا تَقبَلینا فَبِالحَسَراتِ وَ الاَحزانِ جینا اى مدینه جد ما! نپذیر ما را، که ما با حسرت و اندوه‏ ها بازگشتیم؛ الا فَاخبِر رَسُولَ اللهِ عَنّا بِانّا قَد فُجِعنا فی اَبینا ای مدینه! از جانب ما به رسول خدا(ص) خبر بده، که ما در مصیبت فقدان پدرمان، دردمند و اندوهبار شدیم؛ خَرجنا مِنکَ بالاَهلینَ جمعا رَجعنا لا رِجالَ وَ لا بَنینا از تو با همه خویشان بیرون رفته، و چون بازگشتیم نه مردان و نه کودکانى با ماست؛ و کُنّا فِی الخُروجِ بِجَمعِ شَملٍ ‏رَجَعنا حاسِرینَ مُسلِبینا در هنگام خروج جمع ما کامل بود و اکنون در بازگشت برهنه و غارت شده‏ایم؛ و کُنّا فى اَمانِ اللهِ جَهرا رَجَعنا بِالقَطیعَةِ خائِفینا در ظاهر در امان خدا بودیم و اکنون که بازگشتیم هنوز بر ستم ظالمان و بریدن پیمانشان بیمناک هستیم؛ و مَولانَا الحُسَینُ لَنا اَنیسٌ‏ رَجَعنا و الحُسَینُ بِهِ رَهینا انیس ما مولایمان حسین بود، و چون آمدیم حسین را در کربلا گرو گذاردیم؛ فَنَحنُ الضّائعاتُ بِلا کَفیلٍ و نَحنُ النّائِحاتُ عَلى اَخینا مائیم که سرگردان و بدون کفیل شدیم، مائیم که بر برادر خود نوحه کردیم؛ و نَحنُ السّائراتُ عَلَى المَطایا نَشالُ عَلَى الجَمالِ المُبغِضینا؟ و مائیم که بر شتران حمل شدیم، و ما را بر شتران درشت خوى سوار کردند؛ و نَحنُ بَناتُ یس و طه‏ و نَحنُ الباکیاتُ عَلى اَبینا ما دختران یاسین و طاهائیم، و مائیم که در سوگ پدر خود گریستیم؛ وَ نَحنُ الطّاهِراتُ بِلا خِفاء و نَحنُ المُخلِصونَ المُصطَفونا پاکان بدون خفاء مائیم، و مخلصان و برگزیدگان مائیم؛ و نحنُ الصّابراتُ عَلَى البلایا و نحنُ الصّادقون النّاصِحُونا ما بردباران بر بلا هستیم، و ما راستگویان ناصحیم؛ الا یا جَدِّنا بَلَغتَ عِدانا مُناها وَ اشتَفىِ الاعداءُ فینا اى جد ما! دشمنان ما به آرزویشان رسیدند، و تشفى یافتند به سبب قتل ما؛ لَقَد هَتکُوا النّساءَ و حَمَّلُوها عَلى الاَقتابِ قَهراً اَجمَعِینا «حرمت زنان را هتک نمودند و تمام آنها را به اجبار بر جحاز بی روپوش شتران حمل کردند» 📚 الدمعة الساکبه 📚 نفس المهموم 📚 سوگنامه آل محمد(ص) _محقق_ #آرمین_غلامی #مجنون_ڪرمانشاهی #برای_دیگران_بفرستید

بسم الله الرحمن الرحیم..: #مرثیه_حضرت_ام_کلثوم ام کلثوم ای تمام باورم نام تو بر روی لب می آورم مادر گیتی نزاید همچو تو درعزایت رخت ماتم آورم ام کلثوم ای غریب شهرما نامت ای بانو به عربت می برم کس هوای کوی لیلایت نکرد بوده ای بانو توتنها دلبرم در طفولیت میان این دیار غصه وغم های حیدر دیده ای شاهده میخی که بر پهلو گرفت بین در افتاده مادر دیده ای بی امان شدگریه های تویقین روز ها در خاطرت رنجیده ای شاهدی بر آتش دیوار ودر مادرت را بین آتش دیده ای در میان خانه بودی بی امان بهرمادر بیقراری کرده ای مثل زینب خواهرت باغصه ها بعد زهرا خانه داری کرده ای اول آوارگی اینجاست لیک غصه های تو چراپایان نداشت زندگی کردن برایت تا ابد ساعتی دور از حسین امکان نداشت ......... دیده ای درکربلا باچشم خود بردن انگشتر و خلخال را کی فراموشت شودیک لحظه ای خنجر وآن تنگی گودال را دیده ای دربین گودالی عده ای تیر ونیزه بی هوامیزد به او عده ای باسنگ وبا چوبش زدند پیرمردی با عصا میزدبه او خاطرات وغصه ی کرب وبلا کرده بانواشک تو بی اختیار لحظه ای هرگز زیاده تو نرفت هتک حرمت های مرد نیزه دار رشادت های خود بانوچنین تو حفاظت ها ز زینب کرده ای پابه پای کاروان سنگ جفا از سره بام منازل خورده ای دیده ای بانو سه ساله دختری بین صحرا بر زمین افتاده است در خرابه تا رسیدی بر سرش دیده ای پیش پدر جان داده است -آرمین غلامی (مجنون کرمانشاهی) 🍇

یه کرامت از اهل بیت براتون بگم: قضیه مربوط به شخصی به نام عبد الله عامر است کسی که یه دختر داره،دخترش نا بینا شده مریضی داره تمام دکترا جوابش کردند یه روزسلمان بر خورد کرد با پدر این دختر،پرسید،عبدالله دخترت چطوره گفت سلمان،دیگه تمام دکترها جوابش کردند گفت عبدالله من یه طبیب سراغ دارم مریضت رو شفا میده ،اما شرطی داره گفت شرطش چیه؟ گفت شرطش اینه که اگه دخترت شفا گرفت مسلمان بشی،باشه سلمان مسلمان میشوم کجاست این دکتر،فرمود مدینه، کدوم مدینه ،مدینه ی پیغمبر اومد مدینه ی پیغمبر ( خدا قسمت همه ی ما کنه). کوچه بنی هاشم، خانه‌ی امیرالمومنین درب رو کوبید،وارد خانه شد ماجرا روبه امیرالمومنین گفت صدا زد سلمان خوب کاری کردی حالا که مریض رو آوردی برو طبیبش حسین رو هم بیار (حالا تو هم بگو حسین جان منم مریض دارم،زینب جان شفای مریضم رو از تومی خوام) ابی عبدالله اومدن یه مقدار آب آوردن آقا ابا عبدالله تبرک کرد،گفت سلمان آب رو بده به عبدالله یه مقدار رو به دختر بده یه مقدارش رو هم به سر او بریزید این کار رو کردند تا آب رو خورد،چشم باز شد شهادتین رو جاری کرد گفت بابا من نام حسین رو شنیدم، بابا من چشم نداشتم ببینم،بابا حسین رو به من معرفی کن، بابا حسین رو معرفی کرد نه سال این دختر خانه ی امیرالمومنین بود،کنیزی بچه های فاطمه رو میکرد.... حالا فهمیدی کی بوده ها،هنده بوده موقع ازدواج این دختر شد عبدالله اومد شهرمدینه، دخترم وقت ازدواج است میخوام برگردی شام امر امر پدره با همه خداحافظی کرد هنده،اما آخرین نفر زینبه،هنده و زینب(س) دست به گردن هم انداختند. می دونی زینب چی گفت،صدا زد هنده حالا که میخوای بری برو اما یه روز تو شهر شام،به تو مهمان میرسه با این مهما نهامدارا کن این مهمان ها داغدیده هستند اما هنده متوجه نشد،هنده این مهمانهایی که برات می رسند داغ برادر دیده اند... هنده رو آورد عبدالله به شهر شام 🕌🌴 ⏪داشت عبدالله عامر دختری به چه دختر آفتاب انوری در میان خوب رویان طاق بود از ملاحت شهره آفاق بود تا یزید بی حیا نامش شنید صید حسنش خیمه درعالم کشید یزید شنید هنده وارد شده،هنده زیبا بوده،اومد خواستگاری، عبدالله راضی نیست،هنده راضی نیست اما چه کنند زن یزید شد،تا آن شبی که زینب روآوردند تو خرابه، صدا زد یزید منم میخوام برم توی خرابه به دیدن اسرا، صدا زد نه تو ملکه ای تو زنیزیدی،تو زن امیری جای تو در خرابه نیست، گفت نه خیلی مایلم یزید شیطان می دونه،هنده میشناسه زینب رو تا الان رسوا شده هنده بیاد تو خرابه بیشتر رسوا میشه، اما اصرار پشت اصرار، گفت حالا که میخوای بری خرابه صبر کن تا بگم کنیز ها خرابه رو آب و جارو کنند کرسی بگذارند خرابه رو آماده کردند بی بی زینب سوال کرد آی کنیز ها کی میخواد به دیدن ما بیاد صدا زدند آی زن اسیر زن یزید هنده میخوادبیاد تا زینب شنید صدا زد خواهرم ام کلثوم بیا (دیگه من وارد روضه شدم) خواهر میدانی کی میخواد به دیدن ما بیاد کسی که با دست حسین شفا گرفته هنده میخوادبیاد توی خرابه اما خواهر به این زن و بچه ی داغدیده بگو اگه از شما سوال کردند بزرگ شما کیه؟ منو با اسم صدا نزنند منو با انگشت نشون بدند. هنده وارد خرابه شد، نشست رو کرسی رو کرد به اسرا صدا زد بزرگ این اسرا کیه؟ همه با دست زینب رو نشون دادند ⏪کیستی ای زن در کجا داری وطن آی زن شما اهل کجا هستی بی بی فرمود:ما اهل مدینه ایم، شیخ ذبیح الله محلاتی رحمه الله علیه میگه تا هنده شنید اهل مدینه اند به احترام پیغمبر و بچه ها ی پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله از رو کرسی اومد پایین نشست روی خاکها حالا که اهل مدینه اید به من بگید محل شما کجاست، صدا زد محل ما کوچه ی بنی هاشم است وای وای... حالا که اهل کوچه بنی هاشم هستی من چندتا آشنادارم آی زن اسیر به من بگو ببینم آیا علی رومی شناسی صدا زد آری آیا فاطمه رو میشناسی یا نه صدا زد آری آی زن اسیر حسن رو میشناسی آی زن اسیرحسین رو میشناسی گفت آری.... یا ابا عبدالله...حالا هر چی میخوای بخواه هر چی ناله داری بزن... هرچی فریاد داری آماده کن ها امروز زینب ناله میخواد صدا زد آی زن اسیر به من بگو آیا حسین رو میشناسی یا نه گفت آره آی زن اسیریه دوستی دارم بنام زینب به من بگو ببینم آیا زینب رو میشناسی یا نه؟ صدای ناله زینب (س)بلند شد ،سر به دیوار خرابه اشک می ریزه، هنده گفت آی زن اسیر من حرف بدی نزدم چرا گریه می کنی.... صدا زد هنده به خدا من زینبم حسین.... آخ نه نه تو زینب نیستی،من سالها در کنار زینب بودم نگاه به این لباس قیمتی نکن،نگاه به این تخت و جلال نکن من یه روز کنیز بودم کنیز زینب بودم،من زینب رو خوب می شناسم من خانمم رو می شناسم، زینب من قدش خمیده نبوده زینب من گیسوانش سفید نبوده یه نشانی دارم زینب بی برادرش حسین به سفر نمی رفت ⏪آخ اگر تو زینبی پس کو حسینت (به به بلدی ها زمزمه کن) مداح

#اسارت_اهلبیت_علیهم‌السلام 04 #با_حسین_علیه_السلام 371 #با_زینب_علیهاالسلام 31 🔵⚪️ اهل‌بیت سیدالشهداء علیه‌السلام #در_کوفه: #صدقه‌برما‌حرام‌است... 👈🏼👈🏼وقتی که دختران امیرالمؤمنان علی علیه السلام به کوفه رسیدند، مردم شهر جمع شدند تا آن‌ها را ببینند. 🔸 اُمِّ کلثوم فریاد زد: «یا اهل الکوفة! أما تستحون من اللّه ورسوله أن تنظروا إلی حرم النبی؟»؛ ای مردم کوفه! شما از خدا و رسولش خجالت نمی‌کشید که به ناموس پیامبر نگاه می‌کنید؟ 🔸یکی از زن‌های کوفه که اسراء را در آن حال دید گفت: شما اسیران متعلّق به چه دین و کشوری هستید؟ زن ها فرمودند: «نحن أساری آل محمد»؛ ما اسیران از خاندان محمد هستیم. 🔸چند نفر از کوفیان، برای کودکان، خرما و نان و گردو آوردند، حضرت ام‌کلثوم بر سرِ آن‌ها فریاد زد: "صدقه بر ما حرام است". آن‌گاه آن‌ها را از دست کودکان گرفت و به زمین انداخت. 📚 منابع: مقتل مقرم، ص۳۷۴_۳۷۵ الدمعة الساکبة، ص۳۶۴ مثیر الاحزان، ص۸۴ لهوف، ص۸۱ أسرار الشهادة، ص۴۷۷ تظلم الزهراء، ص۱۵ #مجنون_ڪرمانشاهی @majnon1396 ______________________

#اسارت_اهلبیت_علیهم‌السلام 03 #با_حسین_علیه_السلام 362 #با_محرم 146 ⚫️⚫️ #کم‌خوابی‌اجباری و #شب‌بیداری‌های کاروان اسراء.. 👈🏼👈🏼 وَ أَمَّا أُمُّ كُلْثُومٍ فَحِينَ تَوَجَّهَتْ إِلَى الْمَدِينَةِ جَعَلَتْ تَبْكِي وَ تَقُول‏: ▪️ أَ فَاطِمُ لَوْ رَأَيْتِينَا سَهَارَى ▪️ وَ مِنْ سَهَرِ اللَّيَالِي قَدْ عَمِينَا 📝 حضرت ام کلثوم صلوات الله علیها هنگام بازگشت به مدینه خطاب به قبور مطهر با چشمی گریان فرمود: ▪️ای فاطمه! کاش ما شب بیدارانی که از زیادی بی‌خوابی کور شده‌ایم را می‌دیدی. 📚 بحارالأنوار (ط.بيروت)، ج‏45، ص197 📚 العوالم العلوم، ج17، ص423 چه بر سر خاندان رسالت آوردند، لعنة‌الله‌علیهم‌أجمعین 😭😭 #مجنون_ڪرمانشاهی @majnon1396 ______________________

#مرثیه_حضرت_ام_کلثوم سوگوارِ حضرت کلثومم بیقرارِ حضرت کلثومم درعزایش دل من شد پرغم روضه دارحضرت کلثومم هر کجای جهان که باشم در سایه سار حضرت کلثومم عمریه سرخوش و شكوفايم در بهار حضرت کلثومم سرفرازم به روز محشر هم درجوار حضرت کلثومم چون کبوترزنم به هرجاپر در جوار حضرت کلثومم گم نگردد مسیر عشق او.. ..در مدارِ حضرت کلثومم شدكار من نوکریِ کویش گرمِ کار حضرت کلثومم شادم که از تولّدم همه دم جيره خوار حضرت کلثومم مادر من كنيز و بابم عبد، از تبار حضرت کلثومم عمری همچون مدافعان حرم سر بدارِ حضرت کلثومم تا نفس میکشم خداراشکر در كنار حضرت کلثومم جان رازکف دهم بپای غمش جانثارِ حضرت کلثومم همچو عباس نه..، مثال حبیب پیرِ دار حضرت کلثومم ِ من گدایم به عشق او، زِ وفا ذوالفقار حضرت کلثومم تاشدم گریه کن برای حسین افتخار حضرت کلثومم مثل مهدی به بَندِ غربت او لاله بار حضرت کلثومم دیده ام اشک و خون فشان غمِ.. ..چشم تار حضرت کلثومم گویم ازكوفه و جسارت شام سوگوار حضرت کلثومم همچو"مجنون" شاکر الطاف كردگار حضرت کلثومم -آرمین غلامی (مجنون کرمانشاهی) @majnon1396 کانال جدید اشعار ناب مجنون کرمانشاهی

_گوشواره ام کلثوم خواهرامام حسین ودرخیمه بردندوگوش اورا دریدند تاراج خیام امام حسین " سلام الله علیه " پس از شهادت آن حضرت 👈🏼👈🏼 دشمنان پیش آمدند تا به گرد خیمه ها حلقه زدند. شمر بن ذى الجوشن نیز با آنها بود. او گفت: به درون خیمه ها بروید و جامه ها و متاعشان را بگیرید. مردم وارد شدند و هر چه در خیمه ها بود برداشتند تا جایى که گوشواره امّ کلثوم خواهر حسین علیه السلام را هم گرفتند و گوشش را دریدند. حتّى جامه رویینِ زنان را به زور مى‌کشیدند و مى‌بردند. قیس بن اشعث قطیفه اى را برداشت که حسین علیه السلام بر روى آن مى‌نشس.  او از این رو «قیسِ قطیفه» نامیده شد. همچنین مردى از قبیله اَزد به نام اسود، کفش هاى ایشان را برداشت و سپس مردم به سوى وسایل زنان و اسبان و شترها رفتند و آنها را به تاراج بردند. ✅متن عربی: أقبَلَ الأَعداءُ حَتّى أحدَقوا بِالخَیمَةِ، ومَعَهُم شِمرُ بنُ ذِی الجَوشَنِ، فَقالَ : اُدخُلوا فَاسلُبوا بِزَّتَهُنَّ .فَدَخَلَ القَومُ أَخَذوا کُلَّ ما کانَ بِالخَیمَةِ حَتّى أفضَوا إلى قُرطٍ کانَ فی اُذُنِ اُمِّ کُلثومٍ ـ اُختِ الحُسَینِ ـ فَأَخَذوهُ وخَرَموا اُذُنَها، حَتّى کانَتِ المَرأَةُ لَتُنازَعُ ثَوبَها عَلى ظَهرِها حَتّى تُغلَبَ عَلَیهِ . وأخَذَ قَیسُ بنُ الأَشعَثِ قَطیفَةً لِلحُسَینِ علیه السلام کانَ یَجلِسُ عَلَیها فَسُمِّیَ لِذلِکَ قَیسَ قَطیفَةٍ وأخَذَ نَعلَیهِ رَجُلٌ مِنَ الأَزدِ یُقالُ لَهُ: الأَسوَدُ، ثُمَّ مالَ النّاسُ عَلَى الوَرسِ وَالخَیلِ وَالإِبِلِ، فَانتَهَبوها. 📘#مقتل الحسین للخوارزمی: ج ٢ ص الفتوح ابن اعثم کوفی: ج ۵ ص ١٢٠

روضه ام کلثوم وگریز به کربلا همه اینا رو خانم با یه مکافاتی زیرِ یه خیمۀ نیم سوخته جمع کرد .. آمار گرفت دید یکی از بچه ها کمه .. سریع تو این صحرا داره میگرده .. چه خبر شده ؟! یکی از بچه ها گم شده .. ام کلثوم اومد خواهر جان میخوای بریم با هم دنبالش بگردیم ؟! .. انقدر گشتم پیداش نکردم .. صدا زد من میدونم کجا رفته .. دیدم تو این صحرا داره صدا میزنه اَبَا .. یه ظرف آبم برداشته بود داشت دنبالِ باباش میگشت .. حتماً رفته گودال .. تا اومدن تو گودال دیدن این بچه خودشُ انداخته رو بدنِ بی سرِ بابا ... بچه رو بلند کردن ، چی جوری این بدنُ پیدا کردی ؟! تو این تاریکی ها چی جوری پیدا کردی گودال رو ؟! گفت عمه جان انقد دلم هوایِ بابامُ کرد .. آخه دیدم لحظه هایِ آخرش هی میگه جیگرم میسوزه .. تو این صحرا هی صدا میزدم اَبا اَبا اَبا؛ دیدم از یه گودالی از یه سمتی صدایی داره میاد؛ این صدا به گوشم آشناست، این صدا صدای بابامه؛ هی داره میگه اِلَیَّ ... سر بریدن ، آخرِ کارِ حرامی‌ها نبود قاتلت بعد از سرت دست از تن تو بر نداشت هیچ‌کس را رد نکردی از درِ احسان خود پیکرت پیراهن و انگشتت انگشتر نداشت غارتم کردند ، اما چادرم از سر نرفت پس غلط گفتند اینکه خواهرت معجر نداشت حنجرت را بوسه‌ای دادم به‌جایِ صورتت خواهرت ای بی سرِ من ! چاره‌ای دیگر نداشت این بدنُ بلند کرد به سمت آسمان .. ای خدا این قربانی رو از ما قبول کن؛ از زینبت قبول کن ... همه ایستادن دارن نگاه میکنن این خواهر میخواد با بدن داداشش چه کنه .. دیدن پیکر رو زمین گذاشت . گفت داداش کجا رو برای بوسه‌ی زینب گذاشتن؟! هرجا رو نگاه میکنم پُرِ زخمه .. هیچ جایِ بوسه‌ای برای زینبت نذاشتن ... خواهم که بوسه‌ات زنم اما نمی‌شود جایی برای بوسه که پیدا نمی‌شود دوست و دشمن دارن نگاه میکنن ، یهو دیدن زینب خم شد .. این لبا رو گذاشت به این رگ‌هایِ بُریده .. تا لبها رو برداشت این لبها پُرِ خون شد .. دیگه از یاد زینب نمیره بوسه‌ای که با این لبهام به حنجرت زدم داداش ، داداش .... ای حسین .... بامداحی #آرمین_غلامی #مجنون_ڪرمانشاهی #برای_دیگران_بفرستید

29 جمادی الثانی وفات حضرت ام کلثوم(سلام الله علیها) حضرت ام کلثوم چهار ماه پس از بازگشت از کربلا به مدینه از دنیا رفتند. پدرشان مولی الموحدین امیرالمومنین(سلام الله علیه) و مادرشان حضرت صدیقه طاهره فاطمه زهرا (سلام الله علیها)میباشد. صاحب ریاحین الشریعه به نقل از اعیان الشیعه میفرماید: امیرالمومنین(سلام الله علیه) آن مخدره را به عون بن جعفر طیار (سلام الله علیه)تزویج نمودند. آنچه در مورد ازدواج  ام کلثوم(سلام الله علیها) با غیر از عون بن جعفر نقل شده از بافته های مخالفین است. آن حضرت در واقعه جانسوز کربلا حضور داشتند و بعد از شهادت امام حسین (سلام الله علیه)و اهل بیت و اصحابشان ، در کنار خواهرشان حضرت زینب (سلام الله علیها)از بانوان و یتیمان محافظت مینمود.اشعار آن حضرت در فراق برادر در کربلا مشهور و جانسوز است. پس از عاشورا  که بانوان به اسارت کوفه و شام رفتند،خطبه آن حضرت در کوفه و مجلس ابن زیاد،اشعار آن حضرت در قادسیه و قنسرین ،اثر دعای آن حضرت در سیبور و بعلبک ،کلمات آن جناب با شمر هنگام ورود به دروازه شام، مرثیه های حضرتش در اربعین و مراجعت به مدینه، دلالت بر عظمت و شجاعت و صبر آن مخدره دارد. سرانجام بعد از چهار ماه از ورود به مدینه با دلی پر از غم و اندوه در مصائب کربلا،بالاخص شهادت سید الشهداء(سلام الله علیه) رحلت شهادت گونه نمود و در مدینه منوره دفن شد. به قولی رحلت آن حضرت در 21 ماه جمادی الثانی بوده است.(وقایع الشهور ص 110)  #محقق #آرمین_غلامی #مجنون_ڪرمانشاهی #برای_دیگران_بفرستید