بسم الله #اضطراب_کودک ... این روزا بیشتر از قبل دارم حواسمو جمع میکنم که توی رابطه خودم با بچه ها(بالخص معصوم ) مصادیق طرد از طرف خودم رو پیدا کنم اینکه کجاها در پوشش اینکه خسته ام یا حوصله ندارم یا چون میخوام واقعی باشم نه تصنعی، خواسته ‌ یا ناخواسته پسش میزنم و ناکامش میکنم یا کجا به خاطر اینکه امیر حسن کوچیکتر و شدت شیرین کاریاش زیاد شده، توی نحوه عکس العمل و برخوردهام تفاوت قائل میشم و متعاقبا به معصوم حس #ناکامی و طرد رو میچشونم... کجا با یه الان حس #بازی و وقت گذروندن ندارم چون من مسئول بازی و همبازیش نیستم، خودمو راحت میکنم ‌وبهش جواب رد میدم و دقت نمیکنم شاید این اکراهم بخاطر راحت طلبی و بی حوصلگی ام هست و لازمه حالا که دفعات نه گفتن و پس زدنم زیاد شده، گاهی یه کم به خودم تحمیل کنم و وارد بازیش بشم و بعد اون موقع ببینم بازم بی میلم به پیشنهادش یا با دیدن ذوقش منم سر ذوق اومدم؟ دارم دقت میکنم وسط انجام کارای خونه و کارای خودم،کجا به چشم مزاحم بهش نگاه میکنم و بخاطر این نیت، اون #مضطرب تر میشه و بیشتر بهم میچسبه و منم کلافه تر میشم؟ خلاصه #طرد خیلی مخفی تر ویواشکی تر از #کنترل_گری و #بیش_حمایتگری... خوبه که بیشتر حواسمون باشه بهش😉 #اضطراب #اضطراب_جدایی #اضطراب_کودک #تجربه_مادرانه .... ✍️#زهرازینی_وند (مشاورکودک و خانواده) 🆔 @maman_moshaver #نشربامنبع