🌀 سکوت و اعتراض، در ترازوی تاریخ 📝 ایفای نقش راهبردی در سیره‌ی فاطمی 🖋 حسین محمودزاده 🔸 سیره حضرت صدیقه کبری سلام الله علیها در برابر غاصبان خلافت، ابعاد مختلفی دارد که در این نوشته به یک جنبه از آنها پرداخته می‌شود: ✊🏻 اعتراض به ستم در جایی که غلبه‌ی ظالم قطعی و یقینی است و مقابله‌ی عملی با آن به خاطر نامتوازن‌بودن قوا سودی ندارد، به دیدگاه برخی افراد - در بهترین حالت- بیهوده و حتی منافی با عزت و اعتبار به شمار می‌رود. 🔺 منطق چنین افرادی این است که «اگر می‌توانی اقدام عملی داشته باشی بسم‌الله؛ و اگر نه، با تکرار اعتراض و اصرار، خود را سبک نکن و ضعف عملی خودت را آشکار نساز.» 🔻 یکی از نتایج چنین منطقی، #سکوت در مقابل جرائم و ظلم‌هایی است که گسترده و سنگین هستند؛ چون ظلم سنگین، قدرت بیشتری می‌طلبد و هر چه قدرت بیشتر، امکان مقابله‌ی عملی با آن کمتر، و سکوت و سبک‌نکردن خودمان در مقابل آن، منطقی‌تر و موجه‌تر. ♨️ در روابط بین‌الملل، گاهی کشورها و نهادها به دلایل مختلف به محکوم‌کردن برخی امور بسنده می‌کنند. به تصور برخی افراد و در نگاه ابتدایی، چنین اعتراض‌هایی بیشتر نمایشی و شعاری یا در بهترین حالت احساسی و برای تخلیه‌ی هیجان‌ عاطفی است. اما آن‌چه در حقوق بین‌الملل ثابت شده این است که از فواید مهم و سرنوشت‌ساز این محکومیت‌های لفظی و اعلامیه‌ای، ثبت اعتراض در تاریخ و ایجاد ظرفیت برای اقدام‌های عملی در آینده و هنگام توفر شرایط و امکانات برای تأمین منافع از دست رفته است. ✅ خلاصه آن‌که محکومیت لفظی و اعلامیه‌ای، صرفا یک واکنش شعاری و تخلیه‌ی عاطفی نیست، بلکه اقدامی راهبردی است که منافع آن در درازمدت روشن می‌شود. 🔺 پس از کودتای #سقیفه و إعمال بزرگترین ستم ممکن علیه تاریخ و بشریت، شاید کسانی بودند که نسبت به وضعیت ناراضی بودند، اما با توجه به اقبال دولت کودتاچیان و کمبود تعداد یاوران حق، با خود می‌گفتند «خداوند که می‌داند ما در دل راضی نیستیم، اقدام و مخالفت عملی هم در جایی که دولت ستم رو به اقبال گذاشته، بیهوده است، حال در این شرایط اعتراض‌کردن زبانی و محکوم‌کردن صرف، چه سودی دارد؟» 🔻 این‌طور نبود که تمام اهل مدینه از منافقان و اشرار باشند که بغض و کینه‌ی اهل‌بیت پیامبر صلوات الله علیه و آله را به دل داشته باشند؛ به عکس، از برخی گزارش‌ها استفاده می‌شود که لااقل برخی مردم از اقدامات و سخنان صدیقه‌ی طاهره (س) متأثر می‌شده و به فکر می‌رفتند، اما می‌توان گفت دست کم بخشی از سکوت‌ها به خاطر ذهنیت‌هایی از سنخ منطق پیش‌گفته بوده است. ◼️ در این شرایط بود که صدیقه‌ی طاهره (سلام الله علیها) به تنهایی بار کم‌کاری‌ همه‌ی ناظران ساکت را به دوش کشید؛ و البته در انجام این مأموریت راهبردی تاریخی از تهمت «واکنش احساسی بیهوده» نیز هراسی نداشت. ◼️ صدیقه‌ی کبری (سلام‌الله علیها) با اقدام سرنوشت‌ساز خود به همگان آموخت که اعتراض ظاهری و اصرار بر آن، (حتی پس از روشن شدن خذلان مردمان زمان) ثمرات و آثار راهبردی تاریخی دارد و ترک آن به بهانه‌ی نداشتن ثمرات ملموس در کوتاه مدت، موجه و عقلانی نیست. ◼️ تاریخ از ثبت مستقیم حال و هوای ناگفته و ارتکازات پنهان اجتماعی ناتوان است و برای ثبت آن‌ها به علائم ظاهری و دلایل خارجی احتیاج دارد. امور و ارتکازاتی که در حال حاضر بسیار بدیهی به نظر می‌رسند، ممکن است برای نسل بعد کاملا پنهان و بلکه به شکل معکوس باشند. ♨️ اکنون برای ما و اکثریت مردم جهان، ظلم و ستم و نارضایتی نسبت به توحش صهیونیست‌ها در فلسطین بدیهی است. اما برخی با احاله به: بدیهی بودن مسأله، علم خداوند به مضمرات قلبی و ناممکن بودن اقدام عملی، اعتراض ظاهری را بی‌فایده می‌شمرند و حتی به کسانی که صدای اعتراض‌شان قطع نمی‌شود کنایه می‌زنند که «وقتی ضعیف هستید چرا صبح و شب صرفا اعتراض می‌کنید؟» غافل از آن‌که استمرار همین اعتراض ظاهری و لفظی علیه ظلم و ظالم در صبح و شب -نه به عنوان یک حرکت احساسی، بلکه به عنوان یک تکلیف راهبردی- درسی است که بانوی بزرگ اسلام برای تاریخ به یادگار گذاشته است. #حضرت_زهرا #راهبرد_مبارزه_تاریخی_فاطمه @Tanbiholomah @Manahejj