🌀 پرونده «حوزه علمیه، سردرگم بین سنن اصیل و قوانین جدید» 📝 درآمد 🖋 علی مهدوی (سردبیر) 🔹 باتوجه به آغاز سال جدید تحصیلی و همچنین تشدید روند سختگیرانه قوانین آموزشی، یازدهمین پرونده مناهج با عنوان «حوزه علمیه، سردرگم بین سنن اصیل و قوانین جدید» سعی دارد نقاط قوت و ضعف قوانین آموزشی سطوح عالی حوزه‌های علمیه را مورد بررسی قرار دهد. 🔹 بدیهی است نگاه نقادانه و منصفانه به وضعیت آموزشی موجود در حوزه علمیه از هر جهت ضرورت دارد؛ چه از حیث انگیزشی و نشاط علمی، چه از حیث غنای علمی آینده حوزه علمیه و چه ترغیب دانش‌آموزان و دانشجویان برای جذب در حوزه علمیه. 🔹 تحریریه مناهج پذیرای یادداشت‌ها و نظرات اساتید، فضلا و طلاب گرانقدر حوزه علمیه است. 〰〰〰〰〰 🗂 #سردرگم_بین_سنن_و_قوانین #مناهج @Manahejj

🌀 پیشینه قوانین دروس آزاد 📝 آغاز وضع قوانین سختگیرانه 🔸 تا قبل از سال ۱۳۹۵ قوانین «دروس آزاد سطوح عالی در حوزه علمیه قم» به طلبه اجازه می‌داد آزادانه در هر کلاسی شرکت کند؛ البته در سامانه نجاح می‌بایست انتخاب واحد می‌کرد و کلاس یکی از اساتید ثبت‌شده در سامانه را برای خود ثبت می‌نمود تا بتواند جواز وصل شهریه یا حضور در امتحان را داشته باشد؛ اما در صورت شرکت طلبه در کلاس‌های غیر رسمی (ثبت نشده در نجاح) و یا مطلق عدم شرکت در کلاس (تحصیل درس با صوت، شرح یا تلخیص) نیز می‌توانست با نمره قبولی ۱۶ در امتحان شرکت کند. طبیعی است افرادی که حد نصاب حضور در کلاس رسمی را داشتند قبولی‌شان ۱۲ بود. 🔸 تا اینکه سال ۱۳۹۵ حجت‌الاسلام فرخ‌فال «مدیر وقت حوزه علمیه قم»، تصویب طرحی که پیشتر برای شورای عالی فرستاده بود را از آن شورا گرفت. طرحی که به یکباره شوک خبری به حوزه علمیه وارد ساخت و حتی خبرگزاری‌های ملی نیز آن را پوشش دادند و شایعاتی نیز به دنبال داشت. 🔸 دوم شهریور سال ۱۳۹۵ حجت‌الاسلام فرخ فال در نشستی خبری از "اجباری شدن شرکت در کلاس‌ها" برای طلاب سطوح عالی سخن گفت: «با رهنمودهای بزرگان حوزه و شورای عالی، دروس سطوح عالی حوزه علمیه ساماندهی شد و طی آن از سال تحصیلی جاری، گرفتن امتحان از طلاب، منوط به حضور در کلاس‌های سطح دو و سه از سوی طلاب است و دیگر همچون سابق، این سطوح ارائه نمی شود.» ایشان در ادامه علت این اقدام را اینچنین تشریح کرد: «ساماندهی دروس حوزه علمیه در راستای شرکت منظم طلاب در کلاس‌ها و #رونق‌گرفتن حوزه علمیه صورت گرفته است.» 🔸 بسیاری که برنامه‌های علمی خود را طبق روال سابق تنظیم نموده بودند نقدهای بسیاری را به این طرح، وارد کردند؛ از جمله طلاب مؤسسات تخصصی؛ چراکه این طرح، با برنامه‌های درسی آن مراکز تخصصی در تضاد بود. حتی طلابی که علم‌آموز مؤسسات تخصصی نبودند اما برنامه‌های تحصیلی غیر رسمی متناسب با استعداد و توان تحصیلی خود با اساتیدشان تنظیم کرده بودند نیز به این طرح اعتراض داشتند. 🔸 عاقبت فشارهای منتقدان باعث اندک عقب‌نشینی مدیر وقت حوزه علمیه قم شد و قانون جدید را شامل یک استثناء کرد. لیست کوچکی از مؤسسات علمیِ مورد تایید مرکز مدیریت ارائه شد و گفته شد طلاب این مراکز تخصصی با آوردن نامه از مؤسسه‌شان باید اجبارا در دو درس، شرکت کنند و اجازه دارند دو درس دیگر را کما فی السابق بدون حضور و با قبولی ۱۶ امتحان دهند. 🔸 اما در سال‌های بعد و با اتمام دوره مدیریتی حجت‌الاسلام فرخ‌فال، نه‌تنها استثناء مذکور منسوخ شد؛ بلکه با شیبی ملایم، رفته‌رفته سال به سال بر شدت سختگیری قوانین آموزشی برای سطوح عالی، افزوده شد. 👈🏻 مشاهده قوانین جدید: https://eitaa.com/manahejj/1826 📌 منتظر دیگر مطالب این پرونده باشید. 〰〰〰〰〰 🗂 #سردرگم_بین_سنن_و_قوانین #مناهج @Manahejj

🌀 نابسامانی سامانه نجاح 📝 اعلام نمرات بعد از پایان زمان انتخاب واحد!! 🔸 در حالی زمان انتخاب واحد برای سال جدید تحصیلی تا ۳۰ شهریور تمدید شد که همچنان تکلیف اعتراضات به نمرات امتحانات ارتقایی و تجدیدی مشخص نشده است! 🔸 بنظر می‌رسد سامانه نجاح از نوعی ناهماهنگی یا بی‌برنامگی رنج می‌برد که همین موجب تشویش و اضطراب طلابی است که از طرفی هنوز تکلیف امتحاناتشان معلوم نیست و از طرف دیگر، انتخاب واحد تا آن زمان بسته خواهد شد. 🔸 منتظر پاسخ مسؤولین محترم مرکز مدیریت هستیم. 〰〰〰〰〰 🗂 #سردرگم_بین_سنن_و_قوانین #مناهج @Manahejj

🌀 #توضیح روند پرونده جدید 🔹 به جهت رعایت انصاف و عدم نقد یکطرفه، در این پرونده سعی کردیم به اصطلاح قدما، یک سوزن به خودمان (طلاب) بزنیم و یک جوالدوز هم به قوانین جدید و مشکلات پیرامونش... لذا تا آخر پرونده با ما همراه باشید. 〰〰〰〰〰 🗂 #سردرگم_بین_سنن_و_قوانین #مناهج @Manahejj

🌀 نقطه‌ای مثبت در قوانین سختگیرانه - بخش نخست 📝 شناسایی طلابی که دیگر طلبه حقیقی نیستند 👤 علی بهادرزایی 🔹 در این چند روز اعلام شد شرکت در کلاس‌های فقه و اصول برای تمامی طلاب الزامی است. فکر می‌کنم این قانون و حواشی آن زمینه ای ساخت که اجازه می‌دهد چند مطلب مهم که معمولا از چشم‌ها دور می مانند را با هم مرور کنیم: 🔹 ظاهرا دو گروه عمده از این قوانین متضررند: طلاب مراکز تخصصی و طلاب غیر مشغول به طلبگی. اولین صحبتم با گروه دوم است. 🔹 می‌دانم اگر این افراد الان مشغول به فعالیت در موبایل فروشی، تجارت انگشتر، رانندگی در اسنپ یا تابلوخوانی در بازار بورس هستند قسمتی از آن متوجه #ساختاری است که: 1⃣ از اول دوران تحصیل مطالبه داشته طلبه تمام وقتش در اختیار حوزه علمیه باشد، اما حوزه علمیه متعهد نشده که حتی نصف معاشش را تأمین کند. 2⃣ در طول دوران تحصیل به دلایلی (که احتمالا مهم‌ترینش کمیت‌گرایی بیش از حد است) تقریبا به صورت پیوسته از کیفیت خدمات علمی و تهذیبش به طلبه کاسته است. 3⃣ با اتمام تحصیل، اعتبار مدرک آن هم مورد ابهام جدی است(طلاب شاغل خوب می‌توانند بر این امر شهادت دهند و تفاوت دکترای دانشگاهی با سطح ۴ حوزه را توضیح دهند؛ حتی در نهادهای نمایندگی ولی فقیه در ادارات مختلف) فعلا بحث تدریس و اشتغال در خود حوزه مسکوت بماند تا پرونده‌ای مستقل! ❓اما یک سوال! چرا طلابی که بکلی از تحصیل، خارج شده‌اند، بدون التزام به لوازم طلبگی باید از همان مزایایی برخوردار باشند که طلبه‌ی سازگار با این سختی‌ها از آن برخوردار است؟ چون کد فعال در مرکز مدیریت دارند و الحمدلله حوزه علمیه از محدود، نظام‌های آموزشی در این دنیاست که ورودی، بدون الزام به خروجی دارد؟! اصلا مقایسه را بگذاریم کنار، مطالبه شهریه، بیمه، مسکن و ... از طرف این دسته از طلاب، در مقابل کدام ارزش افزوده‌ای برای دین است؟ خودشان که بازاری هستند و دستی بر آتش دارند حاضرند چنین معامله ای با کسی بکنند؟!! من حرف از حرام قطعی نمی‌زنم؛ اما احتمال نمی‌دهند بهره‌مندی از همین اندک مواهب نیز شبهه داشته باشد و موجب تضییع حق دیگر طلاب؟ حداقل جای یک استفتاء ندارد؟ 🔺 پ.ن: منظور این نوشتار، طلاب عزیزی که بخاطر بحران‌های مختلف معیشتی مجبورند در کنار درس، مجاهدت کار را هم قبول کنند، نیست؛ که آن فضیلتی بزرگ است. مقصود طلابی هستند که از طلبگی فقط از نام و شهریه‌اش بهره‌مندند. 📌 ادامه دارد ... 〰️〰️〰️〰️〰️ 🗂 #سردرگم_بین_سنن_و_قوانین #مناهج @Manahejj

🌀 نقطه‌ای مثبت در قوانین سختگیرانه - بخش دوم 📝 فقه و اصول برای طلاب مراکز تخصصی 👤 علی بهادرزایی اما عرض دومم نسبت به طلاب مراکز تخصصی: 🔹 در هر ساحتی که به دنبال کسب تخصّصید، حتما اعتقاد دارید بخشی از تلاشتان باید برای تسلّط نسبی بر روش استنباط دینی (فقه و اصول) باشد؛ و نه لزوما اجتهاد؛ چون در غیر این صورت، هر چند هیات و ظاهرتان متفاوت با یک دانشجوست اما بلحاظ ماده و محتوا ضرورتا هیچ تفاوتی نمی‌کنید! قهرمانان عرصه‌ی علوم اسلامی هم هیچگاه ادعایی غیر از این نداشته‌اند: از امامین انقلاب تا شهیدین فقیدین سعیدین، سید محمدباقر صدر و مرتضی مطهری. (اگر کلمه مخالفی از اینان سراغ دارید بفرمایید!) پس خواهشا پرونده اظهارات «غوره نشده مویزشده‌های حوزوی» را ببندیم و آنان را با نسخه‌های تحوّل براندازشان رها کنیم. 🔹 ولی راهکار چیست؟ فعلا آنقدر که فکر می‌کنم به مسئولین حوزه مربوط است و قابل تعمیم به غالب این دسته از طلاب است، موارد زیر است: 1⃣ چرا طلاب مشغول در مراکز تخصصی غیر فقهی اصولی (کلام، فلسفه، تبلیغ و...) را الزام به شرکت در نظام طرح جدید (دو فقه و دو اصول در روز) کنیم؟ وقت آزادشان بیشتر است یا تمرکز و تمحّضشان؟ پیشنهاد می‌دهم مانند طلاب بعضی مدارس فقهی خاص، این برادران هم مشمول نظام قدیم باشند تا جمع بهتری بین دو زمینه‌ی تحصیلیشان رخ دهد. 2⃣ حتی اگر فرض کنیم مسیر علم‌آموزی طلبه‌ی تخصصّی فقه و اصول حتما باید از آراء شیخ و آخوند (أعلی الله مقامهما) بگذرد (که نگارنده هیچ داوری قطعی در این زمینه ندارد)؛ اما چرا مسیر سایر طلاب را کمی نزدیک‌تر به مرزهای علم -و مثلا از آراء شهید صدر در حلقات- نگذارنیم؟ اگر این عزیزان قرار نیست پژوهش‌های عمیق و طولانی فقهی-اصولی داشته باشند چرا آن‌ها را از آخرین یافته‌های این دو علم محروم کنیم؟ 3⃣ قسمتی از علوم ضروری حوزوی در سیر رسمی جایی ندارند و معمولا در سال های طولانی درس خارج و لابلای اشارات استاد یا پژوهش‌های شخصی به دست می‌آیند؛ مثل تخصّص‌های رجالی یا قواعد فقهیه. چه اشکالی دارد برای این عزیزان که در برنامه‌شان چنان سال‌هایی را نمی‌بینند، با پشتیبانی از مراکز تخصصی در تامین استاد و تشویق طلاب، این علوم را ارائه دهیم و مثلا به دنبال خواندن تمام مکاسب نباشیم؟ 4⃣ بعضی مراکز حوزوی انصافا شروع به برداشتن قدم‌های خوبی برای حمایت از نخبگان کرده‌اند، خب در جرگه نخبگان علمی، چرا فقط فقه و اصول را ملاک تشخیص نخبگانی طلاب قرار دهیم؟! بهتر نیست صرفا متمرکز بر خیل فقه‌پژوهان نشویم؟! فتأمل 〰️〰️〰️〰️〰️ 🗂 #سردرگم_بین_سنن_و_قوانین #مناهج @Manahejj

🌀 آتش‌زدن قیصریه بخاطر یک دستمال! 📝 علت اجباری‌شدن کلاس‌ها 🖋 احسان ناصری 🔹 پسری در پارچه فروشی کار می کرد. نامزد پسر به در دکان پارچه فروش آمد و وقتی چشمش به پارچه ها و دستمال های قشنگی که در دکان بود افتاد. از پسر خواست یکی از دستمال ها را به او بدهد. پسرک به هر زبانی که خواست نامزدش را از این کار منصرف کند نتوانست. سرانجام دو تا از دستمال ها را به او داد. بعد از رفتن دختر، پسر به خود آمد و گفت: این چه کاری بود که کردم؟ حالا چه خاکی به سرم کنم؟ اگر بگویم نسیه دادم، می گوید چرا؟ اگر بگویم فروخته ام، پولش را می خواهد. خلاصه آن پسر نقشه‌ای کشید که دکان را آتش بزند تا صاحب دکان از ماجرای دستمال بویی نبرد. دکان را به آتش کشید. چند لحظه ای نگذشت که آتش به حجره ها و دکان های دیگر هم سرایت کرد و تمام بازار زیبای قیصریه، طعمه آتش شد. 🔹 دوم شهریور ماه سال ۱۳۹۵ بود که حجت‌الاسلام فرخ‌فال در تبیین علت اجباری‌شدن شرکت در کلاس‌ها برای طلاب سطوح عالی گفت: «ساماندهی دروس حوزه علمیه در راستای شرکت منظم طلاب در کلاس‌ها و رونق‌گرفتن حوزه علمیه صورت گرفته است.» 🔹 اما آیا رونق حوزه های علمیه با کلاس‌های شلوغ اجباری حاصل می‌شود؟ ظاهرا برخی بزرگواران، حوزه علمیه را با دانشگاه آزاد اشتباه گرفتند که کمیت را جای کیفیت نشاندند. دیگران هم این مسیر اشتباه را ادامه دادند و رسیدیم به امسالی که با شیب ملایم همه طلاب را ملزم به شرکت در همه کلاس‌ها کرده‌اند. کدام دلسوزی است که از پاتک طلاب به این طرح بی خبر باشد؟ کیست که نداند طلبه‌ها برای دورزدن این طرح چه کارها که نکردند؟ از نام‌نویسی در کلاس‌های شلوغ و حضور حداقلی برای پرشدن لیست حضور و غیاب بگیرید تا شناسایی مدارسی که به صرف نام‌نویسی شما،‌ لیست حضور و غیاب‌تان را پر و پیمان تحویل مسئول مربوطه می‌دادند. از گوشی به دست‌ها و خواب‌آلوها و آنانی که گوشه کلاس می‌نشینند و کتب جنبی مطالعه می‌کنند بگذریم. البته نگارنده منکر آن طلابی که از وضعیت قبلی(ارائه دروس آزاد) سوء استفاده می‌کردند نیست. مسئله این است که چرا باید به خاطر یک دستمال قیصریه را به آتش بکشیم؟ بعد هم آن را به پای رونق حوزه‌های علمیه بنویسیم!! ❓ آیا راه حلی برای رونق‌بخشی حقیقی به کلاس‌های درس ‌وجود ندارد؟ #اجبار، اولین و آخرین راه است؟!! 〰〰〰〰〰 🗂 #سردرگم_بین_سنن_و_قوانین #مناهج @Manahejj

🌀 نقدی به شیوه آموزش مکاسب در حوزه‌های علمیه 📝 روخوانی مکاسب جایگزین فهم آن!! 🖋 رضا حسینی 🔹 تنها کتابی که در دوره سطح، متکفل آموزش فقه استدلالی است کتاب شریف و قیّم مکاسب است. رهبر انقلاب نیز در درس خارج خود غالبا مبنای بحثها و حتی ترتیب بحث را طبق مکاسب بیان می‌کنند. و این توجه ایشان به شیخ در حدی است که در یکی از بیاناتشان در درس خارج می‌فرمایند: «ما هرچه داریم از شیخ انصاری و امثال این بزرگوار است.» 🔹 متأسفانه این کتاب مهم به علت #برنامه_غلط_آموزشی نه تنها از غرض اصلی فاصله گرفته است و فقه استدلالی را به طلبه نمی‌آموزد، بلکه با این نحو خواندن مکاسب، آنقدر دلزدگی در طلبه ایجاد می‌کند که بعدا حتی رجوع به مکاسب را برای او دشوار می‌سازد!! 🔹 منظور از سیستم غلط آموزشی، سیستم محدوده‌بندی و خواندن تمام کتاب در طول چهارسال می‌باشد. 🔹 اساسا در شیوه آموزش فقه استدلالی کثرت مطالب موضوعیت ندارد بلکه آموزش روش و نحوه استدلال است که اهمیت دارد. منتهی گویی در حوزه فقط کثرت خواندن مهم است. 🔹 فقه استدلالی مانند اصول نیست که اگر یک باب یا یک مبحث خوانده نشود بعدها در شیوه استنباط، خلل ایجاد شود بلکه معمولا در آموزش فقه استدلالی، فهمیدن شیوه استدلال در یک باب، بسیار مهمتر از خواندن تعداد زیادی ابواب فقهی است. از این روست که معمولا دروس خارج و طلابی که به درس خارج می‌روند نهایت یک یا دو باب فقهی را قویا می‌فهمند و پس از آن مجتهد می‌شوند! 🔹 همین مسئله در کتاب شریف مکاسب نیز هست، پیشنهاد می‌شود مرکز مدیریت، تنها چند مبحث مکاسب را متن درسی قرار دهد و بدون بودجه بندی، این چند مبحث را امتحان بگیرد. اگر کسی در یک سال، روش استنباط شیخ (نه اقوال دیگران) را فهمید، به درس خارج می‌رود و اگر کسی در چهارسال فهمید، پس از چهارسال به درس خارج می‌رود. در این روش، طلاب درسخوان با فهمیدن مبانی شیخ، هم نشاط علمی پیدا می‌کنند هم توان رجوع به مکاسب را دارند، هم وقت و عمرشان به بطالت نگذشته است، چون به تجربه ثابت شده است، مباحثی که در دوره سطح یاد می‌گیریم تنها روخوانی مباحث شیخ است!! 📌 پ.ن: فرض یادداشت در صورت عدم عزم برای اصلاح کتب و خواندن همین متون است. وگرنه روشن است کتاب مکاسب، کتاب آموزشی نیست؛ بلکه کتاب مرجع (رفرنس) است. 〰〰〰〰〰 🗂 #سردرگم_بین_سنن_و_قوانین #مناهج @Manahejj

🌀 معایب دانشگاهی‌شدن آموزش‌های حوزوی - بخش نخست 📝 زائل شدن انس بین استاد و شاگرد 🖋 علی رضایی 🔹 اگر انسان لذت چیزی را بچشد از آن دست‌بردار نخواهد بود؛ همانطور که نیازی نیست به تشنه توصیه به آب خوردن کنیم. عواملی در نظام آموزشی وجود دارد که کاملا مغایر با این مقوله است؛ یعنی بجای ایجاد عطش در طلبه، مدام آب به او می‌دهند. گاهی برخی مطالب بقدری واضح است که مخفی می‌ماند. 🔹 طلبه سطح عالی موظف است رسائل، کفایه و مکاسب را طی پایه های تحصیلی ۷ تا ۱۰ درس بگیرد. حال سؤال این است که چرا این کتب را به چندین تکه تقسیم می‌کنند و هر تکه را هم به یک استاد خاص می‌دهند به‌طوری که طلبه باید در روز چهار استاد در چهار مکان مختلف ببیند؟!! 🔹 در صورتی علم استاد به شاگرد منتقل می شود که بین استاد و شاگرد انس و الفت ایجاد شود که این انس بین استاد و شاگرد به انس بین طلبه و علم منتهی می شود. اما وقتی شاگرد در روز باید به چهار مکان مختلف برود و چهار استاد مختلف ببیند؛ که هریک از اساتید نیز مشی تدریس و حتی روحیات و خلقیاتِ متفاوت و خاص خود را دارد. لذا این کثرت کلاس و استاد، نه تنها باعث انس طلبه با درس و استاد نمی‌شود بلکه باعث عدم تمرکز، تشتت فکری و روحی وی خواهد شد. و چیزی جز اتلاف انرژی نخواهد داشت. 🔹 انسان ماشین نیست که مثل نوار ضبط باشد که فقط درس ها را روی آن ضبط کنیم انسان پر از احساسات و عواطف مختلف است اصلا خود کلمه «انسان» از انس است در سایه همین رفاقت است که خصوصیات اخلاقی استاد هم به طلبه منتقل می‌شود چراکه در روایات نیز داریم که دو همنشین (دوست) خصوصیات رفتاری یکدیگر را ناخودآگاه کسب می‌کنند لذا در صورت انس طلبه با استاد علاوه بر علم استاد خصوصیات اخلاقی ایشان هم به شاگرد منتقل می شود و طلبه‌ی ما با اخلاق بار می‌آید اما با این سیستم نه علم خواهیم داشت نه اخلاق چرا که ریشه‌ی اصلی که انس است قطع شده است. 〰〰〰〰〰 🗂 #سردرگم_بین_سنن_و_قوانین #مناهج @Manahejj

🌀 مقررات آموزشی حوزه، تقوا را برای طلبه‌ها دشوار کرده! 🎥 علیرضا پناهیان 🔹 نظمی که بدون رعایت استقلال شخصیت طلبه، برقرار شود، نظم مستمر و مداومی نخواهد بود. #نظم_تحمیلی آثار خوب نظم را به دنبال نخواهد داشت. نظم و درس خواندن باید جوشیده از درون افراد باشد. کسی که با فشار مقررات حضور و غیاب سر کلاس بنشیند از رشد کافی برخوردار نخواهد بود. ❓ چرا قدیم‌ها طلبه‌ها بیشتر درس می‌خواندند؟ 📌 ادامه دارد... 〰️〰️〰️〰️〰️ 🗂 #سردرگم_بین_سنن_و_قوانین #مناهج @Manahejj

🌀 معایب دانشگاهی‌شدن آموزش‌های حوزوی - بخش دوم 📝 عدم تمرکز و فهم درس 🖋 علی رضایی 🔹 چرا به صورت متشتّت یک علم را به طلبه آموزش می‌دهیم؟ رسائل در ۱۰ نیم سال، مکاسب ۱۴ نیم سال و کفایه طی ۸ نیم سال ارائه می‌گردد. بطور مثال طلبه پایه هشت، همزمان سه کلاس رسائل دارد؛ در یکی شبهه وجوبیه می‌خواند در کلاس دیگر، استصحاب و در کلاس آخر، خاتمه‌ی آنچه مربوط به احتیاط و برائت است. آیا چنین طلبه‌ای فرصتی هم برای تمرکز در هر سه سرفصل درسی فوق را دارد؟! چه زمانی فرصت مباحثه و پیش‌مطالعه پیدا خواهد کرد؟ کدام یک از فحول و بزرگان حوزه علمیه، رسائل یا مکاسب را اینچنین تکه‌پاره درس گرفته‌اند؟! 📌 متن کامل یادداشت در پست بعد 👇👇👇👇👇 〰️〰️〰️〰️〰️ 🗂 #سردرگم_بین_سنن_و_قوانین #مناهج @Manahejj

🌀 معایب دانشگاهی‌شدن آموزش‌های حوزوی - بخش دوم 📝 عدم تمرکز و فهم درس 🖋 علی رضایی 🔹 اشکال دیگری که به نظام جدید آموزشی حوزه علمیه مطرح است اینکه چرا باید علمی که می‌آموزیم این قدر تکه پاره باشد؟! چرا به صورت متشتّت یک علم را به طلبه آموزش می‌دهیم؟ رسائل در ۱۰ نیم سال، مکاسب ۱۴ نیم سال و کفایه طی ۸ نیم سال ارائه می‌گردد. بطور مثال طلبه پایه هشت، همزمان سه کلاس رسائل دارد؛ در یکی شبهه وجوبیه می‌خواند در کلاس دیگر، استصحاب و در کلاس آخر، خاتمه‌ی آنچه مربوط به احتیاط و برائت است. 🔹 آیا چنین طلبه‌ای فرصتی هم برای تمرکز در هر سه سرفصل درسی فوق را دارد؟! چه زمانی فرصت مباحثه و پیش‌مطالعه پیدا خواهد کرد؟ کدام یک از فحول و بزرگان حوزه علمیه، رسائل یا مکاسب را اینچنین تکه‌پاره درس گرفته‌اند؟! بله اگر قصد #شورای_عالی، صرف روخوانی و اتمام محدوده باشد -نه فهم و غور در روش شیخ- می‌توان از نظام جدید دفاع کرد؛ گرچه همین هم تابحال محقق نشده و تقریبا هیچ یک از محدوده‌های درسی حتی در نظام جدید نیز تمام نمی‌شوند. 🔹 هر علمی مجموعه‌ای از مسائلِ مرتبط با یکدیگر است. در فراگیری هر کتاب، طلبه باید بفهمد نظام فکری نویسنده چیست؟ اگر علم را به صورت یک نظام مرتبط با هم ارائه کردیم، یادگیری آن هم برای طلبه بسیار جذاب می شود؛ چراکه طلبه واقعا حس می‌کند که رشد داشته است و علم را به خوبی فهم می‌کند؛ اما با تکثر و تکه‌تکه کردن یک علم به این شدت، نخ تسبیح و سررشته علم از دست طلبه خارج خواهد شد. 🔹 نکته مهم‌تر اینکه خروجی تدریس اساتید، مختلف است. استادی، رسائل یا کفایه را با هدف تمهید برای درس خارج، تدریس می‌کند طبیعی است از منظر این استاد چنین کتبی با سرعت کمتر اما غنای بیشتر باید تدریس شود. استاد دیگری هدفش آشنایی کلی طلبه با سرفصل‌ها و مفاد رسائل و کفایه است؛ چراکه همه استعداد اجتهاد فقه و اصول را دارا نیستند. لذا صرفا شاکله‌ای اصولی در ذهن طلبه‌ای که غرضش ادامه تحصیل در رشته فلسفه یا تبلیغ است ایجاد می‌کند. چرا باید همه را ملزم به تبعیت از یک مدل سرعت و کیفیت آموزشی کنیم؟! درحالیکه بخوبی می‌دانیم اساتید طبق روش تدریس خود عمل می‌کنند و محدوده را هم تمام نمی‌کنند. در این میان طلبه‌ای که تمام محدوده را با وجود کلاس اجباری تحصیل نکرده است باید از تمام محدوده امتحان بدهد و در صورت عدم قبولی، مجدد در کلاسی شرکت کند که می‌داند باز هم قرار نیست محدوده‌اش تمام شود. البته منظور این نیست که «مرکز مدیریتی» نباشد یا باشد و هیچ نظارتی نداشته باشد؛ بحث اینجاست که سلایق و مدل‌های مختلف تدریس باید لحاظ شود. 〰️〰️〰️〰️〰️ 🗂 #سردرگم_بین_سنن_و_قوانین #مناهج @Manahejj

🌀 نظر استاد، بجای نمره 🎥 علیرضا پناهیان 🔻 تبعات بی‌اعتمادی به اساتید حوزه علمیه ❓ در نبود مقررات سخت‌گیرانه، عامل نظم چیست؟ 🔻 امام (ره): اگر درس نخوانید حرام است در مدرسه بمانید. 🔻 طلبه باید از شرم و حیا نسبت به استادی که حق به گردن او دارد، خودش را منظم کند؛ نه مقررات اجباری آموزشی. 〰️〰️〰️〰️〰️ 🗂 #سردرگم_بین_سنن_و_قوانین #مناهج @Manahejj

🌀 معایب دانشگاهی‌شدن آموزش‌های حوزوی - بخش سوم 📝 راه وسط بین کلاس آزاد و اجباری 🖋 مسعود محمدی 🔹 یکی از اشکالات نظام جدید آموزش حوزه علمیه لزوم تحصیل کل «کتاب» در کلاس درس است. برای مثال: بسیاری از بزرگان ما بخش‌های معظمی از کتاب مکاسب را نزد استاد درس گرفته‌اند و وقتی ممشا و روش اجتهادی شیخ دستشان آمد، بقیه را خودشان خواندند. شاگرد می‌تواند اندکی از کتاب را با استاد درس بگیرد و وقتی روش تحقیق در آن علم را بدست آورد بقیه کتاب را با هماهنگی استاد، خودش کار کند. البته بدیهی است با اشکالاتی برخواهد خورد که از کمک و راهنمایی استاد بهره‌مند می‌شود. یعنی این خودخوانی زیر نظر همان استاد مربوطه انجام می‌شود. بنابراین تشخیص این موضوع را باید به استاد واگذار کرد نه این که استاد فقط بیاید، درس بدهد و برود؛ این خودش یک نوع بی احترامی به استاد است. 🔹 به نظر نگارنده، نه آن سیستم قبلی قابل قبول بود که تشخیص کلاس‌رفتن را به خود طلبه واگذار می‌کرد؛ نه سیستم فعلی که حضور در تمام کلاس‌ها را با «حضور و غیاب اجباری» از طلاب می خواهد؛ بلکه راه وسط و صواب این است که تشخیص حضور یا عدم حضور طلبه در کلاس را به استاد بسپاریم. چون استاد مورد تایید هر دو طرف (مرکز مدیریت و طلبه) قرار گرفته است. استاد با در نظر گرفتن استعداد هریک از طلاب تشخیص می‌دهد چه کسی باید در تمام کلاس‌ها حاضر باشد؛ چه کسی فقط بخشی از کلاس‌ها را حضور یابد؛ ولی مرکز مدیریت توان تفکیک بین طلاب را ندارد و برای همه یک نسخه می‌پیچد. 🔹 طلبه‌ای که با اختیار خود مشکلات فراوان را به جان خریده و پشت به دنیا کرده و وارد جرگه سربازان امام زمان شده است، خیلی بیشتر از مرکز مدیریت و حتی اساتیدش نگران آینده علمی خویش است. چنین طلبه‌ای از استادش حرف‌شنوی خواهد داشت و علاقه و احترام توأمان بین استاد و طلبه شکل خواهد گرفت. آنچه باید از سوی مرکز مدیریت پیگیری شود، نظارت‌های کیفی دقیق است؛ نه صرف لزوم «حضور و غیاب» برای همه طلاب؛ چراکه اجبار، خواه ناخواه منجر به بی‌انگیزگی خواهد شد. و این اجبار، بیشترین لطمه را به طلاب می‌زند مخصوصا نخبگان. 〰️〰️〰️〰️〰️ 🗂 #سردرگم_بین_سنن_و_قوانین #مناهج @Manahejj

🌀 لزوم شرکت در کلاس 📝 مطالبات امام خامنه‌ای از طلاب 🔹 اصل کلاس‌رفتن برای رشد طلبه ضروری است. شنیدم مثلاً فرض کنید بعضی از طلبه‌ها یا گروه‌هایی از طلبه‌ها به درس‌خواندن خیلی اهمیتی نمی‌دهند؛ لااقل درس نمی‌روند؛ درحالی‌که درس‌رفتن و پای درس نشستن، با نوار گوش کردن خیلی فرق دارد؛ آدم برود آنجا پای درس و چشمش به چشم استاد بیفتد، این خودش تأثیر دارد. 📌 مناهج: نقد معضلات و مشکلات فعلی نظام آموزش حوزه علمیه به معنای نفی کلاس‌رفتن نیست. طبیعی است یکی از عوامل برجسته در موفقیت بزرگان حوزه علمیه، بهره‌گیری از استاد است. از طرف دیگر، #شورای_عالی نیز وظیفه دارد بجای گزینه اجبار، از دیگر گزینه‌های جایگزین برای انگیزه سازی طلاب استفاده کند، تا سنن اصیل حوزوی نیز در «شبیه‌سازی ترم‌های دانشگاهی» ذبح نشود. 〰〰〰〰〰 🗂 #سردرگم_بین_سنن_و_قوانین #مناهج @Manahejj