🌀کوتاه و خواندنی از آیت الله بروجردی 1⃣ زندگینامه و دستاوردها 🔰مرجعیت 🔻آیت الله بروجردی از شاگردان آخوند خراسانی بود که بعد از بازگشت از نجف در بروجرد ساکن شد. 🔻چند سال پس از درگذشت عبدالکریم حائری یزدی به دعوت مراجع سه گانه (حجت،‌ خوانساری، صدر) به قم آمد و ریاست حوزه علمیه قم را بر عهده گرفت. 🔻پس از درگذشت سید ابوالحسن اصفهانی، ایشان مهم‌ترین مرجع شیعیان بود و در دهه ۱۳۳۰ش مرجع عام شیعیان محسوب می‌شد. 🔰زعامت 🔻در دوران آیت الله بروجردی حوزه علمیه قم گسترش و تعداد طلاب افزایش زیادی یافت. 🔻با حمایت‌‌های ایشان آثار حدیثی و فقهی متعددی احیاء و منتشر شد. مجموعه بزرگ جامع احادیث الشیعه تحت نظر او تدوین شد. 🔰تقریب 🔻آیت‌الله بروجردی به تقریب مذاهب اسلامی اهمیت می‌داد و در این راستا نماینده‌ای برای عضویت در دارالتقریب به مصر فرستاد. 🔻فتوای معروف محمود شلتوت برای به رسمیت شناخته شدن فقه شیعه نزد اهل سنت نتیجه فعالیت‌های آیت‌الله بروجردی بود. 🔰 مهم ترین اقدامات 🔻اعزام مبلغ به مناطق مختلف ایران و خارج کشور 🔻ایجاد مراکز بزرگ علمی و مذهبی 🔻ساخت مساجد و مدارس در ایران و کشورهای مختلف 🔻درخواست برای گنجاندن درس تعلیمات دینی در دوره ابتدایی مدارس ایران #ویژه‌نامه_آیت‌الله_بروجردی #مناهج @Manahejj

🌀ارزش و عظمت آیت‌الله بروجردی 🔰رهبر انقلاب: مرحوم آیت‌الله بروجردی که فوت شده بود، از بس تجلیل از جنازه و نام آن بزرگوار شد عدّه زیادی از پدرها و مادرها و جوانها علاقه پیدا کردند که بچه هاشان یا خودشان بروند طلبه بشوند. وقتی یک چیزی به عنوان ارزش در جامعه شناخته شد، مردم را به طرف خودش جذب می‌کند. مقام معظم رهبری؛ ۱۱/خرداد/۱۳۶۰ #ویژه‌نامه_آیت‌الله_بروجردی #مناهج @Manahejj

🌀 ناگفته‌های حیات سیاسی آیت‌الله بروجردی 2⃣ فراز و فرود در عالم سیاست 🔰 مرحوم علی دوانی در جلد دوم کتاب «نهضت روحانیون ایران» ضمن اشاره به گوشه‌هایی از سوابق مبارزاتی آیت‌الله بروجردی می‌نویسد: 🔻 اغلب مردم اطلاع ندارند که آیت‌الله بروجردی در قیام علمای اصفهان مورد تعقیب رضاخان واقع شد و پس از ماجرای قتل عام مسجد گوهرشاد و قیام آیت‌الله قمی‌، ضد پهلوی برخاست و چون دید که اعتراضش مورد توجه واقع نمی‌شود و مردم نیز آمادگی برای قیام ندارند ایران را با هدف اقامت در نجف اشرف ترک کرد و از طرف رضاخان در مرز خسروی بی‌احترامی هم دید. آیت‌الله بروجردی پس از مدتی توقف در نجف اشرف صلاح را در این دید که پایگاه ایران را مانند آیت‌الله حائری در قم خالی نگذارد تا به سود رضاخان تمام شود و لذا به ایران بازگشت و در شهر خود بروجرد مانند سابق ماندگار شد و به تدریس علوم عقلی و نقلی و اداره امور مردم آن سامان و بسیاری از شهرهای دیگر به عنوان مرجع تقلید پرداخت‌. #ویژه‌نامه_آیت‌الله_بروجردی #مناهج @Manahejj

🌀 اضطراب آیت الله در سیاست 3⃣ چرایی ترس آیت‌الله بروجردی از ورود در سیاست 🔻آیت‌الله بروجردی که به گفته خودش در واقعه مشروطه از نزدیکان استادش مرحوم آیت‌الله آخوند خراسانی بود، به خوبی به یاد داشت که پس از رخنه ایادی بیگانه در امر مشروطه و شهادت شیخ فضل‌الله نوری‌، مرحوم آخوند چگونه از اقدامات خود پشیمان شده بود و لذا از دخالت در امور سیاسی که به گفته خودش سرنخ آن در دست اجانب بود سخت هراس داشت‌. خود آن مرحوم می‌فرمود: از آن موقع که دیدم مرحوم استاد آخوند و مرحوم نائینی که آن همه زحمت در تأسیس و تداوم کار مشروطه متحمل شده بودند پس از شهادت حاج شیخ فضل‌الله و حوادث دیگر ملول و افسرده شده‌اند، حالت وسوسه‌ای برای من پیدا شده است که تا یک واقعه سیاسی پیش می‌آید از اقدام فوری حتی‌الامکان پرهیز می‌کنم مبادا کاری به زیان مسلمین انجام گیرد. خیلی‌ها به این وسوسه و اضطراب من در امر سیاست ایراد می‌گیرند، ولی من هم نمی‌توانم جز این رفتاری داشته باشم‌. #ویژه‌نامه_آیت‌الله_بروجردی #مناهج @Manahejj

🌀 آنچه رسالت خود می‌دانست 4⃣ تفاوت آیت الله بروجردی با آیت الله کاشانی 🔰رهبر انقلاب: ❓سؤال شده که چرا آیت‌الله کاشانی موافق [مبارزه] و آیت‌الله بروجردی مخالف [مبارزه] بود؟ 🔻البته این سؤال، جواب درست و حسابی‌یی ندارد. آیت‌الله کاشانی که موافق بود چون خودش هم اهل مبارزه بود. به این ترتیب آیت‌الله بروجردی که مخالف بود، چون عقیده‌ای به مبارزه‌ی با این دستگاه نداشت. معتقد نبود به مبارزه. او معتقد بود که بایستی حوزه علمیه قم را که می‌تواند پایگاه عظیم تبلیغات اسلامی باشد، این را درست کرد. ساخته و پرداخته کرد. طلاب و مجتهدین و علمای بزرگی در اینجا تربیت کرد و برای آینده اسلام اینها را ذخیره کرد. اعتقاد مرحوم آیت‌الله بروجردی این بود. عقیده نداشت که حالا حوزه علمیه قم را باید کشاند به مبارزه این دستگاه. امید هم نداشت که این مبارزه به جایی می‌رسد. امیدوار نبود. لذا مرحوم نواب و اینها رفتند قم در مدرسه فیضیه چند تا سخنرانی کردند و حوزه قم را تحریک کردند علیه دستگاه شاه در آن سالها، یک عده‌ای چوب دست گرفتند از عمامه به سرها و اینها را کتک زدند. مفصل مرحوم نواب و دوستانش مورد آزار اینها قرار گرفتند که گذاشتند و در رفتند از آنجا. مرحوم آقای بروجردی هم معتقد نبود که اینها بایستی در قم باشند و حوزه را به آشوب بکشانند. این اعتقاد مرحوم آیت‌الله بروجردی بود. آیت‌الله بروجردی مرجع تقلید بزرگی بود. شخص عالیقدری بود. واقعاً یک شخصیت و یک چهره مایه‌ی افتخار و درخشنده‌ای بود اما عقیده‌اش این بود که با این دستگاه، مبارزه نباید بکنید و فایده‌ای هم ندارد این مبارزه، و به جایی نمی‌رسد. اعتقاد داشت، بر طبق این اعتقاد عمل می‌کرد و لذا بود که اینها را قبول نمی‌کرد. البته زمینه آن وقت هم مثل زمینه سال‌های ۴۲ ، ۴۱ که مبارزات حوزه شروع شد نبود. بعدها زمینه بهتر شده بود. بیانات در پاسخ به سؤالات؛ ۱۲/اردیبهشت/۱۳۶۰ #ویژه‌نامه_آیت‌الله_بروجردی #مناهج @Manahejj

🌀چرا امام در تشییع جنازه آیت الله بروجردی شرکت نکرد؟ 5⃣ غیبت امام در تشییع جنازه آیت‌الله بروجردی 🔻علیرضا متولّی در کتاب «شهاب سبز» چنین می‌نویسد: حاج آقا روح الله با این که خودش فقه و اصول تدریس می‌نمودند و فقیه برجسته‌ای بودند، برای تقویت موقعیت و کلاس‌های آیت‌الله بروجردی، در کلاس‌های ایشان شرکت می‌کردند. آیت‌الله بروجردی هم برای حاج آقا روح‌الله احترام ویژه‌ای قائل بودند و در اکثر مجالس، ایشان را نزد خود جای می‌دادند. 🔻اما با وجود این رابطه صمیمی و پیوند قلبی عمیق، امام خمینی(س) در تشییع پیکر استادش در روز سیزدهم شوال ۱۳۸۰ هجری قمری (دهم فروردین سال ۱۳۴۰) شرکت نکرد، چرا که آینده‌نگری و هوشمندی ایشان افق‌های پیش رو را می‌دید. 🔻حجت‌الاسلام حاج شیخ محمدرضا توسلی رئیس دفتر حضرت امام(س) ماجرا را این گونه نقل می‌کند: «بعد از فوت مرحوم آیت‌الله بروجردی درصدد شدیم که در تشییع جنازه آقای بروجردی از امام خمینی رحمة الله تجلیل کنیم و به این طریق در عمل بفهمانیم که عده کثیری از طلاب حوزه علمیه طرف‌دار مرجعیت امام هستند. شاگردان مترصد بودند که امام در تشییع جنازه هر جا باشند، اطراف ایشان را بگیرند و سلام و صلوات راه بیندازند و به این طریق ارادت قلبی خودشان را به ایشان ابراز کنند و ایشان را هم به مردم معرفی کنند. متأسفانه هرچه در تشییع جنازه گشتیم، ایشان را پیدا نکردیم. بعد از چند روز معلوم شد که اصلاً امام به تشییع جنازه نیامده بود! پس از چند روز یکی از آقایان در محضر امام از یکی از دوستان امام شکایت کرد که ایشان به عنوان تجلیل از شما به من توهین کرده است. امام پاسخ فرمود: «من راضی نیستم کسانی که به من علاقه دارند، علاقه‌شان از قلبشان تجاوز کند و آن را ابراز نمایند. هرکسی که به من علاقه دارد، بگذارد در همان محدوده قلبش بماند. کسی برای ریاست من، حتی یک وجب هم قدم برندارد.» بعد این جمله را فرمود: «من که به تشییع جنازه آقای بروجردی رحمةالله نیامدم، برای این نبود که کسالتم آن قدر شدید بود که نمی‌توانستم به تشییع بیایم. نیامدنم برای این بود که دیدم تشییع جنازه تبعاتی دارد، آنجا مسائلی مطرح خواهد شد و من برای خاطر آنکه از آن مسائل دور بمانم و کنار باشم، از تشییع جنازه صرف نظر کردم». #اختصاصی_مناهج #ویژه‌نامه_آیت‌الله_بروجردی #مناهج @Manahejj

🌀 عصر پس از آیت‌الله بروجردی 6⃣ طلوع خمینی، سرآغاز تحولی عظیم #اختصاصی 🔰مداد کدام عالم، افضل از خون شهید 🔹حالا، آن کدام علم و عالم هست که مدادش بر یک چنین فضیلتی باز ترجیح دارد که به ما می‌گویند: «مداد العلماء افضل من دماء الشهداء»؟ اینجاست که من می‌خواهم به برادران و خواهران حوزه علمیه و در حقیقت به همه کسانی که در این سلک مُنسلک‌اند، عرض بکنم: 🔰روحانیت نمی‌دانست به چه‌درد می‌خورد 🔹امروز وظیفه ما از همیشه سنگین‌تر است. چون سابق نمی‌دانستیم وجود ما به چه درد می‌خورد، این حقیقتی بود. درس می‌خواندیم، زحمت می‌کشیدیم، اما آن چیزی که هدف این درس خواندن بود واقعاً چه بود «بیننا و بین الله»؟ ما فکر می‌کردیم که روحانیون درس می‌خوانند تا هزار مسجد را آباد کنند، یا آنی که خیلی همت دارد بغل مسجدش چهار حجره بزند، چهار طلبه را هم اداره کند؛ همت ما این بود. 🔰امام فهماند می‌توان دست به اصلاح جامعه زد 🔹بعد دیدیم که روحانی، عالم دین اگر علم و تقوا و همت و اراده؛ این چهار چیز را با همدیگر داشته باشد، همچنانی که این مرد بزرگ [امام خمینی] داشت، هم علم داشت، هم تقوا داشت، هم همت بلند داشت، به کم قانع نبود، هم اراده داشت که دنبال این کارها برود. می‌تواند از مرز هزار مسجد و هزار خانه فراتر برود. می‌تواند یک جامعه را اصلاح کند، حتی از مرز یک جامعه هم می‌تواند فراتر برود و پرچم اصلاح را در دنیا برافرازد. این طوری است. الان همین جور است. الان پرچم اصلاح جهانی در دست جمهوری اسلامی و امام عزیز ماست. لذاست آن جاهایی که در کشورهای دوردست، کشورهای جهان سوم، آن جاهایی که عقده‌های غمِ ناشی از سلطه استکبار جهانی در طول زمان مرتب بر روی هم زده شده در کار آنها، به یاد امام و به نام امام ارج می‌گذارند و به آن امید می‌بندند. 🔰امام برای #مرجعیت قدمی برنداشت 🔹یک روحانی! ایشان [امام خمینی] هیچ وقت حرکت نکرده بودند در درس خواندن برای اینکه بروند یک کشور را اداره کنند. دنبال جاه‌طلبی و مقام نبودند. ایشان همان مقامی که روحانیون بزرگی در حد ایشان یا پایین‌تر از ایشان دنبالش بودند آن وقت‌ها و در فکرش بودند، مرجعیت، مثلاً، اشکالی هم نداشت، ایشان در فکر آن هم نبوده. برادرهایی که قم بودند یادشان هست، سال ۱۳۴۰ که مرحوم آیت‌الله بروجردی رضوان‌الله‌علیه وفات کردند، امام رساله هم نداشتند، رساله هم نمی‌دادند، هرچه هم به ایشان اصرار می‌شد آقا یک رساله، ایشان قبول نمی‌کردند. دنبال این کارها نبود ایشان. اما بر طبق آمادگیهای معنوی و همتی که برای اصلاح داشت و انگیزه‌ای که برای اصلاح جامعه داشت، خدای متعال توفیق داد، کمک کرد و بحمدالله ایشان منشأ بزرگ‌ترین خیرات این عصر شد. مقام معظم رهبری؛ ۱۹/آبان/۱۳۶۳ #ویژه‌نامه_آیت‌الله_بروجردی #نشر_فقط_با_منبع #مناهج @Manahejj

🌀 به بهانه سالروز رحلت آیت‌الله بروجردی 7⃣ راوی شخصیت‌ها چه کسانی باید باشند؟ شاگردان بزرگ یا نوادگان خردسال؟! 🖋 رضا حسینی 🔺شخصیت هر عالم دینی، معمولا از دو بخش شخصیت علمی و شخصیت عملی تشکیل می‌شود. برای بازخوانی هر کدام از این دو، معمولا به افراد متخصص در آن بخش‌ها رجوع می‌شود. افرادی که علاوه بر تخصص، آشنایی نزدیکی با آن عالم داشته باشند تا بتوانند راویان خوبی از آن شخص باشند. 🔺به طور مثال برای بررسی شخصیت علمی علامه طباطبایی به سراغ آیت‌الله جوادی یا مصباح (حفظهما الله) می‌روند که علاوه بر تخصص، شاگرد خاص علامه نیز بوده‌اند. متاسفانه این رویه نسبت به برخی علما، مورد غفلت واقع می‌شود. به طور مشخص این غفلت (یا غرض‌ورزی) راجع به دو عالمی که بیشترین نقش را در جهت‌دهی حوزه علمیه قم در هفتاد سال اخیر داشته‌اند، بیشتر مشهود است! آیت‌الله بروجردی و امام خمینی! اگر راجع به همسرداری و رفتار این بزرگان با خانواده بخواهیم مطلبی بگوییم و تحلیلی کنیم، ناچاریم از خانواده ایشان استفاده کنیم، اما برای تحلیل تاریخی و جهت‌گیری علمی این بزرگان، به چه علت باید سراغ نوادگان آنها رفت؟ صرف نظر از متخصص بودن یا نبودن، آیا آنها اصلا این بزرگان را درک کرده‌اند؟ 🔺حجت‌الاسلام سید حسن خمینی هنگام رحلت پدربزرگشان حدودا ۱۵سال داشتند و حجت‌الاسلام علوی بروجردی، هنگام رحلت آیت‌الله العظمی بروجردی کمتر از ده سال داشت! ترجیح این نوادگان برای روایت زندگی بزرگان از چه ناشی می‌شود؟ اگر همراهی با آن عالم است که این نوادگان خردسال بوده‌اند، اگر شاگردی و تخصص است که این نوادگان ترجیحی به سایرین ندارند. 🔺اگر قرار است صرف نواده بودن، مرجع و یا مرجحی برای تحلیل شخصیت بزرگان شود، ناخواسته دچار #مصادره_بزرگان خواهیم شد. 📌پ.ن: این تحلیل به معنای نفی استفاده از نظرات نوادگان و بستگان نیست، بلکه به معنی اولویت نداشتن این اشخاص و همانندی آنها با دیگران است. #ویژه‌نامه_آیت‌الله_بروجردی #مناهج @Manahejj