اصلا انگاری تو چایی های حرم قرص آرام‌بخش روح و روان ریخته باشن.

حتی یکی که بعد هیئت بیاد دنبالمون چی؟ همونم نداریم.

حالا دیگه آینه هم شکسته و حتی قهرمان توی آینه هم به چهل تکه ناموزون تبدیل شده.

اینکه از من میپرسی خوبی؟ وقتی بهت میگم که نه خوب نیستم، مجبورم اون ترحم هارو، اون سوالایی که وای چیشده چرا خوب نیستی و اینکه داری سعی میکنی بزور کاری کنی حالم خوب بشه رو تحمل کنم. پس ترجیح میدم بگم آره عزیزم من خیلی خوبم. تا بری، دور بشی و من بتونم دوباره غرق بشم.

از بیست و چهار ساعت، سی و شیش ساعتشو دلم تنگ شده.