eitaa logo
موسسه مطالعات راهبردی اسلام معاصر (مرام)
41 دنبال‌کننده
76 عکس
0 ویدیو
0 فایل
📝 📎نظرات و پیشنهادات خود را با ادمین مطرح کنید👇 @Mrym_Sharifi
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹 🔸 📌در تمامی حوادثی که در دوران خلافت امام علی (ع) اتفاق افتاد، از جنگ‌ها گرفته تا مسائل دیگر، امام "اقدام‌کننده" نبوده است. مشکلات و به طور مشخص سه جنگ جمل، صفین و نهراون بر امام تحمیل شد. حتی از همان ابتدا، بیعت و به خلافت رسیدن هم بر ایشان تحمیل شد. این حوادث و مشکلات فرصتی نگذاشت تا از همه ویژگی‌های امام استفاده شود و این خسارت بسیار بزرگی بود. البته ائمۀ بعدی تا اندازه‌ای این خلأ را جبران کردند؛ ولی قابل انکار نیست که اگر امام شرایط مناسب‌تری داشت و مخاطب‌های بهتر و مناسب‌تری می‌یافت، مطمئناً میراث غنی‌تری را در زمینه‌های مختلف بر جای می‌گذاشت. 📌در یک برآورد بی‌طرفانه، میراث معنوی به جای مانده از امام، چه به صورت خطبه و یا نامه و یا کلمات قصار، از نظر کمّی و کیفی قابل مقایسه با هیچ یک از شخصیت‌های صدر اسلام نیست و بلکه هیچ‌یک از خلفا و زمامداران بعدی چنین میراث جاودانه‌ای را به یادگار نگذاشته‌اند. خطبه‌ها و نامه‌ها و کلمات قصار امام علی(ع)، صرفاً از جنبۀ ادبی و قطع نظر از بقیۀ ابعاد، شأن و زیبایی خاصی دارد، چه نسبت به قبل از دوران امام و چه پس از نهضت ادبی عربی که پس از زمان عباسیان آغاز شد. ادامه مطلب را بخوانید...👇👇 🌐https://maraminstitute.com/?p=945 🖋 👇👇 @maraminst
🔹 و 🔸 📌سال‌های طولانیِ امامت امام صادق مصادف است با اوج‌گیری جریان‌هایی اعم از فقهی، کلامی و گرایش‌های زهدطلبانه و صوفیانه. ضعف حکومت مرکزی وگشایش‌‌‌‌ها و آزادی‌‌‌‌های دوران انتقال نیز به تشدید و گسترش این جریان ها کمک می‌کرد. در کنار این همه در بین علویان و خاصه بنی الحسن کسانی بودند که داعیه‌های حکومتی داشتند و مردم را به قیام می‌خواندند. 📌در این میان امام باید سخن حق را بگوید و در عین حال به گونه‌ای مسائل مختلف را بیان کند که بیان حضرتش مورد سوء استفاده قرار نگیرد و مشکلاتی ایجاد نکند؛ چه از طرف کسانی که تابع استنباط‌های فقهی دیگر بودند و چه از طرف اباحی‌گرایانی که برای مصون ساختن خویش به پیروی از تشیع تظاهر می‌کردند و چه از جانب حکومت مرکزی که در پی یافتن شیعیان آن حضرت بود. 📌مشکل امام صرفاً نظام حاکم نبود؛ به عنوانی توده مردم هم بودند که با فقهی متفاوت پرورش یافته و صرفاً‌ آن را حق می‌دانستند و عموماً نسبت به فقه فقهای منطقه و شهر خود تعصب داشتند. علویانی هم بودند که از آن حضرت بیعت و حمایت می‌خواستند و بعضاً انتقاد و تهدید می‌کردند؛ کسان دیگری هم بودند که تظاهر به پیروی از امامان را وسیله‌ای برای توجیه اعتقادات و اعمال خلاف شرع خود قرار می دادند و بالأخره شیعیانی بودند که به دلایل مختلف می‌خواستند تندتر و یا کندتر از امام حرکت و رفتار کنند و به نوعی خودنمایی نمایند.  ادامه مطلب را بخوانید...👇👇 🌐https://maraminstitute.com/?p=961 🖋 👇👇 @maraminst
🔹#هندویی و حزب 🔸 (بخش دوم) 📌راست‌گرایی هندویی یک جریان اجتماعی – سیاسی است ولی با زمینه‌ی عمیقاً فرهنگی – دینی؛ بهتر است بگوییم زمینه‌ی دینی – هویتی. ولی در حال حاضر به مثابه یک واقعیت اجتماعی – سیاسی عمل می‌کند. هم در سیاست‌گذاری‌های داخلی هند و هم در سیاست خارجی هند. بنابراین نمودی اجتماعی – سیاسی دارد ولی دارای مبانی دینی و مخصوصاً هویتی است، بیش از فرهنگی – هویتی. 📌هند جدید با توجه به دلواپسی دائمی‌اش نسبت به چین لازم بود که نه صرفاً به لحاظ نظامی و امنیتی، بلکه به لحاظ اقتصادی و توسعه‌ای و صنعتی هم توسعه پیدا کند. چین در طی سه دهه‌ی اخیر، رشد اقتصادی مداوم و بالایی را تجربه کرده و این برای هند به طور طبیعی یک نوع تهدید بود. هند برای اینکه بتواند در مقابل چین بایستد نیازمند مدیریتی کارآمد بود و این مدیریت با اقتصاد باز و آزاد هماهنگ بود که حزب جاناتا آن را نمایندگی می‌کرد. ادامه مطلب را بخوانید...👇👇 🌐https://maraminstitute.com/?p=980 🖋
🔹سفر به 🔸 📌نظام‌های حاکم بر کشورهای عموماً مسلمان از جمله بحرین، تصور مشخصی در مورد سیاست واتیکان و سیاست پاپ‌ها ندارند. اگر بحرین تصور روشن‌تری در مورد سیاست واتیکان و پاپ موجود داشت به احتمال زیاد او را دعوت نمی‌کرد. البته به این معنی نیست که آنچه که پاپ گفت یا آن اقداماتی که انجام شد خیلی به ضرر بحرین شد ولی با توجه به مجموع قرائن و شواهد توقع‌شان از این سفر خیلی بیش از آن بود که به دست آوردند. مضافا که ارزیابی معاون الوفاق این بود که این سفر به ضرر بحرین تمام شد. یعنی به قول ایشان پاپ نظام حاکم بحرین را مفتضح کرد. 📌در مجموع نتیجه نهایی این سفر به نوعی تقویت و ارتقاء موقعیت مهاجران کاتولیک در بحرین و تا حدودی عربستان بود. با توجه به وابستگی عمیق و درونی بحرین و عربستان قطعاً این سفر با موافقت کامل سعودی‌ها انجام شده است. این بدین معنی است که سعودی‌ها هم مایلند مهاجران کاتولیک‌شان در شرائط بهتری قرار گیرند، اعم از انجام مراسم دینی و تا امور دیگر و عملاً این انجام شد. بدون شک این دستاورد مهمی برای واتیکان و مجموع کلیسای کاتولیک است. این نخستین اقدام جهت ایجاد فضای بازتر دینی برای مهاجران مسیحی عربستان است و به احتمال فراوان این جریان ادامه خواهد یافت. ادامه مطلب را بخوانید...👇👇 🌐https://maraminstitute.com/?p=908 و 📝 👇👇 @maraminst
قدرت یافتن کمونیست‌ها و نزدیک شدن شوروی به آب‌های گرم و منابع نفت و مسیر دریایی انرژی، نگرانی‌های زیادی را در سطح منطقه‌ای و بین‌المللی برانگیخت و همین امر افغانستان را از حاشیه به متن آورد. پس از آن تحولات در افغانستان شکل دیگری گرفت و این کشور به صحنه رقابت سنگین قدرت‌های بزرگ تبدیل شد. این رقابت پس از به قدرت رسیدن طالبان شدت گرفت و بر اهمیت مطالعه افغانستان افزود. باتوجه به این اهمیت لازم است که مسئله افغانستان جدی‌تر گرفته شود و تحولات آن بی‌طرفانه و علمی مورد بررسی قرار گیرد. کتاب و » اثر جدید دکتر است که پس از قدرت‌یابی مجدد طالبان بر افغانستان، به رشته تحریر درآمد. این اثر مجموعه‌ای است از یادداشت‌ها، مصاحبه‌ها، گفتگوها و سخنرانی‌های ایشان در موضوعات شکل‌گیری و تحولات افغانستان و رقابت‌های فشرده در آن، موقعیت طالبان و اسلام‌گرایی آنها و وضعیت شیعیان افغانستان. موضوعات یاد شده در ۷ فصل، توسط خانم مریم شریفی جمع‌آوری، تنظیم و ویرایش شده و مطالبی جهت آگاهی و مطالعه بیشتر در پاورقی‌ها بدان افزوده شده است. عناوین فصول کتاب بدین ترتیب هستند: تحولات افغانستان و موقعیت طالبان افغانستان و رقابت‌های فشرده طالبان، اسلام‌گرایی و رابطه متقابل طالبان و آینده افغانستان تشیع در افغانستان افغانستان و منافع سایرین افغانستان پس از جنگ اوکراین این کتاب ارزشمند برای اساتید و پژوهشگران رشته‌های ژئوپلیتیک، علوم سیاسی و روابط بین‌الملل و مطالعات منطقه‌ای و سایر علاقمندان مفید است. از دیگر آثار این نویسنده می‌توان به کتاب‌های: «معادلات سیاسی در کویت؛ جایگاه و نقش شیعیان»، «ایران و ژئوپلیتیک منطقه»،‌ «ژئوپلیتیک خاورمیانه؛ عربستان و شیخ‌نشین‌ها»، «ایران و جهان عرب»، «زمینه‌های تفکر سیاسی در قلمرو تشیع و تسنن» و … اشاره کرد. 👇👇 🌐https://maraminstitute.com/?p=967
🔹اهمیت هجرت به مدینه🔹 ✂️📖برشی از کتاب 🔺بخش اول 📌اهمیت مسلمان شدن مردم برای پیشرفت بسیار زیاد است، به حدی که این تشکیلات حکومتی که در مدینه پدید آمد، امکان نداشت در جای دیگری به‌وجود بیاید. وقتی به مدینه رفت، این شهر وضعیت كاملاً متفاوتی پیدا کرد و به طور طبیعی خود حضرت در رأس امور اجتماعی ـ سیاسی قرار ‌گرفت. مهمتر اینکه با ایجاد یک سلسله نهادها و ساختارهای مذهبی و سیاسی ـ اجتماعی، جامعه جدیدی را پایه‌ریزی ‌کرد. 📌اساساً یکی از دلایل اصلی مهاجرت پیامبر(ص) به ، به جای مناطق دیگری همانند و غیره، با این هدف بود تا هسته مرکزی یک قدرت متمرکز را پی‌ریزی کند. اگر حضرت به نقطه دیگری می‌رفت، هرچند از فشار مکی‌ها راحت می‌شد، ولی مطمئناً آنجاها نمی‌توانست یک نظام اجتماعی، سیاسی و دینی را بنیاد بگذارد. اسلام به عنوان یک دین احتیاج به جایی داشت که قوام شهری داشته باشد و بشود سلسله نظام‌هایی را در آن اعمال و اجرا کرد. در شبه‌جزیرۀ آن زمان، مدینه بهترین نقطه بوده برای اینکه دین متکاملی مانند اسلام بتواند آنجا تحقق عملی پیدا کند، نهادهای مسجد و نمازهای جمعه و جماعت را تشکیل دهد، نظام قضایی ایجاد کند و برای اسلام اعتبار اجتماعی ـ سیاسی کسب کند. از این جهت می‌توان گفت اسلام تا میزان معتنابهی مرهون مدینه است. وگرنه در مکه از و نبوی خبری نبود، ولی در مدینه از همان ابتدا آغاز شد.
🔹اهمیت هجرت به مدینه🔹 ✂️📖برشی از کتاب 🔺بخش دوم 📌با رفتن (ص) به ، مدیریتی گسترده‌تر و فعال‌تر از آن حالت قبیله‌ای شکل گرفت و جامعه مدینه وارد مرحلۀ جدید ‌شد. کلاً در دوران مدینه یک نوع طراحی جدیدی را تعقیب ‌کرد و حدود و قیدهای موجود را شکست و فراقبیله‌ای و فراملیتی حرکت کرد. در این راستا، پیامبر(ص) نکته خاصی بیان نمی‌کند، ولی در عمل کارهایی که انجام می‌شود، کلاً‌ در نفی آن ساختارها و تفکراتی است که وجود داشت. در واقع، پیامبر(ص) از درون یک چیزی را می‌پرورد، رشد می‌دهد و بالا می‌آورد که بعدها نظام متکی بر همین بنیادها شکل می‌گیرد. هرچند آنچه عملاً به عنوان خلافت تحقق یافت، بسیار منحرف می‌شود. 📌هم پیامبر(ص) از آغاز وظیفه داشته‌ جامعه را با همین نظام به آن سمت و هدف پیش ببرد و هم شرایط به‌گونه‌ای بود که پیامبر و مردم و این نظام را به همین صورت جلو می‌برد. در واقع، هر دو جنبه مکمل یکدیگر بودند؛ یعنی رفتن پیامبر(ص) به مدینه یک نیاز بود، ولی صرف آن نیاز منجر به ایجاد آن همه تحول نمی‌شود، بلکه خود اسلام به نوعی است که می‌بایست آن تحولات را در مدینه به‌وجود بیاورد. در این راستا بود که پیامبر می‌سازد و و جماعت را تشریع می‌کند. اينها که همه دستور خداوند است، حکمت‌های فراوان مختلفی دارد، از جمله آنکه مردم کنار یکدیگر جمع می‌شوند. دوم آنکه، از درون این نهادها و امور مترتب بر آنها، ساختار جدیدی شکل می‌گیرد و تقویت می‌شود و گسترش می‌یابد. بدین ترتیب جامعه جدیدی هرچند کوچک متولد می‌شود که منهای جنگ‌هایی که به مسلمان‌ها تحمیل می‌شود، می‌باید نیازهای غذایی آن جامعه تأمین گردد و به خدمات عمومی، و مشکلات داخلی آن رسیدگی بشود. عملاً ‌پیامبر(ص) این وظایف را انجام می‌دهد. این نوع گسترش‌یابی زیرساختی اسلام از نظر ایجاد نهادها و سازمان‌ها و تفکرات، به نوعی است که بعدها در ذهن مسلمان‌ها مدیریت دیگری غیر از آن چیزی را که از مدینه آغاز ‌شد و رشد یافت، اصلاً جا نمی‌افتد.