eitaa logo
مرکز تحقیقات استراتژیک توسعه (رشد)
119 دنبال‌کننده
96 عکس
8 ویدیو
0 فایل
این رسانه به معادلۀ «اندیشه، نظریه، مدل مفهومی و عملیاتی تا گفتمانی» و «پیشرفت، تجدد و توسعه» بر مدار دین قرآنی ـ اوصیایی نظر دارد و مخاطب را به هم‌اندیشی فرامی‌خواند. ⭕️به‌منظور رعایت حقوق مالکیت معنوی، انتشار مطالب تنها با ذکر نام کانال امکان‌پذیر است‌.
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴 از دین، چه به دين و چه انتظاری از علوی رشد 🖋 به قلم احمد ⚫️ رویکرد به تحلیل ـ از خردورزی فلسفۀ دینی آغاز می‌شود. این‌که «چه نیازی به ـ است؟» وامدار این پرسش است که «چه نیازی به اصل است؟» و این نیز به‌نوبۀ‌خود در زیرمجموعۀ «چه نیازی به دین انبیایی ـ دیانت علوی است؟» طرح و تحلیل می‌شود. ⚫️ اهتمام به پردازش مدلِ مفهومیِ الگوی دین‌شناخت پیشرفت و پیشرفت‌شناخت دین از مبانی فلسفۀ دینی آغاز می‌شود تا در اولین گام به مقولۀ پرداخته شود، به این‌که آیا انتظار مدیریت همه‌جانبۀ رشد ـ توسعه انتظار بایسته‌ای از دین است؟ عیارسنجی چندوچون جنبش معاصر احیای فکر دینی و سطح کوشایی در پردازش اندیشۀ دین‌شناخت پیشرفت (رشد ـ توسعه)، اندیشۀ جمهوری اسلامی و اندیشۀ مدیریت هندسۀ قدرت جهانی، تابع گستره و ژرفای خودآگاه‌شدۀ آن و است. ⚫️ رویکرد به اصل امامت و عینیت‌های رخ‌دادۀ تاریخی آن، چونان عاشورا ـ کربلا، در مساحت تازۀ انسان جدید، جهان اجتماعی جدید و دانش جدید، از خاستگاه آغاز می‌شود و سپس نوبت به پردازش فلسفی، کلامی و آن‌گاه فقهی و سپس حاکمیتی می‌رسد. کانون این تحلیل نیز این نگرش است که جزئی از ساختار تحلیلی انسان‌شناخت رشد، فرانیاز الگوی عینی رشدنگر مدیریت موقعیت‌های گوناگون زندگی است. این خواهانیْ ماهیتی بیرونِ دینی دارد. ادیان و مکاتب گوناگون زیستی در نگاه این عیار نقد و مقایسه می‌شوند. ⚫️ اولین شاخصۀ دینداریْ و اولین شاخصۀ قرآنی بودنْ نیاز به قرآن و اولین شاخصۀ علوی بودنْ نیاز به و اولین شاخصۀ حسینی بودنْ نیاز به امام حسین (ع) و سنت زیستی اوست. ➺@markaz_strategic_roshd
🏴 فرصت هموارۀ فردا ◾️با نمونۀ موقعیتی راهبری علوی دانش‌بنیان و راهبردی دورۀ گذار تحققی دین و توسعه‌ای انسانی، یک نمونۀ ممکن دیگر عینی با امام حسن علیه‌السلام می‌رسد. ◾️رخدادهای تازه‌آمد پارادایمی و در پایه، رخدادهای فلسفۀ دینیْ اساس تازه‌ای نیز در نگرش به اصل امامت ایجاد می‌کند. ◾️امام حسن علیه‌السلام در آغاز جوانی به شهادت می‌رسد. کار نزدیک‌ نیم‌ قرنۀ تدبیر دانش‌بنیانی مدنی در یک دورۀ کمتر از پنج سال اتفاق می‌افتد و فرزندی که باید از چشم‌ها پنهان باشد، فرزندی با پشتیبانی تربیت‌شده‌های پدر برای فرصت‌گیری بلوغ بایستۀ فرزند. ◾️با شصت و نه سال فرصت غیبت صغری برای امام علیه‌السلام، سالک به‌ اوج پختگی رسیده، و فصل فاعلیت رشد ـ توسعه‌ای آدمیان مخاطبْ بسته به لیاقت و آمادگی آنان آغاز شده است؛ به‌ این‌ معنا که از پایان قرن سوم تا اینک یعنی قرن پانزدهم هنوز انسان مخاطب دین لیاقت حضور آن راهبر معیار را نیافته است (صبری بلند از خدای اوصیا برای همت‌گیری انسان‌های مخاطب دین قرآنی ـ اوصیایی!) تا به‌ این‌گونه افزون‌بر هستی‌شناسی انسان تاریخیْ انسان‌شناسی او نیز فرصت معناگیری یابد. به شخص امام پنج‌ساله نیازی نیست، به حضور راهبرندۀ هفتادسالۀ او نیاز است. این‌گونه همۀ تاریخ نیز فلسفه گرفته است. ◾️ علوی ـ فاطمی در گفتنی‌ها، اصول و سنت‌های مبنای زیست انبیایی، مصطفایی و اوصیایی با امام حسن عسکری به فرجام گویش با خلق رسیده است. منظومۀ امکانی انتظارات و نیازها و فراانتظارات و فرانیازهای بشری تا این امام با پاسخ‌های دم‌به‌دم آینده‌نگار راهبردی این اولیا به میان آمده و پاسخ گرفته است که اگر سؤال‌ها و انتظارهای زندۀ مرجع در اتفاق پیشرفت هم‌چنان در میان بود، فلسفه‌ای برای تا وقت موعود مهیاشدگی انسان‌ها و بشر برای انتظارات آل‌البیت نمی‌بود. ◾️ وعده‌ داده‌شدۀ الهی تا ولی چهاردهمْ و امام دوازدهمْ الگوی عینیت‌بخش معینی گرفته است. اصل مبنا در آن است که دو نظام دادوستدی ترتیبی و تنزیلی قرآن کریم و خط نبوت مصطفایی تا امامت اوصیاییْ مجموعۀ مسئله‌های تاریخی امکان تجدد انسانی را تا هر وقت حیات بشری پاسخگو است. این نظام دادوستدی و این خط نبوتی ـ امامتی خط دادوستدی و رفت‌وبازگشتی پارادایم تا نظریه را در متن حقیقت دین و مدل‌های مفهومی و عملیاتی و گفتمانی را در متن تحقق دین در خویش دارد. ◾️اکنون این خط پاسخگویی تاریخی آینده‌نگار است تا انسان‌ها و بشر در عینیت تاریخی خویش «کی و چه موقع» عینیت‌بخش پاسخ‌ها و راهبردهای پیشنهادی آن اوصیا هستند. ◾️اینک خط اوصیا قیام عینی خط تاریخی بشر است. دیر یا زود آنْ با اهتمام خودخواسته و خودآگاه این بشر اراده‌ورز تاریخی است. بدین‌ روی بی‌پاسخ از سوی آل‌البیت تا وقت امام حسن عسکری دیگر وجود ندارد. از آن پس، خط امامت در کیفیت عمل بشری دربرابر این پاسخ‌ها است. 🖋 به قلم احمد @markaz_strategic_roshd
☀️ همیشه در انتظار توأم بی‌آنکه هیچ‌گاه زمین‌گیرِ حادثه‌ها باشم و جایی و وقتی نشسته باشم. و من هر آن چشم‌ به راهم تو همیشه هستی و من همیشه در راهم همیشه در تکاپوی تغییرم همیشه انتظار رنج تازه‌ای را دارم در انتظار هستنی از جنس مرام تو. زانوان سست از قدرت ایستادن من در حیرت‌اند. تو آفتاب تنفس عدالتی عدلِ وعده‌داده‌شدۀ صادق بر سر سفره‌های نان شب مردم این قلم این خیابان این شهر این تاریخ این گلوی چوب سرتیز بغض در خویش درست‌راهه‌ای از انتظار تو را دارند. انتظار عدالتی عادلانه، نه عدالتی تنها برای کدخدایان! رنج مرا ببین در تابه نشسته‌ام نیش درد ستمدیدگان شهر در قلبم خلیده است. و من خسته نیستم در رکعت شبانۀ بیداری در رکعت روزانۀ بینایی. در آستانۀ تو ایستاده‌ام! تو خود شاهدی حاضری، شاهدی ظاهر نیز باش! در انتظار توأم ظهور کن، در انتظار توأم در حضورت، ظاهر نیز باش، در انتظار توأم سپاسم را بپذیر! 🖋 به قلم احمد 📚 (کتاب آخرین فصل پیش از آغاز) ➺@markaz_strategic_roshd
⚜ با امام 🔰وقت سامان نهایی 🟡 نمونۀ موقعیتی راهبری علوی دانش‌بنیان راهبردی در دورۀ گذار تحققی دین و توسعه‌ای انسانی به یک نمونۀ ممکن دیگر عینی با امام حسن عسکری (ع) می‌رسد. رخدادهای تازه‌آمد پارادایمی و در پایه، رخدادهای فلسفۀ دینیْ اساس تازه‌ای نیز در نگرش به ایجاد می‌کند. 🟢 ‌به‌مثابۀ الگوی معنی‌داری و زندگی رشد در عرصۀ پایۀ زیستمانی و میدان‌های حضور عینی روان‌شناخت، جامعه‌شناخت و تمدنی، در آموزگاری دین خاتم با اصول خودویژه‌ای فراتر از همه و دیگر ادیان الهی و غیرالهی ازجمله قابلیت تحقق دیانتی برای رخ‌نمود در عینیت تاریخیت انسانی را در خویش دارد و این به آن معناست که حقیقت آموزگاری توحیدی به‌ناگزیر در هر میدان تاریخی حضور روش تدبیر آیند‌ه‌نگار راهبردی توسعه‌ای را می‌آموزد. مهم نمونه‌های میدانی این تدبیر توسعه‌ای نیست؛ به این مفهوم که هر دورۀ تاریخی به‌ناگزیر سامان‌های مصداقی تازه‌به‌تازه‌تری دارد. مفصل معنایی این حقیقت تا تحقق دین است. 🟢 فهم این مفصل راهبردی در افق این ماهیت قرآنی تفسیر و تدبیر پیشرفتْ ازجمله فراخوان به فهم چرایی‌ها و چگونگی‌های عصر امام حسن عسکری (ع) است. 🟡 اکنون و در عصر حضرت مهدی (عج)، نوبت امام از همراهی مردمان است. ➺@markaz_strategic_roshd