⭕️ اهرم غذا در اختیار توسعه نفوذ سیاسی-اقتصادی آمریکا در جهان 🔹 آمریکا در جنگ جهانی اول با تصمیم هربرت هوور رئیس جمهور به کشور‌های تازه استقلال یافته نظیر لهستان کمک‌های غذایی فراوانی کردند که در گسترش نفوذ آمریکا موثر بود. 🔹 این کشور بعد از جنگ جهانی دوم شروع استفاده از غذا، به عنوان یک ابزار دیپلماسی کرد. آمریکا از اواسط دهه ۱۹۴۰ تحت عنوان سازمان امداد ملل متحد و تجدید اسکان (UNRRA) و سازمان جهانی غذا و کشاورزی (FAO) اقدام به مشارکت، همکاری و اعمال نفوذ از طریق کشاورزی و غذا در جهان کرد. 🔹 آمریکا بلافاصله پس از جنگ جهانی دوم در یک طرح دولتی شروع به کمک غذایی به سه کشور به اصطلاح اشغالی و آسیب دیده از جنگ یعنی ژاپن، آلمان و اتریش کرد. همچنین طرح بسیار مهم دیگری به نام《 طرح مارشال》 در این سال‌ها اجرا شدکه زمینه ساز نفوذ اقتصادی و سیاسی آمریکا در اروپا و سایر کشور‌های جهان شد. 🔹 در سال‌های جنگ سرد، آمریکا به دلیل نوآوری‌های کشاورزی با مازاد محصولات غذایی مواجه شد. آمریکا با استفاده از این فرصت در پی رسوخ میان بازار‌های مورد تهاجم کمونیسم بود. دوآیت آیزنهاور رئیس جمهور آمریکا، قانون مهمی به نام قانون تجارت و همیاری کشاورزی تصویب کرد که بر اساس آن آمریکا دو هدف را دنبال می‌کرد: تقویت بازار داخلی و یافتن بازارهای خارجی و اعمال نفوذ از طریق مازاد محصولات کشاورزی. این طرح در راستای طرح مارشال بود و به نام 《غذا برای صلح》معروف شد. ادامه دارد... 🌐 منبع: وزارت امورخارجه آمریکا #طرح_مارشال #دیپلماسی_غذایی 📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف 🆔 @masaf_foods

⭕️ اهرم غذا در اختیار توسعه نفوذ سیاسی-اقتصادی آمریکا در جهان (بخش دوم) 🔹 قانون "غذا برای صلح" که آیزنهاور، رئیس جمهور آمریکا در سال ۱۹۵۴ امضا کرد، به سه نوع کمک غذایی تقسیم شد: ▪️ نوع اول: این نوع کمک غذایی اجازه می‌داد تا مازاد محصولات کشاورزی که بر بازار داخلی آمریکا اثر سوء داشتند، با ارائه وام‌های با بهره پایین و اقساط بلند مدت به کشور‌های دچار کمبود مواد غذایی فروخته می‌شد. این سرمایه‌‌گذاری صرف تلاش‌های دیپلماتیک (در راستای اهداف سیاسی آمریکا) در کشور وام گیرنده می‌شد. ▪️نوع دوم و سوم این کمک‌ها شامل کمک‌های اعانه غذایی به سازمان ملل، سازمان‌های غیردولتی و دولت به دولت در شرایط اضطراری و حوادث می‌شد. وزارت خارجه آمریکا تاکید دارد که اولویت ارسال در این کمک‌ها به کشور‌های دوست است و فعالیت‌های بشر‌دوستانه در اولویت این برنامه نبوده است. 🔹در دهه ۱۹۶۰ استفاده از غذا به عنوان یک اهرم دیپلماتیک شدت گرفت و دولت‌های کندی و جانسون به منظور القای مدرنیزه کردن کشاورزی در کشور‌های هدف از آن استفاده کردند. این برنامه‌ها به منظور ایجاد رشد اقتصادی در کشور‌های هدف و خود اتکایی غذایی در آن‌ها صورت گرفت تا در آینده با بالا رفتن رفاه در این کشور‌ها به بازار محصولات گران‌تر آمریکایی تبدیل شوند. از جمله این کشور‌ها می‌توان به هند اشاره کرد که در پی قحطی سال ۱۹۶۵، با کمک‌های غذایی و کشاورزی آمریکا، مدل مدرن‌سازی کشاورزی غربی را در کشور خود اجرا کرد. #طرح_مارشال #دیپلماسی_غذایی 📢 کانال واحد امنیت غذایی مؤسسه مصاف 🆔 @masaf_foods