#امیدهای_بی‌نیرنگ 1⃣ اصلاح‌طلبان وقتی در قدرت نیستند، به سمت بنگاه‌های خصوصی خیز برمی‌دارند. ولی اصولگرایان هنگامی که قدرت را از دست می‌دهند، در نهادهای حاکمیتی غیردولتی مشغول می‌شوند. 2⃣ از این رو وقتی اصلاح‌طلبان در قدرت باشند، بنگاه‌های خصوصی را تقویت می‌کنند. نوعی پس‌انداز و سرمایه‌گذاری امن برای روز مبادای خویش. تئوری‌های علمی هم دارند و در حوزه نظری هم از یک نوع خاص #خصوصی_سازی (نه مردمی‌سازی) دفاع می‌کنند. اما اصولگرایان به هنگامه‌ی قدرت، خیلی «در لحظه زندگی می‌کنند». چون پشت‌شان به نهادهای حاکمیتی غیردولتی گرم است. هرجا مردم آنها را نخواستند و رای ندادند، فقط میز خدمت عوض می‌شود. درنتیجه شاهدیم در حوزه نظری هم خیلی سنگ «مردم» را به سینه نمی‌زنند. 3⃣ در این میان بخشی از اصولگرایان یا بهتر است بگویم افراد همسوتر با اصولگرایان، وقتی در ساختار رسمی قدرت نیستند، به نهادهای حاکمیتی غیردولتی هم نمی‌روند. حالا یا نمی‌خواهند و یا نمی‌توانند. اغلب این افراد هم کشش به سمت بنگاه‌های خصوصی پیدا می‌کنند و به لحاظ نظری آرام‌آرام به تئوری‌های پشتیبان اصلاح‌طلبی نزدیک می‌شوند و نوعی لیبرالیسم خاص متولد می‌شود که در حوزه سیاست گرایش‌های وسط‌بازانه دارد و عجیب‌تر آنکه در جبین برخی از آنها ردّ مُهر عدالت‌خواهی هنوز نمایان است هرچند که دیگر به قبله‌ی عدالت‌طلبی سجده نکنند. از آن سو برخی اصلاح‌طلبان یا افراد همسوتر با اصلاحاتی‌ها نیز با برون آمدن از قدرت جای پایی در نهادهای حاکمیتی غیردولتی پیدا می‌کنند و اصطلاحا نصب می‌شوند. مواضع این افراد هم عموما یکی به میخ و یکی به نعل است. اگر نگوییم مذبذب‌اند! 4⃣ تمامی این جریان‌ها هم به مرور شکل‌های رادیکال و افراطی یافته و در جلب منافع شخصی و حزبی، می‌افتند روی دور تند. 5⃣ اما در سالیان اخیر جریانی از بچه‌های #انقلابی شکل گرفته که نه #اصلاح‌طلب است و نه #اصول‌گرا و نه حتی چیزی در میانه‌ی این دو. 🔸افراد این جریان عموما هیچ وابستگی مالی به نهادهای حاکمیتی ندارند و حقوق‌بگیر و پروژه‌بستان جایی نیستند. یعنی نه جیره‌بگیر سازمان‌های انتخابی‌اند و نه مواجب‌خواه نهادهای انتصابی. 🔹چشم طمع به وزیر و وکیل شدن هم ندارند. هرچند روی «مردم» تاکید می‌کنند و روی «جمهوریت» اصرار. 🔸با خصوصی‌سازی از نوع اصلاح‌طلبی خصومت دارند و با بی‌توجهی اصولگرایان به مردم، مشکل. 🔹این جریان تاحد زیادی اثبات کرده پایگاه قدرت قابل اعتنایی در میان مردم شکل داده ولی برانداز هم نیست. 🔺درنتیجه چنین جریانی برای منافع اصلاح‌طلبی، اصول‌گرایی، وسط‌بازی و حتی عدالت‌خواهی ورشکسته بسیار خطرناک است. باید باور کنیم که ظرفیت اصلی تعدیل تندروی‌های اهالی قدرت از چپ و راست و وابستگان‌شان، اکنون در دستان این جریان است. این امیدهای بی‌نیرنگ... #سید_میثم @Masihane

📍 گامی نو در مسیر مرمت ساختارهای اجتماعی «رویداد رهیران»🌱 رویدادی متفاوت ویژه رهبران خرد اجتماعی برای اولین بار در شهر کرمان ✅ 💡 فانوسی روشن در مسیر تربیت رهبران اجتماعی تعریفی متفاوت از هویت افراد تاثیر گذار شهر ... با «رهیران» همراه باشید 🌹 وعده ی ما روز شنبه ۲۴ شهریورماه ساعت ۱۵ مکان: اندیشکده حکمرانی مردمی کرمان برای ثبت نام و کسب اطلاعات بیشتر به آدرس ادمین ما در ایتا یا تلگرام مراجعه فرمایید. @thinkthank5 ⭕️ ظرفیت محدود ….

🔰 چه کسانی نمی‌خواهند مردم سیاسی باشند؟ سرمایه‌داری سیاسی برای صاحبان قدرت مزایای بی‌شماری دارد: آن‌ها از فشار افکار عمومی مصون هستند و فرصت این را دارند که از طریق قدرت سیاسی خود، منافع اقتصادی کسب کنند و محدودیت زمانی مشخصی برای اعمال قدرت و حکومت خود ندارند. این نظام برای مردم نیز مزایای چشمگیری دارد. اگر کشور در این وضعیت، اداره‌ی کارآمدی داشته باشد و فساد از حد قابل تحملی بیشتر نشود، کشور می‌تواند به‌راحتی موانع قانونی و فنی که جلوی رشد سریع اقتصادی کشورهای دموکراتیک را می‌گیرد پشت سر بگذارد. توان دولت چین در ساخت جاده‌ها و مسیرهای قطارهای سریع‌السیر بسیار بیشتر از کشورهای دموکراتیک است که به‌خاطر قوانین دست‌وپاگیرشان چند سال و در مواردی چندین دهه برای این کار وقت تلف می‌کنند. این یکی از مزایای آشکار اجتماعی و اقتصادی نظام سرمایه‌داری سیاسی است و البته ممکن است در این مسیر حقوق برخی از مردم نیز رعایت نشود. رایزنی‌های طولانی و بی‌پایان در مورد جنبه‌های مختلف سیاست عمومی در کشورهای دموکراتیک اغلب بی‌نتیجه می‌ماند. نادیده گرفتن رأی مخالفان منجر به گرفتن تصمیم‌های بد می‌شود یا فقط گزینه‌هایی را انتخاب می‌کنند که به نفع عده‌ی کم‌شماری است؛ اما در بسیاری از موارد همین تصمیم‌هاست که جامعه را به جلو می‌راند و موفقیت چین در پروژه‌های زیربنایی بهترین نمونه‌ی این تصمیم‌های جلوبرنده است. شهروندان طبعاً به تصمیمات سریع بیشتر علاقه دارند تا مشورت‌‌های طولانی. در موفق‌ترین جوامع سرمایه‌داری در جهان، مردم به‌قدری مشغول کار و زندگی روزمره هستند که نمی‌توانند به مسائل سیاسی توجه کنند. مردم چون سهمی در مسائل سیاسی ندارند، منطقاً به این مسائل اهمیت نمی‌دهند و وقتی برای آن نمی‌گذارند. یکی از بهترین مثال‌های این مسئله امریکاست که یکی از قدیمی‌ترین دموکراسی‌های جهان است ولی انتخاب رییس‌جمهور که از جهات مختلف امتیازاتی شبیه به شاه دارد، به‌قدری بی‌اهمیت است که حتی در ایالت‌هایی که رأی تعیین‌کننده‌ی بالا دارند، هیچ‌وقت نمی‌تواند بیش از نیمی از مردم را به پای صندوق رأی بیاورد. اشتباه است اگر بگوییم مردم هنوز مثل دوران ارسطو، «حیوانات سیاسی» هستند که به‌عنوان یک اصل کلی، مشارکت در امور مدنی را ارزش تلقی می‌کنند. شاید در تالارهای شهرهای یونان اوضاع به این ترتیب بوده است، که در آن زمان نیز به احتمال بسیار زیاد، جز اقلیت مرفهی از شهروندان آزاد، کس دیگری چنین صفتی نداشته است. در دنیای سرسام‌آور امروز که شهروندان درگیر تأمین معاش خود هستند، کسی وقت و دانش لازم برای مشارکت در امور مدنی را ندارد و اگر هم داشته باشد علاقه‌ای به آن ندارد، مگر در مورد مسائلی که به‌طور مستقیم به شخص او مربوط باشد. «عمیق‌تر شدن» سرمایه‌داری با تأید بر پول درآوردن و ورود به حوزه‌ی زندگی شخصی افراد، دیگر زمانی برای بحث‌های سیاسی گسترده باقی نمی‌گذارد. وجود شهروند ایده‌آل آگاهی که به مسائل سیاسی اهمیت بدهد، برای تحقق دموکراسی لازم است ولی چنین شهروندی دیگر در هیچ جای جهان پیدا نمی‌شود. چنین شهروندی حتی اگر وجود داشته باشد، هیچ‌وقت نمی‌تواند با سرمایه‌داری ابرتجاری که امروز در جهان حاکم شده است هم‌زیستی کند. 📚کتاب سرمایه‌داری به تنهایی، برانکو میلانوویچ @Masihane

🔰 تلاش برای زندگی و نیافتادن در دام نتانیاهو 🔹از آنجایی که اطلاعات ما فقط از طریق همین رسانه‌هاست و نه به عالم غیب متصلیم و نه به اخبار پشت‌پرده.. و از بدحادثه هیچ فامیلی هم در وزارت اطلاعات نداریم و چه‌بسا خودمان صرفا بابت داشتن قدری ریش، برای برخی فامیل‌ها همان آدم اطلاعاتی به حساب آییم که از قول ما نقلی می‌شود؛ پس در پاسخ به سوال رفقا که گاهی می‌پرسند "بالاخره چی میشه؟" باید عرض کنم: 🔸تصمیم‌گیران نظام تا اینجا صراحتا فرمودند وضعیت فعلی چیزی جز تنش نیست (و مستحضرید تنش با جنگ متفاوت است) و بالتبع و بالطبع، نظام اصلا قصد گسترده کردن تنش را ندارد. شاید شما بپرسید: "جبهه مقاومت داره این همه هزینه میده؟ ما هیچ؟ ما نگاه؟" که در پاسخ خواهید شنید: محور مقاومت هزینه انتخاب و ایستادن کنار مظلوم را می‌دهد. هزینه‌ای که ملت ایران چهل سال درحال پرداخته. ما قطعا به جبهه مقاومت کمک می‌کنیم اما تا جایی که تنش گسترده‌تر نشود. همین؟ بله فعلا همین! ‼️فقط فراموش نکنید اسم این کار بین بلاگرهای سیاسی تلاش برای زندگی است.. و بین استراتژیست‌ها: نیافتادن در دام نتانیاهو! #سید_میثم @Masihane

🔰 پزشکیان و ماراتاهای هند ▪️پزشکیان در فایل صوتی‌ای که ابتدا تکذیبیه مسئولان دولتی را به دنبال داشت می‌گوید: یک نهاد بین‌المللی بیاید و امنیت منطقه را تامین کند. این حرف مرا یاد قصه‌ی نامه ماراتاهای هندوستان به ملکه انگلیس انداخت. ▪️ماراتاها سلحشورانی بودند که ابتدا در برابر انگلیس و قدرت توپ‌ها و سلاح‌هایش مقاومت شایانی کردند اما در نهایت مغلوب ارتش انگلیس شدند. نوع روحیه دلاورانه آنها باعث شده بود که در روزهای پر تب و تاب پیوستن هندی‌ها به ارتش انگلیس آن هم به هدف سیر شدن شکم‌های گرسنه؛ ارتش انگلیس از پذیرفتن ماراتاها احساس خطر کند. ▪️اما گروه اندکی از ماراتاها بابت زندگی سختی که ذیل حاکمیت انگلیس بر هند تجربه می‌کردند به ملکه انگلیس نامه نوشتند: «ما افراد ماراته ساکن در ولایت بمبئی ورود زندگی‌بخش انگلستان را تجربه کرده‌ایم و در انتظار امتیازهایی هستیم که امپراتور بزرگ آن کشور به مردم ما خواهد داد. ملکه ویکتوریای نجیب، رسیدن افراد ما را به مقام‌های مهم ممنوع کرده است. ما هم چنین انتظاری نداریم؛ چون به خوبی تربیت نشده‌ایم و لیاقت این مقام‌ها را نداریم! اما با فروتنی درخواست می‌کنیم در ارتش یا پلیس استخدام شویم. اگر هم امکان ندارد به عنوان سرباز وارد خدمت شویم، حاضریم خدمتکار یا قاطرچی باشیم.» 🔺جمهوری اسلامی که به حق مدعی نظم جدید و نوجهان است امروزه رئیس دولتش (به هر شکل) کم مانده به برهم‌زنندگان وحشی نظم در دنیا بگوید: بیایید ما را اداره کنید. ما حاضریم قاطرچی شما باشیم. ⁉️ آیا آمریکا نباید فکر کند فشارها اثر کرده و پدال تحریم را برای تسلیم نهایی ایران بیشتر فشار دهد؟ #پزشکیان #نیویورک 🆔 @Qasas_school

🔰 تکثرپذیری برای تفرقه یا وفاق؟! 🔸وحدت و وفاق میسر نمی‌شود مگر به پذیرفتن تکثرها. اما این تکثرپذیری معطوف به دو غایت است. به بیان روان‌تر، پذیرفتن تفاوت‌های فکر و سلیقه، به دو منظور است. گاهی شما در یک جامعه انواع سلایق و افکار را می‌پذیری و به آنها رسمیت می‌دهی تا جامعه احساس یکدست‌بودگی نکند و از این فرصت برای تثیبت قدرت خویش بهره ببری. گاهی بعکس انواع سلایق و افکار رسمیت می‌یابند تا با شناخت توانایی یکدیگر در راستای نواختن آهنگی واحد اقدام کنند. 🔹فرض بگیریم شما بنا دارید در یک جامعه حکومت کنید. بنای شما هم تامین منافع شخصی یا حزبی خودتان است. مردم اگر تکه‌تکه باشند و وحدتی میان آنها نباشد، بر منفعت‌طلبی شما و استثمار خودشان توان شوریدن ندارند. به راحتی سرکوب می‌شوند. پس برای آنکه وحدتی شکل نگیرد، شما به عنوان حاکم باید همواره بر تفاوت‌ها تاکید کنید. شبیه آنچه انگلیس در هند مرتکب شد. در هند مسلمان و هندو هر دو پذیرفته شدند اما در راستای تاکید بر اینکه «دیگری» غیر از «تو» است. مبادا در یک جبهه قرار بگیرید. درنتیجه انگلیس آنگاه که با قیام مردمی مواجه شد، از همین تکثرپذیری معطوف به تفرقه‌افکنی سیک‌ها را به جان هندوها و این هردو را به جان مسلمانان انداختند. تکه‌تکه بودن مردم مساوی با تثبیت قدرت حاکمیت انگلیس بود. پیش از جماعت انگلیسی هم فرعون چنین تکثرپذیری را دست‌مایه تفرقه کرده بود: «جعل اهلها شیعا»، اهل زمین را گروه‌گروه کرده بود چون «علا فی‌الارض»، در زمین برتری خود را می‌خواست و تامین منافع خویش. در مقابل تلاش‌های انگلیس، گاندی سعی داشت با پذیرفتن تکثرها و به رسمیت شناختن هندو و مسلمان و... یکپارچگی و وحدت مردم را به ارمغان آورد. نوعی تکثرپذیری معطوف به غایت هم‌آهنگی. مانند آنکه شما در ارکستر خود، انواع سازها از تار و گیتار و سنتور و پیانو و کیبور و تنبک و... را در عین تفاوت به رسمیت می‌شناسید تا از ظرفیت آنها برای نواختن یک آهنگ بهره ببرید. 🔺هردو این‌ها تکثرپذیری است اما معطوف به دو غایت: تفرقه‌افکنی و هم‌آهنگی. پس هر تکثرپذیری برای ایجاد وفاق نیست و ایجاد وفاق و وحدت هم زمانی از یک شعار توخالی درمی‌آید که بنای دادن آهنگ واحد به تکثرها را داشته باشد. #سید_میثم #وفاق_ملی #تکثرپذیری @Masihane

امام سجّاد(عليه‌السلام) در صحيفه سجاديّه، دعاى 38 مى‌فرمايد: «اَللّهُمَّ اِنّى اَعْتَذِرُ اِلَيْكَ مِنْ مَظْلُوم ظُلِمَ بِحَضْرَتى فَلَمْ اَنْصُرْهُ، وَ مِنْ مَعْرُوف اُسْدِىَ اِلَىَّ فَلَمْ اَشْكُرْهُ، وَ مَنْ مُسِىء اِعْتَذَرَ اِلَىَّ فَلَمْ اَعْذِرْهُ» پروردگارا! در پيشگاه تو از سه چيز عذرخواهى نموده، و پوزش مى‌طلبم: 1. از مظلومى كه در حضور من مورد ظلم و ستم قرار گرفته، و ياري‌اش نكردم. 2. از كسى كه خدمتى به من كرده، و من از او قدردانى و تشكر ننمودم. 3. و از شخص خطاكارى كه در حق من بدى كرده و عذرخواهى نمود، ولى عذر او را نپذيرفتم. https://eitaa.com/nahj_ostadkamali

🔰 موش‌ها از دیر باز یهودیان (نه کلیمیان) را موش خطاب می‌کردند. ویژگی موش این است که برای رشد نکردن دندان‌هایش، باید مُدام درحال جویدن باشد. این است که یک موش در خانه‌ی من و شما، گاهی چیزهایی می‌جود که اساسا خوردنی نیستند. مثل فرش و لباس و... طبیعت موش، جویدن مُدام است برای حفظ خود در مدار زندگی. ولو سیر باشد. دشمن صهیونیستی چون موشی است رخنه کرده در منطقه. جویدن مدام، اشتغال اوست. جویدن برای سیری نه، جویدن برای جویدن. آنها حیوان خانگی نیستند که صبح‌به‌صبح برای‌شان تدارک غذا ببینیم و در مقابل آنها دست از جویدن فرش و لباس بردارند. موش‌های دزدخانه، متوقف نمی‌شوند مگر با افتادن به دام مرگ. #یهود #صهیونیسم #سید_حسن_نصرالله @Masihane

⁉ آیا رهبرانقلاب می‌خواهد ایران وارد جنگ مستقیم با اسرائیل شود ولی مسئولان دولتی همراهی نمی‌کنند؟ آیا فرماندهان نظامی درحال تحمیل نظر محتاطانه خود به رهبری هستند؟ 🔴 این دوگانه‌های «نظر رهبری و نظر مسئولان لشکری و کشوری»، صرفا ساخته ذهن تحلیل‌گرانی است که اصل ورود به جنگ مستقیم با اسرائیل را یک تصمیم درست، منطقی و منطبق با تکلیف الهی قلمداد می‌کند ولی چون از تخطئه رهبرانقلاب پرهیز دارد، به کلیشه‌ی خامنه‌ایِ تنها و غریب روی می‌آورد که کسی به فرمان او گوش نداده و اکنون کشور دچار عقب‌نشینی غیر تاکتیکی شده است. 🔵 با این حساب اگر گزاره‌ی «درست و منطقی بودن جنگ مستقیم با اسرائیل» زیر سوال رود، آن‌گاه خلق دوگانه‌ها و کلیشه‌ی خامنه‌ای تنهاست، رنگ می‌بازد. برای غیرمنطقی بودن جنگ مستقیم هم کافی است به شرایط نگاه کنیم: 1⃣ مقبول نبودن جنگ مستقیم نزد عامه مردم و عدم میل و مطالبه مردمی در این راستا (مردم عنصر بسیار تعیین کننده‌ای هستند در ورود به جنگی که ابدا شبیه جنگ با عراق در دفاع مقدس نیست). 2⃣ متفاوت بودن صحنه کنونی نبرد با دوران مبارزه با داعش در سوریه و عراق (بماند که همانجا نیز مدت زیادی طول کشید تا مردم حضور مستشاری ایران را در خارج مرزها پذیرفتند). 3⃣ تلاش جمهوری اسلامی طی سال‌های اخیر برای تعیین نقش خود در حمایت از جبهه مقاومت (هم جمهوری اسلامی و هم جبهه مقاومت، نقش ایران را شبیه نقش آمریکا به صورت آینه‌وار قلمداد می‌کند. درنتیجه آمریکا تمایل قابل درکی برای درگیر کردن ایران توسط اسرائیل به عنوان نیروی نیابتی خود دارد که نوعی برهم زدن سطح طرف‌های جنگی و بی‌مقابل شدن آمریکاست). 4⃣ اسرائیل برای موجودیت خود می‌جنگد درحالیکه ایران برای موجودیت خود نمی‌جنگد(نیازمند کمی تفصیل است اما با قدری تامل متوجه تفاوت مهم و تعیین کننده‌ی این دو انگیزه خواهیم شد). 5⃣ وجود طرح‌های بلندمدت علیه اسرائیل که جمهوری اسلامی در سال‌های اخیر برای آن هزینه بسیار داده و دارای ابعاد سیاسی و اقتصادی است و جنگ مستقیم این ابعاد را به حاشیه برده و آن طرح‌ها را خنثی می‌کند. 6⃣ در اسرائیل صهیونیست‌ها هرلحظه و هر روز در شرایط جنگی به سر می‌برند و همه امورات داخلی و خارجی آنها معطوف به جنگ شده، درحالیکه ایران از شرایط جنگی دور مانده و پروژه‌های مهم امنیتی، نظامی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی خود را در موازات پشتیبانی از جبهه مقاومت پیش می‌برد. 🔺علاوه بر همه‌ی این موارد ایران برای یک جنگ تمام عیار علیه قدرت جنگی بی‌رحمی مانند اسرائیل، نیازمند تامین صدها مولفه است که با تصورات فانتزی بسیاری از مطالبه‌کنندگان فاصله فراوانی دارد. به ویژه آنکه در سالهای اخیر بیش از مهم شمردن اراده‌ی انسان مقاومت، روی امکانات مادی مانور رسانه‌ای داده و فانتزی ساخته‌ایم. 🔴 نکته مهم آنکه در عین منطقی نبودن جنگ مستقیم با اسرائیل باید کشور با تمام توان برای دو چیز برنامه‌ریزی و اقدام کند: 1- انتقام از خون شهید هنیه. 2- واداشتن آمریکا برای قلاده زدن بر سگ صهیونیسم (به یک معنا ایجاد بازدارندگی). 🔵 در پایان تاکید می‌کنم این متن وجود سلایق و نظرات و روحیه‌های مختلف در تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری برای ورود جنگ مستقیم را انکار نمی‌کند. چه بسا مسئولانی که بترسند و چه بسیار فرماندهانی که احتیاط غیرعقلانی به خرج دهند. اما مبنای ساختن دوگانه‌های: «رهبری و مسئولان دولتی» یا «رهبری و فرماندهان ترسو و محتاط» قابل خدشه است. #سید_میثم @Masihane

#استوری در باب جور دیگر دیدن صحبت پزشکیان و اعتماد به آمریکا #سید_میثم @Masihane

🔰 قصه‌ی ثبات در منطقه و «مُلک لایَبلی» ✍🏻 سیدمیثم میرتاج‌الدینی 🔹هر انسان عاقلی به ثبات محیطی که در آن زندگی می‌کند علاقه دارد و از آشوب می‌پرهیزد. چون در یک فضای آرام و با ثبات می‌شود برای خیلی چیزها برنامه ریخت، از جمله اقتصاد! 🔸از همین رو شیطان، آدم را با میل به ثبات می‌فریبد: فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطَانُ قَالَ يَا آدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَىٰ شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَ مُلْكٍ لَا يَبْلَىٰ. ای آدم می‌خواهی تو را به سوی درخت جاودانگی و مُلکی که هرگز کهنه نشده و بلاء نمی‌بیند راهنمایی کنم؟ 🔹کیست که نخواهد مالک مُلکی شود کهنه ناپذیر؟ حاضر در سرزمینی همواره در ثبات و بی‌کشمکش؟ دور از آشوب و نیرنگ و جنگ؟ آسوده از درگیری و بلاء؟! وسوسه‌انگیز است که شیطان می‌تواند به وسیله آن آدم ابوالبشر را وسوسه کند و بگوید: راه دستیابی به چنین مُلکی، خوردن از میوه‌ی ممنوعه است. 🔸...و کیست که نداند خوردن از میوه‌ی ممنوعه آغازی بود برای گوش به فرمان کردن آدم و وابسته کردن او به دانستنی‌های ابلیس. پس آدمی خورد و چشمش به جهان دون باز شد: فَأَكَلَا مِنْهَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا. سپس احساس کرد چیزی از او نمایان شده که مایل نیست عیان باشد. آدم غرقش نشد. به حکم فطرت برگی چید و اندام جنسی خود را پوشاند. 🔹اولین آموزه‌ی ابلیس و آغازین وسوسه‌ی او، حریم آدم را نقض می‌کرد. آدم بدون حریم، حرمت هرکسی را خواهد شکست. عصیان همین است که فرمود: وَعَصَىٰ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَىٰ. اما آدم عصیان را به طغیان نرساند. حریم خود را نقض کرد اما حرمت دیگری را نشکست. پس توبه‌کار شد و هدایت طلب کرد. خداوند پذیرفت ولی لاجرم هبوط اتفاق افتاد. "مُلک لایَبلی" که نیامد هیچ، پای آدمی به جهان تغییر و تغیّرها گشوده شد. 🔸پیش از این خدا گفته بود ای آدم تو در جایی هستی که نه گرسنه می‌شوی و نه عریان: إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعْرَىٰ. نه تشنه می‌شوی و نه نیازمند: وَأَنَّكَ لَا تَظْمَأُ فِيهَا وَلَا تَضْحَىٰ. ثبات مگر همین نبود؟ آیا آدم چیزی را که داشت فروخت تا چیزی را بخرد که داشت و فروخت؟ ثبات را داد برای به دست آوردن ثبات؟ آری! سرابی آمد و آب را بُرد. 🔹اکنون در وادی دنیا و در منطقه‌ی ما شیطان مجسمی به نام آمریکا وعده ثبات می‌دهد و وسوسه می‌انگیزد. به شرط آنکه میوه‌ی ممنوعه‌ای را گاز بزنیم به نام: «عادی‌سازی روابط با #اسرائیل ». اینجا نیز داستان فریب آغازین موبه‌مو تکرار می‌شود. آیا به وسوسه شیطان بزرگ دل بسپاریم و چشم‌مان به جهان دون باز شود؟ سپس حریم بدریم و حرمت بشکنیم؟ آیا همانی که ثبات را از منطقه ما گرفت، بناست بُن‌مایه‌ی ثبات شود؟ همان صلحی که همه صلح‌ها را بر باد داد، بناست در منطقه صلح بسازد؟ حاشا و کلا!! 🔸 #رهبر_انقلاب: در این منطقه‌ی ما، اساس مشکل ــ که این درگیری‌ها و جنگها و نگرانی‌ها و دشمنی‌ها و مانند اینها را به وجود می‌آورد ــ ناشی از حضور همان کسانی است که دم از صلح و آرامش منطقه می‌زنند؛ یعنی آمریکا و بعضی از کشورهای اروپایی. اینها اگر شرّشان را از این منطقه کم بکنند، بدون شک، این درگیری‌ها، این جنگها، این برخوردها بکلّی از بین خواهد رفت و کشورهای منطقه می‌توانند خودشان را اداره کنند، منطقه‌شان را اداره کنند، با هم با #صلح و سلامت و عافیت زندگی کنند. 🔺پ.ن: کاش آن کشورهایی که «سوآت»شان نمایان شده، توبه کنند و در پی فطرت خویش، برگی بجویند. کاش عصیان را به طغیان نرسانند. اینگونه شاید هبوط کنند اما سقوط نخواهند کرد. 🆔 @Qasas_school

🔰 تمنای مرگ| چندخط درباب چالشی که برای اسرائیل آفریده‌ایم! تحلیلی که درباره‌‌ی #جمعه_نصر وجود دارد این است که اسرائیل نتوانست بزند. من از یک منظر با این تحلیل موافق نیستم؛ چون معتقدم اسرائیل هم توان زدن را دارد و هم تمایلش را. واقع‌بین که باشیم می‌دانیم این دشمن وحشی می‌تواند از بیت رهبر تا اجتماع مردم را بزند. می‌تواند هواپیمای حامل رئیس‌جمهور را در سفر پرخطر قطر بزند یا وزیر امور خارجه را در خاک لبنان ترور کند. تمایل به این ترورها را هم دارد. این را در یک‌سال اخیر با چندده‌هزار شهید فلسطینی راحت می‌توان ثابت کرد. همین فردا هم می‌تواند هر نقطه‌ای از ایران عزیز ما را بزند. تکرار می‌کنم که تمایلش را هم دارد. پس ما امروز با اجتماع در نماز جمعه‌ی میلیونی چه چیزی را به چالش کشیدیم؟ باید برای پاسخ، ماهیت اقدام رهبری برای خطبه‌خوانی، اجتماع پرشور مردم و خطرپذیری مسئولان را درک کرد. این همه در این دوسه‌روز اخیر یعنی ایران در سه سطح رهبری، مسئولان و عامه‌ی مردم آماده‌ی شهادتند و از مرگ هراسی ندارند. چیزی که در میان صهیونیست‌ها غائب است همین روحیه‌ی شهادت‌طلبی است. قرآن از این حالت روحی و این عزم عظیم به "تمنای موت" یاد می‌کند. در سوره‌ی جمعه که از قضا باید در نماز جمعه خوانده شود، خداوند به یهودیان می‌گوید: آیا مدعی هستید که از اولیاء خدایید؟ پس تمنای مرگ کنید! هرگز... هرگز چنین نخواهید کرد چون شما ستمکارید. آنچه ما امروز به چالش کشیدیم نه توان نظامی و نه میل به وحشی‌گری اسرائیل، که تمنای مرگ آنها بود. از این دشمن هار، هر چیزی برمی‌آید. مگر اینکه نمی‌تواند هرگز در سطح رهبری، مسئولان و عامه‌ی مردم اینگونه به عرصه‌ی "مرگ و زندگی" بیاید. در این نبرد هم کسانی پیروزند که شهادت‌طلبی را مشق کرده‌اند نه آنها که جرأت تمنای مرگ را ندارند. #سید_میثم @Masihane