eitaa logo
مسجد مجازی حضرت عمار ره
217 دنبال‌کننده
4.5هزار عکس
1.4هزار ویدیو
738 فایل
ارتباط با مدیر @ammarha1399
مشاهده در ایتا
دانلود
🔰 «اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ طاعَةَ الخاشِعین واشْرَحْ فیهِ صَدْری بإنابَةِ المُخْبتینَ بأمانِکَ یا أمانَ الخائِفین» «خدایا در این روز اطاعت بندگان و خاضع خود را روزیم؛ و شرح صدرِ مردان فروتن و خداترس را به من عطا فرما به حق امان بخشی خود ای ایمنی دل‌های ترسان» 🔹 برای شناخت خاشعین، بهتر است که نقطه مقابل خاشعین هستند را بشناسیم. متکبر و کسی‌ست که برای خود طلب مقام کبریایی دارد که در چند سطح دیده می‌شود: 1️⃣ استکبار درونی - خوی تکبر و برتری جویی 2️⃣ استکبار داخلی - نفاق در جامعه‌ی اسلامی 3️⃣ استکبار جهانی - شیطان بزرگ 4️⃣ ابلیس - جنود ابلیس و وسوسه‌های آن ❓چرا می‌شویم؟ 🔹 روح استکباری و خوی تکبر، زمانی در ما شکل می‌گیرد که نمی‌توانیم فقر و حد خود را بشناسیم. تصور کنید در بیابان، زمینی دارید؛ تا به دور آن قطعه‌ی چند صد متری یا چند هزار متری که متعلق به شماست و می‌خواهید در آن کشاورزی کنید یا خانه بسازید، دیوار یا حصار نباشد، بی‌مهابا تصور می‌کنید همه‌ی این بیابان از آن شماست. تا زمانی که به فقر و حد خود پی‌ نبریم، تلقی ما از هستی این‌گونه می‌شود که می‌توانیم همه‌ی دنیا را به چنبره‌ و سیطره‌ی خود درآوریم؛ پس به هر گزاره‌ای متوسل می‌شویم تا اراده‌ی خود را به دیگری تحمیل کنیم. 🔹 وقتی حد خود را شناختیم و دانستیم که کوچک و محدودیم، پس از این «خود» و «من» بیرون آمده و احساس حضور در محضر خدا می‌کنیم؛ معرفت می‌یابیم که مقام کبریایی از آن اوست. «الله اکبر» پس در محضر خدا، پیشانی بندگی خود را به خاک می‌ساییم؛ محدودیت و حقیر و کوچک بودن ما، موجب عدم تعالی و مانع رشد ما نخواهد بود. 🔹 خضوع و خشوع در مقابل پروردگار عالمیان همان طاعت و بندگی خالصانه در مقابل ذات اقدس اوست. ما در «ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ» بیشتر از آن‌که عملی در نسبت با خدا باشد، معرفت به فقری‌ست که متوجه هستی ماست. ما محدود و محصور در زمان، مکان و بُعد هستیم. هستی ما مطلق و جاودان و کامل نیست. لذا از دید انبیا(ص) «الفقرُ فَخری» فخر می‌کنیم که پی به فقر و محدودیت خود بردیم و دانستیم خدای خالق و مطلق و کاملی وجود دارد که ما در تابع او تعریف می‌شویم. این، روح و بندگی‌ست، مقام خاشعین. ▫️شرحی بر دعای ماه رمضان برگرفته از جلسه 364 کلبه کرامت (در مرداد91) : kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/561 اندیشه‌جویان استاد حسن عباسی 📡 @Hasanabbasi_students
💠 قدرت را برای ترویج دین طلب می‌کرد «وَ هَبْ لى مُلْكَاً لا يَنْبَغى لاِحَد مِنْ بَعْدى.» (ص ۳۵)‌ «گفت: پروردگارا، مرا ببخش، و به من حكومتى (به نحو اعجاز) عطا كن كه براى احدى بعد از من سزا نباشد.» 🔹اشکال قدرتهاى مادّى و دنیوى در همین بازدارندگى آنها است و اگر انسان را متوقّف نمى‌کردند و مانع ترقّى و تعالى انسان نمى‌شدند و عوارض سوء اجتماعى و اخلاقى به دنبالشان نبود، تحصیل آنها اشکالى نداشت. سلیمان پیامبر الهى از خداوند قدرت فوق‌العاده‌اى را طلب مى‌کرد، اما همین قدرتى را که به شدّت از خدا طلب مى‌کرد، هدف اصلىِ او نبود و به آن دلبستگى نداشت؛ بلکه، قدرت را مى‌خواست تا در سایه آن، دین خدا و آیین حقّ را ترویج و قدرتمندان مشرک و غیر مسلمان را به سوى اسلام و آیین الهى بکشاند. بنابراین، او چنین قدرتى را مى‌خواست تا از آن به صورت وسیله‌اى براى وصول به کمالى برتر بهره‌بردارى کند. از اینجاست که مى‌بینیم او هیچ گاه از قدرت فوق العاده خود سوء استفاده نمى‌کرد و و در حدّى اوج گرفته بود که نه تنها بر انسانها بلکه، بر جنّیان نیز ـ آنچنان که قرآن گفته است ـ فرمان مى‌راند، ولى، با چنین قدرتى او خودش یک لقمه نان جو خشک مى‌خورد و مغرور قدرت خویش نبود. 🔸اگر انسان به هر مقامى که رسید به ضعفهاى خود بیندیشد و به نداریها و ناتوانیها توجّه داشته باشد، هیچ گاه متکبر نمى‌شود. انسانهاى شایسته و اولیاى خدا هر چه قدرتشان بیشتر مى‌شود، ضعف خود را بیشتر درک مى‌کنند و متواضع‌تر مى‌شوند؛ یعنى مشاهده مى‌کنند که این قدرت مال آنها نیست، بلکه، هرچقدر زیاد هم که باشد قدرت الهى است که در اختیار آنان قرار داده است و منهاى قدرت الهى انسان ذاتاً چیزى از خود ندارد و نیز هر چقدر که قدرتشان هم زیادتر بشود با معرفت بالایى که دارند، خود را در سیطره قدرتى بالاتر مى‌بینند که این قدرتها در مقایسه با آن بسیار ناچیز خواهد بود. اخلاق در قرآن جلد دوم صفحه ۱۲۷ ترجمه آیه، از آیت الله مشکینی 💻 @mesbahyazdi_ir مسجد مجازی‌ حضرت‌ عمّار‌ (ره) 🕋🧎@masjed_ammar
روز پانزدهم توسط 🔰 «اللهمّ ارْزُقْنی فیهِ طاعَةَ الخاشِعین واشْرَحْ فیهِ صَدْری بإنابَةِ المُخْبتینَ بأمانِکَ یا أمانَ الخائِفین» «خدایا در این روز اطاعت بندگان و خاضع خود را روزیم؛ و شرح صدرِ مردان فروتن و خداترس را به من عطا فرما به حق امان بخشی خود ای ایمنی دل‌های ترسان» 🔹 برای شناخت خاشعین، بهتر است که نقطه مقابل خاشعین هستند را بشناسیم. متکبر و کسی‌ست که برای خود طلب مقام کبریایی دارد که در چند سطح دیده می‌شود: 1️⃣ استکبار درونی - خوی تکبر و برتری جویی 2️⃣ استکبار داخلی - نفاق در جامعه‌ی اسلامی 3️⃣ استکبار جهانی - شیطان بزرگ 4️⃣ ابلیس - جنود ابلیس و وسوسه‌های آن ❓چرا می‌شویم؟ 🔹 روح استکباری و خوی تکبر، زمانی در ما شکل می‌گیرد که نمی‌توانیم فقر و حد خود را بشناسیم. تصور کنید در بیابان، زمینی دارید؛ تا به دور آن قطعه‌ی چند صد متری یا چند هزار متری که متعلق به شماست و می‌خواهید در آن کشاورزی کنید یا خانه بسازید، دیوار یا حصار نباشد، بی‌مهابا تصور می‌کنید همه‌ی این بیابان از آن شماست. تا زمانی که به فقر و حد خود پی‌ نبریم، تلقی ما از هستی این‌گونه می‌شود که می‌توانیم همه‌ی دنیا را به چنبره‌ و سیطره‌ی خود درآوریم؛ پس به هر گزاره‌ای متوسل می‌شویم تا اراده‌ی خود را به دیگری تحمیل کنیم. 🔹 وقتی حد خود را شناختیم و دانستیم که کوچک و محدودیم، پس از این «خود» و «من» بیرون آمده و احساس حضور در محضر خدا می‌کنیم؛ معرفت می‌یابیم که مقام کبریایی از آن اوست. «الله اکبر» پس در محضر خدا، پیشانی بندگی خود را به خاک می‌ساییم؛ محدودیت و حقیر و کوچک بودن ما، موجب عدم تعالی و مانع رشد ما نخواهد بود. 🔹 خضوع و خشوع در مقابل پروردگار عالمیان همان طاعت و بندگی خالصانه در مقابل ذات اقدس اوست. ما در «ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ إِلاَّ لِيَعْبُدُونِ» بیشتر از آن‌که عملی در نسبت با خدا باشد، معرفت به فقری‌ست که متوجه هستی ماست. ما محدود و محصور در زمان، مکان و بُعد هستیم. هستی ما مطلق و جاودان و کامل نیست. لذا از دید انبیا(ص) «الفقرُ فَخری» فخر می‌کنیم که پی به فقر و محدودیت خود بردیم و دانستیم خدای خالق و مطلق و کاملی وجود دارد که ما در تابع او تعریف می‌شویم. این، روح و بندگی‌ست، مقام خاشعین. ▫️شرحی بر دعای ماه رمضان برگرفته از جلسه ۳۶۴ (در مرداد۹۱ ) : kolbeh-keramat.ir/Sessions/Single/561 مسجد مجازی‌ حضرت‌ عمّار‌ (ره) 🕋🧎@masjed_ammar
📚🌺تفسیرنور🌺📚 🕋ﷻ❀‏موضوع❀‌‏ﷻ ✍🏻 *قرآن برترین معجزه * * 🌸🌸🌸🌸🌸 🌸*«بِسْمِ اَللّٰهِ اَلرَّحْمٰنِ اَلرَّحِيمِ»*🌸 قٰالُوا لَوْ لاٰ یَأْتِینٰا بِآیَةٍ مِنْ رَبِّهِ أَ وَ لَمْ تَأْتِهِمْ بَیِّنَةُ مٰا فِی الصُّحُفِ الْأُولیٰ 🕋❀‏طه/۱۳۳❀‌‏ و (کافران) گفتند: چرا (پیامبر) از جانب پروردگارش معجزه و نشانه ای برای ما نمی آورد؟ آیا دلیل و نشانه روشن در کتب قبلی برایشان نیامده (که ایمان نیاورند؟ ) ✍️نکته ها: مشرکین توقّع داشتند که صلی الله علیه و آله نیز معجزه ای همانند عصای موسی و شکافتن دریا بیاورد، امّا خداوند می‌فرماید: مگر نمی دانید که معجزه ی قرآن، از تمام معجزات قبلی بالاتر است، با این وجود مگر در برابر همان معجزات لجاجت نکردند؟! مراد از«صحف اولی»تورات و انجیل و زبور است. 🔷🔹پیام ها: ۱-به درخواست‌هایی که جنبه ی دارد، نباید توجّه کرد. فَاصْبِرْ عَلیٰ مٰا یَقُولُونَ... وَ قٰالُوا لَوْ لاٰ یَأْتِینٰا... (این خصیصه ی انسان‌های لجوج و است که معجزات و دلایل روشن موجود (قرآن) را کنار می‌گذارند و از سر لجاجت دلیل دیگر طلب می‌کنند. ) ۲-نوع مهم نیست، روحیّه پذیرش لازم است. لَوْ لاٰ یَأْتِینٰا... أَ وَ لَمْ تَأْتِهِمْ مسجد مجازی‌ حضرت‌ عمّار‌ (ره) 🕋🧎@masjed_ammar