#دفتر_اول ادامه ی #فهرست_دفتر_اول 4 #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_93 بخش ۹۳ - برون انداختن مرد تاجر طوطی را از قفس و پریدن طوطی مرده #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_94 بخش ۹۴ - وداع کردن طوطی خواجه را و پریدن #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_95 بخش ۹۵ - مضرت تعظیم خلق و انگشت‌نمای شدن #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_96 بخش ۹۶ - تفسیر ما شاء الله کان #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_97 بخش ۹۷ - داستان پیر چنگی کی در عهد خلیفه دوم از بهر خدا روز بی‌نوایی چنگ زد میان گورستان #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_98 بخش ۹۸ - در بیان این حدیث کی ان لربکم فی ایام دهرکم نفحات الا فتعر ضوا لها گفت پیغامبر که نفحتهای حق #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_99 بخش ۹۹ - قصهٔ سوال کردن عایشه از مصطفی صلی‌الله علیه و سلم کی امروز باران بارید چون تو سوی گورستان رفتی جامه‌های تو چون تر نیست #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_100 بخش ۱۰۰ - تفسیر بیت حکیم سنائی «آسمانهاست در ولایتِ جان، کارفرمای آسمان جهان» «در ره روح پست و بالاهاست، کوههای بلند و دریاهاست» #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_101 بخش ۱۰۱ - در معنی این حدیث کی اغتنموا برد الربیع الی آخره #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_102 بخش ۱۰۲ - پرسیدن عایشه همسر پیغمبر از ایشان صلی‌الله علیه و سلم که سر باران امروزی چه بود #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_103 بخش ۱۰۳ - بقیهٔ قصهٔ پیر چنگی و بیان مخلص آن #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_104 بخش ۱۰۴ - در خواب گفتن هاتف مر خلیفه دوم را که چندین زر از بیت المال به آن مرد ده کی در گورستان خفته است #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_105 بخش ۱۰۵ - #نالیدن_ستون_حنانه از فراق پيغمبر عليه السلام #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_106 بخش ۱۰۶ - اظهار معجزهٔ پیغمبر صلی الله علیه و سلم به سخن آمدن سنگ‌ریزه در دست ابوجهل علیه اللعنه و گواهی دادن سنگ‌ریزه بر حقیت محمد صلی الله علیه و سلم به رسالت او #گواهی_سنگ_ریزه #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_107 بخش ۱۰۷ - بقیهٔ قصهٔ مطرب و پیغام رسانیدن خلیفه دوم به او آنچه هاتف آواز داد #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_108 بخش ۱۰۸ - گردانیدن خلیفه دوم نظر او را از مقام گریه که هستیست به مقام استغراق #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_109 بخش ۱۰۹ - تفسیر دعای آن دو فرشته که هر روز بر سر هر بازاری منادی می‌کنند که : «اللهم أعط كل منفق خلفاً و كل ممسك تلفاً» و بيان آن كه منفق مجاهد راه حق است نه مسرف راه هوى‏ #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_110 بخش ۱۱۰ - قصهٔ خلیفه که در کرم در زمان خود از حاتم طائی گذشته بود و نظیر خود نداشت #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_111 بخش ۱۱۱ - قصهٔ اعرابی درویش و ماجرای زن با او به سبب قلت و درویشی #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_112 بخش ۱۱۲ - مغرور شدن مریدان محتاج به مدعیان مزور و ایشان را شیخ و محتشم و واصل پنداشتن و نقل را از نقد فرق نادانستن و بر بسته را از بر رسته #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_113 بخش ۱۱۳ - در بيان آن كه نادر افتد كه مريدى در مدعى مزور اعتقاد كند كه بصدق و بمقامى رسد كه شيخش بخواب نديده باشد و آب و آتش او را گزند نرساند و شيخش را گزند برساند ولى نادر است‏ #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_114 بخش ۱۱۴ - صبر فرمودن اعرابی زن خود را و فضیلت صبر و فقر بیان کردن با زن #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_115 بخش ۱۱۵ - نصيحت كردن زن مر شوى را كه سخن افزون از قدم و از مقام خود مگو لِمَ تَقُولُونَ ما لا تَفْعَلُونَ‏ كه اين سخنها اگر چه راست است اين مقام توكل ترا نيست و اين سخن گفتن فوق مقام و معامله‏ى خود زيان دارد و كَبُرَ مَقْتاً عِنْدَ اللَّهِ‏ باشد #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_116 بخش ۱۱۶ - نصيحت مرد زن را كه در فقر فقيران بخوارى منگر و در كار حق بگمان كمال نگر و طعنه مزن در فقر فقيران و شكوه مكن #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_117 بخش ۱۱۷ - در بيان آن كه جنبيدن هر كسى از آن جاست كه وى است هر كسى از چنبره وجود خود بيند تابه شيشه كبود آفتاب را كبود نمايد و تابه شيشه سرخ سرخ و چون تابها از رنگ بيرون آيد سپيد شود و از همه تابهاى ديگر او راستگوتر باشد #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_118 مراعات كردن زن شو را و استغفار نمودن از گفتار خود #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_119 بخش ۱۱۹ - در بيان حديث انهن يغلبن العاقل و يغلبهن الجاهل #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_120 بخش ۱۲۰ - تسليم كردن مرد خود را بامر زن و اعتراض او را اشاره حق دانستن #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_121 بخش ۱۲۱ - در بیان آنک موسی و فرعون هر دو مسخر مشیت‌اند چنانک زهر و پازهر و ظلمات و نور و مناجات کردن فرعون بخلوت تا ناموس نشکند #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_122 بخش ۱۲۲ - سبب حرمان اشقياء از دو جهان كه خسر الدنيا و الآخرة #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_123 بخش ۱۲۳ - حقير ديدن خصمان صالح ناقه را چون حق تعالى خواهد لشكرى را هلاك گرداند در نظر ايشان خصمان را حقير نمايد وَ يُقَلِّلُكُمْ فِي أَعْيُنِهِمْ لِيَقْضِيَ اللَّهُ أَمْراً كانَ مَفْعُولًا #مولوی - #مثنوی_معنوی 🙏کانال مثنوی معنوی 🆔 @masnavei

👈 حکایت #پیر_چنگی 12 #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_108 بخش ۱۰۸ - گردانیدن خلیفه دوم نظر او را از مقام گریه که هستیست به مقام استغراق پس عمر گفتش که این زاری تو هست هم آثار هشیاری تو راه فانی گشته راهی دیگرست زانک هشیاری گناهی دیگرست هست هشیاری ز یاد ما مضی ماضی و مستقبلت پردهٔ خدا آتش اندر زن بهر دو تا به کی پر گره باشی ازین هر دو چو نی تا گره با نی بود همراز نیست همنشین آن لب و آواز نیست چون بطوفی خود بطوفی مرتدی چون به خانه آمدی هم با خودی ای خبرهات از خبرده بی‌خبر توبهٔ تو از گناه تو بتر ای تو از حال گذشته توبه‌جو کی کنی توبه ازین توبه بگو گاه بانگ زیر را قبله کنی گاه گریهٔ زار را قبله زنی چونک فاروق آینهٔ اسرار شد جان پیر از اندرون بیدار شد همچو جان بی‌گریه و بی‌خنده شد جانش رفت و جان دیگر زنده شد حیرتی آمد درونش آن زمان که برون شد از زمین و آسمان جست و جویی از ورای جست و جو من نمی‌دانم تو می‌دانی بگو حال و قالی از ورای حال و قال غرقه گشته در جمال ذوالجلال غرقه‌ای نه که خلاصی باشدش یا به جز دریا کسی بشناسدش عقل جزو از کل گویا نیستی گر تقاضا بر تقاضا نیستی چون تقاضا بر تقاضا می‌رسد موج آن دریا بدینجا می‌رسد چونک قصهٔ حال پیر اینجا رسید پیر و حالش روی در پرده کشید پیر دامن را ز گفت و گو فشاند نیم گفته در دهان ما بماند از پی این عیش و عشرت ساختن صد هزاران جان بشاید باختن در شکار بیشهٔ جان باز باش همچو خورشید جهان جان‌باز باش جان‌فشان افتاد خورشید بلند هر دمی تی می‌شود پر می‌کنند جان فشان ای آفتاب معنوی مر جهان کهنه را بنما نوی در وجود آدمی جان و روان می‌رسد از غیب چون آب روان https://eitaa.com/masnavei/46 🙏کانال مثنوی معنوی 🆔 @masnavei

#داستان_پیر_چنگی 12 #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_108 گردانيدن خلیفه دوم نظر او را از مقام گريه كه هستى است بمقام استغراق كه نيستيست‏ [عمر گفت اى پير اين ناله و زارى تو هم علامت هوشيارى تو است‏] [هشيارى از ياد وقايع گذشته است و گذشته و آينده هر دو حجاب عالم الهى است.] [تا كى مثل نى پر گره هستى گذشته و آينده را آتش بزن و بسوزان.] [تا نى گره دارد هم راز و همنشين لب جان بخش و حامل آواز روح بخش او نخواهد بود.] [تو اگر باطراف خود طواف كنى و افكارت در اطراف خودت باشد مرتدى و اگر هم بخود آيى باز با خودى‏] [اى كسى كه سخنان و خبرهاى تو از خبر دهنده حقيقى بى‏خبر است توبه‏ تو بدتر از گناه تو است.] [ () آن كه فانى شده ترانه‏اش ترانه ديگرى است هشيارى و تذكر گناهان هم گناه ديگرى است.] [تو كه از گناه گذشته مى‏خواهى توبه كنى از اين توبه كه گناه ديگرى است چه وقت توبه خواهى كرد.] [گاهى بانگ زير و بم چنگ را قبله خود كرده گاهى بگريه و زارى متوجه هستى.] [عمر كه اين سخنان را گفته و آينه اسرار گرديد جان در درون پير بيدار شده.] [مثال جان از گريه و خنده عارى شده جانش رفت و جان ديگرى در او زنده شد.] [حيرتى بدرون او حكم‏فرما گرديد كه از محيط آسمان و زمين بيرون رفت.] [طلبى و جستجويى ما وراى طلب و جستجو من نمى‏دانم اگر تو مى‏دانى بگو كه چگونه است.] [حال و قالى داشت ما وراى حال و قال و در جمال ذو الجلال مستغرق شده بود.] [بلى غرق شده ولى غريقى نيست كه خلاصى برايش ميسر باشد تا جز دريا كسى او را بشناسد.] [اگر تقاضاهايى پى در پى و تدريجى از طرف عقل كل بعقل جزئى نمى‏رسيد عقل جزئى نمى‏توانست عقل كلى را بپذيرد و در خود جاى دهد.] [و چون تقاضاها و تمايلات بتدريج يكى پس از ديگرى مى‏رسد موج درياى عقل كل بجوى عقل جزئى رسيده و اتصال دائمى برقرار مى‏گردد.] [وقتى قصه حال پير باين جا رسيد پير و جانش روى خود را در زير پرده پنهان كردند.] [پير گفتگو را رها كرد و نيمى از سخنان در دهانش مانده از دنيا برفت.] [البته براى تهيه بساط اين عيش و عشرت صد هزاران جان بايد داد.] [براى شكار كردن جان چون باز شكارى باش و چون آفتاب جهان تاب جان‏بازى كن.] [خورشيد چون جان‏بازى كرده خود را سوخته و اطراف خود را نور و حيات مى‏بخشد هر چه كه از او سوخته و تهى مى‏گردد ثانياً او را پر مى‏كنند و بحال اول خود بر مى‏گردد.] [اى آفتاب معنوى (اى شمس تبريزى) جان بيفشان و اين عالم كهنه را تازه كن.] [در نثر و شرح مثنوى(نثرى)، ج‏1، ص: 154 وجود آدمى روان و جان چون آب روان دم بدم از غيب مى‏رسد.] 👈 ادامه دارد ... 🆔 @masnavei

#مثنوی_معنوی_دفتر_اول_108 https://eitaa.com/masnavei/1203 #شرح مکتوب اینجا