من پذیرفته بودم که شکست خورده‌ام. که قرار نیست حلما شبیه کودکی‌ام عاشق مطالعه باشد. بارها تقلا کردم و کتابهایی برایش خریدم اما نیمه‌کاره ماند. از قصه، کلمه‌ها، تصاویر و حتی جمله‌های هر فصل ایراد گرفت و دفاعیهٔ همیشگی‌اش را سر داد: «خسته‌م کرد مامان! دوسش ندارم.» من هم بالاخره دستهام را بالا گرفتم و بی‌خیال خرید هر کتابی شدم. رفتم سراغ سیر مطالعاتی خودم. نوکتاب دوستم که منتشر شد برای خودم سفارشش دادم و توی قفسهٔ کتاب‌هایم گذاشتم که سرفرصت بخوانم. اما دیروز عصر، دختر ایرادگیر خانه‌ام، توی سی‌دقیقه، کلمه‌های پرنور خیمهٔ ماهتابی را به جانش ریخت بی‌اینکه من بخواهم. ساعتی بعد طراحی‌اش را داد دستم و گفت: «عاشق خانم‌زینب شدم... خوب کشیدمش؟» مات و بغض‌کرده دخترم را نگاه می‌کردم و سیاه‌قلمی که برای کلاس طراحی‌‌اش کشیده بود. توی دلم دور نورچشمم، فاطمه‌سادات موسوی می‌گشتم و زیرلب می‌گفتم: «فاطمه! خوشاتوفیق رفیق! خوشاسعادت.» @chiiiiimeh @masture

آدمیزاد وقتی یه‌‌نعمتی داره، فکر می‌کنه باقی هم اون رو دارند. ولی قضیه برعکسه. مثلا حکایت من، برنامه‌ریزی و اپلیکیشن‌هاییه که استفاده می‌کنم. حواسم بوده و هست که قبل از عید بهتون قول داده بودم تا هرچی بلدم رو باهاتون شریک بشم. اما وسط راه مدام به خودم می‌گفتم: «آخه اینها رو که همه بلدن!» و همین باعث شد چیزی ننویسم. اما این مدت خیلی سوال داشتم دربارهٔ برنامه‌ریزی و استفاده از اپلیکیشن‌ها. وسط پیام‌هام یکی یه پیام خیلی قشنگ داد که کار دلم رو ساخت. که یادم آورد منم چندسال پیش حتی نمی‌دونستم چطوری باید هدفهامو انتخاب کنم، اصلا چندتا هدف داشته باشم خوبه؟! پس هنوزم هستن کسایی که دلشون بند همین نکته‌های کوچیکه. همین سوسوی‌ کم‌نور چراغ‌ها. خلاصه از اون پیام به بعد نذر کردم که اگه یکی از اهداف مهم امسالم تیک بخوره، چکیده و عصارهٔ برنامه‌ریزی و استفاده از اپلیکیشن‌ها رو باهاتون به اشتراک بذارم. چند روز پیش، هدفم تیک خورد و حالا می‌خوام نذرم رو ادا کنم. پس لطفاً قبل اینکه من شروع کنم، جواب این سوال رو بدید. 👇🏻 https://EitaaBot.ir/poll/ulk6?eitaafly @masture

. خب! با ٥١ رأی می‌ریم به استقبال متن‌های کوتاه :) به امید خدا 🌱 @masture

. سلام و رحمت به همگی. صبح شنبه‌تون به‌خیر. خب! قبل از اینکه وارد بحث برنامه‌ریزی بشیم اول باید دربارهٔ مغز و کارکردش بدونیم. این بخش مهمیه پس حسابی دل بدید. 🔶 تا حالا شده که اهدافتون رو لیست کرده باشید، واسه‌ش برنامه‌ریزی هم کرده باشید اما ته پایبندی‌تون به اون برنامه‌ریزی یه هفته هم نشده باشه؟ 🔷 شده که برنامه ریخته باشید توی ساعت مشخصی کتابی بخونید یا وظیفه‌ای در راستای رسیدن به هدفتون انجام بدید اما به‌جاش رفته باشید پرسه‌زنی مجازی یا هرکار غیرضروری‌ای؟ 🔶 و قطعا حس کردید که مثل گذشته‌ها نمی‌تونید غرق انجام یه‌کاری بشید و ازش حظ ببرید. بیاین تا بگم چرا این اتفاقات می‌افته. #برنامه_ریزی @masture

. مهمترین وظیفهٔ مغز «حفاظته» که واسه‌ش چندتا کار انجام می‌ده: ١. #فیلترینگ: هرشبی که ما به خواب می‌ریم، مغز تموم اطلاعات رو دسته‌بندی و اضافه‌ها رو پاکسازی می‌کنه. مجبوره این‌کار رو بکنه وگرنه با حجم داده‌هایی که در طول روز وارد مغزمون می‌شه، سلامتی‌مون به خطر می‌افته. پس هرچیز اضافه و غیرمهمی رو حذف می‌کنه الا مواردی که ما روی اون متمرکز شده باشیم. مثل اهدافمون. که این هم لِم خودش رو داره. همینطوری الله بختکی نمی‌شه هدف‌ها رو بهش منتقل کنید تا بپذیره. توی فرسته‌های بعدی می‌گم بهتون. ٢. مقاومت در برابر #تغییر: مغز باز هم بخاطر حفظ سلامتی‌مون در برابر تغییر مقاومت می‌کنه. اگه شما یک‌سال کامل به شیوهٔ مشخصی روزگار گذرونده باشید و از فردا‌صبح اون رو تغییر بدید، مغز احساس خطر می‌کنه. فکر کنید یه‌عمری ورزش نکرده باشید، صبح زود بیدار نشده باشید و تصمیم بگیرید از همین شنبه برید توی دل سحرخیزی و ورزش صبحگاهی :) مغز چیکار می‌کنه؟ می‌گه حاجی! چه خبره؟ می‌ترسم یه کاری دست خودت بدی‌ ها! پس تا بتونه تلاش می‌کنه شما صبح زود بیدار نشید. اولش نشون می‌ده که خیلی خسته‌اید. بعد می‌گه حالا از فردا شروع کن. چند دقیقهٔ بعد می‌فرماد که حالا یه سر به اینستاگرام بزن. توی دل پرسه‌زنی‌ها نُقْل فرمایش می‌کنه که راستی این ریل‌ها چقدر جذابن! اون فیلم و سریاله خوراک این صبح دل‌انگیزه. در نهایت هم می‌گه تا حالا این تَرَک کنج سقف خونه‌تونو دیده بودی؟ و یکهو به خودتون میاید می‌بینید ای دل غافل! دو ساعته دارم وقت‌کشی می‌کنم و ورزش و سحرخیزی‌م به فنای عظمی رفت. همینه! این کار و وظیفهٔ مغزتونه. که حالا در فرسته‌های بعدی می‌گم باید چیکار کنید تا ازش رها بشید. #برنامه_ریزی @masture

. ٣. دوپامین: به زبون ساده و خودمونی، ایشون یه هورمون ترشح لذت هستن. البته تعریف علمی‌ش متفاوته ولی کارکردش همینه. شما هرکاری انجام بدی که منتهی به پاداش بشه، دوپامین ترشح می‌شه. مثلا اون قدیم‌ندیم‌ها که بچه‌ بودیم، بازی کردن، بستنی خوردن، سوباسا و آنه‌شرلی دیدن لذت‌بخش بود. الان هم اسکرول صفحه‌های مجازی، دیدار و گفتگو با آدمهای موردعلاقه، تیک زدن اهداف و الا ماشاءالله فعالیتهای لذت‌بخش هست که منتج به ترشح دوپامین می‌شن. #دوپامین بده؟ نه اصلا. یه هورمون مهم و ضروریه که اگر نباشه لذت بردن از زندگی مختل می‌شه. مثلا آدمهایی که افسردگی رو تجربه کردن می‌دونن که یه روزهایی از هیچ نعمتی لذت نمی‌برن. نه از خانواده، نه از عشق، نه کتاب، نه غذا. تموم علاقه‌مندی‌های سابق که خدای لذت و سرخوشی بودن می‌شن عین گچ دیوار. سرد و بی‌روح. بی هیچ کِیْفی. اینجور مواقع دوپامین رفته که رفته و روانپزشکها مجبورند دارویی تجویز کنند تا مغز دوباره ترشح دوپامین رو از سر بگیره. خب پس چرا بهش اشاره کردم؟ برای اینکه کار از جایی خراب می‌شه که ماها اجازه می‌دیم دوپامین به اشتباه ترشح بشه و اعتیاد ایجاد کنه. چطوری؟ می‌گم. فلسفهٔ ساخت شبکه‌های مجازی ایجاد وابستگی و سر زدن‌های مکرره. هر باری که شما به این صفحه‌ها سر می‌زنید، دوپامین ترشح می‌شه. چون دارید لذت می‌برید. بعد از مدتی اعتیاد پیدا می‌کنید و تعداد دفعاتی که شبکه‌های مجازی‌تون رو چک می‌کنید بیشتر می‌شه. حالا اگه همیشه کارهایی رو انجام بدید که دوپامین فوری ترشح می‌کنه، عادت می‌کنید به داشتن سطح بالایی از این هورمون. در نتیجه نمی‌تونید کارهای عمیق و طولانی‌مدت که دیرتر منتهی به ترشح دوپامین می‌شن رو انجام بدید. پس اگه می‌خواین برنامه‌ریزی کنید و توی اجرای وظایفتون موفق باشید باید ترشح این هورمون رو کنترل کنید وگرنه بهتون قول می‌دم هیچ‌وقت نمی‌تونید به اهدافتون برسید. اینکه در ابتدای راه چطور کنترلش کنید رو هم توی فرسته‌های بعدی می‌گم. خب بیاین بهم بگید تا اینجای کار چطور بود؟ سوالی دارید؟ #برنامه_ریزی @masture

. قبلِ اینکه از چم‌و‌خم هدف‌گذاری براتون بگم، دوست دارم راوی زندگی دوتا آدم‌حسابی باشم. با جون و دل می‌خونید؟ (فقط قبلش دعام کنید تا امروز یه کاری رو به سرانجام برسونم و پرونده‌ش رو ببندم و یه نفس راحتی بکشم.)

. ایشون دونالد کنوث/نوث هست. مغز علم رایانه و استاد دانشگاه استنفورد. اگه دانشجو و همکاراش بخوان راه ارتباطی‌ای باهاش داشته باشن نمی‌تونن به واتساپ و تلگرامش پیام بدن یا دم‌به‌دقیقه بهش زنگ بزنن، باید برن وب‌سایتش رو ببینن تا ایمیل‌ش رو پیدا کنن. اما وقتی می‌رن به جاش این یادداشت رو می‌بینن: 👇🏻

. یادداشتش رو با دقت بخونید .