این پست هم امروز در ایرنا منتشر شد 🇵🇸🇮🇷 https://life.irna.ir/news/85534113/

⬅️ در انقطاع، فرج (فجر) حاصل می‌شود. نقطه اتصال در انقطاع تام، دست یتیم‌نواز امیرالمؤمنین علیه السلام است. ⚜️ آقایی که یتیم نواز همه عالم است، حواسش به یتیم سه ساله خودش هست. ✍️ فقط خدا می‌داند که چه کسانی رزق شهادت را شب سوم از دستان کوچک این خانم سه ساله می‌گیرند... 🎙️@Aminikhaah_Media

نزدیک ظهر روز عید است .... چقدر دلم میخواست این روز عید میلاد رسول الله صلوات الله علیه در مدینه بودیم و من دست بچه ها را میگرفتم و با یک جعبه شیرینی میرفتیم حرم ..... نگاه به گنبد سبز رسول الله ص میکردیم و دست ادب به سینه میگذاشتیم و سلام میکردیم .... جواب سلام هم که واجب است...حتما رسول الله ص جواب مان را می‌دهند گوشهای من که نالایق اند اما شاید بچه های پاک و معصومی که در حیاط حرم می‌خندند صدای جواب سلام را میشنوند ...... همیشه حسم این است که وقتی سلام به ائمه می دهم آن لحظه که قطره اشکی در چشمهایم میدود و تصویر گنبد را جلوی چشمم تار می‌کند جواب سلامم را گرفته ام .... انگار آن قطره از چشمه قلبم جوشیده و علتش، آمدن جواب سلام امامم به قلبم هست من یقین دارم که امام جواب سلامم را خواهد داد ..... و چقدر آن قطرات اشک برایم دوست داشتنی اند.... اما حالا در خانه ام نشسته ام سر سجاده و فقط آرزوی زیارت دارم ناهار را بارگذاشته ام مفاتیح را باز میکنم بچه ها دور و برم مشغول بازی اند زیارت رسول الله ص از بعید ....(یعنی از دور) را میخوانم بعد از حمد و ثنای خدا و رسولش می‌رسد به فراز دوست داشتنی ام که می‌گوید اللّهُمَّ إِنَّک قُلْتَ لِنَبِیک مُحَمَّدٍ صَلَّی اللّهُ عَلَیهِ وَآلِهِ: «وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُک فَاسْتَغْفَرُوا اللّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللّهَ تَوّاباً رَحِیماً»* وَلَمْ أَحْضُرْ زَمانَ رَسُولِک عَلَیهِ وَآلِهِ السَّلامُ خدایا خودت در قرآن گفتی که«اگر آنان هنگامی که به خود ستم کردند نزد تو می آمدند و از خداوند درخواست آمرزش می کردند و پیامبر هم برای آنان خواستار آمرزش می شد مسلّماً خداوند را بسیار توبه پذیر و مهربان می یافتند»  یعنی انسانهای خطاکار وقتی می آمدند نزد پیامبر ودر خواست دعا می‌کردند، ایشون براشون طلب مغفرت می‌کرد....خدا میبخشیدون .... خدایا حالا ما که زمان ایشون نبودیم اما اللّهُمَّ وَقَدْ زُرْتُهُ راغِباً تائِباً مِنْ سَیءِ عَمَلِی، وَمُسْتَغْفِراً لَک مِنْ ذُنُوبِی، وَمُقِرَّاً لَک بِها وَأَنْتَ أَعْلَمُ بِها مِنِّی، وَمُتَوَجِّهاً إِلَیک بِنَبِیک نَبِی الرَّحْمَةِ صَلَواتُک عَلَیهِ وَآلِهِ فَاجْعَلْنِی اللَّهُمَّ بِمُحَمَّدٍ وَأَهْلِ بَیتِهِ عِنْدَک وَجِیهاً فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ وَمِنَ الْمُقَرَّبِینَ خدایا از همین جا در بعد زمان و مکان زیارت میکنیم ما راهم شامل دعای رسول کن..... و باز همان اشکها....صفحه مفاتیح را در جلوی چشمم تار می‌کنند... رسول الله رحمه للعالمین اند ... و ما امیدواریم به این رحمت..... چقدر حسرت انگیز است وقتی فکر میکنم در زمان رسول الله ص مردم کوچه و بازار ایشان را می دیدند ....و رسول هم برایشان طلب استغفار می‌کردند.... ما که محصوریم در زمان و مکان اما رسول الله (ص) نه ... و امیدم به همین است در زیارت ایشان .... زیارت تمام می‌شود بوی عطر برنج در حال جوشیدن و صدای خنده بچه ها در خانه پیچیده.... بلند میشوم برنج را دم کنم با صلوات بر رسول الله ص و دلی پر از امید به رحمت ایشان ... خدایا همین زیارت های مادرانه ما را از کنج خانه هایمان از ما بپذیر ..... اَلسَّلامُ‏ عَلَیْکَ یا رَسُولَ اللَّهِ *آیه ۶۴ وره مبارکه نسا #رحمه_للعالمین #زیارت #انتظاری_به_سبک_مادرانه #ماح https://ble.ir/mehmother https://eitaa.com/mehmother

بچه که بودم برایم عجیب بود که چقدر مادرم عاشق زیارت است. حالا خودم هم شدم شبیه همان روزهای مادرم ،در حرم به هر بهانه ای ماندنم را کش می دهم و شبیه بچه های مامانی ، که از مادرشان فاصله نمی‌ گیرند دلم می‌خواهد در نزدیکترین نقاط به ضریح مبارک بنشینم . می دانم که امام همه جا هستند اما گیرنده های من ضعیفند باید بروم نزدیک ترها... در یکی از روزهای شلوغ مشهد ،هرچه گشتم جای مناسبی نزدیک ضریح پیدا نکردم ،ناگزیر زیارت نامه را ایستاده خواندم و به رواق های کنارتر رفتم ،جلوی یکی از دربهای کوچک پنجره داری که رو به صحن آزادی بود نشستم ،منظره رفت و آمد و سلام دادن زائران هم زیبایی های خاص خوش را داشت . جانماز قشنگ کوچکم را جلویم باز کردم و شروع به نماز کردم . نماز امام جواد ع با هفتاد قل هوالله را به توصیه عزیزی شروع کردم در این مدت از پهلو سایه چند نفری را دیدم که کنارم نشستند و دو رکعت نمازی خواندند و رفتند .اواخر نماز، دستهای گندمگون و حنا بسته زنی که بعد از نمازش نشسته بود و با تومانینه ذکر میگفت توجه من را جلب کرده بود . با سلام آخر نماز سرم را به راست که چرخاندم چشم در چشم او شدم انگار اوهم حواسش به من بود .سلام کردم و او گرم و زیبا با زبان عربی سلامم را کاملتر جواب داد .در حالی که انگار دلش پر از ذوق و شوق زیارت شده بود با همان زبان عربی اش به من فهماند که چقدر خوشحال است که به زیارت امام هشتم ع آمده و ما ایرانی ها چقدر خوشبختیم که اینجا راحت می آییم .بعد با نگاهی ملتمسانه از من خواهش کرد که هربار به حرم می آیم از جانب او هم سلام بدهم و قبل از اینکه من کلامی بگویم خودش گقت من هم ساکن کربلا هستم ،در عوض هربار به زیارت سیدالشهدای عزیزم بروم یادت میکنم .ذوق زده شدم و گفتم عالیست چه معامله قشنگی ... دلم از مشهد پر کشید به کربلا ،پرده نازک اشک تصویر زن را در چشمم مات کرد ،لحظاتی سکوت کردیم من چشمان او را واضح نمی‌دیدیم ، شاید اوهم اشکی شده بود .با همان دست های حنا بسته دستم را گرفت و گفت: راستی اسمت چیست .... گفتم: مریم هستم... با تعجب نگاهم کرد و تکرار کرد ...مریم ....مریم .... انگار دنبال ادامه اسمم یا فامیلی بود ... فوری پرسید: پسر داری .... اسم پسر اولت چیست .... گفتم محمدجواد لبخندی کاشفانه زد و گفت :مریم ام جواد ! و چند بار تکرار کرد چقدر شیرین بود این نحوه صدا زدنم ... دیگر پرده اشک به جریان ظریف و باریکی در کناره های صورتم تبدیل شده بود ... مریم ام جواد.... زن نگاهی به ساعت بزرگ روی دیوار رواق کرد ...با عجله بلند شد انگار دیرش شده بود به احترامش بلند شدم رویش را بوسیدم و محکم بغلش کردم او هدیه زیبایی به من داده بود یک اسم قشنگ یک قول زیبا و یک معامله پرسود .... "ام جواد" اسم قشنگی بود که انگار من را به نحوی به عزیز دل امام رضا ع متصل می‌کرد ... سالها از این ماجرا می‌گذرد اسم آن زن را فراموش کردم اما هربار مشهده بروم به امام رضاع سلامش را می‌رسانم مطمئنم امام می‌دانند منظورم کیست ... #یا_جواد_الایمه_ع #ام_جواد #انتظاری_به_سبک_مادرانه #ماح https://ble.ir/mehmother https://eitaa.com/mehmother