💠#معيارهاى_زندگى_مومنانه (17) ✅معيار #منزلت_انسان در پيشگاه ائمه عليهم السلام‏ هر يك از پيروان و محبان اهل بيت دوست دارند بدانند چه اندازه محبوب و مقبول اهل بيت هستند. 🔹در روايات شاخصه ‏هايى براى اين امر مطرح شده است كه در اينجا به چند نمونه از آنها اشاره مى‏شود. 1️⃣منزلت و مقام هر مسلمانى از نظر اهل بيت عليهم السلام به اين است كه چه اندازه روايات آنان را نقل مى‏كند. 🌸امام صادق عليه السلام فرمود: إِعْرِفُوا مَنَازِلَ النَّاسِ عَلَى قَدْرِ رِوَايَتِهِمْ عَنَّا؛ ▫️قدر و منزلت مردم را به ميزان رواياتى كه از ما مى‏دانند بشناسيد. 📚كافى، ج 1، ص 50. 👈اين نكته مخفى نماند كه صرف دانستن حديث كاشف از منزلت شخص نيست، بلكه روايت كردن بايد؛ همراه با فهم و عمل به آن باشد؛ چه اينكه اگر فهم درست از روايات نباشد، انسان دچار انحراف در انديشه و عمل مى‏شود 🔸پس معناى حديث مذكور اين است اگر مى‏خواهيد بدانيد در نظر ما چقدر ارزش و اعتبار داريد، به ميزان علاقه و گرايش و پايبندى خود به روايات ما نظر كنيد، 🔹هر چه بيشتر آشنا به كلام ما و مروّج آن بوديد، بيشتر در نظر ما قرب و مقام داريد كه اين هم، جز با معرفت حاصل نمى‏شود. 🌸امام صادق عليه السلام در حديثى كه به اين معنا اشاره دارد مى‏فرمايد: پدرم به من فرمود: يَا بُنَيَّ إِعرِفْ مَنَازِلَ شِيعَةِ عَلِيٍّ عليه السلام، عَلَى قَدْرِ رِوَايَتِهِمْ وَ مَعْرِفَتِهِم‏ فَإِنَّ الْمَعرِفَةَ هِيَ الدِّرايَة لِلرِوايَةِ وَ بِالدّراياتِ لِلْرِّواياتِ يَعلُو المُؤمِن إِلى أَقصى‏ دَرَجات‏ ▫️اى پسرم! قدر و منزلت شيعه على عليه السلام، را به ميزان روايت و معرفت آنان بشناس. ▫️همانا معرفت، درايت (دریافت) و فهم دقيق روايت است ▫️به وسيله درايت در روايات است كه مؤمن به بالاترين درجات ايمان دسترسى پيدا مى‏كند. 📚معانى الاخبار، ج 1، ص 3. 2️⃣كسب كمالات انسانى حضرت على عليه السلام ضمن تمجيد از يكى از ياران خود، ويژگيهاى او را مطرح مى‏نمايد و مى‏فرمايد: ▪️كانَ لِي فِيمَا مَضَى أَخٌ فِي اللَّهِ . . . ❎در گذشته يك برادر خدايى داشتم‏ 🔶 كه آنچه او را در نظرم بزرگ جلوه مى‏داد، كوچكى دنيا در نظر او بود. 🔶او از سلطه حكومت شكمش خارج شده بود، آنچه را كه نمى يافت اشتها نداشت ،و از آنچه مى‏يافت زياد مصرف نمى‏كرد. 🔶بيشتر اوقات زندگانى اش ساكت بود و (در عين حال) اگر سخنى مى گفت بر گويندگان چيره مى شد و عطش سؤال كنندگان را فرو مى نشاند. 🔶(به دليل نهايت تواضع بر حسب ظاهر) انسان ضعيفى بود و مردم نيز او را ضعيف مى شمردند؛ ولى هرگاه كار مهم و جدى به ميان مى آمد همچون شير بيشه مى خروشيد و مانند مار بيابانى به حركت درمى آمد. 🔶پيش از حضور در مجلس داورى، دليلى اقامه نمى كرد. 🔶هيچكس را نسبت به كارى كه انجام داده، در آنجا كه امكان داشت عذرى داشته باشد ملامت نمى كرد تا عذر او را بشنود. 🔶او هرگز از درد خود جز هنگام بهبودى شكايت نمى كرد. 🔶همواره سخنى مى گفت كه خود انجام مى داد و چيزى را كه انجام نمى داد نمى گفت. 🔶 اگر در سخن گفتن مغلوب مى شد هرگز در سكوت، كسى بر او غلبه نمى يافت. 🔶او بر شنيدن حريص تر بود تا گفتن 🔶 او چنان بود كه هرگاه دو كار برايش پيش مى آمد انديشه مى كرد كه كدام به هوا و هوس نزديكتر است، با آن مخالفت مى ورزيد. (و آن را كه خلاف هواى نفس بود مقدم مى شمرد) 🔴(اگر مى خواهيد راه سعادت و نجات را پيدا كنيد) بر شما باد كه اين صفات را تحصيل كنيد، پيوسته با آن باشيد و از يكديگر در داشتن آنها سبقت بگيريد 🔵واگر نمى توانيد همه آنها را انجام دهيد (به مقدار توان انجام دهيد) و بدانيد انجام دادن مقدار كم بهتر از ترك بسيار است. 📖نهج البلاغه، صبحى صالح، قصار 289 متن منبرهای کوتاه 🔻 https://eitaa.com/joinchat/1482096640C5117b771d9