eitaa logo
فرهنگی قرآنی مدرسه مشکات
371 دنبال‌کننده
4.8هزار عکس
975 ویدیو
68 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
✨بسم الله الرحمن الرحيم✨ 🌹 آیه 137 سوره نساء إِنَّ الَّذِينَ ءَامَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ءَامَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدَادُوا كُفْراً لَمْ يَكُنِ اللَّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَلَا لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلا ً : کسانی كه ایمان آوردند، سپس كفر ورزیدند، سپس بار دیگر ایمان آوردند سپس دوباره كفر ورزیدند، سپس بر كفر خود افزودند، قطعاً امیدى به آن نیست كه خداوند آنان را ببخشد و به راه حقّ هدایتشان نكند. 🔴 : این آیه همانند سایر آیات سوره نساء در مدينه نازل شده است. اين آیه درباره قومی نازل شده که ایمان آورده بودند سپس مرتد شدند سپس دوباره ایمان آوردند و باز هم کافر شدند و بر کفر خود افزودند. در این آیه اشاره به حالت جمعى از افراد كرده كه هر روز شكل تازه‌ اى به خود مى ‌گيرند، روزى در صف مؤمنان، و روز ديگر در صف كافران، و باز در صف مؤمنان و سپس در صفوف كافران متعصّب و خطرناک قرار مى‌گيرند؛ خلاصه هر روز به شکلی در مى‌آيند و سرانجام در حال و بى‌ ايمانى جان مى‌دهند! اين آيه درباره سرنوشت چنين كسانى مى فرماید: إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ آمَنُوا ثُمَّ كَفَرُوا ثُمَّ ازْدادُوا كُفْراً لَمْ يَكُنِ اللّهُ لِيَغْفِرَ لَهُمْ وَ لا لِيَهْدِيَهُمْ سَبِيلاً؛ کسانی که ایمان آوردند، سپس کفر ورزیدند ، سپس بار دیگر ایمان آوردند سپس دوباره کفر ورزیدند ، سپس بر کفر خود افزودند، قطعاً امیدی به آن نیست که آنان را ببخشد و به راه حق هدایتشان نکند. گروهى از اهل کتاب (یهود) در حضور مسلمانان اظهار مى‏ كردند و براى القاى شبهه دوباره كافر مى‏ شدند. چنانكه قوم ابتدا به موسى ایمان آوردند، سپس گوساله ‏پرست شدند، سپس كرده و خداپرست گشتند، باز بر عیسى ‏علیه السلام كفر ورزیدند و سپس با كفر خود به پیامبر اسلام، بر كفر خود افزودند. هر روز به رنگى درآمدن، یا پغبه خاطر عدم تحقیق در پذیرش دین است، یا از روى توطئه و نقشه براى متزلزل كردن عقیده ‏ى است. 🔹🔹 ✅ خطر ارتداد و بازگشت از ، هر مؤمنى را تهدید مى ‏كند. ✅ بى‏ ثباتى در ، به گمراهى نهایى و عدم آمرزش الهى مى ‏انجامد ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری
✨بسم الله الرحمن الرحيم✨ 🌹 آیه 141 سوره نساء 💥الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِنْ كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِنَ اللَّهِ قَالُواْ أَلَمْ نَكُنْ مَّعَكُمْ وَإنْ كَانَ لِلْكاَفِرِينَ نَصِيبٌ قَالُواْ أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَ نَمْنَعْكُمْ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ فَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِياَمَةِ وَلَنْ يَجْعَلَ اللَّهُ للِكاَفِرينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلا ً : آنان كه همواره حوادثی را برای شما انتظار می ‌برند، اگر از سوی خدا برای شما پیروزی رسد، می‌ گویند: مگر ما با شما [در میدان جنگ‌] نبودیم؟ و اگر برای كافران بهره‌ ای اندک باشد، به آنان می‌ گویند: آیا بر شما مسلّط نبودیم؟ و شما را [از آسیب مؤمنان ‌] مانع می‌ شدیم. خدا روز قیامت میان شما داوری می‌ كند؛ و خدا هرگز هیچ راه سلطه ‌ای به سود كافران بر ضد مؤمنان قرار نداده است. 🌷 : انتظار می کشند 🌷 : پیروزی 🌷 : مسلط بودیم 🌷 : مانع می شدیم 🔴 : این آیه همانند سایر آیات سوره نساء در مدينه نازل شده است. اين آیه درباره عبدالله بن ابی، رئیس منافقان و یاران او نازل شده که در جنگ احد شرکت نکردند و هر وقت مسلمانان در جنگ پیروز می شدند به مسلمانان می گفتند: آیا ما با شما نبودیم؟ و هر وقت کافران پیروز می شدند به کافران می گفتند: آیا ما شما را از اسرار مسلمین آگاه نساختیم. اين آيه و آيات بعد قسمتى ديگر از ویژگی های و انديشه‌ هاى آنها را بازگو مى ‌كند که می فرماید: الَّذِينَ يَتَرَبَّصُونَ بِكُمْ فَإِنْ كَانَ لَكُمْ فَتْحٌ مِنَ اللَّهِ قَالُوٓا أَلَمْ نَكُنْ مَعَكُمْ وَإِنْ كَانَ لِلْكَافِرِينَ نَصِيبٌ قَالُوٓا أَلَمْ نَسْتَحْوِذْ عَلَيْكُمْ وَنَمْنَعْكُمْ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ؛ آنان كه همواره حوادثی را برای شما انتظار می ‌برند، اگر از سوی خدا برایتان پیروزی رسد، می‌گویند: مگر ما با شما نبودیم؟ و اگر برای كافران بهره ‌ای اندک [از پیروزی‌] باشد، به آنان می ‌گویند: آیا بر شما مسلّط نبودیم؟ و شما را [ از آسیب مؤمنان ‌] مانع می‌ شدیم. منافقان كسانى هستند كه هميشه مى ‌خواهند از هر پيشامدى به نفع خود بهره ‌ببرند، اگر مسلمانان پيروز شود فوراً خود را در صف جا زده، مى ‌گويند آيا ما با شما نبوديم و آيا كمک هاى ارزنده ما مؤثّر در پيروزى شما نبود؟ بنابراين، ما هم در تمام اين موفقيّت ها و نتايج معنوى و مادى آن شريک و سهيميم. امّا اگر بهره ‌اى از اين پيروزى نصيب دشمنان اسلام شود، فوراً خود را به آنها نزديک كرده، و مى‌ گويند: اين ما بوديم كه شما را تشويق به مبارزه با مسلمانان در برابر آنها كرديم؛ بنابراين، ما هم سهمى داريم. سپس درباره سرانجام آنها مى ‌فرماید: فَاللّهُ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ يَوْمَ الْقِيامَةِ: پس خدا روز قیامت میان شما داوری می کند. براى اين كه واقعى مرعوب آنان نشوند در پايان آيه اضافه مى ‌كند: وَ لَنْ يَجْعَلَ اللّهُ لِلْكافِرِينَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ سَبِيلاً؛ و خدا هرگز هیچ راه سلطه ای به سود کافران بر ضد مؤمنان قرار نداده است. يعنى نه تنها از نظر منطق بلكه از نظر نظامى و سياسى و فرهنگى و اقتصادى و خلاصه از هيچ نظر بر افراد با ايمان، چيره نخواهند شد. و اگر پيروزى آنها را بر مسلمانان در ميدان هاى مختلف با چشم خود مى‌بينيم به خاطر آن است كه بسيارى از مسلمانان مؤمنان واقعى نيستند، نه خبرى از اتّحاد اسلامى در ميان آنان است. 🔹🔹 ✅ فرصت طلبند واز هر پیشامدى به سود خود بهره مى ‌گیرند. ✅ ، با داورى به حقّ خدا، همه ى نیرنگ ها و نفاق ها آشكار مى شود. ✅ ، حقِ پذیرفتن سلطه‌ ى كافران را ندارند، و سلطه پذیرى نشانه نداشتن ایمان واقعى است. ✅ باید كارى كرد كه از سلطه بر مؤمنان براى همیشه مأیوس باشند. ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری
✨بسم الله الرحمن الرحيم✨ 🌹 آیات 145 و 146 سوره نساء 💥 إِنَّ الْمُنَافِقِينَ فِى الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النَّارِ وَلَنْ تَجِدَ لَهُمْ نَصِيرا ً : قطعاً منافقان، در پست ترین عمق از آتشند و هرگز براى آنان هیچ یاورى نمى یابى. 💥 إِلَّا الَّذِينَ تَابُوا وَأَصْلَحُوا وَاعْتَصَمُوا بِاللَّهِ وَأَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلَّهِ فَأُولَٰٓئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ ۖ وَسَوْفَ يُؤْتِ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْرًا عَظِيمًا : مگر كسانی كه توبه كردند، و اصلاح نمودند، و به خدا تمسّک جستند، و دینشان را برای خدا خالص ساختند؛ پس آنان همراه مؤمنان ‌اند، و خداوند به زودی به مؤمنان پاداشی بزرگ خواهد داد. 🌷 : عمیق ترین نقطه ى دریاست. به مطلبى هم كه عمق آن فهمیده شود، مى گویند: درک شد. به پله هایى كه رو به پایین مى روند درک و به پله هایى كه رو به بالا مى روند درجه مى گویند. همان گونه كه بهشت، درجات دارد، جهنم هم دركات دارد. 🌷 : پایین تر ، پست تر 🌷 : هرگز نخواهی یافت 🌷 : یاور 🌷 : توبه کردند 🌷 : تمسک جستند، نگه داشتند 🌷 : خالص کردند، صاف کردند 🌷 : به زودی 🌷 : بزرگ این آیات همانند سایر آیات سوره نساء در مدينه نازل شده است. آيه 145 سوره نساء جايگاه را در جهنم بیان می کند و می فرماید: إِنَّ الْمُنافِقِينَ فِي الدَّرْكِ الْأَسْفَلِ مِنَ النّارِ وَ لَنْ تَجِدَ لَهُمْ نَصِيراً؛ قطعاً منافقان، در پست ترین عمق از آتشند و هرگز برای آنها هیچ یاوری نمی یابی. از اين آيه به خوبى استفاده مى‌ شود كه از نظر اسلام بدترين انواع كفر، و منافقان دورترين مردم از خدا هستند، و به همين دليل جايگاه آنها بدترين و پست‌ترين نقطه است. امّا در آیه بعد براى اين كه روشن شود حتّى اين افراد فوق العاده آلوده، راه بازگشت به سوى خدا و اصلاح موقعيّت خويشتن دارند، اضافه مى ‌كند و می فرماید: إِلاَّ الَّذِينَ تابُوا وَ أَصْلَحُوا وَ اعْتَصَمُوا بِاللّهِ وَ أَخْلَصُوا دِينَهُمْ لِلّهِ؛ مگر کسانی که کردند و اصلاح نمودند و به خدا تمسک جستند و دینشان را برای خدا خالص ساختند. چنين كسانى سر انجام خواهند شد و همراه با مؤمنان خواهند بود که می فرماید: فَأُولئِكَ مَعَ الْمُؤْمِنِينَ وَ سَوْفَ يُؤْتِ اللّهُ الْمُؤْمِنِينَ أَجْراً عَظِيماً؛ پس آنان همراه مؤمنان اند و خداوند به زودى به مؤمنان پاداشی بزرگ خواهد داد. 🔹 ✅ جایگاه در دوزخ از کافران بدتر است. ✅ ، مراتبی دارد. ✅ در ، راهى براى نجات منافقان نیست. ✅ ، شامل حال منافقان نمى شود. ✅ ، براى همه حتّى منافقان باز است و آنان را از «درک اسفل» به بهشت اعلا مى رساند. ✅ آزاد است و مى تواند آگاهانه تغییر جهت دهد. ✅ همراه با شدیدترین تهدیدها، به مردم هم بدهید. ✅ تنها يک اظهار پشیمانى نیست، بلكه بازسازى همه جانبه است. ✅ توبه ى هر گناهى، به شكلى است. توبه ى نفاق، اصلاح به جاى تخریب، اعتصام به به جاى وابستگى به این و آن، و اخلاص به جاى ناخالصى است. ✅ منافقانی که کردند، در جدا شدن از همفكرانشان احساس غربت نكنند. چون دوستان بهترى مى یابند. ✅ ، از توبه كنندگان واقعى استقبال كنند و آنان را از خود بدانند. ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری
✨بسم الله الرحمن الرحيم✨ 🌹 آیات 150 تا 152 سوره نساء 🌹 بخش 1 💥إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يُرِيدُونَ أَنْ يُفَرِّقُواْ بَيْنَ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَّخِذُواْ بَيْنَ ذَلِكَ سبيلا ً : قطعاً كسانى كه به خداوند و پیامبرانش كفر مى‏ ورزند و مى ‏خواهند میان خدا و پیامبرانش جدایى بیفكنند و مى ‏گویند: به بعضى ایمان مى‏ آوریم و به بعضى كافر مى‏ شویم، و مى‏ خواهند در این میانه راهى در پیش گیرند. 💥أُولَٰٓئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقًّا ۚ وَ أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُهِينًا : اینان در حقیقت همان كافران هستند؛ و ما برای كافران عذابی خوار كننده آماده ساخته ایم. 💥 وَالَّذِينَ ءامَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ لَمْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ أُولَٰٓئِكَ سَوْفَ يُؤْتِيهِمْ أُجُورَهُمْ ۗ وَ كَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا : و كسانی كه به خدا و پیامبرانش ایمان آوردند و میان هیچ یک از آنان جدایی نینداختند، خداوند به زودی پاداششان را می‌ دهد؛ و خدا همواره بسیار آمرزنده ی مهربان است. 🌷 : کفر می ورزند 🌷 : پیامبرانش 🌷 : می خواهند 🌷 : جدایی بیفکنند 🌷 : آماده ساخته ایم 🌷 : خوار کننده 🌷 : به زودی 🌷 : آمرزنده 🌷 : مهربان 🔴 : این آیات همانند سایر آیات سوره نساء در مدينه نازل شده است. و ، بعضى پیامبران و بعضی موارد دیگر را قبول داشتند و به بعضى دیگر كافر بودند. که این آیات درباره آنها نازل شد. تنها دینی که تمام پیامبران را قبول دارد دین است. مگر می شود از زندگی پیامبر اسلام و موسی و عیسی و نوح و ابراهیم و یوسف و یونس و سایر انبیای دیگر گفت و محبت آنها را در دل نداشت و به آنها ایمان نیاورد نمی توانید مسلمانی را پیدا کنید که بگوید من به فلان پیامبر ایمان ندارم اگر چنین شخصی را یافتید این شخص مسلمان نیست و طبق همین آیات است. اما می گویند ما فقط به موسی و بعضی دیگر ایمان داریم و به مسیح و پیامبر اسلام ایمان نداریم یا می گویند ما به عیسی و بعضی از پیامبران دیگر ایمان داریم و به پیامبر اسلام ایمان نداریم. قرآن درباره کسانی که بعضی از پیامبران را قبول دارند و بعضی دیگر را باطل می دانند می فرماید: إِنَّ الَّذِينَ يَكْفُرُونَ بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يُرِيدُونَ أَنْ يُفَرِّقُواْ بَيْنَ اللَّهِ وَ رُسُلِهِ وَ يَقُولُونَ نُؤْمِنُ بِبَعْضٍ وَ نَكْفُرُ بِبَعْضٍ وَ يُرِيدُونَ أَنْ يَتَّخِذُواْ بَيْنَ ذَلِكَ سبيلا؛ قطعاً كسانى كه به خداوند و پیامبرانش كفر مى‏ ورزند و مى ‏خواهند میان خدا و پیامبرانش جدایى بیفكنند و مى ‏گویند: به بعضى ایمان مى‏ آوریم و به بعضى كافر مى‏ شویم، و مى‏ خواهند در این میانه راهى در پیش گیرند. بنابراين، ايمان آنها حتّى در مواردى كه نسبت به آن اظهار مى ‌كنند، بى ‌ارزش قلمداد شده است، زیرا كه از روح حقّ‌ جويى سر چشمه نمى ‌گيرد. و سپس آنها را معرفی می کند و سرنوشت آنها را چنین بیان می کند: أُولَٰٓئِكَ هُمُ الْكَافِرُونَ حَقًّا ۚ وَ أَعْتَدْنَا لِلْكَافِرِينَ عَذَابًا مُهِينًا؛ اینان در حقیقت همان كافران هستند. و ما برای كافران عذابی خوار كننده آماده ساخته ایم. سپس در آیه بعد به سرنوشت کسانی که به خدا و تمام پیامبران آوردند اشاره كرده و مى‌ فرماید: وَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللّهِ وَ رُسُلِهِ وَ لَمْ يُفَرِّقُوا بَيْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ أُولئِكَ سَوْفَ يُؤْتِيهِمْ أُجُورَهُمْ: و کسانی که به و پیامبرانش ایمان آوردند و میان هیچ یک از آنان جدایی نینداختند، به زودی پاداششان را می دهد. و در پايان آيه به اين مطلب اشاره مى ‌شود كه اگر اين دسته از در گذشته مرتكب گناهان شدند اگر ايمان خود را خالص كرده و به سوى بازگردند خداوند آنها را مى‌ بخشد وَ كانَ اللّهُ غَفُوراً رَحِيماً؛ و خداوند همواره آمرزنده و مهربان است. ⬅️ .... ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری
✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹 آیه ۸ سوره مائده 💥 يَا أَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ كُونُواْ قَوَّامِينَ لِلَّهِ شُهَدَآء بِالْقِسْطِ وَلَا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنئانُ قَوْمٍ عَلَى‏ أَلَّا تَعْدِلُواْ اعْدِلُواْ هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوَى‏ وَ اتَّقُواْ اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرُ بِمَا تَعْمَلُونَ ‏ : اى كسانى كه ایمان آورده‏ اید! همواره قیام کننده برای خدا و گواهان به‌ عدل باشید و هرگز دشمنى با قومى، شما را به بى‏ عدالتى وادار نكند. به عدالت رفتار كنید كه به تقوا نزدیكتر است و خداوند را تقوا پیشه كنید كه قطعا خدا به آنچه انجام مى‏ دهید آگاه است. 🌷 : قیام کنندگان 🌷 : گواهان 🌷 : عدل 🌷 : شما را وادار نکنند 🌷 : دشمنی 🌷 : نزدیکتر 🌷 : آگاه 💥 اين آيه دعوت به قيام به مى ‌كند و نظير آن با تفاوت مختصرى در سوره نساء آيه ١٣٥ گذشت. نخست خطاب به افراد با ايمان كرده، مى‌ فرماید: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا قَوّامِينَ لِلّهِ شُهَداءَ بِالْقِسْطِ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! همواره قیام کننده برای خدا و گواهان به عدل باشید.» سپس به يكى از عوامل انحراف از اشاره نموده، به مسلمانان چنين هشدار مى ‌دهد كه نبايد دشمنی های قومى و اختلافات شخصى مانع از اجراى عدالت و موجب تجاوز به حقوق ديگران گردد، زيرا عدالت از همه اينها بالاتر است. 💥 «وَ لا يَجْرِمَنَّكُمْ شَنئانُ قَوْمٍ عَلى أَلاّ تَعْدِلُوا؛ و هرگز دشمنی با قومی، شما را به بی عدالتی وادار نکند.» بار ديگر به خاطر اهميّت موضوع روى مسأله تكيّه كرده، مى ‌فرمايد: «اعْدِلُوا هُوَ أَقْرَبُ لِلتَّقْوى؛ به عدالت رفتار کنید که به تقوا نزدیکتر است.» و از آنجا كه عدالت مهم ترين ركن است، براى سوّمين بار به عنوان تأكيد اضافه مى ‌كند: وَ اتَّقُوا اللّهَ إِنَّ اللّهَ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ: و خداوند را تقوا پیشه کنید که قطعا خدا به آنچه انجام می دهید آگاه است. 🔹 پيام های آیه ۸ سوره مائده 🔹 ✅ ، تنها در سایه ایمان به خدا و معاد استقرار مى‏ یابد. ✅ ، تنها یک ارزش اخلاقى نیست. فرمان حتمى الهى است. ✅ اگر انگیزه‏ ى كینه ‏هاى او شد، اخلاصى در كار نیست، ولى اگر قیام براى خدا باشد، كینه ‏ها در اجراى عدالت بى ‏اثر مى ‏شود. ✅ مستمر به صورت ملكه و عادت، ارزش است، نه عدالت لحظه‏ اى. ✅ ، هم رابطه با خدا دارند و هم در رابطه با مردم گواهى به عدل مى ‏دهند. ✅ اگر باور كنیم كه عملكرد ما را مى ‏داند، به عدل رفتار خواهیم كرد. ✅ انسان ‏هاى كینه ‏توز و عقده‏ اى نمى ‏توانند عادل باشند. براى رسیدن به عدالت باید كینه‏ ها را كنترل كرد. ✅ احساسات باید تحت الشعاع باشد. ✅ كینه‏ جویى، از عوامل انحراف از است. ✅ در سیاست گذارى ‏ها و روابط داخلى و خارجى حتّى نسبت به دشمنان هم باشیم. ✅ انسان‏ هاى عادل و منصف، به تقوا نزدیكترند. ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری
✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹 آیات ۲۴تا۲۶ سوره مائده 💥قَالُواْ يَا مُوسَى‏ إِنَّا لَن نَّدْخُلَهَآ أَبَداً مَّا دَامُواْ فِيهَا فَاذْهَبْ أَنتَ وَ رَبُّكَ فَقَاتِلَا إِنَّا هاَهُنَا قَاعدُون (۲۴) 💥قَالَ رَبِّ إِنِّي لَآ أَمْلِكُ إِلَّا نَفْسِي وَأَخِي ۖ فَافْرُقْ بَيْنَنَا وَبَيْنَ الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ (۲۵) 💥 قَالَ فَإِنَّهَا مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ ۛ أَرْبَعِينَ سَنَةً‌ يَتِيهُونَ فِي الْأَرْضِ ۚ فَلَا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفَاسِقِينَ (۲۶) ‏ : (بنى‏ اسرائیل) گفتند: اى موسى! تا وقتى كه آنها (قوم ستمگر) در آن شهر هستند، ما هرگز وارد آن نخواهیم شد. پس تو و پروردگارت بروید (و با آنان) بجنگید، ما همانا همین جا نشسته ‏ایم. (۲۴) (موسی‌) گفت: ای پروردگارم من جز بر خود و برادرم تسلّطی ندارم، پس میان ما و این قوم فاسق فاصله انداز. (۲۵) (خدا) فرمود: این سرزمین مقدّس تا چهل سال بر آنان حرام شد، همواره در طول این مدّت در سرزمین سرگردان خواهند بود، پس بر این قوم فاسق غمگین نباش. (۲۶) 🌷 : بجنگید 🌷 : نشستگان 🌷 : خودم 🌷 : برادرم 🌷 : فاصله انداز 🌷 : چهل سال 🌷 : سرگردان می شوند 🌷 : پس غمگین نباش این آیات همانند سایر آیات سوره مائده در مدینه نازل شده است و در ادامه موضوع آیات قبلی است. بنى اسرائيل هيچ يک از پيشنهادهایی که در آیه قبل بیان شد را نپذيرفتند و به خاطر ضعف كه در روح و جان آنها لانه كرده بود، صريحاً به خطاب كرده، که قرآن می فرماید: «قالُوا يا مُوسى إِنّا لَنْ نَدْخُلَها أَبَداً ما دامُوا فِيها فَاذْهَبْ أَنْتَ وَ رَبُّكَ فَقاتِلا إِنّا هاهُنا قاعِدُونَ؛ گفتند: ای موسی! تا وقتی که آنها (قوم ستمگر) در آن سرزمین هستند، ما هرگز وارد آن نخواهیم شد. پس تو و پروردگارت بروید و با آنان بجنگید، ما همانا همین جا نشسته ایم.» اين آيه نشان مى‌دهد كه بنى اسرائيل جسارت را در مقابل خود به حدّاكثر رسانيده بودند. در آيه ۲۵ سوره مائده مى ‌خوانيم كه موسى به كلّى از جمعيّت مأيوس گشت و دست به دعا برداشت و جدايى خود را از آنها با اين عبارت تقاضا كرد: «قالَ رَبِّ إِنِّي لا أَمْلِكُ إِلاّ نَفْسِي وَ أَخِي فَافْرُقْ بَيْنَنا وَ بَيْنَ الْقَوْمِ الْفاسِقِينَ؛ ای پروردگارم من جز بر خود و برادرم تسلطی ندارم، پس میان ما و این قوم فاسق فاصله انداز.» البتّه كارى كه بنى اسرائيل كردند يعنى ردّ صريح فرمان پيامبرشان در سر حدّ كفر بود و اگر مى‌بينيم قرآن لقب «» به آنها داده است به خاطر آن است كه فاسق معنى وسيعى دارد و هر نوع خروج از رسم عبوديّت و بندگى خدا را شامل مى ‌شود. سرانجام دعاى به اجابت رسيد و بنى اسرائيل نتيجه شوم اعمال خود را گرفتند؛ زيرا از طرف به موسى چنين وحى فرستاده شد كه: «قالَ فَإِنَّها مُحَرَّمَةٌ عَلَيْهِمْ أَرْبَعِينَ سَنَةً: فرمود: این سرزمین مقدس تا چهل سال بر آنان حرام شد.» به علاوه در اين چهل سال «يَتِيهُونَ فِي الْأَرْضِ؛ در سرزمین سرگردان خواهند شد.» سپس به موسى مى‌ فرماید: «فَلا تَأْسَ عَلَى الْقَوْمِ الْفاسِقِينَ: پس بر این قوم فاسق غمگین نباش» 🔹 پيام های آیات۲۴تا۲۶سوره مائده ✅ ، نمونه ‏ى بى ‏ادبى، بهانه ‏جویى، ضعف و رفاه ‏طلبى بودند. ✅ باید خود به اصلاح جامعه بپردازند، نه آنكه تنها از خداوند و رهبران دینى توقّع اصلاح داشته باشند. ✅ آرزوى بدون كوشش، خردمندانه نیست. ✅ غالب با استمداد از اسم ربّ است. «قال ربّ...» ✅ شكایت به خداوند و نفرین، وقتى است كه از ایمان واطاعت مردم مأیوس شوند. ✅ سرپیچى از ، فسق است. ✅ یكى از بلاهاى اجتماعى دور شدن مردم از اولیاى خدا ومحروم شدن از فیض وجودشان است. ✅ یكى از سختى‏ هاى ، زندگى با فاسقان و در میان آنان بودن است. ✅ کیفر فرار از محرومیت است. ✅ ، نوعی عذاب برای فاسقان است. ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری
✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹 آیات ۳۶ و ۳۷ سوره مائده إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ أَنَّ لَهُم مَّا فِى الْأَرْضِ جَمِيعاً وَمِثْلَهُ مَعَهُ لِيَفْتَدُواْ بِهِ مِنْ عَذَابِ يَوْمِ الْقِيَامَةِ مَا تُقُبِّلَ مِنْهُمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ (۳۶) يُرِيدُونَ أَن يَخْرُجُواْ مِنَ النَّارِ وَمَا هُمْ بَخاَرِجِينَ مِنْهَا وَلَهُمْ عَذَابٌ مُّقِيم (۳۷) ٌ‏ : همانا كسانى كه كافر شدند، اگر تمام آنچه را در زمین است و همانند آن را دارا باشند تا براى نجات از عذاب روز قیامت فدیه دهند، از آنان پذیرفته نمى ‏شود و براى آنان عذابى دردناک است. (۳۶) آنان مى‏ خواهند از آتش جهنم بیرون آیند در حالى كه از آن بیرون آمدنى نیستند و برایشان عذابى پایدار است. (۳۷) 🌷 : تا فدیه دهند یعنی چیزی را به جای چیزی دادن 🌷 : دردناک 🌷 : می خواهند 🌷 : پایدار این آیات همانند سایر آیات سوره مائده در مدینه نازل شده است و در ادامه آيه قبلی می باشد كه به دستور تقوا و جهاد و تهيه وسيله مى ‌داد، در اين آيه به سرنوشت افراد بى ‌ايمان، اشاره كرده و‌ مى ‌فرمايد: «إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ أَنَّ لَهُمْ ما فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً وَ مِثْلَهُ مَعَهُ لِيَفْتَدُوا بِهِ مِنْ عَذابِ يَوْمِ الْقِيامَةِ ما تُقُبِّلَ مِنْهُمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلِيمٌ؛ همانا کسانی که کافر شدند، اگر تمام آنچه را در زمین است و همانند آن را دارا باشند تا برای نجات از عذاب روز قیامت فدیه دهند، از آنان پذیرفته نمی شود و برای آنان عذابی دردناک است.» تنها در پرتو ايمان و تقوا و جهاد و عمل مى‌توان يافت. سپس به دوام اين كيفر اشاره كرده که آنها پيوسته مى‌خواهند از آتش دوزخ خارج شوند ولى توانايى بر آن را ندارند و كيفر آنها ثابت و برقرار خواهد بود که می فرماید: يُرِيدُونَ أَنْ يَخْرُجُوا مِنَ النّارِ وَ ما هُمْ بِخارِجِينَ مِنْها وَ لَهُمْ عَذابٌ مُقِيمٌ؛ آنان می خواهند از آتش جهنم بیرون آیند در حالی که از آن بیرون آمدنی نیستند و برایشان عذابی پایدار است. 🔹 پيام های آیات ۳۶و۳۷ سوره مائده ✅ روز در دستگاه عدل الهى، فدیه پذیرفته نمى‏ شود. ✅ عامل اصلى ، در درون انسان است (ایمان، تقوا وجهاد)، نه در بیرون. ✅ ، نه با فدیه دفع مى‏ شود، نه با گذشت زمان قطع مى ‏گردد. ✅ كسى كه در دنیا با آن همه برهان و ارشاد، از ظلمت ‏هاى شرک و جهل بیرون نیاید، در آخرت هم از بیرون نخواهد آمد. ✍تهیه و تنظیم : استادعاشوری
✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹 آیه ۵۹ سوره مائده 💥 قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ هَلْ تَنقِمُونَ مِنَّآ إِلَّا أَنْ ءَامَنَّا بِاللَّهِ وَمَآ أُنزِل َ‏إِلَيْنَا وَ مَآ أُنْزِلَ مِن قَبْلُ وَأَنَّ أَكْثَرَكُمْ فَاسِقُون َ : بگو: اى اهل كتاب! آیا جز این بر ما عیب مى ‏گیرید كه ما به خداوند و به آنچه بر ما نازل شده و به ‏آنچه از پیش نازل گردیده، ایمان آورده‏ ایم؟ همانا بیشتر شما از مرز حقّ بیرون رفته و فاسقید. 🌹 : در اصل از ماده «نقمت»، به معناى انكار چیزى است؛ با زبان باشد یا به وسیله ‏ى قهر و كیفر و برخورد. 🌹 : کسانی که از مسیر حق خارج شدند 🔴 : در مورد نزول اين آيه و آيه بعد از ابن عباس نقل شده كه: جمعى از يهود نزد «صلّى اللّه عليه و آله» آمدند و درخواست كردند عقايد خود را براى آنها شرح دهد، پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» فرمود: من به خداى بزرگ و يگانه ايمان دارم و آنچه بر ابراهيم و اسماعيل و اسحاق و يعقوب و موسى و عيسى و همه پيامبران الهى نازل شده حق مى‌ دانم، و در ميان آنها جدايى نمى ‌افكنم، آنها گفتند: ما عيسى را نمى ‌شناسيم و به پيامبرى نمى ‌پذيريم، سپس افزودند: ما هيچ آيينى بدتر از آيين شما سراغ نداريم که آيات ۵۹ و ۶۰ سوره مائده نازل شد و به آنها پاسخ گفت. در آيه ۵۹ سوره مائده ، به پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» دستور مى‌ دهد كه از اهل كتاب سؤال كن و « قُلْ يا أَهْلَ الْكِتابِ هَلْ تَنْقِمُونَ مِنّا إِلاّ أَنْ آمَنّا بِاللّهِ وَ ما أُنْزِلَ إِلَيْنا وَ ما أُنْزِلَ مِنْ قَبْلُ؛ بگو: ای اهل کتاب! آیا جز این بر ما عیب می گیرید که ما به خداوند و به آنچه بر ما نازل شده و به آنچه از پیش نازل شده ایمان آورده ایم؟» و در پايان آيه جمله ‌اى مى‌بينيم كه در حقيقت بيان علّت جمله قبل است، مى‌ فرماید: «و أن اکثرکم فاسقون: همانا بیشتر شما فاسقید» در واقع دارد به آنها می گوید که اگر شما توحيد خالص و تسليم در برابر تمام كتاب های آسمانى را بر ما ايراد مى ‌گيريد به خاطر آن است كه بيشتر شما فاسق و آلوده به شده ‌ايد چون خود شما آلوده و منحرفيد اگر كسانى پاک و بر جادّه حقّ باشند در نظر شما عيب است. 🔹پيامهای آیه ۵۹ سوره مائده🔹 ✅ با هم باید جدالى نیكو داشت. استدلال آمیخته با سؤال‏ هاى عاطفى ✅ دشمنى دشمنان با ، فقط به خاطر ایمان آنهاست. ✅ ایمان به تمامى كتاب های آسمانى، از عوامل دشمنی اهل ‏كتاب با آنان است. ✅ دشمنى اهل كتاب با مسلمانان، تاریخى و با سابقه است. ✅ در برابر سخت گیرى‏ هاى ، عدالت و انصاف را از دست ندهیم و همه را یكسان و فاسق نپنداریم. ✅ انكار حقّ و آزار پیروان حقّ، فسق است. ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری
✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹 آیات۸۲تا۸۶سوره مائده - بخش۱ 📚 : در سال هاى نخستين بعثت پيامبر اسلام «صلّى اللّه عليه و آله» و دعوت عمومى او، مسلمانان در سختی بودند قريش به قبایل عرب توصيه كرده بود كه هر كدام، افراد وابسته خود را كه به پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» ايمان آورده است تحت فشار شديد قرار دهند. آن زمان تعداد مسلمانان بسیار کم بود، پيامبر براى حفظ اين دسته كوچک، و تهيّه پايگاهى براى مسلمانان در بيرون حجاز، به آنها دستور مهاجرت به حبشه داد. يازده مرد و چهار زن از مسلمانان راه حبشه را پيش گرفتند، و اين در ماه رجب سال پنجم بعثت بود، و اين مهاجرت، مهاجرت اوّل نام گرفت. چيزى نگذشت كه «جعفر بن ابی طالب» و جمعى ديگر از هم به حبشه رفتند و يک جمعيّت متشكّل اسلامى را كه از ٨٢ نفر مرد و عدّه ی قابل ملاحظه‌ اى زن و كودک تشكيل مى‌ شد به وجود آوردند. بت‌ پرستان قریش براى به هم زدن اين موقعيّت دست به كار شدند، و دو نفر يعنى «عمرو عاص» و «عمارة بن وليد» را با هداياى فراوانى به پیش فرستادند. «عمرو عاص» با نجّاشى چنين گفت: «ما فرستادگان بزرگان مكّه ‌ايم، تعدادى از جوانان در ميان ما پرچم مخالفت برافراشته ‌اند و از آيين نياكان خود برگشته و آشوب به پا كرده و از موقعيّت سرزمين شما سوء استفاده كرده و به اينجا پناه آوردند، ما از آن مى‌ ترسيم كه در اينجا نيز دست به اخلال‌ گرى زنند، بهتر اين است كه آنها را به ما بسپاريد تا به محلّ خود بازگردانيم. گفت: تا من با نمايندگان اين پناهندگان گفتگو نکنم نمى‌ توانم در اين زمينه سخن بگويم! روز ديگرى در يک جلسه مهمّ كه اطرافيان نجّاشى و جمعى از علمای مسيحى و «جعفر بن أبی طالب» به عنوان نمايندگى مسلمانان، و نمايندگان قريش، حضور داشتند، نجّاشى پس از سخنان عمرو عاص و عمرو بن ولید رو به جعفر كرد و از او خواست كه سخن بگوید. پس از اداى احترام چنين گفت: نخست از اين ها بپرسيد آيا ما جزء بردگان فرارى اين جمعيّتيم؟ عمرو گفت: نه شما آزاديد. و نيز سؤال كنيد آيا آنها حقی بر ذمّه ما دارند كه آن را از ما مى ‌طلبند؟ عمرو گفت: نه ما هيچ گونه مطالبه‌ اى از شما نداريم. جعفر گفت: آيا خونى از شما ريخته‌ ايم؟ كه آن را از ما مى ‌طلبيد؟ عمرو گفت: نه چنين چيزى در كار نيست. سپس جعفر رو به نجّاشى كرد و گفت: ما جمعى نادان بوديم، بت ‌پرستى مى ‌كرديم، گوشت مردار مى ‌خورديم، انواع كارهاى زشت انجام مى ‌داديم، قطع رحم مى ‌كرديم و نسبت به همسايگان خويش بدرفتارى داشتيم، و نيرومندان ما حقّ ضعيفان را مى ‌خوردند! ولى پيامبرى در ميان ما مبعوث كرد كه به ما دستور داده است هر گونه شبيه و شریک را از خدا دور سازيم و فحشا و منكرات و ظلم و ستم و قمار را ترک گوييم، به ما دستور داده نماز بخوانيم، زكات بدهيم، عدالت و احسان پيشه كنيم و بستگان خود را كمک نماييم. نجاشى گفت: عيسى مسيح نيز براى همين مبعوث شده بود! سپس از جعفر پرسيد: آيا چيزى از آياتى كه بر شما نازل شده است حفظ دارى؟ جعفر گفت: آرى! و سپس شروع به خواندن سوره «مريم» كرد. حُسن انتخاب جعفر، در مورد آيات تكان دهنده اين سوره كه مسيح و مادرش را از هر گونه تهمت هاى ناروا پاک مى ‌سازد، اثر عجيبى گذاشت تا آنجا كه قطره ‌هاى اشک شوق، از ديدگان علمای مسيحى سرازير گشت، و نجّاشى صدا زد: به خدا سوگند نشانه ‌هاى حقيقت در اين آيات نمايان است! هنگامى كه «عمرو» خواست در اينجا سخنى بگويد نجّاشی گفت: خاموش باش به خدا سوگند اگر بيش از اين سخنى در مذمّت اين جمعيّت بگويى تو را مجازات خواهم كرد! سال ها گذشت، هجرت كرد و كار اسلام بالا گرفت، و عهدنامه « » امضا شد و پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» متوجّه فتح «خيبر» گشت، در آن روز كه مسلمانان از فرط شادى به خاطر در هم شكستن بزرگترين كانون خطر يهود در پوست نمى ‌گنجيدند، از دور شاهد حركت دسته جمعى عدّه‌ اى به سوى سپاه اسلام بودند، چيزى نگذشت كه معلوم شد اين جمعيّت همان مهاجران حبشه ‌اند كه به آغوش وطن باز مى ‌گردند! پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» با مشاهده «جعفر» و مهاجران حبشه، اين جمله تاريخى را فرمود: «نمى‌دانم از پيروزى خيبر خوشحال تر باشم يا از بازگشت جعفر» ؟ مى‌گويند، علاوه بر مسلمانان، هشت نفر از شاميان كه در ميان آنها يک راهب مسيحى بود و تمايل شديد به اسلام پيدا كرده بود، خدمت پيامبر «صلّى اللّه عليه و آله» رسيدند و پس از شنيدن آيات «سوره ياسین» به گريه افتادند و مسلمان شدند و گفتند: چقدر اين آيات به تعليمات راستين مسيح شباهت دارد. این آيات ٨٢ تا ٨٦ سوره ی مائده نازل شد و از اين تجليل كرد. ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری
✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹 آیه ۹۴ سوره مائده 💥يَا أَيُّهَا الَّذِينَ ءامَنُوا لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللَّهُ بِشَيْءٍ مِنَ الصَّيْدِ تَنَالُهُٓ أَيْدِيكُمْ وَرِمَاحُكُمْ لِيَعْلَمَ اللَّهُ مَنْ يَخَافُهُ بِالْغَيْبِ ۚ فَمَنِ اعْتَدَىٰ بَعْدَ ذَٰلِكَ فَلَهُ عَذَابٌ أَلِيمٌ : ای کسانی که ایمان آورده اید! بی ‌تردید خدا شما را به چیزی از شكار آزمایش می ‌كند، چه شكاری كه [بدون اسلحه‌] به آن دسترسی پیدا كنید، و [چه شكاری‌] نیزه‌های شما آن را صید می ‌كند؛ تا خدا معلوم کند چه کسی در باطن از او می ترسد و هر كه پس از این تجاوز كند برای او عذابی دردناک است. 🌷 : تا شما را امتحان کند 🌷 : شکار 🌷 : به آن دسترسی پیدا کنید 🌷 : نیزه هایتان 🌷 : می ترسد 🌷 : دردناک 🔴 : نقل شده است هنگامى كه پيامبر اسلام «صلّى اللّه عليه و آله» و مسلمانان در سال حديبيّه براى با حال حركت كردند، در وسط راه با حيوانات وحشى فراوانى روبرو شدند، به طورى كه مى ‌توانستند آنها را با دست و نيزه ‌ها صيد كنند! اين شكارها به قدرى زياد بودند كه بعضى نوشته ‌اند دوش به دوش مَركَبها و از نزديک خيمه‌ها رفت و آمد مى‌ كردند. اين آيه و دو آيه بعد نازل شد و مسلمانان را از شکار آنها برحذر داشت، و به آنها اخطار كرد كه اين امتحان براى آنها محسوب مى‌ شود. اين آيه و دو آيه بعد ناظر به يكى از احكام و ، يعنى شكار حيوانات صحرايى و دريايى در حال احرام مى ‌باشد. نخست اشاره به جريانى كه مسلمانان در سال «حديبيّه» با آن روبرو بودند نموده و ‌می فرماید: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لَيَبْلُوَنَّكُمُ اللّهُ بِشَيْءٍ مِنَ الصَّيْدِ تَنالُهُ أَيْدِيكُمْ وَ رِماحُكُمْ؛ ای کسانی که ایمان آورده اید! بی تردید خدا شما را به چیزی از شکار امتحان می کند، چه شکاری که [بدون اسلحه] به آن دسترسی پیدا کنید و [چه شکاری] که نیزه های شما آن را می کند. سپس به عنوان تأكيد مى ‌فرمايد: «لِيَعْلَمَ اللّهُ مَنْ يَخافُهُ بِالْغَيْبِ؛ تا خدا معلوم کند چه کسی در باطن از او می ترسد» و در پايان آيه مى ‌فرمايد: «فَمَنِ اعْتَدى بَعْدَ ذلِكَ فَلَهُ عَذابٌ أَلِيمٌ؛ پس هر کسی بعد از این تجاوز کند برای او عذابی دردناک است» پس از حدود الهی نباید تجاوز کرد. در روزهای و حالت احرام، حاجى حقّ شكار ندارد. همان روزها گاهى شكار تا نزدیكى انسان مى‏ آید و مى ‏توان به راحتّى به آن دست یافت ولى امتحان الهى به این است كه دست به شكار نزنیم. در حدیث مى ‏خوانیم: در عمره‏ ى حُدیبیه حیوانات شكارى فراوانى براى مسلمانان ظاهر شدند كه مسلمانان مى‏ توانستند به راحتى آنان را صید كنند ولی حق صید آن را نداشتند. در ، موضوع شكم و غذا، به عنوان یكى از اسباب امتحان الهى مطرح شده است، به نمونه‏ هاى زیر توجّه كنید: 1⃣ و در موضوع غذا شكست خوردند. 2⃣ در تحریم صید ماهى در شنبه ‏ها، شكست خوردند. 3⃣‌ روزه گرفتن، خود یک آزمایش بزرگ است. 4⃣ نزدیک آمدن شكار به حجاج در حالت احرام، كه حقّ صید ندارند. 🔹پيام های آیه ۹۴ سوره مائده🔹 ✅ آزمایش ، یک سنّت قطعى پروردگار است. ✅ خداترسى آنجا آشكار مى‏ شود كه زمینه‏ ى فراهم باشد ولی انسان گناه نكند. ✅ نعمت‏ هاى در دسترس، وسیله ‏ى آزمایش هستند ✅ ، خوف باطنى است، نه تنها حیاى ظاهرى ✅ و ، بعد از ابلاغ است. ✅ حاجى‏ كه فرسنگ‏ ها در بیابان ‏ها به عشق حقّ مى‏ رود، گاهى یک شكار كوچک او را از پا در مى ‏آورد و به نافرمانى مى‏ كشد كه نتیجه ‏ى آن عذاب الهى است. ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری
✨بسم الله الرحمن الرحیم✨ 🌹 آیات ۱۱۹و۱۲۰ سوره مائده 💥قَالَ اللَّهُ هَٰذَا يَوْمُ يَنْفَعُ الصَّادِقِينَ صِدْقُهُمْ ۚ لَهُمْ جَنَّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَآ أَبَدًا ۚ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ ذَٰلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ (۱۱۹) لِلَّهِ مُلْكُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا فِيهِنَّ ۚ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (۱۲۰) : خدا می‌فرماید: این روزی است كه صادقان را صدقشان سود دهد. برای آنان بهشت‌ هایی است كه از زیرِ [درختانِ‌] آن نهرها جاری است، همیشه در آن جاودانه‌ اند، خدا از آنان خشنود و آنان هم از خدا خشنودند؛ این است رستگاری بزرگ (۱۱۹) مالكیّت و حکومت آسمان‌ها و زمین و آنچه در آنهاست، فقط از آن خداست، و او بر هر چیز تواناست (۱۲۰) 🌷 : روز 🌷 : سود دهد 🌷 : باغ ها 🌷 : جاودانه اند 🌷 : رستگاری 🌷 : بزرگ 🌷 : مالکیت و حکومت 🌷 : آسمان ها 🌷 : زمین 🌷 : توانا به دنبال گفتگوى با حضرت عیسی علیه السلام ، در اين آيات مى ‌خوانيم: «قالَ اللّهُ هذا يَوْمُ يَنْفَعُ الصّادِقِينَ صِدْقُهُمْ؛ خدا می فرماید: این روزی است که صادقان را صدقشان سود دهد» سپس پاداش صادقان را چنين بيان مى ‌كند: «لَهُمْ جَنّاتٌ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهارُ خالِدِينَ فِيها أَبَداً؛ برای آنان باغ هایی است که از زیر درختان آنها نهرها جاری است، همیشه در آن جاودانه اند» و از اين نعمت مادّى مهمّ تر اين است كه «رَضِيَ اللّهُ عَنْهُمْ وَ رَضُوا عَنْهُ؛ از آنان خشنود است و آنان هم از خدا خشنودند» و شک نيست كه اين موهبت بزرگ كه جامع ميان موهبت مادّى و معنوى است «ذلِكَ الْفَوْزُ الْعَظِيمُ؛ این است رستگاری بزرگ» سپس اشاره به مالكيّت و حكومت نموده، مى‌ فرماید: «لِلّهِ مُلْكُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ ما فِيهِنَّ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ؛ مالکیت و‌ حکومت آسمان ها و زمین و آنچه در آنهاست ، فقط از آن خداست و او بر هر چیز تواناست» 🔹پیامهای آیات ۱۱۹و۱۲۰ سوره مائده ✅ ، اگر به خاطر صداقتشان، مشکلاتی را در دنیا تحمل کنند، این راستی و صداقت در آخرت برای آنان کارساز است. ✅ در فقط صادقان سود می برند. مدعیان ، شعاردهندگان و ریاکاران در قیامت سود نمی برند. ✅ در کنار رضایت خداوند ، رستگاری بزرگی است. 🌷 پایان 🌷 ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری
بسم الله الرحمن الرحیم 🌹 آیه ۵۰ سوره اعراف 💥وَ نَادَى‏ أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُواْ عَلَيْنَا مِنَ الْمَآءِ أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالُواْ إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ‏ : و دوزخیان اهل بهشت را ندا دهند كمى از آب یا از آنچه خداوند روزى شما كرده است بر ما فرو ریزید! (بهشتیان) گویند: خداوند این آب و نعمت‏ ها را بر كافران حرام كرده است. 🌷 : دوزخیان، اهل جهنم 🌷 : اهل بهشت 🌷 : فرو ریزید 🌷 : آب این آیه در نازل شده است. پس از آن كه بهشتيان و دوزخيان هر كدام در محلّ مناسب خود مستقرّ شدند گفتگوهايى در ميان آنها ردّ و بدل مى‌ شود كه نتيجه آن مجازات و كيفرى است روحانى و معنوى براى دوزخيان. نخست مى‌ فرمايد: {وَ نادى أَصْحابُ النّارِ أَصْحابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُوا عَلَيْنا مِنَ الْماءِ أَوْ مِمّا رَزَقَكُمُ اللّهُ: و دوزخیان اهل بهشت را ندا دهند کمی از آب یا از آنچه روزی شما کرده است بر ما فرو ریزید!} ولى بلافاصله، بهشتيان دست ردّ بر سينه آنها زده، و «قالُوا إِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُما عَلَى الْكافِرِينَ: و (بهشتیان) گویند: خداوند این آب و نعمت ها را بر کافران حرام کرده است} 1⃣ جمله «مِمّا رَزَقَكُمُ اللّهُ» (از آنچه خدا به شما روزى داده) كه تعبيرى است سر بسته و توأم با يک نوع ابهام نشان مى‌ دهد كه حتّى دوزخيان نمى‌ توانند از ماهيّت و انواع نعمت هاى بهشتى آگاه شوند. 2⃣ جمله «إِنَّ اللّهَ حَرَّمَهُما عَلَى الْكافِرِينَ» ( آنها را بر كافران حرام كرده) اشاره به اين است كه بهشتيان مضايقه‌ اى از بخشيدن اين نعمتها ندارند، زيرا نه چيزى از آنها كم مى‌ شود و در درون سينه، كينه‌ اى نسبت به كسى ندارند، ولى وضع دوزخيان آن چنان است كه نمى‌ توانند از نعمتهاى بهشتى بهره گيرند، اين تحريم در حقيقت يک نوع «تحريم تكوينى» است، همانند محروميّت بسيارى از بيماران از غذاهاى لذيذ و رنگارنگ 🔹پيام های آیه ۵۰ سوره اعراف🔹 ✅ بهشتیان و دوزخیان با یكدیگر گفتگو دارند و صداى یكدیگر را مى‏ شنوند. ✅ اوّلین درخواستِ دوزخیان، آب است. ✅ آنان كه در دنیا توشه‏ اى براى آخرت برندارند، در قیامت دست گدایى و نیازشان پیش همه دراز است. ✅ ناله مجرمان در ، بى‏ فایده است. ✅ نعمت‏ هاى آخرت، مخصوص است. ✍تهیه و تنظیم : استاد عاشوری