#استاد_احمدحسین_شریفی @meshkatnoor🔴

📹 #ببینید | قسمت سیزدهم مجموعه «شرور و بلاها، چرایی و وظیفه‌ی ما»: 3️⃣1️⃣ آیا شرور و بلاها برای همه انسان‌ها گوشمالی و تنبیه است؟! #کرونا ✅ @mesbahyazdi_ir

🔆 پاسخی به شبهه عدم اعتبار مسجد مقدس جمکران ❇️ برخی دگراندیشان مانند عبدالکریم سروش و برخی سخنرانان مانند سید حسن آقامیری در سالیان اخیر در صدد برآمده اند که مسجد جمکران را مسجدی عادی مانند مساجد دیگر معرفی کنند و مدعی هستند که در مورد این مسجد اغراق شده است. ❇️ یکی از پاسخ ها به این نوع شبهات درباره مسجد جمکران، سیره علمای اعلام و اسلام شناسان والا مقام است که در آشنایی با تاریخ و تعالیم اسلام درجات بالایی را دارند. عقل حکم می کند که در این مسائل مانند اعتبار مسجد جمکران و منتسب بودن آن به امام زمان(علیه السلام) به سراغ متخصصان معارف دینی برویم نه کسانی که تخصصی در این زمینه ندارند و بدون آشنایی عمیق و دقیق با تاریخ و معارف اسلامی در مسائل تخصصی دینی اظهار نظر می کنند. سیره عملی این علمای بزرگ شیعه نشانگر ممتاز بودن و جایگاه ویژه مسجد جمکران نسبت به مساجد دیگر است. در این مجال به نمونه هایی اشاره می کنیم: ✅ حضرت آیت‌الله خامنه‌ای علاوه بر این که مقید به حضور در این مکان مقدس برای ذکر دعا و نماز و توسل هستند، درباره جایگاه این مکان معنوی می فرمایند: «جایی که انسان می داند یا ظنّ به این دارد که مورد توجّه اولیای الهی است، طبعاً معنویّت آن مکان بیشتر است و مسجد مبارک جمکران جزو این گونه جایگاه‌‌ها و مراکزی است که توجّه به خدای متعال و تذکّر و خشوع و تضرّع در آن برای انسان فراهم‌‌تر است.» ایشان گاهی در فاصله‌های زمانی خیلی کم مثلاً در ظرف دو تا سه هفته و یا گاهی هم در فاصله‌های زمانی بیشتر ایشان به مسجد جمکران مشرف می‌شدند.  ✅برخی می گویند امام خمینی به مسجد جمکران بی اعتنا بوده است و این نشانه عدم اعتبار مسجد جمکران است. این مدعا نادرست است؛ توضیح این که، اسناد ساواک در رابطه با امام (که مؤسسه‌ی تنظیم و نشر آثار امام کتابی با عنوان امام در آیینه اسناد؛ سیر مبارزات امام خمینی رحمةالله‌علیه به روایت اسناد شهربانی آن را چاپ کرده است) مسئول مربوطه یعنی رئیس شهربانی و یا در جایی دیگر رئیس ژاندارمری تشرف امام به مسجد جمکران در سال ۴۳ را برای ساواک گزارش می‌دهند. ✅ آقای شیخ حسن صانعی در این باره می‌گوید که من همراه با امام خمینی چندین بار به مسجد جمکران مشرف شدم و امام در آنجا نماز خواندند و توسل داشتند. ✅آقای رضا فراهانی که الان هم در قید حیات‌ هست، و راننده مرحوم حاج احمدآقا بود و در زمان امام به همراه ایشان بود، می‌گوید من خودم شخصاً امام را به مسجد جمکران می‌بردم و این مربوط به بعد از پیروزی انقلاب و حضور کوتاه‌مدت اقامت حضرت امام در قم است. ✅آقای سیدمحمد سجادی اصفهانی از شاگردان امام خمینی در نجف از قول آقای کشمیری(از شاگردان برجسته آیت الله سید علی قاضی)، می‌گوید که من یک بار که خدمت حضرت امام به جماران رفتم، وقتی که می‌خواستم از ایشان خداحافظی کنم امام دست مرا گرفت و فرمود آقای کشمیری به جمکران برو و برای من دعا کن. ✅ در ملاقاتی که حجت الاسلام رحیمیان با آیت‌الله شبیری زنجانی داشت، ایشان به حجت الاسلام رحیمیان می فرماید: به تواتر و قطعیت می‌گویم که مسجد جمکران جای فوق‌العاده‌ و مورد عنایتی هست. ✅ همچنین آیت الله شبیری فرمود: وقتی امام خمینی بیمار شدند، یکی از بستگان پزشک ما به عیادت امام رفت و از حیات امام اظهار ناامیدی کرد و گفت که امام دچار بیماری فوق‌العاده‌ حادی شده بودند و دکتر هم امیدی به حیات ایشان نداشت. من با یکی از دوستان به جمکران رفتیم و برای شفای ایشان دعا کردیم و مسئله حل شد. منبع نقل قول ها: 📡http://farsi.khamenei.ir/others-dialog?id=45329

🔴 شبهه: در دموکراسی همه مردم از حقوق یکسان برخوردارند چون شهروند هستند ، چه مسلمان چه کافر. اما در حکومت دینی شما از هیچ حقوقی برخوردار نیستید مگر اینکه مؤمن باشید ! 🔆پاسخ ✅اولا دموکراسی یعنی ترجیح رأی اکثریت جامعه بر رأی اقلیت. بر این اساس، حکومت کمونیستی شوروی و حکومت هیتلر هم دموکراسی بود؛ چون در ظاهر با حمایت اکثر مردم شکل گرفت. اما این حکومت ها، حقوق اقلیت مخالف را نادیده گرفتند و به طرد و شکنجه و قتل بسیاری از مخالفانشان پرداختند. بنابراین، این مدعا که در دموکراسی، همه مردم از حقوق یکسان برخوردار هستند، نادرست است؛ چون بر اساس دموکراسی و ملاک رای اکثریت، می توان حقوق اقلیت را پایمال کرد. نمونه دیگر، قانون منع حجاب در مدارس و دانشگاه های فرانسه است. حکومت فرانسه که ظاهرا نماینده اکثریت جامعه است حقوق زنان مسلمان را که اقلیت هستند، در انتخاب حجاب اسلامی نقض می کند و قوانین مقبول اکثریت جامعه را بر اقلیت ها تحمیل می کند‌. ✅ ثانیا در حکومت دینی واقعی هم مومن و هم کافر(غیر محارب) دارای حق هستند و باید با عدالت و مهربانی با آنان رفتار کرد. ❇️قرآن مجید در این زمینه می گوید: "لا ینهاکم الله عن الذین لم یقاتلوکم فی الدین و لم یخرجوکم من دیارکم ان تبروهم و تقسطوا الیهم" (ممتحنه، 8) با آن کافرانی که با شما نجنگیدند و شما را از دیارتان اخراج نکردند، احسان کنید و عادلانه رفتار کنید. 🔹امام علی(علیه السلام) نیز در دستورالعمل حکومتی به مالک اشتر این گونه می فرماید: ««نسبت به مردم مهربان باش و محبت کن و لطف داشته باش و براى آنها مانند حیوانى درنده و ضرر رسان نباش که خوردنشان را مغتنم شمارى. مردم دو دسته‏‌اند: یا برادر ایمانى تو محسوب می‌شوند و یا مثل تو انسان هستند، اگر چه معتقد به دین تو نیستند. اگر گناهى از آنها سر می‌زند پس تو از گناهان آنان بگذر چنانکه دوست دارى خداوند از لغزش‌هایت بگذرد و تو را عفو فرماید.» (نهج البلاغه، نامه 53) *⃣ بنابراین، این مدعا که: "شما در حکومت دینی، از هیچ حقی برخوردار نیستید مگر این که مومن باشید." چنین مدعایی، بر اساس آیات قرآن و احادیث دینی و شیوه رفتاری پیامبر اکرم و اهل بیت(علیهم السلام) در مواجهه با غیر مسلمانان(غیر محارب) نادرست است. 🔺در اینجا نمونه‌هایی از رفتار امام علی (در زمان زمامداری حکومت دینی) با پیروان ادیان دیگر را بیان می‌کنیم. ✅ روایت است امام علی در سفری به کوفه می‌آمد. در میان راه، یک نفر با حضرت همراه شد. امام از اسم و دینش پرسید. آن مرد گفت: من اهل فلان روستا نزدیک کوفه هستم و یهودی هستم. امام علی فرمود: من هم عربی ساکن کوفه هستم و مسلمانم. امام و مرد یهودی بر سر دو راهی که رسیدند، راهی به کوفه و راهی هم به روستای یهودی می‌رفت؛ اما امام علی همراه یهودی در راه روستایش به راه ادامه دادند. ناگهان یهودی متوجه شد، گفت: مگر شما به کوفه نمی‌روی؟ امام فرمود: بله. مرد یهودی گفت راه کوفه از طرف دیگر بود، مگر شما متوجه نشدید؟ امام فرمود: متوجه بودم ولی چون با تو همسفر بودم خواستم حق هم‌صحبتی و هم‌سفری را رعایت کرده باشم و چند قدمی تو را بدرقه کرده باشم. یهودی با تعجب پرسید آیا این شیوۀ شخص شما است یا وظیفه دینی شما است؟ امام فرمود: این گونه رفتار، شیوه و دستور دین ما است. یهودی در فکر فرو رفت که این چه دینی است که تا این حدّ حقوق را رعایت می نماید. روز دیگر مرد یهودی به کوفه آمد. نزدیکی‌های مسجد کوفه دید همان مرد عرب که دیروز هم‌سفرش بود، جمعیت انبوهی اطرافش را گرفته‌اند و مورد احترام همگان است. از مردم پرسید این آقا کیست گفتند: خلیفه مسلمین و امیرالمومنین است. فکر کرد این آقا رئیس مسلمین بود که دیروز این قدر با تواضع با من رفتار می‌کرد؟ روی دست و پای امام علی افتاد و مسلمان شد و از شیعیان خاص امام گردید. (اصول کافى، ج 2، ص 670،) ✅در زمان خلافت امام علی، پيرمرد فرتوت و نابينايى، در حال گدايى، از کنار ایشان گذشت. امام فرمود: اين مرد كيست و چرا گدايى مى‌كند؟ مردم جواب دادند: مسیحی است. امام علیه‌السلام فرمود: تا آن زمان كه قدرت كار كردن داشت از او كار كشيديد و اينك كه پير شده و قدرت كار كردن ندارد، از تأمين روزى وى خودداری می‌کنید؟ امام دستور داد از بيت المال زندگى او را تأمين كنند.(وسائل الشيعه، جلد15، صفحه66) 📝 حجت الاسلام دکتر جواد گلی

✍️ پاسخ مستدل استاد دانشگاه تهران به دکتر سروش ◻️ باسمه تعالی چندی پیش به مناسبت انتشار ویروس کرونا در ایران و جهان مصاحبه­‌ای از دکتر عبدالکریم سروش، تحت عنوان "خدا به هر دردی نمی­خورد" در رسانه­‌های مجازی منتشر شد. ایشان در آن مصاحبه، مطالبی را مطرح نموده­اند که نیاز به نقد و بررسی بیشتری دارد. اینجانب ابتدا آن مطالب را بیان و سپس نظرات خود را در قالب نقد و بررسی مطرح خواهم نمود تا مخاطبان و خوانندگان عزیز خود به قضاوت بپردازند. متن پاسخ دکتر محمد محمدرضایی استاد تمام فلسفه دانشگاه تهران و رییس کارگروه فلسفه دین و کلام جدید شورای تحول و ارتقاء علوم انسانی و برنامه­ ریزی وزارت علوم به مدعیات دکتر عبدالکریم سروش به این شرح است:🔻 https://hawzahnews.com/news/895653

🔵آخرین قطعه از پازل اندیشه دکتر سروش 🔸پس از شیوع ویروس کرونا در کشور آقای دکتر عبدالکریم سروش در مصاحبه ای با عنوان " خدا به هر دردی نمی خورد" مطالبی را بیان کردند. آقای دکتر عباس جوارشکیان دانشیار و مدیر گروه فلسفه و حکمت اسلامی دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد و مدیر گروه فلسفه مجمع عالی حکمت اسلامی شعبه مشهد طی مصاحبه ای با عنوان " آخرین پازل از اندیشه دکتر سروش" به مطالب مطرح شده پاسخ گفتند. نظر به اهمیت موضوع متن کامل مصاحبه به استحضار می رسد. 🔹سؤال: چنانچه مستحضرید اخیراً مصاحبه‌ای از آقای دکتر سروش در فضای مجازی منتشر شده است. در این مصاحبه که تاحدودی مفصّل هم هست ایشان متعرض مطالبی شده‌اند که سؤالات و ابهاماتی را در اذهان پدید آورده است. متمنی است با توجّه به شناختی که جنابعالی از افکار و آراء ایشان دارید، ابتدا نظر کلّی خودتان را درباره این مصاحبه بفرمایید تا سپس به برخی از این سؤالات بپردازیم. در مجموع این مصاحبه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟ آیا مشتمل بر رویکرد جدیدی در اندیشۀ دکتر سروش است؟ به نظر شما خاستگاه این مصاحبه در شرایط فعلی چه می‌تواند باشد؟ 🔸بله همان طور که فرمودید مصاحبۀ مفصّلی است و مشتمل بر نکات متعدّد و تا حدودی متشتّت که اگر قرار باشد دربارۀ هرکدام سخن بگوییم، این مصاحبه خیلی به درازا خواهد کشید. در مجالی که دارم برخی از نکات اصلی آن را قدری به نحو تحلیلی بررسی خواهم کرد؛ امّا اینکه سؤال کردید در کل، این مصاحبه را چگونه ارزیابی می‌کنم باید به عرض برسانم محتویّات این مصاحبه مشتمل بر رأی و دیدگاه جدیدی در اندیشۀ ایشان نیست و این مواضع از سال‌ها پیش برای اهل تأمّل و صاحبان اندیشه روشن و آشکار بود؛ امّا جناب سروش در اعلان صریح و واضح مواضع خود در طی چهاردهۀ گذشته سیاست گام به گام در پیش گرفته و متناسب با شرایط سیاسی و اجتماعی و فرهنگی پیش آمده هربار به بخشی از منظومۀ فکری خود اذعان و تصریح نموده است. در مصاحبۀ اخیر نیز ایشان وضعیّت پیش آمده از ابتلای به ویروس کرونا در کشور را فرصت مناسب برای بیان ابعاد دیگری از اندیشۀ خود تشخیص دادند که جدید و نو به نظر می‌رسد. 🔻سؤال: مراد شما کدام بخش از بیانات ایشان است؟ یکی اظهارات ایشان درباره حرم‌های مطهّر معصومین (ع) و بقاع متبرکه و انکار زیارت و توسّل است و دیگری که مهم‌تر از آن است مواضع ایشان دربارۀ نسبت خداوند با رویدادهای طبیعی و امور زندگی انسان‌ها است و انکار نقش دعا در زندگی که به نظر بنده آخرین قطعه از پازل اندیشۀ ایشان است که در این مصاحبه به نحو واضحی از آن رونمایی شده است و من سعی خواهم کرد قدری مفصّل‌تر از آن سخن بگویم. باقی بخش‌های مصاحبه ایشان چندان نکتۀ جدیدی ندارد، بخشی طعنه زدن و مخدوش کردن اعتبار علمی و معنوی بزرگان علم و معرفت است که از دیرباز در بیانات و سیره ایشان بوده است و بخشی نیز مربوط به دل‌پری‌های ایشان از صدر نشینی و قدربینی همقطارن خود در ایران و تصفیه حساب شخصی با برخی رقیبان داخلی است که سابقۀ نزاع و نقار آنها طولانی است و البتّه به نظر بنده این‌ها بیشتر مسائل شخصیّتی است تا مسائل علمی. منظورم جدال ایشان با برخی کسانی است که آن‌ها را غرب‌ستیز می‌نامد. طرح این بحث‌ها که گمان میکنم مربوط به دهه ۷۰ باشد و امروز هیچ موضوعیّتی ندارد نشان از زخم‌های کهنه‌ای دارد که هرچند گاهی سر باز می‌کند و در قالب و ظاهر بحث علمی، فضای بحث و گفتگوی علمی را مکدّر و نامطبوع می‌سازد. بخش دیگر مصاحبه نیز گوشه و کنایه‌های همیشگی ایشان به نظام و ناکارآمد نشان دادن حکومت دینی و انقلاب اسلامی است که متأسّفانه عادت رایج غرب‌نشینانِ بریده از نظام و انقلاب و مردم است که در هر موقعیّتی که مملکت با مشکلات و گرفتاری‌ها روبه‌رو می‌شود، فرصت را غنیمت شمرده به‌جایِ همدلی و هم‌افزایی و امیدبخشی، هم‌ندا با هجمه معاندین، تخم تردید و بدبینی و ناامیدی و بدفهمی در اذهان پاشیده و برای لشگر رسانه‌ای دشمنان این مرز و بوم خوراک تهیه می‌کنند. به نظر بنده این مذموم‌ترین نوع مواجهه با این مردم غیور و سربلند است که برخی با فیگور روشنفکری و ژست عالمانه به میدان می‌آیند و ناجوانمردانه بر همۀ دستاوردهای پرافتخار، بالندگی‌ها و عظمت‌های نظام و انقلاب و مردم چشم می‌پوشند و به توهین و تحقیر ارزش‌ها و باورها و فرهنگ ایرانی و اسلامی دست می‌گشایند... ادامه در: ✅http://hekmateislami.com/?p=10526 @hekmateislami

❇️ ختم پارتی؛ پدیده ای ضد دینی و ضد عقلی ✅ در طول تاریخ بشر در تمام اقوام و ملل رسم بوده که پس از فوت یکی از نزدیکان، مراسم عزاداری و سوگواری برگزار می کرده اند. در میان مسلمانان نیز معمولا مراسم ختم همراه با قرائت قرآن و روضه خوانی بوده است. ⚫️ اخیرا در مقابل مراسم دینی ختم، برخی در صدد هستند که ختم پارتی را رواج دهند. ختم پارتی بدین صورت است که در مراسم عزاداری متوفی، شرکت کنندگان با رقصی همراه با گریه که در پس زمینه اش موسیقی شاد در حال پخش است در تناقضی عجیب به سوگواری می پردازند. 🔴 اکنون می توان درک بهتری از سخن حکیمانه انیشتین داشت. وی چنین می گوید: دو چیز نهایت ندارد: یکی وسعت کهکشان ها و دیگری حماقت برخی انسان ها @meshkatnoor🔴

▪️‏دیروز یه خبر وحشتناک خوندم که هرکار میکنم تصویرش از جلو چشمم نمیره. ۲۶ مارس، یه مریض کرونا از یه خانه‌ی سالمندان تو مونترال میره بیمارستان بستری میشه و فوت میکنه. سه روز بعد، ۲۹ مارس، مسئولین بهداشت و درمان میرن از اون خانه‌ی سالمندان بازدید کنند و میبینن که تموم مسئولین و پرستارای اون خانه‌ی سالمندان ول کردن رفتن. 🔻یعنی سالمندان رو به حال خودشون رها کردند و کسی نبوده بهشون غذا بده، داروهاشون رو بده، و تو مواردی پوشکشون رو عوض کنه‌‏سی و یکی مرگ گزارش شده ولی یه ذره گزارش مبهمه که آیا همه‌ی اون ۳۱ نفر تو اون مدت که به حال خودشون رها شدن فوت کردند، از کرونا بوده آیا، یا چی. باور نکردنیه 💬 dorsa jalalian @Fars_plus

برشی از واقعیت غرب و حقوق بشر آن 👆👆

🔻حجت الاسلام دکتر الهی‌راد: نزول بلا لازمه امتحان الهی و مقدمه به کمال رسیدن انسان است 🚨 در منظومه توحیدی بلایا اگر چه منشا مادی داشته باشند خارج از فعل و اراده الهی نیست 🔹️ فلسفه نزول بلا سه بخش است که مسئله گناه تنها یک بخش از آن است. 🔹هیچ کس جز معصوم نمی تواند دلیل قطعی نزول بلا را معین کند. 🔹️ عده ای بدون نگاه جامع به روایات هر اتفاقی را به ظهور ربط می دهند؛ مردم را بدبین و بی اعتماد نکنید. 🔹️ خدا اراده کرده است عالم به طور طبیعی اداره شود. 🔹️ توسل و رعایت نکات پزشکی در عرض هم نیستند که متعارض باشند؛ هر دو باید جدی گرفته شود. 🔹️ با منطق متحجران حرم های اهل بیت جاروکش و خادم نیاز ندارند. ⬅️ در رجانیوز بخوانید: 🌐 Rajanews.com/node/336097 ✅ @Rajanews

فلسفه شرور و بلا ها در کلام استاد علامه آیت الله مصباح یزدی #پرسمان_اعتقادی #پاسخ_به_شبهات_ملحدین @meshkatnoor🔴

نامه دکتر مرندی رییس فرهنگستان علوم پزشکی به مراجع عظام تقلید و مسئولین در مورد روزه در شرائط کرونایی سلام علیکم با احترام، موضوع روزه داری در بحران ویروس کرونا در جلسه ای با حضور اساتید متدین دانشـگاه ھا از تخصص ھا و فوق تخصص ھای مختلف و با مشارکت حجت الاسلام فلاح زاده رئیس موسـسه موضوع شناسـی فقھی در محل فرھنگسـتان علوم پزشـکی مورد بحث قرار گرفت و جمع بنـدی نظرات پس از مشورت بـا وزیر محـترم بھـداشت، و برخی از مسـئولین محترم ستاد مبارزه با کرونا و تائید آنان به پیوست جھت استحضار و ھر گونه اقدام مقتضی تقدیم میشود دکتر سید علیرضا مرندي رئیس فرهنگستان علوم پزشکی _________ حوزه ولایی↙️ http://eitaa.com/joinchat/1223360536C8a78ba74bb

👆👆👆 نخستین کتاب فلسفی در موضوع کرونا از ادریس هانی: کویید 19 کاری می‌کند که سازمان‌ملل از انجام آن عاجز است. ادریس هانی اخیرا نوشته خود را با عنوان “فيلو- كورونا.. كوفيد19 يحرك الموجة الرابعة للحداثة” برای چاپ ارسال کرده است. این نخستین کتابی است که از منظر فلسفی به اپیدمی کرونا پرداخته است. هانی در این کتاب با تجزیه و تحلیل «روان‌شناسی فرد در قرنطینه» به پرسش از انسان و سرنوشت او در دوره پساکرونا پرداخته و آن را در مسائلی همچون «تجزیه سیستم‌های اجتماعی»، «تغییر قدرت»، و «مرکزیت خانه به مثابه پناهگاهی برای هستی و زندگی» جستجو می‌کند. هانی با گشت‌وگذاری که در فلسفه، سیاست، اقتصاد، روان‌شناسی و انسان‌شناسی و ادبیات و کلام انجام داده به تحلیل ابعاد مختلف از این تحول برآمده از کوید 19 پرداخته و آن را به مثابه تبلور سطحی از مکر طبیعی می‌داند که مکر تاریخی به معنای هگلی را به چالش می‌کشد. ادریس هانی در این کتاب، در جستجوی پتانسیل‌های هر دورۀ تاریخی، به کرونا و تأثیر آن در ظهور موج چهارم مدرنیته‌ی (در ادامه سه موج مدرنیته لئواشتراوس) اشاره می‌کند. وی می‌گوید: این اپیدمی ممکن است به مثابه یک آموزش و تمرین جمعی و جهانی برای استقبال از انقلاب ذهنی بشر باشد. ظاهرا این انقلاب تنها با تغییرات وجودی، با اپیدمی‌ها، با طاعون‌ها، و تغییرات محیطی تحقق خواهد یافت. از این منظر، کرونا توانسته است زخمی دیگر بر خودشیفتگی‌های مدرن وارد کند، زخمی که کمتر از زخم‌های خودشیفتگی‌های مذکور در ادبیات فروید نیست. به گفتۀ هانی، این زخم در پیکرۀ خودشیفتۀ زمانه را می‌توان در تضعیف جهانی‌گرایی، در بازگشت حق طبیعی، و همین‌طور تمرکز و توجه به «خیال فلسفی» مشاهده کرد. از نظر ایشان، در وضعیتی که آمار و ارقام و عقل و عقلانیت ابزاری حس افسردگی و یأس را تقویت می‌کند، «خیال فلسفی» تنها چیزی است که در وضعیت اپیدمی دوام آورده و موجب حفظ امنیت و معنویت در مواجهه با بیماری شده است. ادریس هانی می‌گوید کرونا و زمانۀ آن شاخص‌هایی دارد که برخی از آن شاخص‌ها الان پیدا نیست و در آینده رخ خواهد نمود. کرونا ممکن است کاری بکند که پیش از این سازمان ملل و نظام بین الملل نیز از انجام آن عاجز بوده‌ است. شاید کسانی که در این مسیر و در مسیر مواجهه و مبارزه با کرونا از دنیا رفته‌اند، شهدایی باشند برای ایجاد تحول در راستای ایجاد نظام جهانی جدید. هانی در این کتاب هم نظریۀ «برخورد تمدن‌ها»ی هانتیگتون را و هم نظریۀ «پایان تاریخ» فوکویاما را به چالش کشیده و می‌گوید که اکنون که غرب دچار اضطراب شده است و در عوض چین در حال ارسال خدمات درمانی به اروپا و آمریکاست، سخن از «پایان تاریخ» یا «برخورد تمدن‌ها» بی‌معناست. ادریس هانی با اشاره به این نکته که «کسی بر تاریخ حکومت خواهد کرد که بتواند دنیا را از کرونا نجات بدهد» می‌گوید هانتیگتون و فوکویاما در نظریات خود از این نکته غفلت کردند که چگونه اپیدمی‌ها و بیماری‌های فراگیر می‌توانند مراکز سرمایه‌داری را به گرسنگی کشانده و آرزو و رویای مدرنیته را پریشان کند. 🔸حبیب الله بابابی @meshkatnoor🔴

🔰دیده بان اندیشه (دو هفته نامه تخصصی رصد رویدادهای اندیشه‌ای) موسسه فرهنگی ـ رسانه‌ای شناخت/ گروه فلسفه و اندیشه شماره یک 15 فروردین 99 🔹در این دوهفته‌ای که گذشت مسائل مختلفی پیرامون مساله کرونا مطرح شد و هرکس از زاویه‌ای به بررسی این بحران پرداخت. محورهای اصلی که در این مساله کرونا پرداخته شد به شرح ذیل است: 🔻 تحلیل پیامدهای اجتماعی، سیاسی و اقتصادی کرونا و پساکرونا 🔻 تحلیل و بررسی مدیریت بحران کرونا از سوی حاکمیت 🔻شبهات الاهیاتی که بواسطه کرونا طرح شده است. 🔻مساله تقابل علم و دین، ارزشمندی علم و نقش علم در مدیریت این بحران 🔻 نقد وبررسی جنگ بیولوژیک بحران کرونا 🔻 نخبگان علوم انسانی چگونه با کرونا برخورد می کنند؟ 🔻کرونا و فرم های جدید مناسک

🔹 مدلهاي دينداري و سنخهاي رواني 🔸قسمت دوم: "سنخهای روانی و رفتارشناسی معصومان" 🔸فایل صوتی جناب حجت الاسلام دکتر احمد حسین شریفی، استاد تمام موسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی #نقد_ مباحث_ روشنفکری # #استاد_احمدحسین_شریفی @meshkatnoor🔴

#بشنوید 🔰 سخنرانی استاد خسروپناه با موضوع علیت و الحاد ⭕️ واحد علوم تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی | بهمن ۱۳۹۸ 🆔 @khosropanah_ir

#پرسش_و_پاسخ_های_اعتقادی - استاد #برنجکار #زیست_مومنانه_و_مسئله_شر #کرونا شبهه 7 👇👇👇👇👇 ☑️ @berenjkar_ir

✅نقد و تحلیل منطقی و متقنی بر رویکرد‌ کلامی، اجتماعی و سیاسی مولوی عبدالحمید اسماعیل‌زهی؛ با تأکید بر سخنان اخیر ایشان و منابع کلامی و فقهی اهل سنت/ #متن_کامل #مقاله 👈💥 متن خلاصه این مقاله در پست‌های ذیل: 🔰چکیده مقاله: eitaa.com/SchoolofEconomics/3154 🔰 نقد و تحلیل کلامی: eitaa.com/SchoolofEconomics/3155 🔰 نقد و تحلیل اجتماعی: eitaa.com/SchoolofEconomics/3156 eitaa.com/SchoolofEconomics/3157 🔰 نقد و تحلیل سیاسی: eitaa.com/SchoolofEconomics/3158 eitaa.com/SchoolofEconomics/3159 #اهل_سنت #مولوی_عبدالحمید #اسماعیل‌زهی #مسجد_مکی #کرونا #استغاثه #جامعه_المصطفی #جزوه 👈💥محتوای این مطلب مستدل و مستند، توسط برخی دوستان فاضل و دانشمند، در زمان معتنابهی، مورد تحقیق و مطالعه و تدوین قرار گرفته است؛ جهت معرفی آن، حتی بدون ذکر نام این کانال، هر یک از فعلان فضای مجازی و مدیران کانال‌های دوستدار ایران و اسلام که صلاح دیدند، تلاش خود را داشته باشند. به نظر می‌رسد باید برای نقد چنین مطالبی، با روحیه‌ای مردمی و جهادی وارد میدان بصیرت‌افزایی شد... .

🔸#مدلهاي‌ـ‌دينداري و سنخ‌هاي رواني 🔸قسمت سوم: سنخ‌هاي رواني و نسخه‌هاي دينداري 🔹آيا پذيرش نظريه سنخ‌هاي رواني مستلزم پذيرش کثرت‌گرايي در دين‌ورزي و لزوم ارائه نسخه‌هاي مختلف دين‌داري است؟ 🔹پاره‌اي از روشنفکران پاسخ مثبت به اين سؤال داده‌اند. 🔹استاد شريفي در اين سخنراني ضمن نقد اين نظريه به تحليل رابطه سنخ‌هاي رواني با فطري بودن دين و رابطه سنخ‌هاي رواني با کثرت‌گرايي در دين‌ورزي و ... پرداخته‌اند #احمدحسين‌ـ‌شريفي @AH_sharifi

پایان یک روشنفکر در بحبوحه ایام کرونایی و در میان انبوه سخنان پخته و ناپخته و مربوط و نامربوط در این رابطه که در فضای مجازی منتشر می گشت مصاحبه ای از دکتر عبدالکریم سروش در پاره ای رسانه ها منتشر شد حاوی سخنانی در باب وضعیت کشور در این ایام و همچنین موضوعاتی چون دیانت مردمان و رویکرد حاکمان و عالمان که هرچند از نظر ادبیات و لحن و لون به دیگر کلمات جناب ایشان همانند می نمود،اما این امید بود که این مصاحبه نیز همچون کثیری از نمونه های مشابه خویش از شرف انتساب به قائل ادعایی بی بهره باشد ، اما اندک تامل در جراید معتبر مجازی صحت این انتساب را تایید و خاطر پاره ای از دوست داران دین و دانش را بیش از پیش مکدر نمود . برای نگارنده که در 25 سال تنفس در فضای فکری حوزه های علمیه همواره - و البته با فراز و فرود- اندیشه های گاه و بیگاه دکتر سروش را دنبال می نموده و او را به عنوان روشنفکری که تا حدودی حاضر به پرداخت هزینه اندیشه های ابداعی یا اصطیادی خود است قابل احترام می دانسته و در عین حال از پاره ای مواضع ایشان متالم و متاسف بوده این مصاحبه ساده و تهی از وزانت علمی به منزله یک جمع بندی نهایی بود در خصوص شخصیت جناب ایشان ؛ جمع بندی که از آن به « پایان یک روشنفکر » تعبیر می کنم . تصویر ذهنی همسالان من از دکتر سروش در قامت روشنفکری شکل گرفت که لااقل در نگاه نو معتزلی خویش و در ارائه دیدگاه های کلامی خود مایل به گفتگوی رو در رو نبوده و خوش می دارد که بنای شخصیت فکری او دراذهان مخاطبان بیشتر بر بنیان کلمات آهنگین و اصطلاحات و جملات مکتوبش بنا گردد تا بر سخنانی از زبان برآمده در مجامع علمی و در مواجهه با نقد و نظر دیگر اندیشه ورزان . اما بی گمان آنانی که در دو دهه اخیر در فضای علوم انسانی ایران زیسته اند به روشنی حضور آثار و انظار دکتر سروش را در این مجال به خاطر دارند و این حضور و کنش هرچه بود آن قدر حائز اهمیت بود که بزرگان اهل قلم و صاحبان علم و فضل را به واکنش وا می داشت . بر این اساس بی گمان باید بر این رخداد نامبارک افسوس خورد و از پایان حیات فکری یک اندیشمند ناخشنود بود زیرا ارزش ایشان نه در جایزه اِراسموس و یا قرار گرفتن در لیست صد نفره چهره های تاثیرگذار مجله تایم و در کنار جمعی از ورزشکاران و هنرمندان و .... یا قرار گرفتن در بین 100 اندیشمند برجسته جهان در کنار مهدی کروبی در مجله فارین پالیسی که به دلیل حضور فعال در عرصه اندیشه و خردورزی است ؛ اما در عین حال باید بر این داستان تاکید ورزید و بر مآل اندوهبار آن تنبه داد زیرا این آسیب می تواند دامنگیر روشنفکرانی دیگر نیز گشته و افسوس های جدیدی را به دنبال داشته باشد . ممکن است گمان شود پایان حیات فکری یک اندیشه ورز نواندیش ریشه در به پایان رسیدن یافته های بدیع معرفتی ویا فقدان نزج جوانه های تفکرات نوین وی دارد و یا ظهور و بروز تغییرات فکری و عملی و تطور و تلون اندیشه های یک اندیشمند نمادی بر ممات فکری وی تلقی گردد، اما حقیقت آن است که همه این ها هرچند به وفور در سالیان حیات 75 ساله دکتر سروش ظهور و بروز داشت اما تا حدودی نماد پایان حیات وی محسوب نمی گردد ، بلکه چه بسا این شاخصه ها - مع الاسف - لازمه یک روشنفکر مدرن محسوب گردد . به گمان نگارنده آنچه پایان دوران دکتر سروش را رقم زده عوام زدگی عمیقی است که جناب ایشان را در خود گرفته و در این سنوات دوری از وطن و مجامع علمی وطنی و بالتبع حضور در مجامع مخاطبان فرهیخته در حوزه علوم غیر الهیاتی و البته عوام در این عرصه فراخ و فرخنده گام به گام ، مغز پخت شدن تدریجی و ناتوانی پرش به بیرون از این دیگ آهسته به جوش آمده را از ایشان گرفته است . دکتر سروش در سالیان اخیر به توالی و تناوب به ارایه نظرات عوامانه و تناقض گویی های عجیب و البته بی هشدار و نهیب گرفتار آمد و در برابر این خطاها و افول عمیق در رعایت بدیهیات تفوّه مبرهن و مستدل جز تشویق و مدح و تکریم از مخاطبان ندید . هم مبهوت شخصیت فراگیرنده و پر ابهت آیه الله خمینی در مواجهه ای ناگهانی می گردد و علمیت و اثرگذاری عمیق او را برمی شمرد و یا شخصیت روحانی بانی سفر تحصیلی خود به فرنگ یعنی مرحوم کرباسچیان را می ستاید و حتی در مواجهه با نامه عالمی روحانی اینگونه وانمود می سازد که مهر از سر نامه چنان بر گرفت " گویی که سر گلابدان است " ، اما در رویکرد ضد روحانیت خود در مجالی دیگر تمام این صنف را در تعبیری مطلق مرتبط به دین داری عوامانه و معیشت اندیش قلمداد می نماید و دین داری معرفت اندیش عالمانه و دین داری تجربت اندیش عارفانه را بی نیاز از روحانی می انگارد بی آنکه استدلالی بر این مدعا بیان سازد و یا تحدیدی در معنا و مصداق روحانی و روحانیت ارائه نماید و بر گرد واژگان نیاز و معرفت اندیشی و تجربت اندیشی و علم و عرفان، رسمی از کلیات منطقی ترسیم نماید .

سروش خود را نشو و نما یافته در فضای اسلام و باورهای این دین می داند و شناخت معنویت خویش را از این دریچه معرفی می نماید و همواره سخن از خدای محمد – که درود خدا بر و خاندانش باد – می گوید، اما بناگاه در مواجهه با بلیّه کرونا و ابهامات عوام در برابرآن در دامان « دئیزم» می غلطد و خدا را در مسندی دور از ایجاد و رفع این امور می نشاند و می گوید خدا به هر دردی نمی خورد . شاید با استقصایی ناقص بتوان تناقضات قول و فعل دکتر سروش در طول این ایام و فصول فکری و معرفتی را به حدی از تظافر و تواتر رساند که از ارزش و اعتبار علمی آن چیزی در خور باقی نماند اما همه این ها چنان که پیشتر بیان شد چندان با ذات روشنفکری مدرن در تنافی نیست ؛ افسوس در این ساحت مربوط به رویگردانی از ساحت اخلاق علمی است که بر مواضع متاخر جناب ایشان بیش از پیش سایه افکنده است . آنانی که سخنرانی سال 1371 دکتر سروش در دانشگاه اصفهان و هَمز و لَمز بدور از ساحت اخلاق و ادب ایشان به شیخ عباس قمی و برخی ادعیه ماثوره را بیاد دارند و گمان می کردند که این رویکرد ناعالمانه شَطَحی بود در دوران عدم بلوغ رفتاری و بازتابی از منازعت قبض و بسطی با پاره ای از علما ، امروزه و با مشاهده نظرات بی وزن و ورز ایشان در موضوعاتی چون شفاعت و توسل و دیانت و شریعت و انتسابات مملو از " هیچ " و "هرگز " به عقل و نقل ، عمق حرکت رو به افول اخلاق علمی و عوام زدگی مفرط را در این روشنفکر سالهای نه چندان دور در می یابند . نزدیک به سه دهه پیش دکتر سروش علی رغم همه اختلافات ، جلساتی را با برخی طلاب در قم داشت و این مراوده و مباحثه علمی تا حد زیادی جلوی خطاهای فاحش در نقل و نظر را از وی باز می ستاند اما افسوس که دیرزمانی است مخاطبان وی را غالباً افرادی تشکیل داده اند که نه تنها ابهامات تاریخی و تفسیری یا کلامی و فلسفی خود که حتی حکم شرعی اعمال خویش را از وی استفتاء می نمایند . عجیب تر آنکه دکتر سروش که خود به خوبی می داند مرد صاحب رای در همه علوم دین نیست اما همچون مرجعی ذوفنون به همه سوالات در همه موضوعات دینی پاسخ می گوید و به زبان حال می گوید : گفت من مستسقی ام آبم کِشد گرچه می دانم که هم آبم کُشد و چون مستسقی که نیک می داند این شرب مدام او را به کشتن می کشاند نمی تواند از کشش این میل علامه تلقی شدن دست کشیده همه سائلان را از فیض پاسخهای پر از قطع و بتّ سیراب می سازد تو گویی همه دانی جامع معقول و منقول از مادر گیتی زاده شده که به نیکی جاهلان عالم نما را در جای خویش می نشاند . کافی است تاملی در سخنان سالهای اخیر وی در خصوص خطای تاریخی شیعه در مقوله لعن و تحریف قرآن ، شأن و مرتبت معصومان در تفکر شیعیان نخستین ، شان شفاعت ، یا همین مدعای کرونائی فقدان هر نوع دلیل عقلی و نقلی در شنوایی اولیاء دین از کلام زائران و تقدس مشاهد مشرفه و مانند اینها بیندازید تا مبهوت این فرگشت فکری گردید که این سخنان نه از لسان فردی از پیروان ابن تیمیه که از زبان کسی که سالیانی دراز است در خلوت و جلوت از «سمیع» و «بصیر» و «هُش» بودن جمادات و نباتات سخن رانده و بر مستمعان از زبان مولوی با کلامی به غایت آهنگین برخوانده : ما غریبان فراقیم ای شهان بشنوید از ما الی الله المآب هم ز حق رستیم اول در جهان هم بدو وا می رویم از انقلاب تنها و تنها مشاهده فیلم کوتاه نقد مفاتیح و تفسیر کودکانه «انزع البطین» در زیارت امیرمومنان علیه السلام و یا تمسخر و تعریض وی به کلام حجه الاسلام انصاریان و نقل مضحک کلام ایشان شاهدی روشن بر عمق این عوام زدگی است که در جمعی به ظاهر فرهیخته داد سخنی تا این حد بی مایه در خصوص فقدان سند یاران عجمی امام عصر سر می دهد و مع الاسف احدی از آن جمع عوام به بیان یا بنان سوالی کوچک در تشکیک این مدعای سست اظهار نمی دارد . و اینجاست که در ختامت این مسیر فرودست و در ماجرای کرونا این علامه فرنگ نشین در قامت یک جامعه شناس همه دان از حال و هوای ایران و بخصوص شهر قم چنان بی لکنت و تردید سخن می راند که تو گویی سالهاست در چهارمردان و یخچال قاضی و سنگ بند می زِیَد و در برابر سوال سائل نادان یا مغرض، سخن از عدم قرنطینه سیاست مآبانه این شهر بزبان می راند و بی هیچ دلیل و مدرکی این امر را نتیجه غلبه نظر مداحان و عالمان بر دیدگاه حکومت تلقی می نماید . در نهایت باید افسوس خورد که فردی که سالها در این کشور برای رشد و شکوفایی فکری وی هزینه شد در نهایت با رفتن از ایران شهر اندیشه صائب به دهات فرنگ خود را به چنین مقصد و سرانجامی کشانده و به نصیحت مقتدای خود مولوی گوش نسپرده که : ده مرو ده مرد را احمق کند عقل را بی نور و بی رونق کند قول پیغمبر شنو ای مجتبی گور عقل آمد وطن در روستا #مباحث معرفتی کرونا 📝 حجت الاسلام و المسلمین روح الله حبیبیان @meshkatnoor🔴